Czy Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodu wartość naliczonego podatku VA T od nabytych (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 11.08.2008r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej 18.08.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w części dotyczącej:

• uznania za koszt podatkowy wartości naliczonego podatku od towarów i usług od nabytych towarów i usług na cele reprezentacji - jest prawidłowe
• uznania za koszt podatkowy wartości należnego podatku od towarów i usług od nabytych usług marketingowych oraz innych kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18.08.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka C Polska Sp. z o.o. (zwana dalej ?Spółką? lub ?C?) zajmuje się produkcją dystrybucją I sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi. W związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosi m.in. wydatki związane z:

1. zakupem towarów i usług na cele reprezentacji;
2. zakupem usług marketingowych świadczonych przez sieci hipermarketów, gdzie obowiązek zapłaty wynagrodzenia wynika z międzynarodowych kontraktów zawieranych centralnie przez Grupę, do której należy Spółka, a płatność z tego tytułu jest przekazywana na rzecz jednej ze spółek powiązanych, z którą zawarte są te kontrakty. Z uwagi na to, że Spółka nie posiada kopii zawartych centralnie umów, ponoszone koszty nie są traktowane jako koszty podatkowe mimo, że Spółka posiada stosowne faktury wystawione przez spółkę zawierającą centralne kontrakty z sieciami hipermarketów. Ponieważ powyższe kategorie wydatków nie są uznawane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodu, to w związku z brzmieniem art. 88 ust. 1 pkt.2 Ustawy VAT, Spółka nie dokonuje odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług (zwanego dalej ?podatkiem VAT?) związanego z nabyciem towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodu wartość naliczonego podatku VA T od nabytych na cele reprezentacji towarów i usług, opisanych powyżej usług marketingowych oraz innych kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu, o ile cel poniesienia kosztu związany jest z uzyskaniem przychodu lub też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, zaś brak możliwości uznania wydatku za koszt podatkowy związany jest z brzmieniem art. 16 ust. I Ustawy CIT lub też z brakiem wystarczającej, zdaniem Spółki, dokumentacji poniesionego kosztu...

Zgodnie z art. 15 ust 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt. 28 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Brak możliwości uznania wydatków na cele reprezentacji za koszty uzyskania przychodów pociąga za sobą brak możliwości odliczenia wartości naliczonego podatku VAT od podatku VAT należnego. Z kolei w związku z tym, iż Spółka nie posiada kopii umów, w związku z którymi ponosi opłaty z tytułu usług marketingowych, C nie zalicza tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, a podatku VAT należnego obliczonego w drodze samonaliczenia (miejsce opodatkowania usługi w Polsce) nie traktuje jako podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 1 pkt 2. Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. W związku z tym Spółka, dokonując zarówno wydań towarów na cele reprezentacji jak i nabywając usługi marketingowe i nie uznając tych wydatków za koszty uzyskania przychodów, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem ww. towarów i usług. Zgodnie z art. 16 ust I pkt 46 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodu podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług jeżeli naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Zdaniem Spółki, brak możliwości odliczenia naliczonego podatku VA T związanego z ww. wydatkami, powoduje, iż na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) Ustawy CIT, Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie odliczonego podatku VAT naliczonego. Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w Interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16.01.2008 roku (sygn. ITPB3/423-167/07/MT) oraz Interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.06.2008 roku( sygn. IP-PB3-423-434/08-2/KR).

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Cechą charakterystyczną podatku od towarów i usług jest to, że co do zasady, pozostaje on neutralny dla przedsiębiorcy, także w zakresie podatku dochodowego. Oznacza to, że podatek ten z reguły nie stanowi ani przychodu ani kosztu uzyskania przychodu. Dotyczy to zarówno podatku należnego, jak i naliczonego.

Co do zasady przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uniemożliwiają zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów naliczonego (należnego w przypadku importu usług) podatku od towarów i usług (dalej: podatku VAT). Wyjątek od tej zasady stanowi regulacja zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm. ). Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów m.in.

• podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług ? jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (lit.a) tiret drugie)
• podatek należny w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług (lit.b) tiret pierwsze).
  
  

Należy zauważyć, iż dla podatnika podatku od towarów i usług podatek naliczony, uiszczony z tytułu nabycia towarów i usług podlega odliczeniu od podatku należnego związanego z dokonywanymi przez niego dostawami towarów i świadczeniem usług, pobieranego od ich nabywców. Prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje podatnikowi podatku od towarów i usług, jeśli nabywane przez niego towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jeżeli służą one czynnościom zwolnionym z podatku VAT lub w ogóle nie podlegają temu podatkowi, prawo do odliczenia podatku naliczonego od ich nabycia nie przysługuje. Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje wyjątki, enumeratywnie wymienione w art. 88, gdy podatnik pomimo wypełnienia generalnej zasady tj. nabywania przez niego towarów i usług wykorzystywanych następnie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jest pozbawiony prawa obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenie w tym zakresie dotyczy m. in. nabycia towarów i usług, w sytuacji gdy wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nieuznanie określonego wydatku za koszt podatkowy może być spowodowane dwoma względami:

• brak wypełnienia przesłanek art. 15 ust.1 (poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów)
• enumeratywnym wykluczeniem wymienionym w art. 16 ust 1.
  
  

Mimo, że w obydwu przypadkach podatnikowi nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego (podatek należny od importu usług nie stanowi podatku naliczonego) zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to tylko w drugim przypadku podatek VAT naliczony (należny) może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Skoro Spółka nie uznaje za koszty uzyskania przychodów wydatków na usługi marketingowe oraz innych wydatków (jak podano we wniosku powodem tego jest brak możliwości udokumentowania celu osiągnięcia przychodu przez Spółkę), to trudno uznać, że wolą racjonalnego ustawodawcy było zezwolenie na uznanie za koszt podatkowy podatku VAT naliczonego (należnego) od ww. wydatków. Inna sytuacja ma miejsce w odniesieniu do wydatków na cele reprezentacji, które ponoszone są przez Spółkę w celu osiągnięcia przychodów, jednakże wolą ustawodawcy zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tym przypadku Spółka może ? na podstawie art. 16 ust 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy? uznać za koszt uzyskania przychodów naliczony podatek od towarów i usług zakupionych na cele reprezentacji, o który nie ma prawa do obniżenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy uznaje się w części dotyczącej:

• uznania za koszt podatkowy wartości naliczonego podatku VAT od nabytych towarów i usług na cele reprezentacji - za prawidłowe
• uznania za koszt podatkowy wartości należnego od importu usług podatku VAT od nabytych usług marketingowych i innych kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów? za nieprawidłowe
  
  

Odnosząc się do przedstawionych we wniosku interpretacji organów podatkowych, należy stwierdzić, że interpretacje indywidualne nie stanowią źródła prawa i nie wiążą organu wydającego przedmiotową interpretację. Ponadto należy dodać, że interpretacje, na które powołał się podatnik dotyczą tylko naliczonego podatku VAT od wydatków na cele reprezentacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.