W zakresie ustalenia, czy zapłacony podatek ?u źródła? jest dla Spółki kosztem uzyskania przychodu

22.12.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014r. (data wpływu 01.10.2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacony podatek ?u źródła? jest dla Spółki kosztem uzyskania przychodu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2014r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacony podatek ?u źródła? jest dla Spółki kosztem uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład Grupy X., opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka jest również zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie zarządzania nieruchomościami, zagospodarowania, wynajmu, kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, zarządzania nieruchomościami na zlecenie, wykonywania robót ogólnobudowlanych w zakresie obiektów inżynierskich i budowlanych, działalność geodezyjną i poligraficzną, a także działalność polegającą na pośrednictwie finansowym, zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi i zbiorczym portfelem papierów wartościowych i inną działalność według KRS.

Spółka w toku prowadzonej działalności wyemitowała euroobligacje notowane na nieregularnym rynku giełdowym w Luksemburgu (EuroMTF). Od wypłaconych odsetek na rzecz inwestorów na Spółka pobiera zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych (podatek u źródła) zgodnie z ustawą o pdop.

Zgodnie z zawartą umową wszelkie płatności dotyczące Obligacji regulowane przez Emitenta (Spółkę) lub w jego imieniu będą uiszczane bez odprowadzania lub odliczania jakichkolwiek bieżących lub przyszłych podatków, cła, ocen lub opłat na rzecz rządu dowolnego rodzaju (podatki) nakładanych przez lub w imieniu Właściwej Jurysdykcji, o ile odprowadzenie lub odliczenie podatku jest wymagane przepisami prawa. W takim razie po przedłożeniu certyfikatu rezydencji podatkowej przez inwestora Emitent zapłaci wszelkie dodatkowe kwoty niezbędne do tego, aby kwoty netto otrzymane przez inwestorów po odprowadzeniu lub odliczeniu podatku były równe odpowiednim kwotom należnym tytułem obligacji przy braku odprowadzenia lub odliczenia.

W związku z tym na podstawie umowy Spółka stosuje mechanizm ubruttowienia kwoty odsetek należnych inwestorom (tzw. mechanizm gross-up) w taki sposób, aby kwota odsetek netto wypłacana inwestorom, którzy przedstawili certyfikat rezydencji podatkowej po potrąceniu podatku u źródła była równa kwocie odsetek należnych inwestorom na podstawie zawartej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji wypłaty przez Spółkę (Emitenta euroobligacji) odsetek na rzecz posiadaczy obligacji, Spółka jest uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop całości płatności należnej inwestorom, w tym również dodatkowego elementu kosztowego o równowartości podatku u źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji wypłaty odsetek przez Spółkę (Emitenta) od wyemitowanych euroobligacji Spółka jest uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop całości płatności należnej inwestorom, w tym również dodatkowego elementu kosztowego o równowartości podatku u źródła (powstałego w rezultacie zastosowania mechanizmu gross-up), którego ciężar ekonomiczny spoczywa, zgodnie z umową, na Spółce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o pdop, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 2 ustawy opdop, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowym w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o pdop.

W art. 21 ustawy opdop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem ?u źródła? ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy opdop.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pdop osoby, prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, że:

są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów

nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów - jak to zostało wskazane powyżej - uzależnione jest również od tego aby dany wydatek nie był wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Spółka na mocy postanowień umowy zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy (odsetki) na rzecz inwestorów, którzy przedstawili certyfikat rezydencji ?bez potrącenia podatku źródłowego?. Wypłata należnego wynagrodzenia następuje zatem w kwocie uwzględniającej pobrany podatek, a fakt pobrania podatku nie powoduje, iż część należności odpowiadająca kwocie tego podatku przestaje mieć charakter wynagrodzenia (w ujęciu cywil i stycznym kwota należna inwestorowi obejmuje kwotę rzeczywiście wypłaconą powiększoną o koszty wszelkich obciążeń, które Spółka musi ponieść w celu należytego wykonania umowy).

Zatem jeżeli strony umowy umówiły się, iż wynagrodzenie będzie składało się z odsetek i równowartości podatku jaki od tych odsetek powinien być pobrany ?u źródła? wówczas owe ubruttowienie wypłaconej kwoty należnej stanowi dodatkowy element kosztowy, jako część należnego wynagrodzenia.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania żaden z przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 15 tej ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Zakres tego przepisu dotyczy tylko tego podatku dochodowego, który jest uiszczany przez podatnika. W przedstawionej sytuacji Spółka jest natomiast wyłącznie płatnikiem, a nie podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, wypełnia obowiązki płatnika nałożone przez przepisy ustawy o pdop. W konsekwencji, zdaniem Spółki w sytuacji wypłaty odsetek na rzecz inwestorów Spółka jest uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 1 5 ust. 1 ustawy o pdop całości płatności związanej z wypłatą odsetek, w tym również dodatkowego elementu kosztowego o równowartości podatku u źródła, którego ciężar ekonomiczny spoczywa zgodnie z umową pożyczki na Spółce (Emitencie).

Spółka nadmienia, że stanowisko zgodne z zaprezentowanym wyżej poglądem Spółki zostało przedstawione w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1985/07), jak również znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji organów podatkowych, przykładowo: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 lutego 2013 r., nr IPPB5/423-1148/12-4/MW, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 lutego 2011 r., nr ILPB3/423-936/10-2/MM oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 października 2009 r., nr IBPBI/2/423-1302/09/BG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.