Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego (...)

Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowego zastosowania art. 15 ust. 2 i 2a ustawy odnośnie kosztów dotyczących remontu w budynku Spółdzielni.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014r. (data wpływu 6 października 2014r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.


Uzasadnienie


W dniu 6 października 2014r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowego zastosowania art. 15 ust. 2 i 2a ustawy odnośnie kosztów dotyczących remontu w budynku Spółdzielni.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółdzielnia przeprowadza remonty budynków ze środków funduszu remontowego i otrzymuje faktury które dotyczą wykonania:

  1. remontów klatek schodowych w budynkach wielokondygnacyjnych, w których znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe. W jednym z nich lokale użytkowe mieszczą się na pierwszym piętrze budynku (zajmują całe 1-sze piętro), tak więc dojście do nich odbywa się poprzez klatkę schodową parteru (na parterze są lokale mieszkalne), a następnie schodami lub windą.
    Remont dotyczył wszystkich klatek schodowych, gdzie znajdują się lokale mieszkalne, nie remontowano klatki na pierwszym piętrze, gdzie znajdują się lokale użytkowe.
    Spółdzielnia jest zdania, że remont klatek dotyczył również lokali użytkowych, gdyż poprzez klatkę parteru i schody następuje dojście do tych lokali, ponieważ osobnego wejścia do nich nie ma.
  2. remontów części wspólnych budynków i terenów wokół nich, tj:
    • instalacji centralnego ogrzewania (c.o.),
    • instalacji elektrycznej,
    • instalacji odgromowej zamontowanej na budynkach,
    • instalacji zasilającej budynki w zimną i ciepłą wodę (remont pionów i poziomów, oraz uziemienia instalacji),
    • remontów pokrycia dachowego budynków,
    • remontów oświetlenia oraz wymiana lamp i chodników na zewnątrz budynków,
    • remontów hydroforni.
    Jeśli remonty dotyczą prac - jw. wykonywanych w budynkach wielokondygnacyjnych, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe, zakupione usługi remontowe dotyczą wszystkich lokali w danym budynku (tj. zarówno mieszkalnych jak użytkowych) i w związku z tym zakup usług remontowych dotyczy zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej.
  3. usług projektowych (w tym projekty termomodernizacji), kosztorysowych oraz rzeczoznawczych związanych z remontami dotyczącymi pkt 1 i 2.
    Dotyczy to: wykonania pomiarów obciążeń linii zasilających, sprawdzenia stopnia ich wykorzystania i ocenę konieczności ich wymiany, jak również sprawdzenie stanu rozet piętrowych, ustalenie możliwości zwiększenia mocy szczytowej w świetle przydziału przez zakład energetyczny dla lokali użytkowych, kuchni elektrycznych w miejsce gazowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy Spółdzielnia postępuje prawidłowo uznając, że w opisanych sprawach ma prawo zaliczyć część kosztów z faktur za remonty do kosztów uzyskania przychodu proporcjonalnie na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?


Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia przeprowadza remonty budynków ze środków funduszu remontowego i otrzymuje faktury, które dotyczą wykonania:

  1. remontów klatek schodowych w budynkach wielokondygnacyjnych, w których znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe. W jednym z nich lokale użytkowe mieszczą się na pierwszym piętrze budynku (zajmują całe 1-sze piętro), tak więc dojście do nich odbywa się poprzez klatkę schodową parteru (na parterze są lokale mieszkalne), a następnie schodami lub windą.
    Remont dotyczył wszystkich klatek schodowych, gdzie znajdują się lokale mieszkalne, nie remontowano klatki na pierwszym piętrze, gdzie znajdują się lokale użytkowe.
    Spółdzielnia jest zdania, że remont klatek dotyczył również lokali użytkowych, gdyż poprzez klatkę parteru i schody następuje dojście do tych lokali, ponieważ osobnego wejścia do nich nie ma. Tak więc Spółdzielnia sądzi, że może zaliczyć część kosztów do podatku z faktury za remont klatek parteru stosując proporcję zg. z art. 15 ust 2a ustawy o PDOP, gdyż usługa zakupiona w ramach remontu dotyczy zarówno lokali mieszkalnych jak i lokali użytkowych (pozostała działalność ? opodatkowana) i nie da się jednoznacznie przypisać kosztów do poszczególnych rodzajów działalności.
  2. remontów części wspólnych budynków i terenów wokół nich, tj:
    • instalacji centralnego ogrzewania (c.o.),
    • instalacji elektrycznej,
    • instalacji odgromowej zamontowanej na budynkach,
    • instalacji zasilającej budynki w zimną i ciepłą wodę ( remont pionów i poziomów, oraz uziemienia instalacji),
    • remontów pokrycia dachowego budynków,
    • remontów oświetlenia oraz wymiana lamp i chodników na zewnątrz budynków,
    • remontów hydroforni.
    Jeśli remonty dotyczą prac ? jw. wykonywanych w budynkach wielokondygnacyjnych, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe, to Spółdzielnia stoi na stanowisku, że zakupione usługi remontowe dotyczą wszystkich lokali w danym budynku (tj. zarówno mieszkalnych jak użytkowych) i w związku z tym zakup usług remontowych dotyczy zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej, tak więc Spółdzielnia ma prawo zaliczenia części kosztów do kosztów podatkowych w proporcji zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o PDOP.
  3. usług projektowych (w tym projekty termomodernizacji), kosztorysowych oraz rzeczoznawczych związanych z remontami dotyczącymi pkt 1 i 2.
    Dotyczy to: wykonania pomiarów obciążeń linii zasilających, sprawdzenia stopnia ich wykorzystania i ocenę konieczności ich wymiany, jak również sprawdzenie stanu rozet piętrowych, ustalenie możliwości zwiększenia mocy szczytowej w świetle przydziału przez zakład energetyczny dla lokali użytkowych, kuchni elektrycznych w miejsce gazowych.
    Spółdzielnia jest zdania, że ma prawo do zaliczenia części kosztów jako koszty uzyskania przychodu z faktur dotyczących projektów remontowych na prace wymienione w pkt 1 i 2 na takich samych zasadach jak z faktur za wykonane remonty (tj. zg. z art. 15 ust 2 i 2a ustawy o PDOP.)


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.



Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu, zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.



Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

  • gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
  • innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.


Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: ?zasobów mieszkaniowych? oraz ?gospodarki zasobami mieszkaniowymi?. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie ?gospodarka? ? w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie ?gospodarki? nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. ?Zasób? zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie ?mieszkanie? jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik ?mieszkaniowy?, ?mieszkaniowych?, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie ?zasób mieszkaniowy? należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast ?gospodarka zasobami mieszkaniowymi? obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

Na tle przytoczonych definicji słownikowych, odnoszących się do potocznego rozumienia użytych w ustawie podatkowej sformułowań trzeba poczynić zastrzeżenie, że korzystając z przywołanych w nich znaczeń pojęć wyjaśniających ich potoczne, a nie prawne rozumienie należy przyjąć zasadę, iż analizując przepis podatkowy nie można opierać się wyłącznie na literalnym brzmieniu języka potocznego, bez odwołania się do funkcjonujących w systemie prawa podatkowego zasad opodatkowania.

Jedną z nich, jest powszechnie akceptowana w orzecznictwie i piśmiennictwie zasada ścisłego interpretowania przepisów wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe. Skutkiem stosowania tych przepisów jest bowiem ingerencja w inną, mającą podstawowe znaczenie w prawie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania uzyskiwanych dochodów, której przejawem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest jej art. 3 ust. 1 stanowiący, iż podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wobec tego, definiując czy też ustalając znaczenie sformułowania ?gospodarka zasobami mieszkaniowymi?, nie można czynić tego w oderwaniu od innych regulacji funkcjonujących w systemie prawa podatkowego.

Jeśli zatem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to oznacza, że nie każda aktywność spółdzielni mieszkaniowej generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez spółdzielnię mieszkaniową skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Będą to więc przede wszystkim te dochody, których źródłem są opłaty i czynsze związane z użytkowaniem lokali mieszkalnych oraz przynależnych do nich pomieszczeń, a także korzystaniem z urządzeń infrastruktury technicznej, wodno - kanalizacyjnej, energetycznej, ciepłowniczej itp.

Z interpretacji językowej wynika bowiem, że przez pojęcie ?zasób mieszkaniowy? należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne. Do zasobów tych zaliczyć należy również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Reasumując, związane z wymienionymi pomieszczeniami, obiektami i urządzeniami opłaty ? oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie natomiast jedynie dochód z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany. Działalnością taką jest np. wynajmowanie powierzchni reklamowych na budynkach, miejsc na dachach pod anteny satelitarne oraz telefonii komórkowej, czy przychody z inwestycji finansowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia prowadzi działalność zarówno w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym).

W związku z powyższym, koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m.

Skoro Spółdzielnia prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowych wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł. Dotyczy to kosztów, które jednoznacznie można przypisać do danego źródła kosztów.

Natomiast w stosunku do pozostałych kosztów, których przyporządkowanie do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 2 omawianej ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a).

Z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy wynika, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu.

Reasumując prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów, których nie można przypisać do konkretnych źródeł przychodów, w celu ustalenia dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, rozliczyć należy w sposób określony w powołanym powyżej art. 15 ust. 2 i ust. 2a ustawy, a zatem w takim stosunku, w jakim przychody z tych źródeł pozostają w ogólnej kwocie przychodów z całokształtu prowadzonej działalności.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółdzielnia ponosi koszty remontu w budynku, których nie da się bezpośrednio przypisać do kosztów dotyczących przychodów opodatkowanych i zwolnionych z podatku. W związku z powyższym stanowisko Spółdzielni, w świetle którego do wyliczenia kosztów uzyskania przychodów należy zastosować przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za prawidłowe.

Pamiętać należy również, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te rozliczone winny zostać wg stosunku, w jakim pozostają przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi w ogólnej kwocie przychodów.



Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.



Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika