Wydatki poniesione na zakup i zamontowanie urządzeń placu zabaw na terenie nieruchomości należącej (...)

Wydatki poniesione na zakup i zamontowanie urządzeń placu zabaw na terenie nieruchomości należącej do Wnioskodawcy, pochodzące z funduszu remontowego, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w wysokości ich poniesienia przez Wspólnotę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 26,02.2009r. (data wpływu 12.03.2009r.) uzupełnionym o dokument potwierdzający upoważnienie do reprezentowania Wspólnoty, w dniu 05.05.2009r. (data wpływu 07.05.2009r.) na wezwanie z dnia 23.04.2009r. Nr IPPB3/423-130/09-2/EŻ (doręczone dnia 29.04.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.03.2009r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa ?A? przy ul. A, wraz ze Wspólnotą mieszkaniową ?B? przy ul. B, wspólnie zakupiły i zainstalowały na terenie nieruchomości należącej do Wspólnoty Mieszkaniowej ?A? urządzenia placu zabaw dla dzieci. Teren placu zabaw jest ogrodzony i służy wyłącznie dla mieszkańców tych Wspólnot. Środki na sfinansowanie placu zabaw pochodziły z funduszu remontowego zgromadzonego w bieżącym roku przez poszczególne Wspólnoty i zostały wydane na podstawie uchwał właścicieli lokali zgodnie z ustawą o własności lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Wspólnota Mieszkaniowa ?A? będzie mogła zaliczyć zakup i zamontowanie urządzeń placu zabaw jako koszt podatkowy...
  2. Czy Wspólnota Mieszkaniowa ?B? będzie mogła zaliczyć zakup i zamontowanie urządzeń placu zabaw jako koszt podatkowy...

W tym miejscu tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone numerem jeden.

W zakresie pytania oznaczonego numerem dwa zostanie wydane odrębnie rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup i zamontowanie urządzeń na placu zabaw jest kosztem podatkowym, gdyż stanowi infrastrukturę pomocniczą nieruchomości podobnie jak ławki czy kosze na śmieci.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903, ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na rachunek Wspólnoty stanowią, w rozumieniu ustawy podatkowej jej przychód. Dotyczy to zarówno uiszczonych przez członków Wspólnoty zaliczek na pokrycie kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, jak i wpłat na fundusz remontowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz gdy wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów). W przypadku Wspólnoty będą to wszystkie wydatki ponoszone na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz inne wydatki, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym te, które służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W związku z tym, że żadne odrębne ustawy nie określają obowiązku lub możliwości tworzenia funduszu remontowego w ciężar kosztów we wspólnotach mieszkaniowych, dokonany przez Wspólnotę odpis z tytułu funduszu remontowego nie jest kosztem uzyskania przychodów. Kosztem podatkowym będą dopiero wydatki na remonty w dacie ich poniesienia.

Interpretacja pojęcia 'koszty uzyskania przychodów' zawartego w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

  • są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
  • są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 updop.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Ponadto podkreślenia wymaga, iż to na podatniku, zgodnie z powszechnie stosowaną na gruncie prawa podatkowego zasadą jako na osobie wywodzącej z określonych faktów skutki prawne, spoczywa ciężar udowodnienia powyższych zależności.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego we wniosku Podatnika należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zakup i zamontowanie urządzeń placu zabaw na terenie nieruchomości należącej do Wnioskodawcy, pochodzące z funduszu remontowego, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w wysokości ich poniesienia przez Wspólnotę.

W związku z powyższym należy uznać, iż stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika