Czy Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając ponoszone wydatki z tytułu przedmiotowych umów leasingu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26.03.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów p0datkowych wydatków z tytułu zawartych umów leasingu do momentu cesji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych w rozumieniu Ustawy o grach i zakładach wzajemnych. W ramach prowadzonej działalności zawarła umowy leasingu samochodów osobowych różnych marek (leasingi operacyjne). W roku 2008 w prawa i obowiązki Spółki wynikające z umów leasingu weszły nowe podmioty, które przejęły tym samym wszelkie zobowiązania płatnicze wynikające z umów leasingu, w szczególności z tytułu rat leasingowych począwszy od rat leasingowych płatnych w 2008 r. Spółka wystąpiła tutaj w charakterze cedenta, podmioty wstępujące w dotychczasowe prawa i obowiązki dotychczasowego korzystającego w charakterze - cesjonariusza. Wydatki ponoszone na podstawie przedmiotowych umów leasingu do momentu cesji, Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając ponoszone wydatki z tytułu przedmiotowych umów leasingu do momentu cesji ? do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Podatnika:

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( UPDOP), przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana ?finansującym? oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej ?korzystającym? podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Na podstawie art. 17b ust. 1 UPDOP, opłaty ustalone w umowie leasingu (operacyjnego), ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
   oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Spółka zawarła umowy leasingu spełniające wymienione wyżej warunki, w związku z tym ponoszone na jej podstawie opłaty leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodów korzystającego tj. Spółki.

Regulacje, ujęte w rozdziale 4a UPDOP, nie określają skutków podatkowych zawarcia umowy cesji leasingu operacyjnego na rzecz innego podmiotu. Z formalnego punktu widzenia, zwłaszcza w oparciu o przepisy KC, wstąpienie w prawa i obowiązki dotychczasowego korzystającego, nowego podmiotu nie zmienia treści stosunku prawnego, co oznacza, iż dotychczasowy stosunek prawny dalej trwa (w dalszym ciągu mamy do czynienia z tą samą umową leasingu). Wg Spółki takie są skutki dokonanych przez nią cesji umów leasingu na gruncie prawa podatkowego, zarówno dla cedenta, jak i cesjonariusza.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

W rozdziale 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ustawodawca uregulował m. in. skutki podatkowe dla stron zawierających podatkową umowę leasingu operacyjnego, która spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 ( art. 17b ust. 1 ustawy).

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu i ponoszone w trakcie obowiązywania umowy tj. od momentu jej zawarcia do momentu rozwiązania stanowią koszt uzyskania przychodów dla korzystającego. Podstawą zaliczenia opłat związanych z umową jest spełnienie przez tę umowę warunków określonych w art. 17b ust.

1 ustawy. W sytuacji, gdy umowa nie spełnia powyższych warunków, wówczas skutki podatkowe takiej umowy są takie same jak w przypadku umów najmu i dzierżawy. Zaliczenie wówczas wydatków zarówno w zakresie czynszu płaconego wynajmującemu jak i opłat związanych z eksploatacją pojazdu przy uwzględnieniu limitu wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych następuje z uwzględnieniem generalnej zasady wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, obligującej istnienie związku przyczynowo-skutkowego wydatków z osiąganymi przychodami lub źródłem przychodu w celu jego zabezpieczenia lub zachowania. Prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w zakresie wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodów osobowych nie będących składnikiem majątku podatnika wymaga ponadto prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W przedmiotowej sprawie Spółka zawarła umowy leasingu, które jak wynika z opisu stanu faktycznego spełniały warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy. Umowy te upoważniały zatem Podatnika do zaliczenia rat leasingowych ponoszonych w trakcie ich trwania do kosztów podatkowych. Nie zmienia tego fakt późniejszej cesji praw i obowiązków Spółki na inne podmioty. O zasadach zaliczenia w koszty uzyskania przychodów decyduje bowiem zasada kwalifikacji umowy w momencie ponoszenia kolejnych rat. Przy czym należy zaznaczyć, że zasady te wynikają z ustawy podatkowej , nie zaś z przepisów prawa cywilnego. Organ nie zgadza się ze stwierdzeniem Spółki, że cesja oznacza kontynuowanie umowy leasingu. To zagadnienie nie zostało jednakże objęte pytaniem poruszonym we wniosku, jak również należy podkreślić, że interpretacja w tym zakresie mogłaby być skierowana wyłącznie do podmiotu, który wstąpił w prawa cesjonariusza i który we własnym imieniu złożył wniosek o interpretację w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Powyższe jednak nie zmienia odpowiedzi Organu na pytanie Spółki w zakresie skutków tej cesji w odniesieniu do niej i kwalifikacji wydatków poniesionych do momentu cesji. Dotychczas zapłacone raty leasingowe, wynikające z umowy, która w chwili ich ponoszenia spełniała przesłanki określone w art. 17b ust. 1 ustawy stanowią koszt uzyskania przychodów, a Podatnik nie jest obowiązany do korekty tych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock