CIT - w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży znaków towarowych nabytych (...)

CIT - w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży znaków towarowych nabytych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.03.2010r. (data wpływu 12.03.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży znaków towarowych nabytych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytanie numer 1 i 2) - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 12.03.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży znaków towarowych nabytych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

H. S.A. (dalej ?, H.?) posiada prawa do znaków towarowych oraz do wzorów przemysłowych (dalej: ?Znaki Towarowe?) w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity z 13 czerwca 2003 r.; Dz. U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117 z późn. zm., dalej: ?Ustawa PWP?).

Rozpoznawalność oraz pozycja rynkowa produktów H. oparta jest zasadniczo o dwie podstawowe marki, tj. O. oraz C.. H. posiada zarejestrowane prawo ochronne na znak słowny O. (dalej ?znak O.?) oraz znak słowny C. (dalej ?znak C.?). Marki te są wykorzystywane intensywnie w działalności gospodarczej H. (poprzez oznaczanie nimi produktów H. lub udzielanie licencji).

W celu ochrony prawnej posiadanych Znaków Towarowych H. ponosiła wydatki związane z uzyskaniem praw ochronnych na te Znaki. Wydatki te obejmowały m.in. koszty wynagrodzeń za przejęcie praw autorskich do projektów znaków, wynagrodzenie rzecznika patentowego, opłaty za zgłoszenie znaków w Urzędzie Patentowym itp. (dalej łącznie ?opłaty rejestracyjne?). Wymienione opłaty rejestracyjne były ujęte w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych H. lub też były odnoszone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu. H. nie amortyzowała więc podatkowo znaków O. i C., gdyż nie zostały one przez nią nabyte, w związku z czym nie spełniały definicji wartości niematerialnych i prawnych.

Obydwa znaki posiadają liczne odmiany i wersje graficzne. Oba znaki O. oraz C. są zarejestrowanymi znakami słownymi w Urzędzie Patentowym.

H. rozważa wniesienie Znaków Towarowych (w tym znaku O. oraz znaku C.) do nowo utworzonej spółki M. Sp. z o.o. (dalej: ?Spółka? lub ?M.?) jako element zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT (dalej ?ZCP?). Wniesienia przez H. ZCP nastąpi w formie aktu notarialnego. ZCP będzie obejmowała również zobowiązania, jeżeli takie będą istnieć na dzień wniesienia ZCP aportem do M..

Reorganizacja nakierowana jest na wzrost efektywności działalności Grupy O. dzięki koncentracji poszczególnych podmiotów na ich indywidualnych kompetencjach (tj. produkcji soków i napojów, zarządzania Znakami Towarowymi, produkcji mrożonek). Celem działalności M. (która zostanie właścicielem Znaków Towarowych) będzie efektywne zarządzanie działalnością marketingową w Grupie O. oraz maksymalizowanie wartości rynkowej tychże praw.

M. będzie wykorzystywać Znaki Towarowe wniesione wkładem niepieniężnym w postaci ZCP w ramach swojej działalności gospodarczej poprzez udzielanie licencji na odpłatne korzystanie z przedmiotowych praw.

Na potrzeby aportu ZCP wartość rynkowa Znaków Towarowych zostanie potwierdzona niezależną wyceną profesjonalnego podmiotu.

Planowane jest, iż wartość otrzymanych składników majątkowych w ramach aportu ZCP (w tym wartość rynkowa Znaków Towarowych potwierdzona niezależną wyceną) zostanie (i) w całości przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego M. bądź też (ii) w części na kapitał zakładowy oraz w części na kapitał zapasowy.

W związku z dalszą możliwością reorganizacji Grupy istnieje możliwość, iż nabyte przez O. Marketing Znaki Towarowe (wniesione w ramach ZCP) zostaną odsprzedane do innego podmiotu (również spoza Grupy O.).

Mając na względzie przedstawiony powyżej zdarzenie przyszłe Spółka wniosła o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, poprzez potwierdzenie prawidłowości stanowiska, zgodnie z którym:

  1. w sytuacji sprzedaży przez M. Znaków Towarowych (nieujętych w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych FIHSA) objętych w ramach aportu ZCP wniesionego przez H. (których wartość została w całości przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego O. Marketing), kosztem uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit b Ustawy o CIT będzie przypadająca proporcjonalnie na wartość Znaków Towarowych nominalna wartość wydanych udziałów powiększona o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi oraz pomniejszona o dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT.
  2. w sytuacji sprzedaży przez M. Znaków Towarowych (nieujętych w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych H.) objętych w ramach aportu ZCP wniesionego przez H. (których wartość została w części przekazami na kapitał zakładowy M.a w części na kapitał zapasowy), kosztem uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit b Ustawy o CIT będzie wartość równa sumie o jaką dokonano podwyższenia kapitału zakładowego oraz kapitału zapasowego Spółki wynikająca z wartości nabytych Znaków Towarowych powiększona o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi oraz pomniejszona o dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne (obejmująca odpisy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 Ustawy o CIT) zgodnie z przepisami art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki.

Ad. 1

Zdaniem Spółki, w przypadku wniesienia opisanych w zdarzeniu przyszłym Znaków Towarowych w ramach ZCP do M. (które to Znaki Towarowe nie zostały wcześniej ujawnione w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych H.) i przekazania ich w całości na kapitał zakładowy M. kosztem uzyskania przychodu z tytułu ewentualnego zbycia Znaków Towarowych przez M. będzie nominalna wartość wydanych udziałów przypadająca proporcjonalnie na wartość Znaków Towarowych objętych w ramach ZCP powiększona o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi oraz pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne zgodnie z przepisami art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit b Ustawy o CIT za koszt uzyskania przychodu nie uważa się wydatków na: ?nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a (tj. gruntów, prawa wieczystego użytkowania) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych <...> ? wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.?

Natomiast odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 obejmują ?odpisy amortyzacyjne od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodu ?.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu winien zostać poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz nie może być wymieniony w kategorii kosztów, o których mowa w art. 16 ust 1 Ustawy o CIT (który stanowi zamknięty katalog kosztów). Zdaniem M. istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami w formie wydanych udziałów a przychodami z tytułu zbycia Znaków Towarowych. Spełniona jest zatem przesłanka wymieniona w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT pozwalająca zaliczyć wydatki do kosztu uzyskania przychodu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT, nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wydatków na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, w tym również, zdaniem M. wchodzących w skład nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodu, w przypadku zbycia tych wartości niematerialnych i prawnych. Zdaniem M. wydatki poniesione na nabycie Znaków Towarowych otrzymanych jako element ZCP mogą stanowić koszty uzyskania przychodu przy ich odpłatnym zbyciu.

Przepisy prawa podatkowego nie precyzują w jaki sposób powinno się ustalić wysokość takich wydatków (kosztów uzyskania przychodu). W analizowanym przypadku M.nabędzie Znaki Towarowe jako element wniesionego aportem ZCP. Tym samym M. poniosła wydatki na nabycie, lecz nie w formie pieniężnej, ale w postaci wydanych udziałów (tj. w postaci podwyższenia kapitału zakładowego). Spółka stoi na stanowisku, że o wydatkach na nabycie można mówić zawsze, gdy w wyniku nabycia następuje zmiana struktury majątku. Tym samym w opinii Spółki fakt, iż nabyła przedmiotowe wartości niematerialne i prawne jako element ZCP wniesionego aportem, nie powinien mieć wpływu na możliwość rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów z ich zbycia. Ze stanowiskiem takim zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, który w wyroku z 5 kwietnia 2004 r. (I SA/Wr 3918/01) stwierdził, że za koszt uzyskania przychodów należy uznać każdy faktycznie dokonany odpis nie będący wydatkiem, powodującym zmianę w strukturze aktywów i pasywów osoby prawnej. Zdaniem Spółki zmiana struktury bilansu polegająca na tym, że wzrasta wartość pozycji wartości niematerialnych i prawnych (wynikająca z nabycia Znaków Towarowych) oraz kapitału zakładowego (tj. pasywów) jest w pełni zgodna z zaprezentowaną tezą sądu.

Zdaniem Spółki natomiast, w związku z faktem, iż w wyniku aportu ZCP M.może przejąć również zobowiązania istniejące na dzień aportu i związane z tymi Znakami Towarowymi, wartość wydatków należy powiększyć o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi. Zobowiązania staną się pieniężnym wydatkiem M. w momencie ich spłaty. Uzasadnione jest zatem uznanie tych zobowiązań za wydatki w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy CIT.

W przeciwnym razie mogłoby bowiem dojść do sytuacji, iż w przypadku przejęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dla której wartość przejętych zobowiązań (np. 290) byłaby prawie równa wartości rynkowej przejętych aktywów (np. 300), i dla której nominalna wartość wydanych udziałów odpowiadałaby różnicy wartości tych aktywów oraz zobowiązań (czyli 10), wartość poniesionych wydatków w postaci nominalnej wartości wydanych udziałów w ogóle nie odzwierciedlałaby rzeczywistego kosztu poniesionego przez podatnika na nabycie tych aktywów.

Podsumowując, zdaniem M., w przypadku zbycia przez Spółkę Znaków Towarowych objętych w ramach ZCP (przekazanej w całości na podwyższenia kapitału zakładowego Spółki), kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT, będzie nominalna wartość udziałów wydanych H. przypadająca proporcjonalnie na wartość Znaków Towarowych objętych w ramach ZCP powiększona o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi oraz pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, w przypadku wniesienia opisanych w zdarzeniu przyszłym Znaków Towarowych w ramach ZCP do M. (które to Znaki Towarowe nie zostały wcześniej ujawnione w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych H.) i przekazania ich w części na kapitał zakładowy a w części na kapitał zapasowy, kosztem uzyskania przychodu z tytułu ewentualnego zbycia Znaków Towarowych przez M. będzie wartość równa sumie o jaką podwyższono kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy M. (przypadająca proporcjonalnie na wartość Znaków Towarowych objętych w ramach ZCP) powiększona o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi oraz pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne zgodnie z przepisami art. 16a ? 16m Ustawy o CIT (uwzględniająca odpisy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 Ustawy o CIT).

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 1, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych są kosztem uzyskania przychodu dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych wartości (pomniejszone o dokonane dotąd odpisy amortyzacyjne).

Przepisy prawa podatkowego nie precyzują jednak, w jaki sposób powinno się ustalić wysokość takich wydatków (kosztów uzyskania przychodu). Zgodnie z cytowanym wyżej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 5 kwietnia 2004 r. (I SA/Wr 3918/01) ?za koszt uzyskania przychodów należy uznać każdy faktycznie dokonany odpis nie będący wydatkiem, powodującym zmianę w strukturze aktywów i pasywów osoby prawnej?.

Zdaniem Spółki zmiana struktury bilansu polegająca na tym, że wzrasta wartość pozycji wartości niematerialnych i prawnych (wynikająca z nabycia Znaków Towarowych) oraz kapitału zakładowego i kapitału zapasowego (tj. pasywów) jest w pełni zgodna z zaprezentowaną tezą sądu. Zdaniem Spółki, nie istnieją również argumenty, aby różnicować sytuację dla celu ustalenia kosztu uzyskania przychodu z tytułu zbycia Znaków Towarowych, w której dochodzi wyłącznie do podwyższenia kapitału zakładowego lub też do częściowego podwyższenia kapitału zakładowego i zapasowego (w każdym wypadku są to kapitały własne Spółki).

Ponadto, mając na uwadze uzasadnienie przedstawione w pytaniu 1, zdaniem Spółki, w związku z faktem, iż w wyniku aportu ZCP M. może przejąć również zobowiązania istniejące na dzień aportu i związane z tymi Znakami Towarowymi, wartość wydatków należy powiększyć o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi. Zobowiązania staną się pieniężnym wydatkiem M. w momencie ich spłaty. Uzasadnione jest zatem uznanie tych zobowiązań za wydatki w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy CIT.

W takiej sytuacji aktywa nabyte przez Spółkę (ujawnione w bilansie M. jako wartości niematerialne i prawne), korespondują z wartością pasywów, które M. prezentuje w bilansie, a które ekonomicznie odpowiadają wydatkom M. na nabycie tych aktywów (wydanie udziałów w kapitale własnym, złożonym z kapitału zakładowego i zapasowego, oraz przejęcie zobowiązań).

Jednocześnie Spółka wskazuje, iż odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Znaków Towarowych w części, w której wartość tych znaków nie zostanie przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 Ustawy o CIT nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu.

Podsumowując, zdaniem M. w przypadku zbycia przez M. Znaków Towarowych objętych w ramach ZCP (których wartość została w części przekazana na kapitał zakładowy M. a w części na kapitał zapasowy), kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT, będzie kwota równa sumie o jaką podwyższono kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy Spółki (przypadająca proporcjonalnie na wartość Znaków Towarowych objętych w ramach ZCP), powiększona o wartość przejętych zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi oraz pomniejszona o dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne zgodnie z przepisami art. 16a ? 16m Ustawy o CIT (uwzględniająca odpisy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 Ustawy o CIT).

Na tle przedstawionego zdarzenie przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podkreślić należy, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione, w tym na nabycie lub wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka planuje sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych w postaci Znaków Towarowych. Nabycie tych składników majątkowych (nieujętych w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport) przez Spółkę nastąpi w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w zamian za wydane przez nią udziały o określonej wartości (w tym również w sytuacji wystąpienia tzw. agio).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Na mocy natomiast art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powołany wyżej art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należy zauważyć, iż pojęcie wydatków jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu nabywającego dane składniki majątkowe. Tak więc sformułowanie ?wydatki na nabycie? będzie odnosiło się do wydatków zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych bezpośrednio warunkujących nabycie składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. wydatków, bez których poniesienia skuteczne nabycie tychże składników nie byłoby możliwe. W konsekwencji cytowany przepis będzie odnosił się do sytuacji przedstawionej we wniosku, polegającej na przejęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zamian za określoną liczbę udziałów Spółki, które to udziały będą stanowić swego rodzaju wynagrodzenie za wnoszony aport, w skład którego wchodzą przedmiotowe Znaki Towarowe.

Wobec powyższego, za wydatki które Spółka poniesie na nabycie przedmiotowych wartości niematerialnych i prawnych należy uznać - podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu z tytułu ich odpłatnego zbycia - wartość nominalną udziałów wydanych przez Spółkę w zamian za aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w części odpowiadającej wartości tych Znaków Towarowych.

Odnosząc się do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości agio przekazanej na kapitał zapasowy w związku z wniesieniem do Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa zauważyć należy, iż wartość przewyższająca wartość nominalną wydanych udziałów własnych Spółki nie tworzy kapitału zakładowego Spółki, a co najważniejsze ? nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych ? art. 12 ust. 4 pkt 11 ww. ustawy. Skoro więc jest ona neutralna po stronie przychodów podatkowych, to nie powinna również sztucznie wpływać na wielkość kosztów uzyskania przychodu.

Tym samym do wyliczenia wartości wydatków związanych z nabyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc i samych Znaków Towarowych, co do zasady należy przyjąć wartość nominalną wydanych udziałów w zamian za aport.

Powyższe wynika również pośrednio z brzmienia art. 15 ust. 1k pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości: wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia. Cytowany przepis statuuje ogólną zasadę przyjmowania dla celów określenia kosztów uzyskania przychodów wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa, ograniczonej jednakże nominalną wartością nabytych udziałów.

Jako, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym istnieje ewentualność, iż wartość wnoszonej aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującej przedmiotowe Znaki Towarowe, będzie wyższa od wartości nominalnej udziałów objętych w zamian za przedmiotowy aport, Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty przewyższającej wartość nominalną wydanych udziałów własnych.

Odnosząc się do kwestii przejmowanych z aportem zobowiązań związanych z tymi Znakami Towarowymi należy wskazać, iż zobowiązanie jest stosunkiem prawnym pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem, tym samym istnienie zobowiązania nie jest równoznaczne z jego zapłatą, w konsekwencji przejęte zobowiązania nie będą mogły być uznane za wydatek w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak zauważyła bowiem sama Spółka (wywodząc z tego faktu jednak przeciwny wniosek), zobowiązania staną się pieniężnym wydatkiem O. Marketing w momencie ich spłaty.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki objętego przez H. S.A. w zamian za wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, również gdy dojdzie do wystąpienia tzw. agio, przy późniejszej sprzedaży przez Spółkę Znaków Towarowych, stanowiących element aportu, kosztem uzyskania przychodów z tego tytułu będą wydatki na nabycie tychże wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, tj. wartość nominalna udziałów nabytych przez H. S.A. (a więc wartość aportu przekazanego na kapitał zakładowy Spółki) przypadająca proporcjonalnie na wartość tych Znaków Towarowych, pomniejszona o sumę dokonanych przez Spółkę odpisów amortyzacyjnych od tych wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy (obejmującej również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów).

Powyższy sposób ustalenia kosztu sprzedaży przez Spółkę Znaków Towarowych, odnosi się zarówno do sytuacji, gdy wartość otrzymanych przez Spółkę, w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Znaków Towarowych została w całości przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, jak również, gdy nastąpiło w części przekazanie ich wartości na kapitał zakładowy, natomiast w części na kapitał zapasowy Spółki, w której to sytuacji dojdzie do powstania tzw. agio (wartość wnoszonego wkładu wyższa będzie od wartości nominalnej objętych przez wnoszącego aport udziałów Spółki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania numer 1 i 2, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika