Czy zasady korygowania kosztów uzyskania przychodów, wyrażone wart. 15b ustawy o podatku dochodowym (...)

Czy zasady korygowania kosztów uzyskania przychodów, wyrażone wart. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosuje się tylko wobec kwot zaliczonych do tych kosztów (tj. zaksięgowanych w księgach danego roku podatkowego) od dnia 1 stycznia 2013 r., czy także wobec kwot zaliczonych do kosztów przed dniem 1 stycznia 2013r. (tj. do poprzedniego roku podatkowego), a dla których termin płatności upływa po dnu 1 stycznia 2013r.?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.03.2013r. (data wpływu: 15.03.2013r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 15.03.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii zasad korygowania kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15b powyższej ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawcą jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład Grupy P, opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka jest również zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi sukcesywnie szereg wydatków, które zalicza do kosztów uzyskania przychodów na podstawie dowodów zewnętrznych (takich jak np. faktury, rachunki, dowody opłat administracyjnych, polisy ubezpieczeniowe) lub dowodów wewnętrznych (np. polecenia księgowania operacji wewnątrz jednostki). Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego następuje poprzez odpowiednie zaksięgowanie (tj. ujęcie w księgach rachunkowych) dowodu dokumentującego poniesienie wydatku (dowodu zewnętrznego lub wewnętrznego).

Do dnia 31.12.2012r. prawo do zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, nie było, co do zasady, uzależnione od terminu zapłaty kwoty kosztu. Jednakże, na mocy Ustawy z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) - dalej jako ?Ustawa deregulacyjna? - ustawodawca wprowadził obowiązek dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy podatnik nie uregulował danej kwota w rozliczeniu z kontrahentem, w terminach przewidzianych tą ustawą.

Ponieważ przepisy Ustawy deregulacyjnej weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013r., a ustawodawca nie ustanowił przepisów przejściowych w odniesieniu do stosowania zasad w/w korekty kosztów, Spółka chciałaby uzyskać potwierdzenie swego stanowiska zawartego w pytaniu wyrażonym poniżej.


W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:


Czy zasady korygowania kosztów uzyskania przychodów, wyrażone w art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosuje się tylko wobec kwot zaliczonych do tych kosztów (tj. zaksięgowanych w księgach danego roku podatkowego) od dnia 1 stycznia 2013 r., czy także wobec kwot zaliczonych do kosztów przed dniem 1 stycznia 2013r. (tj. do poprzedniego roku podatkowego), a dla których termin płatności upływa po dnu 1 stycznia 2013r.?


Stanowisko Wnioskodawcy:


Zdaniem Wnioskodawcy zasady korygowania kosztów uzyskania przychodów, wyrażone w art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosuje się wyłącznie wobec kwot zaliczonych do tych kosztów (tj. zaksięgowanych w księgach danego roku podatkowego) od dnia 1 stycznia 2013 r.

Przepisy art. 15b Ustawy PDOP dotyczące obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013r. (art. 29 Ustawy deregulacyjnej). Stanowią one, iż w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów. Jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z w/w dokumentów dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.


Powyższe wskazuje, że do zaistnienia obowiązku zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów na warunkach wskazanych w w/w przepisach niezbędne jest spełnienie następujących przesłanek:

  • nieuregulowanie kwoty kosztu we wskazanych wyżej terminach,
  • wynikanie kwot kosztów z faktury (rachunku) albo umowy, albo innego dokumentu.


Ponieważ ustawodawca nie przystał na propozycję wyrażoną w uzasadnieniu do projektu Ustawy deregulacyjnej, aby obowiązkiem korekty objąć również kwoty wynikające z faktur (rachunków) albo umowy, albo innych dokumentów, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed dniem wejścia w życie Ustawy deregulacyjnej, a których termin płatności upływa po dniu 31 grudnia 2012r., należy uznać, że jedynym słusznym podejściem jest dokonywanie zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, na zasadach wyrażonych w art. 15b Ustawy PDOP, wobec kwot ujętych jako koszt uzyskania przychodów od dnia 1 stycznia 2013r. Gdyby zamiarem ustawodawcy było objęcie nowymi regulacjami również kwot ujętych jako koszt podatkowy w roku 2012, a których termin płatności przypadałby w roku 2013, zawarłby w Ustawie deregulacyjnej stosowne postanowienia, analogicznie jak uczynił to wobec korekt w podatku od towarów i usług (vide art. 23 Ustawy deregulacyjnej).

Powyższe znajduje również potwierdzenie w Komunikacie Ministerstwa Finansów, opublikowanym na stronie internetowej Ministerstwa w dniu 20.12.2012r., dotyczącym nowych przepisów w podatkach dochodowych, przeciwdziałającym tzw. zatorom płatniczym. Wskazano w nim, że:

?Nowe przepisy (art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) należy stosować do tych kwot, wynikających z faktury lub innego dokumentu, które zostały zaliczone do kosztów podatkowych od 1 stycznia 2013 r.


Jeżeli kwota wynikająca z faktury lub innego dokumentu zostanie zaliczona do kosztów podatkowych przed 1 stycznia 2013 r., wówczas nowe regulacje nie będą miały zastosowania, nawet wtedy, gdy termin płatności przypada w 2013 r.?

Mając na względzie powyższe Wnioskodawca uważa, że stanowisko własne przedstawione w niniejszym wniosku, jest zgodne ze stanem prawnym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika