Czy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie (...)

Czy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie do usług związanych z organizacją ww. imprez?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.12.2008r. (data wpływu 22.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 22.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do usług związanych z organizacją imprez takich jak: gale wieńczące konkursy i plebiscyty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. jest wydawcą czasopism zaklasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) do grupowania ?Gazety, dzienniki i czasopisma, ukazujące się rzadziej niż cztery razy w tygodniu? (PKWiU 22.13). Spółka organizuje gale wieńczące konkursy i plebiscyty ogłaszane na łamach swoich czasopism. Są to m.in.... Podczas gali, połączonej z wręczaniem nagród, w możliwie największym stopniu eksponowane są tytuły czasopism tj. C, CR, rozdawane są egzemplarze miesięczników. Na wszystkie gale zapraszane są osoby, które stanowią docelową grupę odbiorców wydawnictwa (czytelnicy i potencjalni czytelnicy) oraz klienci reklamowi. W związku z organizacją tych imprez Spółka ponosi koszty z tytułu wynajmu pomieszczeń, nagród dla laureatów, zaproszonych prelegentów oraz wyżywienia (usługi gastronomiczne oraz catering).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie do usług związanych z organizacją ww. imprez...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art.. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Według Wnioskodawcy, celem organizowanych konkursów a ostatecznie gal kończących te konkursy, jest dotarcie do jak najszerszego grona czytelników oraz klientów reklamowych. Działanie to ma więc charakter reklamowy i poznawczy. Na organizowanych imprezach główny nacisk kładzie się na zaprezentowanie uczestnikom tytułu danego czasopisma. Odbywa się to poprzez rozmieszczenie w widocznych miejscach banerów reklamowych. Według Spółki, w przypadku gal wieńczących plebiscyty i konkursy występuje reklama towaru (czasopisma), reklama usługi (usługi reklamowe w czasopismach Spółki) oraz reklama marki (tytuł czasopisma). W ich wyniku Spółka dociera do dotychczasowych i potencjalnych czytelników oraz klientów reklamowych, natomiast dotychczasowi kontrahenci zacieśniają kontakty z wydawnictwem. Zdaniem Spółki koszty ponoszone w związku z organizacją ww. imprez stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty usług cateringowych czy gastronomicznych nie stanowią zdaniem Spółki, wydatku na reprezentację, bowiem poczęstunek dla gali jest normalnym elementem tego typu uroczystości. Poniesienie wydatków na poczęstunek uczestników spotkań jest konieczne ze względu na kilkugodzinny czas trwania gali. Zdaniem Wnioskodawcy, udział wielu uczestników w tego typu imprezie bez zapewnienia poczęstunku nie byłby możliwy, ponieważ mało kto zgodziłby się przybyć na długie spotkanie, nie zapewniające posiłku, a w razie przybycia przedwcześnie opuściłby galę. W przypadku braku posiłku cel promocyjno-reklamowy nie zostałby osiągnięty. Zamiast promocji marki, usług i czasopisma, a w konsekwencji zwiększenia przychodów, uzyskałoby się odwrotny skutek ? zniechęcenie i rozczarowanie po stronie potencjalnych kontrahentów.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, aby móc zaliczyć konkretne wydatki do kosztów uzyskania przychodów, niezbędne jest wykazanie związku między ich poniesieniem, a dążeniem do uzyskania przychodów. Związek ten może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni. Przedmiotowe wydatki winny również pozostawać w związku z prowadzoną działalnością tak, aby była możliwa ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że mogą mieć one wpływ na uzyskanie przychodu.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika, który zalicza ten wydatek do kosztów, istnienia bezpośredniego lub nawet tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkami a uzyskanym przychodem. Jednocześnie należy zauważyć, że takimi kosztami nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust.1 cyt ustawy oraz niewłaściwie udokumentowane. Ponadto podkreślenia wymaga, iż to na podatniku, zgodnie z powszechnie stosowaną na gruncie prawa podatkowego zasadą jako na osobie wywodzącej z określonych faktów skutki prawne, spoczywa ciężar udowodnienia powyższych zależności.Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu. Okoliczności te należy oceniać indywidualnie, biorąc pod uwagę racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Jednocześnie podatnik musi dysponować odpowiednimi dowodami, które pozwolą mu zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że istnieją wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog tych wydatków zawiera art. 16 ust. 1 ustawy. Art. 16 pkt 28 ww. ustawy, stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu. Nie oznacza to, ze wydatki na zakup takich artykułów w każdej sytuacji nie będą mogły być zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów. Wydatki o charakterze gastronomicznym i na artykuły spożywcze tylko wtedy nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu, gdy będą miały charakter wydatków reprezentacyjnych.

Ponieważ pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w ?Słowniku języka polskiego? pod redakcją prof. M. S (Wydawnictwo PWN, Warszawa 2002), reprezentacja to ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną?. Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to ?dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów' ( wyrok NSA z dnia 26 września 2000r.-sygn. akt III SA 1994/99).

Ze stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, iż Spółka organizuje gale wieńczące konkursy i plebiscyty ogłaszane na łamach swoich czasopism na których wręczane są nagrody dla laureatów, zaproszonych prelegentów oraz zapewnione jest wyżywienie (usługi gastronomiczne oraz catering). Wobec braku definicji ustawowej reprezentacji, pojęcie to należy rozumieć w sposób dosłowny, słownikowy. Wydatki na reprezentację oznaczają zatem łożenie na pewną wystawność i okazałość, co przykładowo przejawiać się może w sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, poprzez wręczanie upominków, dbałość o określony wystrój siedziby, organizowanie imprez okolicznościowych, podejmowanie pewnych działań związanych z pozycją (prestiżem) firmy na rynku. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej. Reprezentacja podobnie jak reklama ma za zadanie promować dany podmiot gospodarczy, jednakże każda czyni to w inny sposób. Reklama polega głównie na przedstawianiu produktów, nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni natomiast celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej. Takimi wydatkami mogą być przedstawione w stanie faktycznym wydatki na organizację konkursu a przede wszystkim wydatki związane z galą finałową oraz nagrodami.

Mając na uwadze powyższe, koszty gali, tj, koszty ponoszone przez Spółkę z tytułu wynajmu pomieszczeń, nagród dla laureatów, zaproszonych prelegentów oraz wyżywienia (usługi gastronomiczne oraz catering) nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te noszą znamiona wystawności, okazałości, a więc mają cechy wydatków na reprezentację, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy i tym samym są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz. Sam Wnioskodawca w złożonym wniosku podkreśla, iż udział wielu uczestników w tego typu imprezie bez zapewnienia poczęstunku nie byłby możliwy, ponieważ mało kto zgodziłby się przybyć na długie spotkanie, nie zapewniające posiłku, a w razie przybycia przedwcześnie opuściłby galę. W przypadku braku posiłku cel promocyjno-reklamowy nie zostałby osiągnięty. Zamiast promocji marki, usług i czasopisma, a w konsekwencji zwiększenia przychodów, uzyskałoby się odwrotny skutek ? zniechęcenie i rozczarowanie po stronie potencjalnych kontrahentów.

Powoływanie się Spółki na okoliczność, iż celem organizowanych konkursów a ostatecznie gal kończących te konkursy jest dotarcie do jak najszerszego grona czytelników oraz klientów reklamowych, nie odbiera wyżej wymienionym działaniom cech reprezentacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika