Czy wydatki na artykuły spożywcze przeznaczone na spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.12.2008r. (data wpływu 24.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja sprzętu elektronicznego oraz komputerowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi koszty artykułów spożywczych przeznaczonych na spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki. Nabywane przez Spółkę artykuły spożywcze to w szczególności kawa, herbata, woda mineralna i inne napoje bezalkoholowe, ciastka, paluszki. W przypadku spotkań kilkugodzinnych Spółka zamawia także drobne usługi cateringu, tj. przygotowanie kanapek, czy lunchu. Obecnie Spółka nie zalicza wyżej wymienionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na artykuły spożywcze przeznaczone na spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz usługi cateringu zamawiane w przypadku kilkugodzinnych spotkań mogą stanowić koszt uzyskania przychod6w Spółki...

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy pdop. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy pdop do kosztów podatkowych nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Jednocześnie, ustawa pdop nie zawiera definicji kosztów reprezentacji. W konsekwencji, w wyniku zastosowania wykładni gramatycznej należy posłużyć się definicją reprezentacji ze słownika języka polskiego. Zgodnie ze ?Słownikiem języka polskiego PWN? (pod red. prof. Mieczysława S, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., 1999) reprezentacyjnie oznacza ?w sposób okazały, okazale, wystawnie, wytwornie?. Zdaniem Spółki, przez koszty reprezentacji należy rozumieć wydatki, które mają na celu budowanie pozytywnego wizerunku firmy i podtrzymanie dobrych relacji z kontrahentami oraz charakteryzują się okazałością lub wystawnością. W trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki Spółka przedstawia swoją ofertę, zachęca do nabywania swoich towarów i usług. Często w siedzibie Spółki trwają negocjacje handlowe oraz zawierane są umowy, w wyniku których Spółka uzyskuje przychody podatkowe. Biorąc to pod uwagę, zdaniem Spółki, koszty drobnego poczęstunku serwowanego podczas spotkań spełniają warunek zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określony w art. 15 ust. 1 ustawy pdop. Jednocześnie, w przekonaniu Spółki, zapewnianie kontrahentom przybywającym do siedziby Spółki skromnego poczęstunku, nieodbiegającego od przyjętych zwyczajów nie stanowi przejawu wystawności, czy okazałości.

Za wystawność, czy okazałość powinny być uznane zachowania, które odbiegają od przyjętych standardów i zwyczajów, charakteryzują się przepychem oraz mają na celu pokazanie własnej zamożności. Zaproponowanie gościom kawy, herbaty lub wody mineralnej oraz drobnych słodyczy jest powszechnie stosowaną w Polsce praktyką. Biorąc pod uwagę ogólnie obowiązujące zwyczaje i normy, niepoczęstowanie gościa żadnym napojem oraz niezapełnienie drobnego poczęstunku w trakcie kilkugodzinnych spotkań stanowiłyby zachowanie niestandardowe i odbiegające od ogólnie stosowanych praktyk i zwyczajów.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, wydatki na artykuły spożywcze przeznaczone na spotkanie z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz usługi cateringu zamawiane w przypadku kilkugodzinnych spotkań (jeżeli poczęstunek nie jest wystawny i wyszukany) nie mają charakteru reprezentacji i - konsekwencji ? mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki.

Zaprezentowane powyżej stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 30 października 2008 r., sygn. IPPB3/423-1220/O8-2/MW, opublikowanej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów; ?(...) wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy oraz usługi z firmy cateringowej, jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości mogą stanowić zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 w/w ustawy koszty uzyskania przychodów.?

Podsumowując, zdaniem Spółki:

• wydatki na artykuły spożywcze przeznaczone na spotkania biznesowe z kontrahentami w siedzibie Spółki oraz usługi cateringu zamawiane w przypadku kilkugodzinnych spotkań (jeżeli poczęstunek nie jest wystawny i wyszukany) nie mają charakteru reprezentacji;
• w konsekwencji, wydatki te mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki.
  
  

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności Spółka ponosi koszty zakupu artykułów spożywczych przeznaczonych na spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki. Nabywane przez Spółkę artykuły spożywcze to w szczególności kawa, herbata, woda mineralna i inne napoje bezalkoholowe, ciastka, paluszki. W przypadku spotkań kilkugodzinnych Spółka zamawia także drobne usługi cateringu, tj. przygotowanie kanapek, czy lunchu. W ocenie organu wymienione wydatki jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości mogą stanowić zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Obowiązki w tym zakresie ciążą na podatniku bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB3/423-1220/08-2/MW, interpretacja indywidualna

IPPB5/423-106/10-2/AS, interpretacja indywidualna