czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, w przypadku gdy po upływie 5-letniego okresu korzystania (...)

czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, w przypadku gdy po upływie 5-letniego okresu korzystania z licencji na oprogramowanie komputerowe Bank przedłuży okres obowiązywania umowy na kolejne 5 lat, licencję na oprogramowanie należy ponownie zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych i dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych czy też opłatę za wykorzystywanie licencji przez kolejne 5 lat należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.12.2008 r. (data wpływu 29.12.2008 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji licencji - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 29.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji licencji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Bank SA. (dalej: Bank) zakupuje licencję na oprogramowanie komputerowe, wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Na mocy zawartej umowy licencyjnej na Bank nie są przenoszone autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, ale Bank nabywa tylko prawo do jego wykorzystywania przez okres 5 lat. Jest to minimalny okres na jaki może być udzielona licencja i za jaki Bank jest zobowiązany zapłacić. Opłata za możliwość wykorzystywania licencji przez okres 5 lat przekracza kwotę 3.500,- zł, przy czym kwota ta może zawierać zarówno tzw. opłaty wstępne warunkujące samo udzielenie licencji jak i opłatę za 5-letni okres jej wykorzystywania. W związku z powyższym licencja zostaje przez Bank zaliczona do wartości niematerialnych i prawnych i dokonywane są od niej odpisy amortyzacyjne. Po upływie 5-letniego okresu obowiązywania umowy Bank ma możliwość przedłużenia licencji na kolejne 5 lat. Odbywa się to poprzez nie- wypowiedzenie umowy i wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty za kolejny okres wykorzystywania licencji (w tej samej lub wyższej, z uwagi na zmianę ceny, wysokości), istotne jest, że w momencie nabycia licencji po raz pierwszy Bank nie jest w stanie stwierdzić, czy po upływie 5-letniego okresu obowiązywania umowy skorzysta z możliwości jej przedłużenia.

W związku z przedstawionym powyżej zdarzeniem przyszłym, spółka wniosła o udzielenie odpowiedzi na pytanie

czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, w przypadku gdy po upływie 5-letniego okresu korzystania z licencji na oprogramowanie komputerowe Bank przedłuży okres obowiązywania umowy na kolejne 5 lat, licencję na oprogramowanie należy ponownie zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych i dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych czy też opłatę za wykorzystywanie licencji przez kolejne 5 lat należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko wnioskodawcy.

W ocenie Banku w sytuacji gdy po upływie 5-letniego okresu korzystania z licencji na oprogramowanie komputerowe Bank przedłuży okres obowiązywania umowy na kolejne 5 lat (ewentualnie, później, także na kolejne okresy), licencję na to oprogramowanie należy ponownie zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych a opłatę poniesioną przez Bank za wykorzystywanie licencji przez kolejne 5 lat należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

W momencie zakupu przez Bank licencji na oprogramowanie komputerowe Bank zapłacił określoną (przekraczającą jednak 3.500 zł) kwotę za możliwość jej wykorzystywania przez okres 5 lat. Z uwagi na postanowienia art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz art. 16d i art. 16f ust 3 tej ustawy licencja została przez Bank zaliczona do wartości niematerialnych i prawnych i dokonywano od niej odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy licencje (należy przez to rozumieć również licencje na oprogramowanie komputerowe) podlegają bowiem amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

  1. zostały nabyte
  2. nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania
  3. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok
  4. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez podatnika do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub leasingu.

Natomiast w myśl art. 16d i art. 16f ust 3 tej ustawy odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać jeżeli wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej (w tym licencji) przekracza 3.500,- zł. Natomiast możliwość (wybór): amortyzowania, dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego albo zaliczenia wydatku na nabycie wartości niematerialnej i prawnej bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma tylko wówczas, gdy wartość początkowa licencji jest równa lub niższa niż 3.500,- zł.

W opinii Banku, w przypadku gdy po upływie 5-letniego okresu obowiązywania umowy nabywca uiszcza opłatę za kolejny 5-letni okres jej użytkowania należy uznać, że Bank de facto nabywa nową licencję obejmującą możliwość wykorzystywania oprogramowania komputerowego przez kolejny, ściśle określony czas. Za powyższym ujęciem przemawia fakt, że licencja dotyczy wprawdzie tego samego oprogramowania, ale obejmuje prawo do jego wykorzystywania przez inny okres czasu, a ponadto prawo to zostało nabyte odrębnie. Konsekwentnie, z uwagi na to, że nabywana (ponownie) licencja spełnia warunki określone w art. art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 16d i art. 16f ust. 3 tej ustawy powinna być zaliczona do wartości niematerialnych i prawnych i Bank powinien dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych.

W opinii Banku za wartość początkową nabywanej licencji, która stanowiłaby podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych należy natomiast uznać kwotę, którą Bank zapłacił za możliwość jej nabycia, tj. wykorzystywania oprogramowania komputerowego przez kolejne 5 lat.

Zgodnie z art. 16g ust. 14 ww. ustawy wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi bowiem cena nabycia tych praw (...). Natomiast za cenę nabycia, zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania (...) wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty (...) instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych (...) oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatki od towarów i usług (...).

Za prawidłowością powyżej wskazanego ujęcia licencji, obejmującej możliwość wykorzystywania oprogramowania komputerowego przez kolejny okres czasu, przemawia jednak nie tylko spełnianie przez nową licencję warunków określonych w art. 16b ust. 1 pkt 5 oraz art. 16d i art. 16f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które obligują nabywcę przedmiotowej licencji do zaliczenia jej do wartości niematerialnych i prawnych i dokonywania od niej odpisów amortyzacyjnych. Przemawia za tym również konieczność konsekwentnego ?traktowania? kolejnej Iicencji na oprogramowanie komputerowe. Skoro licencja kupiona na wykorzystywanie oprogramowania komputerowego przez okres pierwszych 5 lat została, w sposób nie budzący wątpliwości co do prawidłowości takiego działania, zaliczona do wartości niematerialnych i prawnych a za jej wartość początkową uznano kwotę zapłaconą wówczas przez Bank za możliwość jej wykorzystywania przez wspomniany okres czasu, to nabycie licencji obejmującej możliwość korzystania z oprogramowania przez kolejne 5 lat powinno zostać potraktowane analogicznie. Wreszcie, zdaniem Banku, nie bez znaczenia jest także brak możliwości alternatywnego ujęcia nabywanej licencji. Z uwagi na tożsamość rodzajową nabywanej licencji z licencją nabytą poprzednio, możnaby uznać zakup licencji na kolejny okres czasu za przedłużenie okresu używania licencji pierwotnie nabytej, a opłatę za kolejny okres potraktować jako wzrost sumarycznej ceny jej nabycia, a zatem wzrost wartości początkowej stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Ustawodawca nie dopuszcza jednak w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych podwyższania wartości początkowej stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Przepis art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący podwyższania wartości początkowej w związku z ulepszeniem dotyczy bowiem tylko środków trwałych, ograniczając dodatkowo definicję ulepszenia do przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika