W zakresie określenia pierwszego roku podatkowego, w sytuacji gdy Spółka podjęła działalność (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego, w sytuacji gdy Spółka podjęła działalność gospodarczą w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrała rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego, w sytuacji gdy Spółka podjęła działalność gospodarczą w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrała rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: ?Wnioskodawca?, ?Spółka?), która została utworzona aktem notarialnym w dniu 1 grudnia 2010 r. W umowie Spółki (dalej: ?Umowa?) w § 27 wskazano: ?Rok obrachunkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym z tym, że pierwszy rok obrachunkowy kończy się 31 grudnia 2011.? Wnioskodawca nie dokonywał zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego w przedmiocie trwania roku podatkowego. W szczególności nie informował on organu podatkowego o tym, iż wybiera rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym, wyłącznie zaś w przypadku pierwszego roku podatkowego korzysta z możliwości przedłużenia go do końca 2011 r.

W celu zarejestrowania Spółki w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) Wnioskodawca złożył we właściwym sądzie rejonowym m. in. wniosek o wpis do KRS, wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), zgłoszenie indentyfikacyjne (NIP-2), o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm.), a także w formie załącznika do powyższych dokumentów m.in. dwa odpisy umowy Spółki.

Zgodnie z art. 19b ust. 1a i 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186 z późn. zm.) sąd rejestrowy przesłał do urzędu skarbowego właściwego dla Spółki zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 wraz z odpisem umowy Spółki w ustawowym terminie 3 dni roboczych od dnia dokonania wpisu Spółki w KRS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pierwszym rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest na podstawie przepisu art. 8 ust. 2a Ustawy CIT okres od dnia jej zawiązania w dniu 1 grudnia 2010 r. do końca kolejnego roku kalendarzowego, czyli do dnia 31 grudnia 2011 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwszym rokiem podatkowym Spółki jest okres od zawiązania Spółki w dniu 1 grudnia 2010 i do końca kolejnego roku kalendarzowego, czyli do 31 grudnia 2011 r.

Przede wszystkim zauważyć należy, iż zasadą, którą wprowadził ustawodawca na gruncie Ustawy CIT jest zrównanie roku podatkowego z rokiem kalendarzowym. Tak wynika z brzmienia przepisu art. 8 ust. 1 Ustawy CIT: ?Rokiem podatkowym (...) jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego.? Na tej podstawie nie powinien budzić wątpliwości wniosek, iż w przypadku gdy we właściwym dokumencie regulującym zasady ustrojowe podatnika podatku dochodowego od osób prawnych brak jest szczególnych postanowień dotyczących trwania roku podatkowego, rok ten jest rokiem kalendarzowym. W takiej też sytuacji podatnik nie jest zobowiązany do zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego o czasie trwania roku podatkowego podatnika.

Zauważyć jednak należy, iż ze względu na przepis art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. Nr 152, poz. 1223, dalej: ?Ustawa o rachunkowości?), zgodnie z którym ?Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę?, podmioty zobowiązane do stosowanie przepisów Ustawy o rachunkowości są zobowiązane do ustalenia roku obrotowego w umowie stanowiącej jej podstawę działania. Do takich podmiotów należy in. in. Wnioskodawca, który jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Z tego względu Spółka jest zobowiązana do zawarcia w Umowie postanowienia wskazującego sposób ustalenia przez podatnika roku obrotowego.

Przez rok obrotowy rozumie się zaś (w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 Ustawy o rachunkowości) ?rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych.? W języku prawniczym określenie rok obrotowy jest powszechnie zastępowane przez określenie rok obrachunkowy. Z brzmienia zaś definicji legalnej wprost wynika, iż ustalenie rok obrotowego w umowie czy też statucie osoby prawnej bezpośrednio determinuje ustalenie roku podatkowego.

W przypadku Wnioskodawcy zauważyć należy, iż Urnowa regulująca jego istnienie zawiera odpowiednie postanowienie. W świetle § 27 Umowy wskazano bowiem ?Rok obrachunkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym z tym, ze pierwszy rok obrachunkowy kończy się 31 grudnia 2011? W ten sposób Spółka skorzystała z możliwości wskazanej zarówno w przepisach Ustawy CIT jak i Ustawy o rachunkowości wydłużenia pierwszego roku obrotowego i podatkowego. Wydłużenie to zostało uregulowane w przepisie art. 8 ust 2a Ustawy CIT w następujący sposób ?W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Podobnie w przepisie art. 3 ust 1 pkt 9 Ustawy o rachunkowości wskazane jest ?Jeżeli jednostka rozpoczęta działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgarni rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny? Wprowadzając zatem wskazane powyżej brzmienie § 27 Umowy Spółka dokonała wyboru zarówno trwania roku podatkowego jak i roku obrachunkowego. Co do zasady ustaliła swój rok podatkowy i obrachunkowy jako rok kalendarzowy. Wyłącznie zaś w odniesieniu do pierwszego roku podatkowego i obrachunkowego zostały one wydłużone do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Innym słowy, pierwszy rok zarówno podatkowy jaki obrotowy Wnioskodawcy trwał od 1 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2011 r, natomiast kolejne lata podatkowe i obrotowe będą pokrywać się z rokiem kalendarzowym I tak przykładowo, juz drugi rok podatkowy i obrotowy Wnioskodawcy trwają od 1 stycznia 2012 do 31 grudnia 2012 r (we wniosku wskazano ?do 21 grudnia?, co w obliczu całokształtu argumentacji podatnika stanowi zdaniem organu podatkowego oczywistą omyłkę pisarską).

Co istotne zauważyć należy, iż skorzystanie przez Wnioskodawcę z możliwości faktycznego wydłużenia pierwszego roku podatkowego nie wiązało się z żadnymi dodatkowymi wymogami. W szczególności Spółka nie była zobowiązana składać zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z wydłużenia pierwszego roku podatkowego do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Jak wynika bowiem z literalnego brzmienia przepisu art. 8 ust 2a Ustawy CIT ustawodawca z możliwością podjęcia takiego wyboru wiąże wyłącznie dwa warunki. Pierwszy to podjęcie po raz pierwszy działalności gospodarczej w drugiej połowie roku kalendarzowego. Drugi dotyczy zaś wyboru roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym

W odniesieniu do Wnioskodawcy faktem jest, iż Spółka w dniu 1 grudnia 2010 r. dopiero została zawiązana aktem notarialnym. W ten sposób spełniła ona warunek rozpoczęcia po raz pierwszy działalności gospodarczej w drugiej połowie roku kalendarzowego. Ponadto, wskazać należy, iż Wnioskodawca dokonał wyboru roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym. To wynika z brzmienia § 27 Umowy, na podstawie którego ?Rok obrachunkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym? Skoro - jak wskazano juz powyżej - rok obrachunkowy jest rokiem stosowanym do celów podatkowych (przepis art. 3 ust 1 pkt 9 Ustawy o rachunkowości), to bez wątpienia wskazane postanowienie należy uznać za dokonanie wyboru roku podatkowego

Do warunków skorzystania z pierwszego roku podatkowego, który będzie trwał aż do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność, bez wątpienia nie należy zawiadomienie właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Jak wskazano juz bowiem w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy, obowiązek informacyjny w postaci zawiadomienia istnieje wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik wybiera rok podatkowy niepokrywający się z rokiem kalendarzowym. Wybór ten nie dotyczy natomiast regulacji szczególnej wskazanej w przepisie art. 8 ust 2a Ustawy CIT, a dotyczącej wyłącznie pierwszego roku podatkowego.

Takiej interpretacji przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do art. 8 Ustawy CIT dokonuje także doktryna podatkowa.

Powyższe potwierdza zatem, iż zawiadomienie właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie stanowi warunku dla wskazania, iż podatnik może skorzystać z regulacji wskazanej w przepisie art. 8 ust 2a Ustawy CIT.

Taką wykładnię potwierdzają także organy podatkowe

W postanowieniu Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 20 lipca 2007 r., (nr 1471/DPR2/423-77/07/AB) wskazano ?Reasumując, podatnik, który po raz pierwszy rozpoczyna działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego i postanowił, że rok podatkowy będzie się pokrywał z rokiem kalendarzowym, nie ma obowiązku zawiadomienia o tym wyborze naczelnika urzędu skarbowego. Dotyczy to także sytuacji, gdy pierwszy rok kalendarzowy będzie przedłużonym rokiem podatkowym, tj. gdy będzie trwał do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczął działalność.

W postanowieniu Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 16 marca 2007 r. (DP/423-0048/0 7/AK) określono: ?w ocenie tut. Organu podatkowego prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż Spółka nie miała obowiązku powiadamiania Urzędu Skarbowego o skorzystaniu z uprawnień wynikających z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którego wynika, że w przypadku rozpoczęcia działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Obowiązek taki ciąży bowiem na podatniku, który dokonał wyboru roku podatkowego innego niż kalendarzowy.? W postanowieniu Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 30 stycznia 2006 r. (II US I. PB/423-2/06) (we wniosku błędnie wskazano ?10 stycznia 2006 r.?) określono: ?Wynika z niego, że w przypadku podjęcia działalności po raz pierwszy w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Przepis ten więc stwarza możliwość wydłużenia roku podatkowego (kalendarzowego), który nie będzie się kończył zgodnie z jego definicją z końcem roku, w którym podatnik rozpoczął działalność, a dopiero z końcem następnego roku kalendarzowego. Nie mamy więc tu do czynienia z wyborem innego roku podatkowego niż kalendarzowy. Podatnik zatem nie ma obowiązku powiadamiania organu podatkowego o dokonanym wyborze roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, bądź przyjęciu wydłużonego roku podatkowego (kalendarzowego). Obowiązek taki ciąży bowiem na podatniku, który dokonał wyboru roku podatkowego innego niż kalendarzowy. Wynika on z treści art. 8 ust 5 ww. ustawy.?

W postanowieniu Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 października 2005 r. (II US.I.PB/423-17/05) określono: ?Podatnik zatem nie ma obowiązku powiadamiania organu podatkowego o dokonanym wyborze roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, bądź przyjęciu ?wydłużonego? roku podatkowego (kalendarzowego). Obowiązek taki ciąży bowiem na podatniku, który dokonał wyboru roku podatkowego innego niż kalendarzowy. Wynika on z treści art. 8 ust. 5 ww. ustawy. Odnosząc powyższą analizę na grunt stanu faktycznego przedstawionego przez spółkę należy stwierdzić, że spełnia warunki wymagane przepisami prawa, mianowicie:

• rozpoczęła działalność 1.09.2004 r. (fakt ten wynika ze zgłoszenia aktualizującego NIP-2 złożonego w Urzędzie), a więc w drugiej połowie roku kalendarzowego,
  

• w akcie notarialnym umowy spółki zawarła zapis, że jej rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, a pierwszy rok obrotowy trwa od daty rejestracji spółki do 31.12.2005 r.
  
  
  

Wprawdzie powyżej przywołany zapis umowy spółki odnosi się do roku obrotowego, a nie podatkowego, ale różnica ta nie wpływa w sposób negatywny na ocenę legalności działań podatnika. Stosownie bowiem do treści art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Ponadto, przepis ten także zawiera regulacje, iż jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten rok połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. Tak więc z wyżej powołanych przyczyn stanowisko podatnika co do niewystąpienia po jego stronie obowiązku zawiadomienia organu podatkowego w przyjęciu ?wydłużonego? roku podatkowego jest prawidłowe.?

Przedstawiona powyżej wykładnia przepisów zarówno dokonana przez Wnioskodawcę, jak i przedstawicieli doktryny i organy podatkowe wprost wskazuje, iż pierwszym rokiem podatkowym Wnioskodawcy był okres od 1 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2011 r. Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z wykładnią przepisu art. 8 Ustawy, która jest dokonywana przez organy podatkowe, przedłożenie umowy spółki wraz ze złożeniem zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego sądu rejestrowego zgodnie z ustawą o KRS wypełnia przesłanki uznania za zawiadomienie, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT. W ten sposób uznać należy, iż mimo że brak jest obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wydłużeniu pierwszego roku podatkowego do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność (przepis art. 8 ust. 2a Ustawy CIT), to faktycznie takie zawiadomienie jest dokonywane poprzez przedłożenie umowy spółki wraz z złożeniem zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego sądu rejestrowego zgodnie z ustawą o KRS. Jak bowiem należy zauważyć przepisy Ustawy CIT nie określają formy zawiadomienia, dlatego zawiadomienie może nastąpić w każdej formie bezpośredniej lub dorozumianej, czyli przez każde działanie podatnika wyrażające w sposób wystarczający ustalenia dotyczące ukształtowania roku podatkowego. W szczególności za zawiadomienie może być zatem uznane złożenie umowy lub statutu podatnika razem ze zgłoszeniem aktualizującym (NłP-2) do sądu rejestrowego.

Taką interpretację potwierdzają następujące interpretacje indywidualne:

• interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2011 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB5/423-947/l1-2/AS), w której wskazano: ?W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skuteczności zawiadomienia o wyborze ?roku podatkowego? w ramach trybu rejestracyjnego podmiotu gospodarczego poprzez nadanie w polskiej placówce operatora publicznego wniosku do właściwego sądu rejestrowego wraz z załączonym zgłoszeniem identyfikacyjnym NIP-2 i umową Spółki, w której określono, że rok podatkowy Spójki trwać będzie od 1 grudnia do 30 listopada, a pierwszy rok podatkowy trwa od dnia zawiązania Spółki, tj. od 23 grudnia 2010 r. do 30 listopada 2011 r., zgodnie z ustawą o KRS uznaje się za prawidłowe.?
  
• interpretacja indywidualna z dnia 23 marca 20)0 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB5/423-97/l0-2/JC), w której określono:,, Jak już wspomniano zasadą jest, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy. Spółka składając do rejestracji podatkowej dokumenty m.in. umowę Spółki, w której został określony w § 24 pkt 2 i 3 pierwszy rok obrotowy dokonała zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego. Bowiem zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości rok obrotowy stosowany jest również do celów podatkowych. W związku z powyższym stwierdzić należy że stanowisko Spółki zawarte we wniosku, jest prawidłowe.?
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.