Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie słuszności (...)

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie słuszności stosowanego przez siebie podejścia, że prawidłowym sposobem rozliczenia dla celów PDOP opłat wstępnych wynikających z umów leasingu operacyjnego jest ich zaliczanie w poczet kosztów podatkowych Spółki proporcjonalnie do czasu trwania każdej z umów leasingu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu 25 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 lipca 2010 r. na wezwanie tut. organu z dnia 28 czerwca 2010 r. nr IPPB3/423-328/10-3/JG, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania opłat wstępnych wynikających z umów leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania opłat wstępnych wynikających z umów leasingu operacyjnego. Wniosek został uzupełniony w dniu 6 lipca 2010 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 28 czerwca 2010 r. nr IPPB3/423-328/10-3/JG o dokumenty potwierdzające sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla p. Krzysztofa L.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, Spółka zawarła w 2009 r. z firmą leasingową trzy umowy leasingu operacyjnego, na mocy których Spółka ? jako leasingobiorca - przyjęła do odpłatnego używania samochody osobowe. Umowy leasingu zawarte przez Spółkę spełniają przesłanki wskazane w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o PDOP), warunkujące możliwość zakwalifikowania tych umów dla celów podatkowych jako umów leasingu operacyjnego.

Umowy te zostały zawarte na okres czteroletni, stanowiący ponad 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodów osobowych, a suma ustalonych w nich opłat (pomniejszona o należny podatek od towarów i usług) odpowiada co najmniej wartości początkowej samochodów osobowych będących ich przedmiotem. Do analizowanych umów nie mają zastosowania przepisy określone w art. 17b ust. 2 ustawy o PDOP.

Z przedstawionych umów leasingu wynika również, że Spółka - jako leasingobiorca - została zobowiązana m.in. do zapłaty wstępnej opłaty leasingowej w odniesieniu do każdej z umów. Wydatki poniesione przez Spółkę w celu uiszczenia tychże opłat wstępnych na rzecz leasingodawcy są przez Spółkę rozliczane w czasie, proporcjonalnie do czasu trwania każdej z umów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie słuszności stosowanego przez siebie podejścia, że prawidłowym sposobem rozliczenia dla celów PDOP opłat wstępnych wynikających z umów leasingu operacyjnego jest ich zaliczanie w poczet kosztów podatkowych Spółki proporcjonalnie do czasu trwania każdej z umów leasingu.

Stanowisko Spółki.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zawarte zostały w rozdziale 4a ustawy o PDOP, tj. w przepisach art. 17a ? 17l tej ustawy. Zgodnie z art. 17b ustawy o PDOP, który reguluje zasady opodatkowania stron umowy leasingu operacyjnego - w przypadku gdy umowa leasingu spełnia m.in. następujące warunki:

  • została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji,
  • jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym m.in. rzeczy ruchome,
  • suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych będących jej przedmiotem,

opłaty ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią przychód finansującego oraz odpowiednio koszt uzyskania przychodów dla korzystającego.

Biorąc pod uwagę, że zawarte przez Spółkę umowy leasingu spełniają warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o PDOP, wszystkie opłaty ustalone w podstawowym okresie ich trwania, w tym wstępne opłaty leasingowe, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Należy zauważyć, że zarówno wskazany wyżej przepis dotyczący opodatkowania stron umowy leasingu operacyjnego (ani żadna inna regulacja ustawy o PDOP nie precyzują, sposobu ani momentu, w którym opłaty wstępne (czynsz inicjalny) wynikające z umowy leasingu powinny zostać zaliczone przez korzystającego do kosztów uzyskania przychodów.

Rozstrzygając kwestię właściwego sposobu zaliczenia do kosztów podatkowych wstępnych opłat wynikających z umowy leasingu, należy ? zdaniem Spółki ? wziąć pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów dla celów podatkowych, które zostały uregulowane w art. 15 ustawy o PDOP.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że ustawodawca wprowadził podział kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami podatkowymi oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z tymi przychodami (tzw. koszty pośrednie) i ustanowił odrębne zasady rozliczania tychże kategorii kosztów w czasie. Stosownie do dyspozycji przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są? co do zasady ? potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast koszty pośrednie powinny być, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli jednak koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W świetle sformułowanych powyżej uwag stwierdzić należy, że obciążenia ponoszone przez Spółkę z tytułu umów leasingu obejmują zasadniczo dwa rodzaje opłat: opłatę wstępną oraz raty leasingowe. Opłata wstępna jest opłatą samoistną, niezwiązaną i nieprzypisaną do rat leasingowych, lecz dotyczącą umowy leasingu jako całości. Jest ona ponoszona jednorazowo przed wydaniem przedmiotu leasingu, a jej uiszczenie jest warunkiem skuteczności umowy zawartej z leasingodawcą.

Opłaty leasingowe, co do zasady, zaliczane są do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których ze względu na ich charakter nie można przyporządkować do określonego przychodu osiąganego przez Spółkę (brak bezpośredniego odzwierciedlenia w przychodach podatkowych). Wprawdzie opłata wstępna ? tak jak pozostałe opłaty wynikające z umowy leasingowej - są opłatami za używanie przedmiotu leasingu, tym niemniej raty leasingowe opłacane przez korzystającego w okresie trwania umowy dotyczą ściśle określonego okresu, nie przekraczającego roku podatkowego (tj. miesiąca), dlatego są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Natomiast funkcją opłat wstępnych jest zapewnienie uzyskania uprawnienia do skorzystania z usługi leasingowej, co oznacza, że opłata wstępna jest kosztem dotyczącym całej umowy. Z tego względu opłaty wstępne odnoszą się do całego okresu na jaki zostały zawarte umowy leasingu. Biorąc pod uwagę, że wszystkie umowy leasingu zawarte zostały przez Spółkę na okres przekraczający rok podatkowy, wartość uiszczonych opłat wstępnych powinna zostać rozliczona proporcjonalnie do okresu trwania każdej z tych umów. A zatem, zdaniem Spółki, charakter opłaty wstępnej przemawia za jej zakwalifikowaniem w poczet kosztów pośrednich, które dotyczą okresu dłuższego niż rok podatkowy.

Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy należy stwierdzić, że opłata wstępna stanowi koszt pośredni, który należy rozliczyć jako koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała następujące interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydane przez:

  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2009 r., sygn.: IPPB5/423-599/09-3/PJ, gdzie stwierdzono: ?(...) bez względu na nazewnictwo (opłata wstępna, czynsz inicjalny, czynsz zerowy) ? jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia, realizacji), to ? z uwagi na tę właśnie rolę ? należy przyjmować, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy i dlatego winien być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy leasingu (..)?.
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 września 2009 r., sygn.: IBPB1/2/423-1165/08/AP: ?() wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona uiszczana jednorazowo przy podpisywaniu umowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Wstępna opłata leasingowa, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, dotyczy ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu - tak więc zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP podlega rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, tj. okresu trwania umowy leasingu (...)?.
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 stycznia 2009 r., sygn.; IPPB3/423-1553/08-2/KK: ?(?) w przypadku gdy opłata wstępna warunkuje zawarcie umowy leasingu, ma charakter opłaty bez której nie dojdzie do podpisania umowy winna być rozliczana proporcjonalnie do czasu trwania umowy. Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym podatnik zawierający umowę leasingu powinien podzielić koszt poniesienia opłaty wstępnej proporcjonalnie do całego okresu obowiązywania umowy leasingu i w takich częściach zaliczać do kosztów uzyskania przychodów przez cały czas umowy leasingu (...).?
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2009 r., sygn.: ILPB3/423-699/09-2/JO;
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn.: IBPBI/2/423-1 107/09/PC.

Reasumując, zdaniem Spółki, w przypadku opisanym w niniejszym wniosku opłata wstępna z tytułu umów leasingu powinna być zaliczona w poczet kosztów podatkowych proporcjonalnie do okresu trwania każdej z umów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Referencje

IBPBI/2/423-1107/09/PC, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-699/09-2/JG, interpretacja indywidualna

IPPB3/423-1553/08-2/KK, interpretacja indywidualna

IPPB5/423-599/09-3/PJ, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika