Zgodnie z zasadą racjonalności ustawodawcy podatkowego, uznać należy, że skoro w uregulowaniach (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.06.2009r. (data wpływu 29.06.2009r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

A. Bank S.A. (dalej jako: ?Bank przejmujący?) planuje połączyć się przez przejęcie z innym bankiem (dalej jako: ?B Bank? albo ?Bank przejmowany?). Połączenie nastąpi po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu Spółek Handlowych (dalej jako: ?KSH?), przez przeniesienie całego majątku Banku przejmowanego na A. Bank w zamian za wydanie akcji akcjonariuszom Banku przejmowanego (łączenie przez przejęcie).

Zgodnie z art. 493 KSH, Bank przejmowany zostanie rozwiązany bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie nastąpi z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby Banku przejmującego.

Jednocześnie wpis ten wywoła skutek wykreślenia Banku przejmowanego. W rezultacie połączenia, A. Bank zostanie następcą prawnym B. Banku zgodnie z art. 494 KSH.

Konsekwentnie, Bank przejmujący, zgodnie z art. 93 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki B. Banku.

W związku z powyższym, wnioskodawca wniósł o udzielenie odpowiedzi na pytanie:

Czy prawa wynikające z interpretacji indywidualnych, wydanych dla Banku przejmowanego po dniu 1 lipca 2007 r., przejdą po połączeniu na Bank przejmujący, jako następcę prawnego Banku przejmowanego...

Stanowisko wnioskodawcy.

W ocenie Banku przejmującego prawa wynikające z interpretacji indywidualnych, wydanych dla banku przejmowanego na podstawie stanu prawnego obowiązującego po 1 lipca 2007r. , przejdą po połączeniu na Bank przejmujący, jako na następcę prawnego Banku przejmowanego.

Zgodnie z art. 93 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), osoba prawna łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W konsekwencji, z dniem połączenia Bank przejmujący wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Banku przejmowanego (poprzednika prawnego) i stanie się jego następcą prawnym dla celów podatkowych.

Na Banku przejmującym będą ciążyły wszystkie obowiązki, jakie spoczywałyby na Banku przejmowanym, gdyby podmiot ten nadal istniał, jak również będą mu przysługiwać te same prawa (uprawnienia), jakie przysługiwałyby Bankowi przejmowanemu.

Przedmiotem sukcesji generalnej są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, tj. prawa i obowiązki wynikające z aktów normatywnych prawa podatkowego, w tym również prawa i obowiązki przewidziane w Ordynacji podatkowej.

Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. nie reguluje, w odrębnym przepisie, zasad sukcesji uprawnień wynikających z interpretacji podatkowych, w wypadku połączenia podmiotów, jak miało to miejsce w przypadku Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r.

Art. 14d Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r. stanowił, że przepisy art. 14a-14c (przepisy regulujące zasady wydawania interpretacji indywidualnych, jak i określające ich moc wiążącą) stosuje się odpowiednio do następcy prawnego podatnika.

Zdaniem Banku przejmującego, zagadnienie sukcesji uprawnień wynikających z interpretacji podatkowych, uregulowane w przepisie art. 14d Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r., nie zostało uregulowane w osobnym przepisie po zmianie Ordynacji podatkowej, gdyż art. 14d Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r. był przepisem zbędnym. Prawa, które wynikały z art. 14d Ordynacji podatkowej, były bowiem tożsame z prawami wynikającymi z art. 93 Ordynacji podatkowej.

Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r., ten sam stan faktyczny, tj. sukcesję praw wynikających z interpretacji podatkowych, regulowała bowiem dwukrotnie:

• ?jako zasadę ogólną ? wskazaną w art. 93 Ordynacji podatkowej?,
• ?jako przepis szczególny ? uregulowany w art. 14d Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r.?
  
  

Uzasadnienie do ustawy z dnia 16 listopada 2007 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006 r, Nr 217, poz. 1590), wprowadzającej zmienione przepisy dotyczące interpretacji podatkowych, wskazuje, iż celem wprowadzenia zmian w przepisach do tyczących interpretacji podatkowych, była konieczność usunięcia ?nieścisłości i luk utrudniających ich praktyczne zastosowanie przez organy podatkowe?. Zostało to osiągnięte poprzez uchylenie dotychczas obowiązujących przepisów oraz dodanie do Działu II Ordynacji podatkowej na nowo zredagowanego Rozdziału 1a ?Interpretacje przepisów prawa podatkowego?

Z uzasadnienia nie wynika, że celem ustawodawcy było wykluczenie możliwości stosowania przez następcę prawnego ochrony wynikającej z interpretacji wydanych dla podmiotu przejmowanego, a jedynie uporządkowanie przepisów regulujących wydawanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W przypadku gdyby celem ustawodawcy było ograniczenie zastosowania interpretacji indywidualnych, wówczas przepisy Działu lI Ordynacji podatkowej, powinny wyłączać możliwość zastosowania art. 93 Ordynacji podatkowej do praw wynikających z interpretacji indywidualnych, o których mowa w Dziale lI Ordynacji podatkowej.

Zatem, w sytuacji będącej przedmiotem wniosku, tj. jeśli interpretacja dla Banku przejmowanego została wydana na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 lipca 2007 r., uprawnienia jakie wynikają z takiej interpretacji, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 93 Ordynacji podatkowej, podobnie jak inne prawa przejdą, z dniem połączenia, na Bank przejmujący jako następcę prawnego Banku przejmowanego.

Zdaniem Banku przejmującego, prawem które na zasadach sukcesji generalnej, będzie przejmowane, jest uprawnienie wynikające z art. 14k Ordynacji podatkowej, tj. gwarancja, że zastosowanie się przez podatnika do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu prawy podatkowej.

Zatem, w ocenie Banku przejmującego, jeżeli interpretacja została wydana dla Banku przejmowanego na podstawie stanu prawnego obowiązującego po 1 lipca 2007 r., wówczas bank przejmujący, jako następca prawny będzie mógł stosować się do takiej interpretacji, pod warunkiem, że stan faktyczny zawarty we wniosku, odpowiadać będzie stanowi faktycznemu, jaki zaistnieje w Banku przejmującym po połączeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 93 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), osoba prawna łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przedmiotem sukcesji generalnej są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, tj. prawa i obowiązki wynikające z aktów normatywnych prawa podatkowego, w tym również prawa i obowiązki przewidziane w Ordynacji podatkowej.

Ponadto w myśl art. 93d ustawy ? Ordynacja podatkowa, przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Ordynacja podatkowa nie przewiduje natomiast takiego uregulowania w odniesieniu do indywidualnych interpretacji podatkowych wydawanych na podstawie art. 14b tej ustawy w brzmieniu od 1 lipca 2007r.

Przepisy dotyczące sukcesji podatkowej nie mają jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie gdyż w odniesieniu do pisemnych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) wydawanych na podstawie art. 14b ustawy ? Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2007r., nie można mówić o nabyciu przez podatnika żadnych praw, ani przejęciu obowiązków.

Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. nie reguluje również, w odrębnym przepisie, skutków zastosowania się do pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych), w wypadku połączenia podmiotów, jak miało to miejsce w odniesieniu do pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r. - zgodnie z art. 14d Ordynacji podatkowej, w brzmieniu przed dniem 1 lipca 2007 r. przepisy art. 14a-14c (przepisy regulujące zasady wydawania interpretacji indywidualnych, jak i określające ich moc wiążącą) stosowało się odpowiednio do następcy prawnego podatnika.

Uzasadnienie do ustawy z dnia 16 listopada 2007 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006 r, Nr 217, poz. 1590), wprowadzającej zmienione przepisy dotyczące interpretacji podatkowych, wskazuje, iż celem wprowadzenia zmian w przepisach do tyczących interpretacji podatkowych, była konieczność usunięcia ?nieścisłości i luk utrudniających ich praktyczne zastosowanie przez organy podatkowe?. Zostało to osiągnięte poprzez uchylenie dotychczas obowiązujących przepisów oraz dodanie do Działu II Ordynacji podatkowej na nowo zredagowanego Rozdziału 1a ?Interpretacje przepisów prawa podatkowego.?

Zgodnie z zasadą racjonalności ustawodawcy podatkowego, uznać należy, że skoro w uregulowaniach obowiązujących po 1 lipca 2009r. nie zawarto przepisu odpowiadającego uchylonemu art. 14d Ordynacji podatkowej w brzmienia obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r., to w odniesieniu do wydawanych po 1 lipca 2007r. w indywidualnej sprawie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego przepisy art. 14k-m Ordynacji podatkowej, dotyczące skutków zastosowania się przez podatnika do wydanej interpretacji, nie znajdą zastosowania w stosunku do następcy prawnego podatnika, w tym wypadku Wnioskodawcy (A. Bank S.A.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.