Czy I powinno kontynuować amortyzację środków trwałych według zasad i wartości jakie przyjęły (...)

UZASADNIENIE

W dniu 01.06.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kontynuacji metody amortyzacji oraz wysokości dokonywanych uprzednio odpisów w związku z przekształceniem gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej w instytucję gospodarki budżetowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ? ?M? (dalej jako: M lub Jednostka) jest instytucją gospodarki budżetowej (dalej także: I) utworzoną na podstawie Zarządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie utworzenia instytucji gospodarki budżetowej z dnia 29 listopada 2010r. (dalej: Zarządzenie). Jednostka, będąc instytucją gospodarki budżetowej, jest osobą prawną wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) (dalej: u,f,p.) sektor finansów publicznych tworzą, między innymi, instytucje gospodarki budżetowej. Z kolei art. 23 ust. 1 ustawy o finansach publicznych stanowi, że instytucja gospodarki budżetowej jest jednostką sektora finansów publicznych tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania; pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.

Podstawą prawną utworzenia M jest zgodnie z powyższym Zarządzeniem art. 23 ust. 2 pkt 1 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późniejszymi zmianami) w związku z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Oz. U. Nr 157 poz. 1241, z późniejszymi zmianami).

Wspomniany powyżej art. 116 ust. 1 określa jedną z dopuszczalnych form tworzenia instytucji gospodarki budżetowej. Przepis ten reguluje wyjątkowy i uproszony tryb tworzenia instytucji gospodarki budżetowej, związany z likwidacją gospodarstw pomocniczych. Pozwala on na utworzenie instytucji gospodarki budżetowej poprzez przekształcenie istniejącego gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej. Zgodnie z art. 116 ust. 1 instytucja gospodarki budżetowej może być utworzona poprzez przekształcenie istniejącego gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej na zasadach określonych w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2010r. w sprawie sposobu i trybu przekształcenia gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych w instytucje gospodarki budżetowej (Dz. U. Nr 181, poz. 1217).

Z analizy tych przepisów oraz powołanego Zarządzenia wynika, że M jako instytucja gospodarki budżetowej przejmuje przysługujące przekształcanym gospodarstwom pomocniczym przed ich przekształceniem należności, uprawnienia, obowiązki, środki pieniężne oraz rzeczowe składniki majątkowe inne niż nieruchomości (§ 5 Zarządzenia).

Ponadto na podstawie § 6 ust.1 oraz § 6 ust. 2 Zarządzenia, Jednostkę wyposaża się w nieruchomości (których zestawienie jest załącznikiem do Zarządzenia), po wydaniu przez właściwy organ decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu przysługującego jednostkom organizacyjnym Służby Więziennej lub Ministerstwu Sprawiedliwości.

Zgodnie z art. 28 ust. 5 u.f.p. wartość majątku I odzwierciedla fundusz I. Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 6 u.f.p. fundusz I zwiększa się lub zmniejsza o kwotę zmian wartości majątku będących skutkiem:

1. aktualizacji wyceny środków trwałych na podstawie odrębnych przepisów;
2. nieodpłatnego przekazania lub otrzymania środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych; c. łączenia i podziału I na podstawie bilansów zamknięcia dzielonych lub łączonych jednostek
   
   

Ponadto fundusz I zwiększa się o zysk pozostający w dyspozycji I oraz środki z innych źródeł.

M prowadzi działalność w zakresie oddziaływań penitencjarnych oraz resocjalizacyjnych wobec osób skazanych na karę pozbawienia wolności przez organizowanie pracy sprzyjającej zdobywaniu kwalifikacji zawodowych. Sposób wykorzystania przejętego majątku, w tym przedmiotowych środków trwałych, pozostał niezmieniony i w dalszym ciągu służy działalności analogicznej do wykonywanej przez przekształcone gospodarstwa pomocnicze. W obecnej formie jest to działalność gospodarcza przynosząca I przychody. Środki trwałe przejęte w ramach przekształcenia gospodarstw pomocniczych były uprzednio przez nie amortyzowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy I powinno kontynuować amortyzację środków trwałych według zasad i wartości jakie przyjęły gospodarstwa pomocnicze przed przekształceniem oraz czy odpisy amortyzacyjne skalkulowane według tak przyjętych zasad będą stanowiły koszty uzyskania przychodów M?

Zdaniem Wnioskodawcy, M powinna kontynuować sposób amortyzacji przyjęty przez przekształcone gospodarstwa pomocnicze i będzie uprawniona do zaliczania dokonywanych odpisów do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że w zakresie przejętych środków trwałych, sposób amortyzacji, w tym ustalenie wartości początkowej, metoda amortyzacji oraz uwzględnienie wysokości dokonanych uprzednio odpisów, powinien być zgodny ze sposobem przyjętym przez przekształcone gospodarstwa pomocnicze.

Przekształcenie gospodarstw pomocniczych oraz utworzenie M związane było z przejęciem majątku przekształcanych gospodarstw pomocniczych. Zgodnie z Zarządzeniem, M przejęła przysługujące przekształcanym gospodarstwom pomocniczym przed ich przekształceniem należności, uprawnienia, obowiązki, środki pieniężne oraz rzeczowe składniki majątkowe inne niż nieruchomości. Przejęty majątek w tym środki trwałe, wykorzystywany jest w opodatkowanej działalności gospodarczej M, która jest kontynuacją działalności przekształconych gospodarstw pomocniczych.

Oceniając powyższe zdarzenie z punktu widzenia ustawy o CIT należy uznać, że w momencie przejęcia majątku gospodarstw pomocniczych po stronie M powstał nieodpłatny przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT bowiem w związku z otrzymaniem majątku Jednostka nie poniosła kosztu świadczenia wzajemnego. Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, przejęty nieodpłatnie przez M majątek przekształconych gospodarstw pomocniczych, w tym środki trwałe, powiększył fundusz M. W myśl bowiem art. 28 ust. 5 u.f.p. wartość majątku I odzwierciedla fundusz I. Ponadto, w myśl art. 28 ust. 6 u.f.p. fundusz I zwiększa się lub zmniejsza m.in. o kwotę zmian wartości majątku będących skutkiem nieodpłatnego przekazania lub otrzymania środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych. W przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z taką właśnie sytuacją, tj. nieodpłatnym przychodem (art. 12 ust 1 pkt 2 ustawy o CIT), który jako przekazany na fundusz M nie podlega opodatkowaniu (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT).

Utworzenie M i przekształcenie gospodarstw pomocniczych wiązało się z przejęciem wszelkich praw i obowiązków przekształconych gospodarstw pomocniczych, w tym obowiązku kontynuowania dotychczasowego sposobu amortyzacji przejętych środków trwałych. Kontynuacja obejmuje w szczególności ustalenie wartości początkowej, metody amortyzacji i uwzględnienia wysokości odpisów dokonanych uprzednio przez gospodarstwa pomocnicze.

Powyższe Wnioskodawca wywodzi z art. 16g ust. 9 w związku z art. 16h ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy o CIT w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Jednocześnie, w myśl art. 16h ust. 3 ustawy o CIT podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony.

Przytoczone przepisy traktują o przekształceniu w szerokim znaczeniu tego słowa i nie ograniczając obszaru ich zastosowania jedynie do np. spółek kapitałowych. Art. 16g ust. 9 odwołuje się do przekształcenia formy prawnej, natomiast art. 16h ust. 3 odwołuje się do podmiotów, o których mowa w art. 16g ust. 9 powstałych z przekształcenia. Przedmiotowe przepisy powinny zatem mleć zastosowanie w sytuacji M, gdyż przekształcenie gospodarstw pomocniczych w I spełnia przesłanki tych regulacji. W konsekwencji, sposób amortyzacji, w tym metoda, ustalenie wartości początkowej oraz uwzględnienie wysokości odpisów dokonanych uprzednio przez przekształcone gospodarstwa pomocnicze, przyjęty przez M powinien być kontynuacją sposobu amortyzacji stosowanego przez gospodarstwa pomocnicze.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przejęty przez M majątek, w tym środki trwale, przekształconych gospodarstw pomocniczych jest wykorzystywany w prowadzonej przez Jednostkę działalności gospodarczej i przyczynia się do osiągania przychodów, spełnione są zatem warunki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie, ponieważ odpisy są dokonywane zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 16a-16m ustawy o CIT, a w szczególności zgodnie z art. 16g ust. 9 oraz art. 16h ust. 3 ustawy o CIT, spełnione są wszystkie ustawowe przesłanki uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów. Niezależnie od powyższej analizy przepisów, Wnioskodawca podkreśla, że działalność M jest kontynuacją działalności przekształconych gospodarstw pomocniczych, Gospodarstwa te wykorzystywały uprzednio swój majątek w analogiczny sposób jak dokonuje tego od momentu przekształcenia M i dokonywały odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych. Jednakże, przed przekształceniem środki trwałe nie zostały w pełni zamortyzowane. Brak możliwości kontynuowania i zaliczenia w koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przejętych przez M oznaczałby uniemożliwienie całkowitego zamortyzowania kosztów odnoszących się do tych środków trwałych.

Podsumowując, zgodnie z powyższą argumentacją, M powinna kontynuować sposób amortyzacji przyjęty przez przekształcone gospodarstwa pomocnicze, a dokonywane w ten sposób odpisy amortyzacyjne od przejętych środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej winny stanowić koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.