Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy i przyjmując, że kredyt i pożyczka zaciągnięte pierwotnie (...)

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy i przyjmując, że kredyt i pożyczka zaciągnięte pierwotnie na działalność gospodarczą , tutaj na finansowanie budowy obiektu stanowiącego składnik majątkowy Spółki spełniały kryterium celowości określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, że zaciągnięcie kredytu na refinansowanie uprzedniego kredytu i pożyczki, uprawnia Spółkę do zaliczania do kosztów podatkowych odsetek od tego kredytu w dacie ich kapitalizacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2010r. (data wpływu 14.06.2010r.), uzupełnionym na wezwanie organu z dnia 28.07.2010r. pismem z dnia 06.08.2010r ( data wpływu ? 09.08.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na skapitalizowane odsetki od kredytu w dacie ich kapitalizacji - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 14.06.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na skapitalizowane odsetki od kredytu w dacie ich kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik zawarł w grudniu 2007 roku umowę kredytu bankowego, na podstawie której Podatnikowi został udzielony kredyt. Umowa kredytowa zawarta została z bankiem mającym siedzibę w Polsce, z którym to bankiem podatnik nie jest powiązany kapitałowo w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z umową kredyt ten przeznaczony został na spłatę (refinansowanie) uprzednio zaciągniętego kredytu bankowego oraz uprzednio zaciągniętej pożyczki na zapłatę prowizji bankowych i odsetek związanych z udzielonym kredytem oraz na ogólne cele firmy.

Zgodnie z postanowieniami ww. umowy kredytowej z grudnia 2007r. odsetki od kredytu w okresie od stycznia 2008r. do kwietnia 2009r. były spłacane na koniec każdego miesiąca poprzez uruchomienie tego kredytu w wysokości podlegających spłacie odsetek. Każdorazowe uruchomienie kredytu na spłatę odsetek powodowało zwiększenie zadłużenia z tytułu kredytu, co oznacza, że odsetki w okresie od stycznia 2008r. do kwietnia 2009r. były na koniec każdego miesiąca kapitalizowane (dopisywane do kwoty pożyczki).

W uzupełnieniu Spółka podała, że uprzedni kredyt i pożyczka zostały zaciągnięte na finansowanie budowy obiektu, który jest własnością Spółki.

W związku z powyższym Spółka zadała pytanie:

Czy w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kapitalizowane odsetki od kredytu bankowego stały się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji ( dopisania do kwoty zadłużenia z tytułu kredytu)...

Zdaniem Spółki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy skapitalizowane odsetki od kredytu są kosztem uzyskania przychodów w momencie kapitalizacji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego , stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy. A zatem kosztem podatkowym jest taki koszt, który spełnia następujące przesłanki:

  1. został poniesiony przez podatnika,
  2. wykazuje bezpośredni lub pośredni związek z przychodem tzn. przyczynia się , bądź może się przyczynić do osiągnięcia przychodu podatkowego, jego zachowania albo zabezpieczenia,
  3. nie został wymieniony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę pojęcia ' koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu' oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zapłata odsetek, stanowiących opłatę za korzystanie z kredytu, nie może, sama w sobie, generować przychodów, stąd nie jest to wydatek ponoszony w celu uzyskania przychodów. Zapłatę tę można powiązać z celem w postaci uzyskania lub zwiększenia przychodów jedynie wówczas, gdy w celu uzyskania przychodów zaciągany jest sam kredyt, wówczas bowiem koszty kredytu ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów. A zatem do kosztów uzyskania przychodu mogą być skutecznie zaliczone odsetki od kredytów wykorzystanych na działalność Spółki jako podmiotu gospodarczego.

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Nie podlegają zaliczeniu w koszty również odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek ( kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji ( art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy), odsetki od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów ( art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy ), odsetki od dopłat wnoszone do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a także odsetki od dywidend i innych dochodów z udziału w zyskach osób prawnych ( art. 16 ust. 1 pkt 13a ustawy). Wszelkie inne zapłacone, w tym również skapitalizowane odsetki stanowią dla kredytobiorcy koszt podatkowy. Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w treści art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy , zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek ( kredytów ) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W świetle przedstawionych przepisów skapitalizowane odsetki stają się kosztem uzyskania przychodów w momencie dokonania ich kapitalizacji.

Kapitalizacja odsetek jest formą zapłaty przez kredytobiorcę naliczonych odsetek. Jest to operacja doliczenia naliczonych i nie zapłaconych odsetek do kwoty głównej kredytu. W rezultacie zobowiązanie z tytułu spłaty odsetek przekształca się w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej kredytu. Po dokonaniu kapitalizacji oprocentowanie liczone jest od nowej, wyższej podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał oraz doliczone do tego kapitału odsetki. Dzięki kapitalizacji odsetki tracą swój dotychczasowy charakter tj. przestają być odsetkami a stają się składnikiem kapitału. W ten sposób dochodzi do spłaty odsetek, wskutek czego zobowiązanie z tytułu odsetek wygasa. Kapitalizacja jest zatem formą zapłaty zobowiązania z tytułu odsetek, co uzasadnia zaliczenie kwoty skapitalizowanych odsetek w koszty podatkowe już w momencie ich kapitalizacji.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy i przyjmując, że kredyt i pożyczka zaciągnięte pierwotnie na działalność gospodarczą , tutaj na finansowanie budowy obiektu stanowiącego składnik majątkowy Spółki spełniały kryterium celowości określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, że zaciągnięcie kredytu na refinansowanie uprzedniego kredytu i pożyczki, uprawnia Spółkę do zaliczania do kosztów podatkowych odsetek od tego kredytu w dacie ich kapitalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika