Podatnik ponosząc wydatki na ?remonty klasowe? mające charakter innych kosztów niż koszty bezpośrednio (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów ponownie rozpatrując wniosek Spółki po uchyleniu przez WSA w Warszawie wyrokiem z dnia 05.08.2008r. indywidualnej interpretacji z dnia 11.10.2007r. Nr IP-PB3-423-51/07-3/AJ stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.08.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, uzupełnione na wezwanie organu pismem z dnia 12.11.2008r. ( data wpływu ? 17.11.2008r.) w zakresie momentu zaliczania do kosztów podatkowych prac nazwanych w nomenklaturze morskiej ?remontami klasowymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w zakresie ?remontów klasowych? rocznych i pięcioletnich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi bunkrowania statków na rynku żeglugowym za pomocą m.in. posiadanych 6 własnych statków, które wykorzystuje do podawania sprzedawanego paliwa na statki odbierające oraz transportuje za ich pomocą zakupiony za granicą towar.

Statki te podlegają, zgodnie z przepisami Klasyfikacji i Budowy Statków Morskich (Część I rozdział / - Utrzymanie klasy - terminy i zakres przeglądów) oraz Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu SOLAS ( Rozdział I prawidło nr 6,8,9,10,11,12,14), w określonej dacie obligatoryjnym remontom klasowym wykonywanym: co jeden rok i co pięć lat. Koszt takich remontów, szczególnie pięcioletnich, jest bardzo wysoki i wynosi kilkaset tysięcy. Niewykonanie takiego remontu powoduje, iż statek traci swoje uprawnienia żeglugowe. Koszty tych remontów bilansowo rozliczane są na rachunek zysków i strat sukcesywnie przez 12 lub 60 m-cy. Podatkowo natomiast, koszty te jako nie będące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, potrącane są w dacie ich poniesienia.

W związku z powyższym stanem faktycznym pytanie Spółki dotyczyło:

• czy poprawnie potrąca koszty remontów klasowych rocznych i pięcioletnich w momencie ich poniesienia ...
• czy nie powinna zaliczać ich do kosztów podatkowych tak jak rozlicza je bilansowo czyli proporcjonalnie przez cały okres, do następnego remontu klasowego rocznego lub pięcioletniego ...
  
  

Zdaniem Spółki postępowała prawidłowo, potrącając poniesione koszty obowiązkowych remontów klasowych rocznych i pięcioletnich w momencie ich poniesienia. Daty rocznicowe 9 daty następnego remontu) są datami umownymi i pomiędzy nimi również może wystąpić konieczność remontowania statku spowodowana np. nieprzewidzianymi awariami.

Wydając interpretację indywidualną w dniu 11.10.2007r. nr IP-PB3-423-51/07-3/AJ Organ uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe stwierdzając, że do przedmiotowych wydatków znajdzie zastosowanie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych . Oznacza to, że do kosztów podatkowych wydatki na prace remontowe należy zaliczać sukcesywnie przez okres 12 lub 60 miesięcy.

Na powyższą interpretację Spółka złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które w odpowiedzi z dnia 30.11.2007r. nr IP-PB3-423-51/07-8/AJ Organ podtrzymał swoje stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej.

W dniu 27.12.2007r. Skarżący złożył za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację i wniósł o uchylenie jej w całości i uznanie uprawnienia Skarżącego do potrącania kosztów remontów klasowych rocznych i pięcioletnich jednorazowo w momencie ich poniesienia, tj, w dacie zaksięgowania ich na międzyokresowe rozliczenia kosztów.

Wyrokiem z dnia 05.08.2008r. , sygn. Akt III SA/Wa 243/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację. Uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, a Minister oparł się na błędnych założeniach co do określenia ? remonty klasowe?, które należało wyjaśnić. Z tego powodu zgodnie z art. 141 § 4 ustawy z dnia 30.08.2002r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sprawa ma być ponownie rozpatrzona przez organ administracyjny. Zgodnie ze wskazaniem Sądu, Organ powinien wezwać Skarżącą do uzupełnienia braku formalnego wniosku polegającego na niewyjaśnieniu użytego w opisie stanu faktycznego określenia ? remonty klasowe?, co Organ uczynił wzywając Spółkę pismem z dnia 31.10.2008r. nr IPPB3/423-51S/07-1/GJ do uzupełnienia wniosku.

W odpowiedzi na wezwanie Organu pismem z dnia 12.11 2008r. ( data wpływu ? 17.11.2008r.) Spółka uzupełniła stan faktyczny następująco:

Spółka, świadcząc usługi bunkrowania na rynku żeglugowym, eksploatuje statki, które podlegają przepisom Klasyfikacji i Budowy Statków Morskich, opracowanym i wydanym przez Polski Rejestr Statków, stosownie do art. 11 ustawy z dnia 26 października 2000r. o Polskim Rejestrze Statków. Przepisy zawarte w Części I Rozdział V . Utrzymanie klasy ? terminy i zakres przeglądów nakładają na armatora obowiązek przeprowadzania w wyznaczonych terminach należytych przeglądów okresowych, do których zalicza się przegląd roczny, pośredni, dla odnowienia klasy, przegląd podwodnej części kadłuba oraz jeżeli występują: przegląd wału śrubowego, przegląd kotła i zbiorników ciśnieniowych. Przeglądy kadłuba (części nawodnej i podwodnej), jego wyposażenia, urządzeń maszynowych (siłowych, ochrony przeciwpożarowej, urządzeń elektrycznych, automatyki) obejmują szeroki, określony w ww. przepisach zakres sprawdzeń, polegających na oględzinach zewnętrznych, dokonywaniu pomiarów, prób działania.

Przepisy wskazują wyraźnie i szczegółowo zakresy czynności sprawdzających, jednak nie określają terminów ani zakresów prac remontowych, jakie należy przeprowadzić. Z punktu widzenia utrzymania klasy nie ma znaczenia, kiedy i jakie remonty zostaną dokonane. Armator jest obowiązany przedstawić statek przygotowany do przeglądu. Ale obowiązkiem armatora jest również utrzymanie całego statku i jego wyposażenia w należytym stanie nie tylko w datach przeglądów, ale przez cały czas jego eksploatacji. Jest to warunek niezbędny dla zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi, zarówno załodze danego statku jak i innym uczestnikom ruchu morskiego. Każdy element statku, jego wyposażenia powinien działać bez zarzutu. Idealnym byłoby przeprowadzanie na bieżąco wszystkich stwierdzonych uszkodzeń, sukcesywną wymianę zużywających się części (które narażone na działanie np. słonej wody zużywają się bardzo szybko). W takiej sytuacji nie istniałoby stosowane przez Spółkę pojęcie ?remonty klasowe?. Jednak nieracjonalnym, z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, byłoby wyłączanie statku z pracy każdego miesiąca na kilka lub kilkanaście dni w celu przeprowadzenia remontu. Spółka na bieżąco przeprowadza naprawy na statkach, w zakresie w jakim nie wyłączają one statku z pracy, np. prace malarskie, wymiana lin, łańcuchów, instalacji ochrony przeciwpożarowej, które są przedmiotem przeglądów okresowych ale nie są wykonywane bezpośrednio przed planowanym przeglądem. Jednak większość napraw wymaga wyłączenia statku z eksploatacji, często odstawienia go do stoczni, co dla armatora jest poważnym utrudnieniem. Dlatego Spółka stara się skumulować niezbędne prace remontowe w jednym czasie, zbliżonym do terminu kolejnego przeglądu. Te prace określiła umownym terminem ?remontów klasowych?. Przy czym remont przeprowadzony przed przeglądem za każdym razem może dotyczyć innych elementów statku. Przykładem może być remont statku mt ?B?, którego termin przeglądu rocznego przypada nie wcześniej niż 3 miesiące przed i nie później niż 3 miesiące po upływie każdego okresu rocznego, licząc od daty nadania lub odnowienia klasy, czyli daty 24 maja. Prace remontowe przed przeglądem w 2008 roku dokonywane były w miesiącach czerwiec ? lipiec 2008 roku i obejmowały m.in.: prace ślusarsko-spawalnicze, naprawę silnika prądotwórczego awaryjnego, czyszczenie i malowanie pokładu, megaatest izolacji sieci kablowej, naprawę nieszczelności zbiornika ładunkowego, remont turbosprężarki silnika, wymianę uszczelek zaworów i wiele innych. W styczniu i w lutym 2008 roku również wykonano kosztowne remonty, które niestety nie mogły ?zaczekać? do daty przeglądu. Naprawiono m.in. skorodowany odcinek rurociągu parowego na pokładzie, wymieniono zawory przepustowe w zbiornikach ładunkowych, naprawiono wężownicę grzania ładunku w zbiorniku. W kolejnych miesiącach wykonywano w miarę możliwości inne prace remontowe, nie różniące się od prac wykonywanych przed przeglądem rocznym, a zapewniające sprawne działanie urządzeń na statku.

Dla porównania prace remontowe na innym statku, mt. ?P? wykonywane we wrześniu (termin przeglądu przypadał na 3 miesiące przed 4 czerwca i 3 miesiące po 4 czerwca) obejmowały m.in. naprawę uszkodzonych obwodów elektrycznych, wymianę akumulatorów, naprawę włącznika prądnicy i inne. Zatem wykonane prace naprawcze na obydwu statkach dotyczyły innych elementów i wynikały z ich zużycia lub uszkodzenia w toku eksploatacji a nie konieczności przeprowadzenia przeglądu. Co nie zmienia faktu, iż powinny być w pełni sprawne w dniu dokonywania przeglądu przez inspektora Polskiego Rejestru Statków. Jak widać Spółka nie jest w stanie wskazać zakresu prac remontowych w ramach tzw. ?remontów klasowych?, gdyż jest to umowne, funkcjonujące w nomenklaturze morskiej pojęcie. Są to remonty skumulowane w pewnym okresie, zbliżonym do terminu kolejnego przeglądu, często dość kosztowne ze względu na nagromadzenie wielu prac.

Koszty remontów wykonywanych tuż przed lub po przeglądzie będące wynikiem zaleceń inspektora Polskiego Rejestru Statków są ujmowane w księgach w momencie ich poniesienia, zaksięgowania faktury, jako międzyokresowe rozliczenia kosztów, a następnie sukcesywnie przenoszone na rachunek zysków i strat przez okres kolejnych pięciu lat lub roku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, uzupełnionego po uchyleniu przez WSA interpretacji indywidualnej z dnia 11.10.2007r. IP-PB3-423-51/07-3/AJ, ponownie rozpatrując sprawę, stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ? dalej u.p.d.o.p, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Rozwinięciem powyższej ogólnej zasady są przepisy art. 15 ust. 4 i nast. ustawy, które statuują podział na koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Do kosztów można zaliczyć również koszty pozostające jedynie w pośrednim związku z osiąganymi przychodami , jeżeli zostanie wykazane , że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów ( w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów ). Wydatki na remonty mają charakter kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Nie stanowią one wydatków inwestycyjnych, które powodują wzrost wartości użytkowej środka trwałego a ich zaliczanie w koszty uzyskania przychodu następuje poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zmiana przepisów podatkowych, wprowadzona nowelą do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 16 listopada 2006r. ( Dz. U. nr 217, poz. 1589), w zakresie rozpoznawania momentu, w którym dany wydatek mógł być uznany za koszt podatkowy, wiąże się z powyższym podziałem kosztów na bezpośrednio i inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Co do zasady koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, należy rozliczyć w dacie poniesienia kosztu ( art. 15 ust. 4d ustawy). Dla rozpoznania momentu zaliczenia danego kosztu jako kosztu uzyskania przychodu w rachunku podatkowym istotny jest moment jego poniesienia, gdyż zawarte w art. 15 ust. 4d ustawy zasady dotyczące rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w czasie odwołują się do tego momentu. Moment ten określa art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto dany koszt jako koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Ustawodawca przesądził więc, że koszty uzyskania przychodów, o których mowa jest w art. 15 ust. 1 ustawy, rozpoznawane są nie na zasadzie kasowej (a więc z momentem faktycznego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika skutkującego uszczupleniem majątku podatnika), lecz na zasadzie memoriałowej (a więc z momentem księgowego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika).

Z literalnego brzmienia przepisu art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznacznie, że ustawodawca uzależnia moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów od momentu ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach (np. na koncie rozliczeń międzyokresowych kosztów), tylko jego ?ujęcie jako kosztu? tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości, przy zachowaniu zasady ostrożności (art. 7 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r. - Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), zasady istotności (art.8 ust.1 ww. ustawy) i zasady współmierności przychodów i kosztów (art.6 ustawy). Zasady rachunkowości nakazują, aby koszty poniesione w bieżącym okresie, które są tak duże, że będą rażąco obniżać (deformować) wynik tego okresu, a ich związek z osiąganiem przychodów w przyszłych okresach jest oczywisty, aktywować i dokonywać systematycznie odpisów w ciężar kosztów, stosownie do upływu czasu lub wielkości świadczeń. Decyzję o dokonywaniu czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów podejmuje kierownik jednostki. W literaturze przedmiotu , ponieważ przepisy o rachunkowości nie określają szczegółowo rodzaju tych kosztów, pozostawiając tę ocenę jednostce prowadzącej księgi, zaleca się , aby w ten sposób rozliczać m.in. koszty remontów środków trwałych, prenumeraty, ubezpieczeń majątkowych. Reasumując powyższe, należy stwierdzić, że z treści art. 15 ust.4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika podstawowa zasada: moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym.

W przedmiotowej sprawie istotą zapytania we wniosku jest rozstrzygnięcie, w jakim momencie wydatki na prace remontowe nazwane umownym terminem ?remonty klasowe?, rozumiane jak wyjaśnił Podatnik, jako remonty skumulowane w pewnym okresie, zbliżonym do terminu przeglądu statku w celu odnowienia klasy, mogą być uznane za koszty podatkowe. W niniejszej sprawie dotyczącej podatkowych kosztów uzyskania przychodów znaczenie ma rodzaj dokonywanych prac oraz ich wartość.

Uzupełnienie złożone na wezwanie Organu po uchyleniu interpretacji indywidualnej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyjaśniło użyte we wniosku pojęcie ?remonty klasowe?. Eksploatowane przez Spółkę statki podlegają przepisom Klasyfikacji i Budowy Statków Morskich, opracowanych i wydanych przez Polski Rejestr Statków. Przepisy te nakładają na armatora obowiązek przeprowadzania w wyznaczonych terminach należytych przeglądów okresowych, do których zalicza się przegląd roczny, pośredni, dla odnowienia klasy, przegląd podwodnej części kadłuba oraz jeżeli występują: przegląd wału śrubowego, przegląd kotła i zbiorników ciśnieniowych. Przepisy określające szeroki zakres czynności sprawdzających nie określają terminów , ani wykazu prac remontowych, które należy przeprowadzić. Armator ma przedstawić statek w należytym stanie w dacie przeglądu, ale ze względów bezpieczeństwa statek ma być w należytym stanie przez cały czas jego eksploatacji. Najbardziej wskazane byłoby dokonywanie prac remontowych na bieżąco. Spółka na bieżąco przeprowadza remonty, które nie wyłączają statku z pracy. Jednak większość napraw wymaga wyłączenia statku z eksploatacji, często odstawienia go do stoczni, z tego też względu Spółka stara się skumulować niezbędne prace remontowe w jednym czasie, zbliżonym do kolejnego przeglądu. Te prace umownie określa się terminem ? remonty klasowe?.

Odnosząc się do tego wyjaśnienia, należy stanowczo zaznaczyć, że poza sporem są obowiązki Podatnika w kwestii terminów, warunków i zakresu przeglądów, wynikające z przepisów przede wszystkim ustawy z dnia 26 października 2000r. o Polskim Rejestrze Statków (Dz. U. nr 103, poz. 1098 z późn. zm.) i wydanych na ich podstawie przepisów Klasyfikacji i Budowy Statków Morskich. Przyjęcie przez Organ przedstawionego przez Spółkę rozumienia pojęcia ? remonty klasowe? jako niezbędnych prac remontowych, skumulowanych w jednym czasie, zbliżonym do terminu kolejnego przeglądu, oraz tego, że nie istnieje obowiązek przeprowadzania takich remontów w okresach rocznych i pięcioletnich powoduje, że podstawą prawną niniejszego rozstrzygnięcia jest art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W sprawie nie będą miały zastosowania: przepis art. 16g ust. 13 ustawy, stanowiący o konieczności podwyższenia wartości początkowej środka trwałego, w przypadku, gdy doszło do jego ulepszenia, jak również art. 15 ust. 4d zdanie drugie, zgodnie z którym jeżeli koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stwierdzenie Podatnika, że remonty są dość kosztowne, a zatem stanowią kwotę istotną dla niego powoduje, że wydatki na remonty podlegają bilansowemu ujęciu odpowiednio w 12 i 60 miesiącach. Z tego względu koszty remontów wykonywanych tuż przed lub po przeglądzie będące wynikiem zaleceń inspektora Polskiego Rejestru Statków są ujmowane w księgach w momencie ich poniesienia, zaksięgowania faktury jako międzyokresowe rozliczenia kosztów, a następnie sukcesywnie przenoszone na rachunek zysków i strat przez kolejnych pięć lat lub jeden rok. Ta okoliczność jednoznacznie przesądza o momencie, w którym podatnik może uznać koszty remontów za koszty uzyskania przychodów - jest to ten sam moment, w którym podatnik ujmuje wydatki jako koszty w księgach rachunkowych. Istotą czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów jest wyłączenie z kosztów okresu sprawozdawczego tej ich części, która została poniesiona w danym okresie, a która ma niezaprzeczalny związek z osiąganiem przychodów w przyszłych okresach. Sam Podatnik dokonując kwalifikacji wydatków na remonty jako podlegające rozliczeniu w czasie poprzez systematyczne (tj. w ciągu 12 lub 60 miesięcy) odpisywanie ich w ciężar kosztów z konta rozliczeń międzyokresowych, potwierdza zastosowanie w przedmiotowej sprawie normy art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Podatnik ponosząc wydatki na ?remonty klasowe? mające charakter innych kosztów niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, które Podatnik kierując się zasadą z ustawy o rachunkowości traktuje jako istotne dla jego działalności i rozlicza je w ciągu roku lub pięciu lat, dla celów bilansowych (przenosząc sukcesywnie z konta rozliczeń międzyokresowych na konta kosztowe) winien je w tym samym czasie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.