Czy odszkodowanie wypłacone z tytułu przedwczesnego rozwiązania dotychczasowej umowy najmu stanowić (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu: 2 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów odszkodowania z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu, w sytuacji zawarcia nowej umowy ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów odszkodowania z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu, w sytuacji zawarcia nowej umowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej ?Wnioskodawca? lub ?Spółka?) prowadzi m.in. działalność w zakresie wynajmu samochodów osobowych. W związku z planowanym rozwojem Spółki, dotychczas wynajmowana powierzchnia biurowa, będąca jednocześnie siedzibą Spółki, okazała się niewystarczająca. W konsekwencji, powstała konieczność poszukania nowego obiektu biurowego, w którym mieścić się będzie nowa siedziba Spółki.

W rezultacie, Spółka zawarła umowę najmu (dalej ?Umowa Najmu?) z nowym wynajmującym (dalej ?Wynajmujący?), na podstawie której od 2 maja 2012 r. wynajmuje pomieszczenia w innym obiekcie biurowym (dalej ?Budynek?).

Jednocześnie, wraz z zawarciem Umowy Najmu, Spółka zawarła umowę z podmiotem trzecim (dalej: ?Pośrednik). Pośrednik, na podstawie odrębnej umowy z Wynajmującym, współpracuje z nim i wspiera komercjalizację Budynku, tj. zachęca firmy do wynajęcia powierzchni biurowej w Budynku. Zgodnie z postanowieniami umowy pomiędzy Spółką a Pośrednikiem, Spółka (najemca) otrzyma od Pośrednika wynagrodzenie z tytułu m.in.:

• zawarcia Umowy Najmu i powstrzymania się od podpisania umowy najmu pomieszczeń w innym obiekcie,
  
• udzielenia zgody na wskazywanie nazwy Spółki przy negocjacjach z kolejnymi najemcami Budynku,
  
• przeniesienie przez Spółkę siedziby z dotychczasowej siedziby do pomieszczeń w Budynku, w tym poniesienie kosztów dostosowania wynajętych pomieszczeń do potrzeb Spółki.
  
  
  

W związku z zawarciem Umowy Najmu, Spółka zmuszona była przedwcześnie rozwiązać umowę najmu z dotychczasowym wynajmującym. W efekcie negocjacji, Spółka podpisała porozumienie, na podstawie którego wypłaci dotychczasowemu wynajmującemu odszkodowanie z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy najmu. Kwota odszkodowania odpowiadać będzie równowartości kwoty jedynie części czynszów pozostałych za okres do wygaśnięcia dotychczasowej umowy najmu.

Jednocześnie, kwota odszkodowania zapłacona dotychczasowemu wynajmującemu będzie kilkakrotnie niższa od kwoty wynagrodzenia otrzymanego od Pośrednika z tytułu przeniesienia siedziby do Budynku i zawarcia nowej umowy najmu z Wynajmującym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie wypłacone z tytułu przedwczesnego rozwiązania dotychczasowej umowy najmu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ?PDOP?), w sytuacji gdy w związku z zawarciem nowej Umowy Najmu Wnioskodawca (najemca) otrzyma wynagrodzenie stanowiące jego przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, kwota odszkodowania stanowić będzie koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy zbadać, czy wspomniany art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP nie zawiera postanowień, które wyłączałyby możliwość ujęcia kwoty przedmiotowego odszkodowania jako kosztu podatkowego. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

• wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo
  
• zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.
  
  
  

Przytoczony przepis nie obejmuje swoim zakresem kar umownych i odszkodowań wypłaconych z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy najmu, jako że dotyczy on strony świadczącej usługi / dostarczającej towary, a nie ich nabywców (np. najemcy). W konsekwencji, zdaniem Spółki, inne niż wskazane wprost w tym przepisie odszkodowania i kary umowne powinny stanowić koszt uzyskania przychodów, przy spełnieniu ogólnego warunku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Dlatego też, kluczowym dla uznania przedmiotowego odszkodowania za koszt podatkowy jest ustalenie, czy zostało ono poniesione w celu osiągnięcia przychodu, ewentualnie w celu zachowania lub zabezpieczenia jego źródła.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, określenie w celu oznacza, że taki koszt (wydatek) musi pozostawać w takim związku z przychodami, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na ich powstanie Zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów określony wydatek wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 29 lipca 2010 r, sygn. I SA/Po 265/10)

Zdaniem Spółki, w analizowanym stanie faktycznym, odszkodowanie z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu ma zarówno związek z konkretnym przychodem, jak również stanowi racjonalne działanie Spółki zmierzające do osiągnięcia przychodu.

W ocenie Spółki, omawiane odszkodowanie niewątpliwie pozostaje w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z wynagrodzeniem otrzymanym od Pośrednika, które stanowiło będzie przychód podatkowy Spółki. Zgodnie bowiem z umową z Pośrednikiem, w zamian za przeniesienie przez Spółkę siedziby do Budynku, Pośrednik wypłaci Spółce wynagrodzenie.

Tym samym, działanie Spółki, tj rozwiązanie dotychczasowej umowy najmu, należy uznać za działanie racjonalne i ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu w postaci wspominanego wynagrodzenia od Pośrednika. W sytuacji bowiem, gdyby Spółka nie zdecydowała się na rozwiązanie dotychczasowej umowy najmu, nie otrzymałaby wynagrodzenia od Pośrednika, które - jak wspomniano na wstępie - kilkakrotnie przewyższa kwotę odszkodowania jakie Spółka będzie zobowiązana zapłacić dotychczasowemu wynajmującemu.

Dlatego tez, Spółka stoi na stanowisku, że w analizowanym stanie faktycznym odszkodowanie zostanie poniesione w celu osiągnięcia konkretnego przychodu i tym samym, spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Zaprezentowane stanowisko Spółki znalazło potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 21 stycznia 2011 r (sygn. I SA/Kr 1597/10), w którym Sąd wyraził pogląd, ze odszkodowanie będące następstwem wcześniejszego rozwiązania umów będzie stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile podatnik będzie w stanie wskazać konkretne źródło przychodu, któremu miałby służyć koszt w postaci zapłaconego odszkodowania i tym samym, spełniona zostanie określona w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP przesłanka działania ?w celu osiągnięcia przychodu?.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że odszkodowanie z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy najmu zostanie poniesione w celu osiągnięcie konkretnego przychodu (wynagrodzenia od Pośrednika) i tym samym stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.