1. Czy wartość z wyceny programu komputerowego przez biegłego rzeczoznawcę będzie podstawą - wartością (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.), uzupełnionym dnia 14 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) na wezwanie nr IPPB3/423-666/11-2/DP z dnia 7 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• podatkowych skutków wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej ? jest nieprawidłowe,
• możliwości dokonywania amortyzacji programu komputerowego wniesionego jako wkład niepieniężny do spółki osobowej ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowych skutków wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 7 października 2011 r. (znak sprawy: IPPB3/423-666/11-2/DP), wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 14 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka kapitałowa L jest komplementariuszem w spółce komandytowej i uczestniczy w zyskach i podziale majątku w proporcji określonej w akcie notarialnym. Spółka komandytowa w grudniu 2010 roku na podstawie aktu notarialnego otrzymała od spółki kapitałowej w postaci wkładu niepieniężnego pełne prawa do oprogramowania komputerowego w zamian za określony udział w zyskach. Wartość tego wkładu została wyceniona przez biegłego rzeczoznawcę.

Spółka kapitałowa (obecnie komandytariusz) wnosząca ten wkład w latach 2004-2006 realizowała projekt mający na celu stworzenie tego programu komputerowego cerem sprzedaży licencji na użytkowanie. Na jego realizację spółka kapitałowa (obecnie komandytariusz) poniosła nakłady finansowe związane ze zleceniem wykonania prac firmom zewnętrznym jak i nakłady na wynagrodzenia pracowników spółki zaangażowanych bezpośrednio w pracę nad stworzeniem tego programu. Zgodnie z art. 15.1. ust 4 koszty te były potrącane w roku w którym spółka zanim stała się komandytariuszem zaczęła osiągać przychody z tytułu sprzedaży tego programu na dzień wniesienia wkładu całość kosztów bezpośrednich została juz zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w tej spółce.

Spółka kapitałowa (obecnie komandytariusz) przed wniesieniem wkładu nie wykazywała w księgach rachunkowych wytworzonego programu jako wartości niematerialnej i prawnej i nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Przepisy ustawy podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują możliwości amortyzacji wytworzonego we własnym zakresie programu komputerowego jako wartości niematerialnej i prawnej. Z treści arf. 16b ust 1 ww. ustawy wynika bowiem, że jednym z warunków zaliczenia do wartości niematerialnych i prawnych danego składnika majątkowego jest jego nabycie przez podatnika.

Wnioskodawca wstrzymał się od potrącania kosztów uzyskania przychodów od przychodów do momentu otrzymania wiążącej interpretacji.

W uzupełnieniu wniosku, złożonym po wezwaniu Organu podatkowego, Wnioskodawca w polu, w którym wymienia się przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji, wskazał na następujące przepisy: art. 15.1. ust. 4; 16b ust. 1 oraz 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy wartość z wyceny programu komputerowego przez biegłego rzeczoznawcę będzie podstawą - wartością początkową wartości niematerialnej i prawnej...
2. Czy opisany program komputerowy jako wartość niematerialna i prawna będzie podlegał podatkowym odpisom amortyzacyjnym które to stanowić będą koszty uzyskania przychodu pomniejszające osiągnięty przychód w proporcji otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w zyskach...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy

W odpowiedzi na 1 pytanie:

Wytworzony - autorski program jest produktem jedynym na rynku i jest niemożliwy do porównania z produktami sprzedawanymi przez innych dostawców. W związku z tym niemożliwe jest aby do wyceny wartości brać pod uwagę ceny rynkowe. Zdaniem Wnioskodawcy w opisywanym przypadku bardziej realna jest indywidualna wycena wartości przez biegłego rzeczoznawcę i ta wartość będzie wartością początkową wniesionych praw do programu komputerowego.

W odpowiedzi na 2 pytanie

Zgodnie z art. 16b ust. 1 amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania

4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. Z 2003 r. Nr 119 poz. 1117, z późn. zm.)<...>

- o przewidywalnym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do użytkowania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi

Zdaniem spółki z powyższych definicji wynika, iż wniesiony program komputerowy jako autorskie prawo majątkowe będzie wartością niematerialną i prawną po spełnieniu określonych warunków:

• prawo majątkowe musi zostać nabyte
• musi nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania
• przewidywany okres używania programu komputerowego musi być dłuższy niż rok
• musi być wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

  
  
  

Zatem wniesione do spółki komandytowej prawa do programu komputerowego w ocenie Wnioskodawcy w świetle wyżej przytoczonych przepisów będzie wartością niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i będzie podlegać amortyzacji na zasadach przewidzianych w ustawie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 1, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ustawa o PDOP) przepisy ustawy mają zastosowanie do osób prawnych, spółek kapitałowych w organizacji oraz do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej. Z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.; dalej: ?KSH?), spółki osobowe, w tym spółka komandytowa, są zaliczane do spółek osobowych nieposiadających osobowości prawnej, nie mogą one być uznane za podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Spółki osobowe nie podlegają również opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej ?ustawa o PDOF?), akt ten reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym uznać należy, że na gruncie podatku dochodowego spółki osobowe, do których zalicza się spółka komandytowa, są transparentne podatkowo. Jednakże dochody osiągane przez spółki osobowe nie są wyłączone spod opodatkowania podatkiem dochodowym. Obciążeni tym podatkiem są poszczególni wspólnicy, którzy w zależności od ich statusu cywilnoprawnego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych bądź podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać należy, że w sytuacji, gdy wspólnikiem w spółce osobowej jest osoba prawna, to skutki podatkowe udziału tego wspólnika w spółce osobowej powinny być oceniane na gruncie ustawy o PDOP. Kwestię osiągania przychodów i rozliczania kosztów związanych z udziałem w spółkach osobowych uregulowane są w art. 5 ustawy o PDOP. Zgodnie z ust. 1 powołanego przepisu przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału, zaś z ust. 2 wynika stosowanie takiej samej zasady do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Konsekwentnie, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane także w oparciu o pozostałe przepisy ustawy o PDOP.

Oprócz powyższego należy również wskazać, że do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego zastosowanie znajdą przepisy ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym na moment wniesienia wkładu tj. przed 1 stycznia 2011 r. Zastosowanie nowych przepisów, wprowadzonych w życie ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478, ze zm.), nie jest w tej sytuacji możliwe ze względu na treść przepisów intertemporalnych zawartych w wymienionej ustawie.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że ustawa o PDOP ? właściwa dla określenia konsekwencji podatkowych posiadającego osobowość prawną Wnioskodawcy ? w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2010 r. nie zawierała szczególnego przepisu, regulującego sposób ustalania wartości składników majątku trwałego w związku z wniesieniem tych składników w formie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej. Z pewnością funkcji tej nie pełnił przepis art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP ? wskazany przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu do wniosku jako przepis prawa podatkowego będący przedmiotem interpretacji w niniejszej sprawie. Zgodnie z tym przepisem w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni ? za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten w sposób jednoznaczny odnosi się tylko do wkładów wnoszonych do spółek kapitałowych oraz do spółdzielni, za taką zaś nie można uznać spółki komandytowej, która jest spółką osobową. W związku z powyższym nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy w zakresie sposobu ustalania wartości początkowej prawa niematerialnego (autorskiego prawa majątkowego w postaci programu komputerowego), wniesionego do spółki komandytowej w ramach wkładu niepieniężnego.

Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga fakt, że w analizowanym przypadku, wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Ze względu na charakter przedmiotowej czynności, wniesienie wkładu przez wspólnika nie będzie się wiązać również z poniesieniem przez spółkę osobową kosztów nabycia w postaci faktycznego przesunięcia określonej wartości z majątku spółki osobowej do majątku wspólników wnoszących wkład. Koszty te zostały natomiast poniesione przez Wnioskodawcę przed wniesieniem praw do programu komputerowego do majątku spółki komandytowej. Koszty te nie zostaną jednak rozliczone w momencie przeniesienia własności tego prawa na spółkę osobową. Wynika to z faktu, że wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej przez wspólnika będącego osobą prawną jest dla tego wspólnika czynnością neutralną podatkowo na moment dokonania tego wniesienia.

W świetle powyższego, jak też w sytuacji, gdy brak jest w ustawie o PDOP (w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r.) uregulowań szczególnych, dotyczących ustalania przez spółki osobowe wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego przez osoby prawne (dla potrzeb prowadzonej ewidencji podatkowej), zastosowanie znajdą ogólne zasady przyjęte w ustawie o PDOP, dotyczące uznawania określonych wydatków za koszty uzyskania przychodów, w tym dotyczące środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP określa co do zasady, jakie wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z jego brzmieniem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. koszt musi zostać poniesiony (memoriałowo lub kasowo),
2. celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może się znajdować na liście zawartej w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

W związku z powyższym podkreślić należy, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione, w tym na nabycie lub wytworzenie wskazanych we wniosku praw majątkowych. Za wydatek poniesiony zarówno przez spółkę osobową jak i jej wspólnika nie może być uznana wartość określona przez biegłego rzeczoznawcę. Arbitralna wycena przedmiotu wkładu dokonana w momencie wnoszenia aportu może być wykorzystywana jedynie dla potrzeb określenia wzajemnych praw i obowiązków wspólników spółki osobowej i na gruncie ustawy PDOP nie może być utożsamiana z ?poniesieniem? wydatku ? zarówno przez spółkę osobową jak i przez jej wspólnika.

W konsekwencji brak jest podstawy prawnej do ustalenia, dla potrzeb prowadzenia stosownych ewidencji podatkowych, wartości początkowej prawa do programu komputerowego będącego przedmiotem wkładu do spółki osobowej. Za wartość początkową mogą być uznane wyłącznie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie lub wytworzenie określonego we wniosku autorskiego prawa majątkowego, które nie zostały do momentu wniesienia aportu zaliczone do kosztów po stronie Wnioskodawcy. Tymczasem, jak wynika z treści wniosku, Spółka LH Software zaliczyła już wydatki poniesione na wytworzenie programu komputerowego do kosztów uzyskania przychodów przed dokonaniem aportu.

Istotą powyższego stanowiska organu podatkowego jest podstawowa zasada wykładni systemowej w podatku dochodowym, zgodnie z którą ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz, jako koszt uzyskania przychodu u tego samego podatnika. Jak stwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 30 stycznia 2009r. (sygn. akt III SA/Wa 2247/08): ?Zasada ta co prawda nie jest w sposób wyraźny wyrażona w żadnym z przepisów ustawy dotyczącym podatku dochodowego (zarówno od osób prawnych jak i fizycznych), niemniej jednak zestawienie istniejących przepisów dotyczących sposobu konstruowania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym uzasadnia przyjęcie takiego założenia?.

Reasumując powyższe, za wartość początkową prawa do programu komputerowego wniesionego przez Wnioskodawcę do spółki osobowej nie może być uznana ich wartość określona na podstawie wyceny dokonanej przez biegłego rzeczoznawcę. Wartość początkowa musi bowiem odpowiadać wydatkom faktycznie poniesionym przez Wnioskodawcę na nabycie lub wytworzenie wymienionego we wniosku składnika majątkowego, który następnie został wniesiony do spółki osobowej.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, że możliwe jest przyjęcie przez wspólników spółki osobowej przyjęcia wyceny wkładu niepieniężnego według jego aktualnej wartości (np. w umowie dotyczącej utworzenia spółki osobowej), ale jedynie dla potrzeb ewentualnych rozliczeń między tymi wspólnikami. Metoda ta nie może jednak być stosowana do rozliczeń podatkowych, gdyż w tym zakresie występują wskazane już powyżej regulacje odmienne. Tak więc w zakresie konsekwencji prawnopodatkowych możliwych zdarzeń przyszłych przedstawionych we wniosku Spółka powinna stosować się do przepisów zawartych w ustawie o PDOP.

Odnosząc się natomiast do możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wymienionego we wniosku prawa wniesionego do spółki komandytowej w formie wkładu niepieniężnego wskazać ponownie należy na fakt, że wydatki konieczne do wytworzenia tego prawa zostały już przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów jest natomiast możliwe tylko w tej części, w której nie były one dotychczas uznane za koszt podatkowy u wspólnika wnoszącego wkład. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie może ponownie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od praw do wytworzonego programu komputerowego, jeżeli wydatki na jego wytworzenie Wnioskodawca zaliczył już w całości do kosztów. Przyjęcie w tym zakresie stanowiska Wnioskodawcy za słuszne prowadziłoby do powtórnego ujęcia w kosztach tego samego podatnika ? spółki wnoszącej wkład ? tego samego wydatku na wytworzenie wartości niematerialnej i prawnej. Raz byłby to koszt związany z wytworzeniem przedmiotowego prawa zaliczany do kosztów podatkowych bezpośrednio w momencie wytworzenia, a po raz drugi w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wniesieniu aportu do spółki osobowej, które to odpisy byłyby alokowane do kosztów Wnioskodawcy na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy o PDOP. Jeszcze raz należy zatem podkreślić, że takie podejście byłoby sprzeczne z podstawową zasadą wykładni systemowej w podatku dochodowym, zgodnie z którą ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz, jako koszt uzyskania przychodów u tego samego podatnika. W związku z powyższym należy uznać, iż w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca nie ma prawa do zaliczania w poczet kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wniesionego do spółki osobowej prawa.

Dodatkowo Organ podatkowy pragnie wskazać na treść przepisów regulujących kwestie ustalania wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych aportem do spółek osobowych w brzmieniu obowiązującym po wprowadzeniu nowelizacji (wchodzącej w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na mocy wspomnianej nowelizacji w art. 16g ust. 1 ustawy o PDOP dodano pkt 4a, który brzmi następująco: ?'Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

4a) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 14 ? jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez wspólnika we własnym zakresie,(?)?.
   
   

Z analizy powyższych przepisów jasno wynika, że wydatki poniesione na wytworzenie przedmiotu wkładu (który nie był u wnoszącego amortyzowany) nie mogą być zaliczone do jego wartości początkowej w spółce osobowej w sytuacji, jeżeli zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie. Przepisy te należy traktować jako doprecyzowanie istniejącego wcześniej stanu prawnego. Ich wprowadzenie konieczne było ze względu na pojawiające się liczne wątpliwości w tym zakresie. Powyższe konstatacje znajdują potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. III SA/Wa 1274/10). W uzasadnieniu do tego Sąd odnosząc się do kwestii związanych z wprowadzeniem przepisu art. 16g ust. 1 pkt 4a stwierdza: ?Zdaniem Sądu dodanie do u.p.d.o.p. przytoczonych przepisów nie skutkowało ustanowieniem nowych treści normatywnych. Treść przytoczonych przepisów można było, jak wskazał Sąd powyżej, wyinterpretować z dotychczasowego stanu prawnego. Zatem wskazaną zmianę u.p.d.o.p. należy traktować jako doprecyzowanie stanu prawnego występującego w omawianym zakresie do 1 stycznia 2011 r.?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 1 i pytania nr 2 uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.