Czy w stanie faktycznym, przedstawionym w pkt 1, dniem, na który ujmuje się koszt w księgach rachunkowych, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zasady ustalenia na jaki dzień należy ująć w koszty uzyskania przychodów w sytuacji, gdy faktura wystawiona oraz zagranicznego dostawcę ( usługodawcę) zawiera datę wystawienia faktury, jak i datę sprzedaży (wykonania usługi) albo też jedynie datę wystawienia faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pkt 1. Wnioskodawca nabywa usługi od kontrahentów zagranicznych oraz dokonuje zakupu towarów od dostawców mających siedzibę na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej (dla potrzeb VAT omawiane transakcje kwalifikowane są odpowiednio jako import usług oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - WNT). Faktury dokumentujące te transakcje zawierają datę wystawienia dokumentu (faktury), a niekiedy także datę sprzedaży/wykonania usługi. Kwoty wykazane na fakturach wyrażone są w walutach obcych.

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego, spółka zadała następujące pytanie:

Czy w stanie faktycznym, przedstawionym w pkt 1, dniem, na który ujmuje się koszt w księgach rachunkowych, o którym mowa w art. 15 ust. 4e Ustawy CIT (determinującym dzień poniesienia kosztu) może być data wystawienia faktury przez dostawcę zagranicznego - uwidoczniona na tej fakturze?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dniem ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, będącym jednocześnie dniem poniesienia kosztu, może być dzień wystawienia faktury przez zagranicznego dostawcę/usługodawcę. W szczególności dotyczy to przypadków, gdy faktura nie wskazuje daty sprzedaży/wykonania usługi. Jeżeli jednak otrzymana faktura zawiera, oprócz daty wystawienia dokumentu, także datę wykonania usługi/sprzedaży towaru - wówczas data wykonania usługi/data sprzedaży towaru uwidoczniona na fakturze kontrahenta jest właściwa do wskazania dnia poniesienia kosztu, co zdaniem Wnioskodawcy opowiada normie przewidzianej w art. 15 ust. 4e Ustawy CIT.

Wydając interpretację indywidualną w dniu 27.08.2008r. nr IP-PB3-423-781/08-3/ER (data doręczenia 01.09.2008r.) uznano powyższe stanowisko za prawidłowe stwierdzając, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej samej ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Dzień poniesienia kosztu został zdefiniowany w art. 15 ust. 4e ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za ?dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów? uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych, a nie w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej, np. w dniu wystawienia faktury.

Sytuacja opisana dotyczy kosztów pośrednich, do których zastosowanie na art. 15 ust. 4d ustawy, stanowiący iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na powyższą interpretację Spółka złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które w odpowiedzi z dnia 08.10.2008r. nr IPPB3/423W-781/08-7/ER organ podatkowy podtrzymał swoje stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej. W dniu 13.11.2008r. Skarżący złożył za pośrednictwem tut. organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację i wniósł o uchylenie jej w całości.

Wyrokiem z dnia z dnia 07 grudnia 2010r. sygn. akt III SA/Wa 2555/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Wyrok został wydany po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 września 2010r. sygn. akt II FSK 1032/09 (data wpływu 11.10.2010r.) uchylającym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009r. sygn. akt III SA/Wa 3411/08 w całości i nakazującym ponowne rozpatrzenie skargi.

Sąd zaznaczył, że na podstawie treści zaskarżonej interpretacji nie można ustalić jednoznacznie stanowiska Ministra Finansów co prowadzi do uzasadnionych obaw Skarżącej co do możliwości zastosowania tej interpretacji w praktyce.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 07.12.2010r. sygn. akt III SA/Wa 2555/10, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1Maja 10,09-402 Płock.