Czy Spółka może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego (rozliczanie tego zwolnienia), przewidzianego (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.12.2009 r. (data wpływu 18.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoczęcia korzystania przez Spółkę ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoczęcia korzystania przez Spółkę ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej , na podstawie zezwolenia wydanego przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. w dniu 7 listopada 2007 r. . Spółka ma siedzibę w W., natomiast działalność na terenie SSE jest organizacyjne i finansowo wyodrębniona i prowadzona w R. (podstrefa Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej). Rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, obejmuje on okres od 1 marca do ostatniego dnia lutego. Spółka rozpoczęła już prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

Pomocą publiczną, jaką Spółka może otrzymać z tytułu prowadzenia działalności w SSE, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, jest zwolnienie dochodu z działalności w SSE z podatku CIT. Pomocą publiczną w tej sytuacji jest kwota niezapłaconego podatku dochodowego. Jednakże Spółka nie skorzystała jeszcze z pomocy publicznej z tytułu prowadzenia działalności w SSE. Spółka bowiem nie wykazała ani dochodu podatkowego, ani należnego podatku dochodowego z działalności prowadzonej na terenie SSE, który podlegałby zwolnieniu podatkowemu, o którym w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. Spółka wykazała jedynie straty podatkowe, których nie rozliczała.

Spółka rozważa rozpoczęcie korzystania ze zwolnienia podatkowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dopiero w przyszłości, począwszy od dowolnie wybranego przez siebie roku podatkowego. Podstawą do korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT będą wydatki inwestycyjne (koszty kwalifikowane, o których mowa w § 5 ust. 1 oraz 6 Rozporządzenia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego (rozliczanie tego zwolnienia), przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT na podstawie Zezwolenia na działalność w SSE, w przyszłości, od początku dowolnie wybranego przez siebie roku podatkowego, tj. przykładowo dopiero począwszy od 1 marca 2010 r. (w trakcie kolejnego roku podatkowego), 1 marca 2011 (od początku kolejnego roku podatkowego) lub 1 marca 2012 r., etc., pomimo że:

1. Spółka uzyskała Zezwolenie w dniu 7 listopada 2007 r.,
2. Spółka faktycznie rozpoczęła już działalność produkcyjną na terenie SSE określoną w Zezwoleniu.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki, możliwe jest rozpoczęcie korzystania ze zezwolenia podatkowego (rozliczanie tego zwolnienia), przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT na podstawie Zezwolenia na działalność w SSE, w przyszłości, od początku dowolnie wybranego przez siebie roku podatkowego, tj. przykładowo dopiero począwszy od 1 marca 2010 r. (w trakcie kolejnego roku podatkowego), 1 marca 2011 (od początku kolejnego roku podatkowego) lub 1 marca 2012 r., etc., pomimo że:

1. Spółka uzyskała Zezwolenie w dniu 7 listopada 2007 r.,
2. Spółka faktycznie rozpoczęła już działalność produkcyjną na terenie SSE określoną w Zezwoleniu.
   
   

Stanowisko Spółki jest konsekwencją następujących interpretacji podatkowych Ministra Finansów:

• interpretacji wydanej przez Ministra Finansów w dniu 2 grudnia 2008 r. (znak: IBPB3/423 -903/08/MO),

• interpretacji wydanej przez Ministra Finansów w dniu 22 czerwca 2009 r. (znak: IBPBI/2/423-346/09/AM).
  
  

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm., dalej: ?Ustawa o SSE?), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach Zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ? przez osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Dodatkowo, zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Z powyższego wynika, że dochody z działalności prowadzone w SSE są zwolnione z podatku CIT pod warunkiem spełnienia łącznie następujących przesłanek:

• dochody muszą być uzyskane wyłącznie z działalności w SSE,

• działalność gospodarcza będąca źródłem tych dochodów musi być prowadzona na podstawie Zezwolenia na działalność w SSE,

• wielkość niniejszego zwolnienia podatkowego (jako formy pomocy publicznej) nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dopuszczalnej dla poszczególnych obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy (wysokość tą określają odrębne przepisy).
  
  

Z powyższego nie wynika natomiast od kiedy podatnik może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego, przysługującego mu na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Regulacja powyższa poprzednio zawarta była w § 5 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie tarnobrzeskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 28 listopada 2006 r., Dz.U. Nr 215, poz. 1581, ze zm.). Przepis § 5 ust. 1 tego rozporządzania jest identyczny z aktualnym przepisem § 5 ust. 1 Rozporządzenia. Powyższy przepis § 5 ust. 1 Rozporządzenia mówi o okresie korzystania ze zwolnienia, a jest nim okres od uzyskania zezwolenia do momentu wyczerpania pomocy. Zdaniem Spółki jednakże, przepis § 5 ust. 1 Rozporządzenia należy interpretować w związku z odpowiednimi przepisami Ustawy CIT (tj. art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 4). Możliwa jest bowiem sytuacja, w której beneficjent pomocy publicznej uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności w strefie, natomiast nie rozpoczął jeszcze prowadzenia działalności na terenie strefy. Dlatego § 6 określa jedynie ramy dotyczące okresu, w którym można korzystać zwolnienia.

Z uwagi na powyższe podkreślić należy, że:

• zwolnienie przewidziane przez art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT ma charakter uprawnienia, a nie obowiązku,

• § 5 ust. 1 Rozporządzenia wyznacza jedynie pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia (zwolnienie ?przysługuje? od miesiąca, w którym podatnik poniósł wydatki inwestycyjne),

• w praktyce można prowadzić działalność w SSE, ale opodatkowywać wszystkie swoje dochody, tzn. nie korzystać jeszcze ze zwolnienia podatkowego.
  
  

Zdaniem Spółki, w sprawie istotna jest interpretacja sformułowania z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT mówiącego o przysługiwaniu uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia podatkowego. Słownik języka polskiego podaje, że ?przysługuje? to ?należy się komuś?, natomiast ? uprawnienie? to prawo do czegoś przysługujące lub nadane komuś. Wykładania językowa, która w prawie podatkowym winna być wykorzystywana w pierwszej kolejności wskazuje zatem, że Spółka z chwilą przeniesienia działalności na teren SSE ma prawo, a nie obowiązek do rozpoczęcia korzystania (rozliczania) zwolnienia podatkowego. A zatem, może przyjąć, iż z prawa tego skorzysta lub nie.

Powyższe wynika również z faktu, iż zdaniem organów podatkowych (np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w piśmie z dnia 23 marca 2006 r., znak: 1401/PD-4218Z- -6/06/IJ) wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe, w tym również ulga wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania wyrażonych w art. 2, art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i winny być interpretowane w sposób ścisły, co oznacza, że nie jest dopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej (tj. rozszerzania zakresu zwolnienia przysługującego na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie). A contrario natomiast, zdaniem Spółki, z przepisów Ustawy CIT nie wynika obowiązek traktowania wszystkich dochodów osiąganych z tytułu działalności prowadzonej w strefie na podstawie Zezwolenia jako podlegające zwolnieniu podatkowemu (i, co za tym idzie, zakaz opodatkowywania takich dochodów).

Podkreślić również należy, że w opisywanej sytuacji nie zmienia się moment końcowy okresu korzystania ze zwolnienia podatkowego. Tym samym podatnik działa w powyższej sytuacji niejako na własne ryzyko tego, że nie zdoła - w okresie, na który została ustanowiona SSE - wykorzystać przysługującego mu zwolnienia.

Konkludując, możliwe jest rozpoczęcie przez Spółkę korzystania zwolnienia podatkowego przewidzianego przez art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, w okresie późniejszym - przykładowo od kolejnego roku podatkowego, tj. od 1 marca 2010 r. lub od 1 marca 2011 r. lub od początku kolejnych lat podatkowych. Jednocześnie powyższe nie wpływa na fakt, iż w przypadku wyboru korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, w okresie późniejszym, wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą, są koszty inwestycji, które zostały wymienione w § 6 Rozporządzenia, poniesione na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, tj. począwszy od 7 listopada 2007 r. do 15 listopada 2017 r. (data do którego zostało wydane Zezwolenie).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, zwana dalej ustawą o SSE). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o SSE). Z przedmiotowego wniosku wynika, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, która to działalność została unormowana w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie tatrzańskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 1581, ze zm.; zwanego dalej Rozporządzeniem o TSSE).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 - zwana dalej ustawą o PDOP) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynikają podstawowe warunki stosowania przedmiotowego zwolnienia, do których należą:

1. pochodzenie dochodu z działalności gospodarczej,
2. wykonywanej zgodnie z zakresem przedmiotowym udzielonego zezwolenia, a przy tym takiej tylko
3. która prowadzona jest na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Poza tym z art. 17 ust. 1 pkt 34 wynika wprost, że omawiane zwolnienie od podatku jest formą pomocy publicznej, a w zakresie wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej (w formie tego zwolnienia) ustawa podatkowa odsyła do odrębnych przepisów.
   
   

Literalne brzmienie art. 17 ust 1 pkt 34 ustawy o PDOP nie pozostawia wątpliwości, określając wprost, które dochody są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych. Gdyby ustawodawca dopuszczał możliwość skorzystania przez podatnika lub nie skorzystania z konkretnego zwolnienia przedmiotowego, wyraźnie stwierdziłby to w ustawie, przykładowo poprzez zastosowanie sformułowania ?wolne od podatku mogą być?. W równie definitywny sposób, czyli przesądzający ?co jest?, a nie ?co może być? wolne od podatku, został sformułowany art. 12 ustawy o SSE.

Zatem spełnienie przez Spółkę warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP oznacza, że dochody osiągnięte na terenie TSSE z działalności gospodarczej, mieszczącej się w ramach przedmiotowego udzielonego Spółce zezwolenia, są zwolnione z opodatkowania.

Natomiast Wnioskodawca prezentuje odmienną koncepcję możliwości określania przez podatnika daty rozpoczęcia korzystania przez niego ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. Ta koncepcja wynikać ma z domniemanej intencji ustawodawcy wyrażonej poprzez zastosowanie w ustawie terminów ?przysługuje? oraz ?uprawnienie?. Zgodnie z tą koncepcją użycie przez ustawodawcę sformułowania ?zwolnienie przysługuje? kreuje ?uprawnienie? podatnika do dowolnego określenia momentu skorzystania przez niego z powyższego zwolnienia. Można zaznaczyć, że wbrew temu co stwierdził Wnioskodawca, art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP nie zawiera sformułowania mówiącego o ?przysługiwaniu uprawnienia? do skorzystania ze zwolnienia podatkowego. Zapewne Wnioskodawca chciał zwrócić uwagę na inne przepisy regulujące powyższe zagadnienie. O ile jednak wyrażenie ?zwolnienie przysługuje? zostało faktycznie użyte w art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP, czy też w § 5 rozporządzenia o TSSE, to należy uznać, że celem zamieszczenia w ustawie powyższych przepisów była transmisja do systemu prawnego zupełnie innych norm niż postulowane przez Spółkę. Tym samym, wobec wyraźnie odmiennych funkcji powyższych przepisów, wyciąganie z nich przez Spółkę tak daleko idących wniosków należy uznać za nieznajdujące uzasadnienia.

Niemniej jednak należy zauważyć, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP ma charakter uprawnienia w sensie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę z mocy prawa w związku z przyznaniem jej zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie takiego zezwolenia stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej Spółki oraz spełnienie przez nią lub zobowiązanie się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia. Zarówno zezwolenie na prowadzenie działalności w SSE, jak i będące jego konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia Spółki. Uprawnienia te przysługują Spółce w związku z uczynieniem przez nią zadość wymogom określonym przepisami prawa. Nie można wszakże na tej podstawie stwierdzić, że w efekcie otrzymania uprawnienia do zwolnienia z opodatkowania Spółka uzyskała również uprawnienie do jednostronnego kształtowania warunków tego zwolnienia.

W powyższym sensie należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34 nie ma charakteru obowiązku. Wnioskodawca może bowiem zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania. Na mocy art. 19 ust. 5 ustawy o SSE na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia. W związku z wygaśnięciem zezwolenia podatnik traci prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, gdyż zwolnienie to jest nierozerwalnie związane z posiadaniem przez podatnika zezwolenia o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Należy jednocześnie zauważyć, że ani przepisy ustawy o PDOP, ani przepisy ustawy o SSE, ani w końcu przepisy rozporządzenia o TSSE, nie zawierają rozwiązań dotyczących możliwości wyboru przez podatnika momentu korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. Można przypuszczać, że istnienie takiego przepisu mogłoby wręcz kolidować z regulacją wyrażoną w § 5 ust. 1 rozporządzenia o TSSE, w myśl którego zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Zdaniem organu przepis ten określa dokładnie moment, od którego działalność podatnika w specjalnej strefie ekonomicznej zostaje objęta zwolnieniem podatkowym. Stwierdzenie, że przepis ten określa pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa podatkowego. Funkcją powyższego przepisu jest wskazanie w jakiej dacie, w okresie przypadającym między dniem uzyskania zezwolenia a dniem wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych, na którą zresztą powołuje się również Wnioskodawca, wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie. Za wykładnię rozszerzającą znaczenia § 5 ust. 1 rozporządzenia o TSSE należy uznać założenie, zgodnie z którym miesiąc poniesienia pierwszych wydatków inwestycyjnych stanowi jedynie pierwszy z możliwych momentów skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Wytyczna ścisłej interpretacji przepisów dotyczących zwolnień z opodatkowania nie może być utożsamiana z prawem do ?skrócenia? okresu korzystania ze zwolnienia, jak to sugeruje Spółka.

Zbiór przepisów dotyczących zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tworzy spójny system, który nie pozwala podatnikowi arbitralnie decydować, które przychody i koszty będzie rozliczał w ramach wyniku podatkowego na zasadach ogólnych, a w stosunku do których woli zastosować zwolnienie podatkowe.

Nadmienić należy, iż z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548). Jednakże przepisy powyższego rozporządzenia nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie i nie odnoszą się do Spółki, która uzyskała zezwolenie na działalność w TSSE w dniu 2 listopada 2007r. Powyższe wynika z § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., zgodnie z którym do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców i nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.