Czy wartość zakupionych imiennych biletów dla pracowników, którzy będą korzystać z biletów tylko (...)

UZASADNIENIE

W dniu 04.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zakupu imiennych biletów dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. zamierza zakupić imienne bilety komunikacji miejskiej dla pracowników wykonujących pracę w terenie. Realizując zadania operatora publicznego między innymi w zakresie usług ? niektóre grupy pracowników spółki pracują w wydzielonych rejonach poza miejscem pracy. Ze względu na brak możliwości zapewnienia bezpośredniego transportu wszystkim pracownikom, którzy w celu realizacji usług świadczą pracę w terenie Wnioskodawca chciałby zakupić imienne bilety miesięczne.

Bilety zostaną zakupione tylko dla pracowników, których charakter wykonywania obowiązków służbowych wiąże się z codziennym przemieszczaniem z miejsca pracy do miejsca wykonywania przez niego czynności służbowych. Imienne bilety zakupione zostaną na przejazdy transportem komunikacji miejskiej (tramwaj lub autobus) najbliższe miejscu wykonywania obowiązków służbowych. Przy wyborze zakupu biletu nie będzie miało znaczenia miejsce zamieszkania czy pobytu pracownika. Imienne bilety będą wydawane pracownikowi każdorazowo przed wyjściem w teren, a po powrocie oddawane do depozytu. Przyjęcie takiego rozwiązania uniemożliwi korzystanie z imiennego biletu pracownikowi w celach prywatnych, a związane będzie tylko z wykonywaniem obowiązków służbowych. Zastosowaniem takiego rozwiązania zainteresowani są sami pracownicy jak i spółka.

Pismem z dnia 08.03.20011 r. Nr IPPB4/415-11/11-2/JS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Powyższe uzupełniono w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość zakupionych imiennych biletów dla pracowników, którzy będą korzystać z biletów tylko w czasie wykonywania zadań służbowych należy zaliczyć do przychodu ze stosunku pracy i naliczyć oraz odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wartość wydanych imiennych biletów miesięcznych nie stanowi przychodu dla pracowników i wobec tego nie należy od tej wartości naliczać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ wykorzystanie biletów wiąże się z wykonywaniem czynności służbowych. Jeżeli imienne bilety komunikacji miejskiej pracownicy otrzymają do wykonywania obowiązków służbowych i nie będą mieli możliwości wykorzystywania do celów prywatnych, nie można mówić o realnym przysporzeniu majątku po stronie pracownika. Pracownicy nie odnoszą żadnej korzyści finansowej z faktu, że otrzymają imienne bilety na przejazd komunikacją miejską w godzinach pracy, celem wykonywania obowiązków służbowych.

Bilet imienny pozostanie cały czas w dyspozycji pracodawcy, ponieważ w czasie kiedy nie zostaje wykorzystywany do celów służbowych będzie złożony w depozycie.

W ww. sytuacji nie będzie również do czynienia ze zwrotem kosztów dojazdu do pracy, ponieważ zakupiony przez Wnioskodawcę imienny bilet stanowi narzędzie niezbędne do wykonania obowiązków służbowych.

Kryterium zakupu imiennego biletu dla pracownika będzie trasa między siedzibą firmy, a miejscem pracy w terenie. Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji nie powstanie przychód po stronie pracownia ze stosunku pracy i nie ma konieczności odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dla celów podatkowych zdaniem Wnioskodawcy istotne znaczenie ma fakt, że imienny bilet będzie służyć tylko do wykonywania obowiązków służbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ?w szczególności? oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14 ? 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się ? jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu, o czym stanowi art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy.

Podkreślenia wymaga, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych termin ?nieodpłatne świadczenie? obejmuje swym zakresem wszelkie zjawiska i zdarzenia, których konsekwencją jest nieodpłatne przysporzenia w majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatnym świadczeniem będzie więc przesunięcie majątkowe, stanowiące przysporzenie po stronie przyjmującego świadczenie pracownika, kosztem majątku pracodawcy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza ze względu na brak możliwości zapewnienia transportu wszystkim pracownikom, którzy świadczą pracę w terenie, zakupić imienne bilety miesięczne komunikacji miejskiej (tramwaj lub autobus) najbliższe miejscu wykonywania obowiązków służbowych.

Jeżeli zatem Wnioskodawca nie dysponuje środkiem transportu, a pracownicy otrzymają od pracodawcy do wykonywania obowiązków imienne bilety komunikacji miejskiej nie można mówić o realnym przysporzeniu majątkowym po ich stronie. Nie odnoszą oni bowiem żadnej korzyści finansowej z faktu, że pracodawca wręcza im bilety na przejazdy komunikacją publiczną w godzinach pracy celem wykonywania przez tych pracowników obowiązków służbowych. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania przytoczone wyżej zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisanej we wniosku sytuacji nie mamy do czynienia ze zwrotem pracownikom kosztów dojazdu albowiem to sam pracodawca zamierza wykupić bilety stanowiące narzędzie pracy niezbędne do jej świadczenia, a bilety udostępnione pracownikom przez pracodawcę służyć będą wyłącznie jako środek niezbędny do wykonywania pracy na czas jej wykonywania, nie zaś do celów prywatnych. Poza tym, jak wynika z wniosku, pracodawca pozbawi pracownika możliwości korzystania z zakupionych biletów dla celów prywatnych poprzez wydawanie ich tylko na czas wykonywania pracy. Tym samym nie powstanie w ogóle przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaistnieje zatem konieczność odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.