Stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła 11 czerwca 1974 (...)

Stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła 11 czerwca 1974 r. w drodze spadku po ojcu. Zatem pięcioletni termin określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w rozpatrywanej sprawie z końcem 1979 roku. Sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości po dniu 1 stycznia 1980 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, to bezprzedmiotowe jest rozważanie wykładni przepisów dotyczących zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.) i piśmie z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie z dnia 25 kwietnia 2014 r. (data nadania 28 kwietnia 2014 r., data odbioru 29 kwietnia 2014 r.) Nr IPPB4/415-128/14-2/MS o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 18 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.


Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-128/14-2/MS z dnia 25 kwietnia 2014 r. (data nadania 28 kwietnia 2014 r., data doręczenia 29 kwietnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 5 maja 2014 r. (data nadania 5 maja 2014 r., data wpływu 5 maja 2014 r.), Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.


We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W 1949 r. Urząd Wojewódzki w oparciu o działanie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej stwierdził, że powierzchnia użytków rolnych we wsi K. o pow. 67,7962 ha położona w gminie K. powiat sierpecki stanowiąca własność ojca Wnioskodawczyni Jana T. podlegała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Przedmiotowa nieruchomość została przejęta na własność Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. ?Zgodnie z przepisami, na cele reformy rolnej podlegały przejęcie nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych i prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał bądź 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych ? nieruchomości spełniające warunki określone w tym przepisie przechodziły na własność Państwa w całości i bez odszkodowania z mocy samego prawa z dniem 13 września 1944 z dniem wejścia dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej?.

Po powołaniu komisji badających obszar nieruchomości ziemskiej w tamtych latach stwierdzono, że popełniono błędy pomiarowe wobec czego niesłusznie zostały zabrane nieruchomości ziemskie w miejscowości K. ojcu Wnioskodawczyni, bowiem powierzchnia użytków rolnych tej nieruchomości nie przekraczała 50 ha i była mniejsza od norm przewidzianych we wskazanym przepisie. Spełniona została przesłanka stwierdzenia nieważności z art. 156 ust. 1 pkt 2 Kpa i wydano decyzję w dniu 23 lipca 2013 r. przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wobec powyższego na podstawie powyższych decyzji w dniu 30 października 2013 r. wydano spadkobiercom (po nieżyjącym już ojcu, który zmarł w dniu 11 czerwca 1974 r.) protokół zdawczo ? odbiorczy zagarniętych niesłusznie nieruchomości rolnych, jak również dokonano zmian wpisów w księgach wieczystych, w których Wnioskodawczyni widnieje jako prawna właścicielka ww. ziem.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni doprecyzowała, że jest córką pierwotnego właściciela ziem, tj. Pana Jana T. zmarłego w 1974 r. Spadek został nabyty na podstawie postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 29 maja 1992 r. w części 1/3 udziału. Nieruchomość, o której mowa tworzy łączną powierzchnię 69,4100 ha, łącznie powierzchnia gruntowa ? 69,4100 ha, w tym powierzchnia zabudowana 2587,00 m2. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, przedmiotowa nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne. W związku z chęcią sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni oświadcza, że nieruchomość ta w momencie sprzedaży nie utraci charakteru rolnego i nie zostanie przekształcona oraz przeznaczona pod działalność gospodarczą lub budownictwo. Według wypisu z rejestru gruntów, grunty i budynki zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków następująco


Grunty:


  • Nr działki 262/22 grunty orne, oznaczenie RV o powierzchni 0.3080 ha,
  • Nr działki 262/24 użytki rolne zabudowane, oznaczenie B-RV 1.7050 ha - o powierzchni 0.3080 ha.
  • działka 262/26 łącznie 67,3970 ha, w tym: grunty orne RV 9.5900 ha, grunty orne RVI 2.4600 ha, łąki trwałe ŁIV 28.4600 ha, grunty zadrzewione Lz-ŁIV 11.0300 ha, łąki trwałe ŁV 2.1800 ha, grunty zadrzewione Lz-ŁV 1.0300 ha, łąki trwałe ŁVI 0.6700 ha, grunty zadrzewione Lz-ŁVi 1.0000 ha, pastwiska trwałe PsIV 9.2000 ha, nieużytki N 0.8300 ha, rowy W 0.9470 ha. Łącznie powierzchnie gruntowe ? 69,4100 ha.

Budynki:

Nr działki 262/24 powierzchnia zabudowana ? 53 m2, Nr działki 262 powierzchnia zabudowana ? 1.179,00 m2.

Nr działki 262/24 powierzchnia zabudowana 907,00 m2, Nr działki 262/24 powierzchnia zabudowana 61,00 m2, Nr działki 262/24 powierzchnia zabudowana 387,00 m2, łącznie powierzchnia zabudowana 2587 m2.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy w związku z zaistniałą sytuacją, jaką było niesłuszne zagarnięcie ziem z rażącym naruszeniem przepisów Dekretu w latach komunizmu obowiązuje Wnioskodawczynię pięcioletni okres aby sprzedać nieruchomości i nie płacić podatku od sprzedaży?
  2. Czy istotne jest czy nabyte ziemie Wnioskodawczyni sprzeda rolnikom na powiększenie gruntów gospodarstwa rolnego, czy innej osobie fizycznej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, forma odzyskania majątku nie jest nabyciem lecz jedynie przywróceniem prawa własności. Wobec powyższego Wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku od sprzedaży i nie obowiązuje Wnioskodawczyni pięcioletni okres, bo według przepisów obowiązuje Ją data postanowienia Sądu o nabyciu spadku, czyli 29 maj 1992 rok i postanowienie Sądu z 2008 r. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U z 2000 r., Nr 14, poz 176, z późn. zm. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in. 1) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, 2) prawa wieczystego użytkowania gruntów jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny Dz. U., Nr 16, poz. 93, z późn. ze zm, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkobiercy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku art. 925 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że dniem nabycia przez Wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego nabycie spadku miało miejsce w dniu 29 maja 1992 r. i postanowienie w 2008 roku. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o PIT wolne od podatku są przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych nabytych w drodze spadku lub darowizny. Potwierdza to Interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB2/415-980/10-3/MS.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy PIT zwolnione z podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie nie dotyczy jednak przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ? c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 1949 r. Urząd Wojewódzki Warszawski w oparciu o działanie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej stwierdził, że powierzchnia użytków rolnych we wsi K. stanowiąca własność Jana T. podlegała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Przedmiotowa nieruchomość została przejęta na własność Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Po powołaniu komisji stwierdzono, że popełniono błędy pomiarowe wobec czego niesłusznie zostały zabrane nieruchomości ojcu Wnioskodawczyni oraz wydano decyzję w dniu 23 lipca 2013 r. przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wobec powyższego w dniu 30 października 2013 r. wydano spadkobiercom majątek po nieżyjącym Janie Tyszka, który zmarł w dniu 11 czerwca 1974 r. protokół zdawczo-odbiorczy zagarniętych niesłusznie nieruchomości rolnych. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że jest córką pierwotnego właściciela ziem, tj. Pana Jana T.. Spadek został nabyty na podstawie postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 29 maja 1992 r. w części 1/3 udziału. Nieruchomość, o której mowa tworzy łączną powierzchnię 69,4100 ha, łącznie powierzchnia gruntowa ? 69,4100 ha, w tym powierzchnia zabudowana 2587,00 m2. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, przedmiotowa nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne. W związku z chęcią sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni oświadczyła, że nieruchomość ta w momencie sprzedaży nie utraci charakteru rolnego i nie zostanie przekształcona oraz przeznaczona pod działalność gospodarczą lub budownictwo.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna zatem jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne staje się więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobiercy stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzyganiu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia czy też utraty prawa własności.

W tym miejscu należy wskazać, że pierwotny właściciel nieruchomości zmarł w dniu 11 czerwca 1974 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego ? spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki przechodzą na jedną lub kilka osób.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego ? orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne jako dokumenty o szczególnym znaczeniu. Szczególność ta wynika z pozycji, jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma to, że ? jak wskazała Wnioskodawczyni ? 23 lipca 2013 roku została wydana Decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z 31 października 1949 r.

Tym samym odebranie nieruchomości na mocy dekretu PKWN o reformie rolnej było niezgodne z obowiązującymi przepisami, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków powyższego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobiercy.

Powyższe oznacza więc, że jakkolwiek należąca do ojca Wnioskodawczyni nieruchomość zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z obowiązującymi przepisami. Skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały decyzją właściwego ministra. Konsekwencją powyższego było potwierdzenie praw ojca Wnioskodawczyni, a w efekcie jego spadkobierców (w tym także Wnioskodawczyni), do przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła 11 czerwca 1974 r. w drodze spadku po ojcu.

Zatem pięcioletni termin określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w rozpatrywanej sprawie z końcem 1979 roku. Sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości po dniu 1 stycznia 1980 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skoro nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, to bezprzedmiotowe jest rozważanie wykładni przepisów dotyczących zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe, gdyż datą nabycia udziału w nieruchomości jest data śmierci ojca, a nie data postanowienia o nabyciu spadku i w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania przepisy dotyczące zwolnień przedmiotowych.


Ponadto należy zwrócić uwagę, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydania interpretacji indywidualnej. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany, ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawczyni. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika