Czy w opisanej sytuacji, istnieje możliwość zastosowania stawki 50% kosztów uzyskania przychodów, (...)

Czy w opisanej sytuacji, istnieje możliwość zastosowania stawki 50% kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. Nr 74, poz. 391), stanowiących wynagrodzenia otrzymywane za wykonywane dzieła o charakterze twórczym w ramach umowy o pracę i określone na podstawie ewidencji w postaci karty pracy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 04.04.2013 r. (data wpływu 08.04.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 09.05.2013 r.(data nadania 10.05.2013 r., data wpływu 13.05.2013 r.) na wezwanie z dnia 07.05.2013 r. Nr IPPB4/415-234/13-2/JK4 (data nadania 07.05.2013 r., data odbioru 09.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 08.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.


Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 07.05.2013 r. Nr IPPB4/415-234/13-2/JK4 (data nadania 07.05.2013 r., data odbioru 09.05.2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.


Pismem z dnia 09.05.2013 r. (data nadania 10.05.2013 r., data wpływu 13.05.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest absolwentem wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki na kierunku Budownictwo. Od ośmiu lat pracuje w biurze projektowym X. sp. z o.o., obecnie na stanowisku projektanta. Jako magister inżynier w ramach swojej umowy o pracę Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem konstrukcji obiektów budowlanych, stanowiących integralną część utworów architektonicznych oraz architektoniczno ? urbanistycznych. Tworzone przez Wnioskodawcę projekty, posiadają część tekstową wyrażoną słowami i symbolami matematycznymi (opis techniczny) oraz część rysunkową wyrażoną znakami graficznymi. Obydwie części mają charakter twórczy i niepowtarzalny dla każdego z projektów. Zgodnie z przepisami ustawy Prawo Budowlane, Wnioskodawca pełni samodzielną funkcję techniczną w budownictwie jako Projektant, jeden z czterech uczestników procesu budowlanego. Projekty Wnioskodawcy opisane są zawsze Jego imieniem i nazwiskiem oraz numerem uprawnień budowlanych, nadanych przez Okręgową Komisję Kwalifikacyjną Mazowieckiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Od czasu otrzymania uprawnień Wnioskodawca jest zrzeszony w Mazowieckiej Okręgowej Izbie Budownictwa oraz płaci regularne składki członkowskie.

Proces projektowania konstrukcji obiektu budowlanego obejmuje wszystkie fazy powstawania dokumentacji projektowej, od koncepcji do kompletnego projektu budowlanego i wykonawczego (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 03 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego oraz od dnia 29 kwietnia 2012 r. zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego). Wykonywane przez Wnioskodawcę projekty są opracowywane indywidualnie. Każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła, niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W ramach zakresu obowiązków wynikających z pełnionego stanowiska oraz zakresu uprawnień budowlanych wynikających z przepisów prawa, projektant twórczo i samodzielnie uczestniczy w procesie projektowania konstrukcji stając się tym samym współtwórcą całego dzieła, co w rozumieniu art. 9 ustawy oprawie autorskim z dnia 04.02.1994 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.) pozwała przypisać mu status współtwórcy. Jako autorowi wspomnianych projektów konstrukcji budowlanych Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wykonanych przez Niego dzieł, które przenosi w ramach umowy o pracę na rzecz pracodawcy, za co otrzymuje jako projektant wynagrodzenia wynikające z umowy o pracę.

Wykonanie każdego dzieła jest ściśle określone przez pracodawcę lub zleceniodawcę w ramach czasowych. Jako projektant Wnioskodawca ma określoną ilość czasu oraz określoną datę wykonania każdego dzieła. Po wykonaniu i przekazaniu dzieła pracodawcy projektant rozpoczyna pracę nad kolejnym dziełem. Każdy egzemplarz projektu projektant własnoręcznie podpisuje, co zgodnie z art. 8 ust. 2 cytowanej powyżej ustawy pozwala domniemywać, że jest jego twórcą. Każdy z opracowywanych projektów wymaga twórczego, niepowtarzalnego i indywidualnego podejścia, dlatego też projekty te stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust 1 cytowanej powyżej ustawy.

Biuro projektowe, w którym Wnioskodawca pracuje na umowę o pracę, prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci karty pracy. Karta pracy jednoznacznie określa, ile godzin w każdym miesiącu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe nad konkretnym projektem - prace twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą, czyli inne obowiązki pracownicze, urlopy, święta, zwolnienia, badanie lekarskie itp. W związku z powyższym karta określa, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła. W związku z tym można zastosować do wskazanej w karcie pracy części przychodu 50% stawkę kosztów jego uzyskania.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, iż przedstawiony stan faktyczny oraz pytanie dotyczą wyłącznie 2012 r.


Wnioskodawca uzasadnił, iż zamierza ubiegać się o zastosowanie obniżonej stawki uzyskania przychodów wyłącznie w 2012 r., miedzy innymi z następujących powodów:

  • uprawnienia budowlane, które pozwoliły Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami prawa, na uzyskanie statusu autora projektów technicznych, będących integralną częścią utworów architektonicznych, uzyskał w połowie 2011 r.,
  • nową umowę o pracę na stanowisku Projektanta (poprzednio był to Asystent Projektanta) zawierającą m.in. klauzulę o przekazaniu pełnych praw autorskich na rzecz pracodawcy, Wnioskodawca podpisał pod koniec 2011 r.

W związku z powyższym Wnioskodawca uznał, iż w roku 2011 wkład pracy twórczej w stosunku do całości pracy był pomijalnie mały, natomiast w roku 2012 wkład pracy twórczej Wnioskodawca szacuje jako znaczący w stosunku do całości pracy.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w opisanej sytuacji, istnieje możliwość zastosowania stawki 50% kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. Nr 74, poz. 391), stanowiących wynagrodzenia otrzymywane za wykonywane dzieła o charakterze twórczym w ramach umowy o pracę i określone na podstawie ewidencji w postaci karty pracy?


Zdaniem Wnioskodawcy, projekty, które wykonuje, są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w związku z tym stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04.02.1994 r., ponieważ:

  • opracowywane przez Wnioskodawcę projekty mają charakter twórczy i niepowtarzalny, składają się z części opisowej wyrażonej słowem i symbolami matematycznymi oraz części graficznej wyrażonej symbolami graficznymi. Każdy z projektów ma charakter indywidualny,
  • opracowywane przeze Wnioskodawcę projekty konstrukcji obiektów budowlanych stanowią integralną część utworów architektonicznych, architektoniczno ? urbanistycznych,
  • Wnioskodawca pełni samodzielną funkcję techniczną w budownictwie jako Projektant, zgodnie z przepisami ustawy Prawo Budowlane, każdy z projektów podpisuję własnym imieniem, nazwiskiem i numerem uprawnień, jako projektant konstrukcji twórczo i samodzielnie uczestniczy w procesie projektowania, stając się tym samym współtwórcą całego dzieła,
  • biuro projektowe, w którym Wnioskodawca pracuje, prowadzi ewidencję czasu pracy, na podstawie której można określić każdą godzinę pracy Wnioskodawcy. Karta pracy pozwała jednoznacznie określić, czy była to godzina poświęcona na pracę twórczą, czy na inne prace niezwiązane z działalnością twórczą,
  • regulamin firmy jasno określa, że prawa autorskie do wszelkich dzieł stworzonych przez pracownika, w ramach podpisanej umowy o pracę przechodzą na pracodawcę. Podpisanie umowy o pracę jest jednoznaczne z akceptacją ww. regulaminu,
  • praca nad projektami ma charakter pracy nad dziełem. Liczy się rezultat końcowy projektu oraz ustalony jest termin jego realizacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnioskuje, że przysługuje Mu prawo do odliczenia od wynagrodzenia za wykonanie projektów 50% stawki kosztów uzyskania przychodu, o jakiej mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26.01.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z marca 2011 r., Dz. U. Nr 74, poz. 397).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ponadto w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonane są prace twórcze, czy to będzie umowa o pracę czy też umowa o dzieło lub zlecenia, nie ma znaczenia dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej jednakże jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę czy w przypadku uzyskiwania przez twórców i autorów przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów cywilno-prawnych. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2012 r. stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. ?twórca?, ?korzystanie przez twórców z praw autorskich? lub pojęć z nimi związanych jak np. ?utwór?, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).


W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

  1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
  2. plastyczne;
  3. fotograficzne;
  4. lutnicze;
  5. wzornictwa przemysłowego;
  6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
  7. muzyczne i słowno-muzyczne;
  8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
  9. audiowizualne (w tym filmowe).


Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażania; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3, ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (zleceniodawcę) lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od ośmiu lat pracuje w biurze projektowym X sp. z o.o., obecnie na stanowisku projektanta. Jako magister inżynier w ramach swojej umowy o pracę zajmuje się projektowaniem konstrukcji obiektów budowlanych, stanowiących integralną część utworów architektonicznych oraz architektoniczno ? urbanistycznych. Tworzone przez Wnioskodawcę projekty, posiadają część tekstową wyrażoną słowami i symbolami matematycznymi (opis techniczny) oraz część rysunkową wyrażoną znakami graficznymi. Obydwie części mają charakter twórczy i niepowtarzalny dla każdego z projektów. Wykonywane przez Wnioskodawcę projekty są opracowywane indywidualnie. Każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła, niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W ramach zakresu obowiązków wynikających z pełnionego stanowiska oraz zakresu uprawnień budowlanych wynikających z przepisów prawa, projektant twórczo i samodzielnie uczestniczy w procesie projektowania konstrukcji, stając się tym samym współtwórcą całego dzieła, co w rozumieniu art. 9 ustawy oprawie autorskim z dnia 04.02.1994 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.) pozwała przypisać mu status współtwórcy. Jako autorowi wspomnianych projektów konstrukcji budowlanych Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wykonanych przeze Niego dzieł, które przenosi w ramach umowy o pracę na rzecz pracodawcy, za co otrzymuje jako projektant wynagrodzenia wynikające z umowy o pracę.

Biuro projektowe, w którym Wnioskodawca pracuje na umowę o pracę, prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci karty pracy. Karta pracy jednoznacznie określa, ile godzin w każdym miesiącu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe nad konkretnym projektem - prace twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą, czyli inne obowiązki pracownicze, urlopy, święta, zwolnienia, badanie lekarskie itp. W związku z powyższym karta określa, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

  • praca wykonywana przez stronę tej umowy jest twórcza tzn.

    niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
  • strona umowy jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy,
  • do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 50% koszty uzyskania przychodu.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że do przychodów osiągniętych z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu tylko wówczas, gdy praca ta jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter, spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz ?podatnik? jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest uprawniony.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, iż 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2012 r., mogą zostać zastosowane do przychodów uzyskiwanych w ramach umowy o pracę. W przedstawionym stanie faktycznym koszty te znajdą zastosowanie do tej części wynagrodzenia, która przysługuje Wnioskodawcy za pracę twórczą wykonywaną przez niego w ramach obowiązków pracowniczych, o ile istotnie, jak stwierdza Wnioskodawca, efekty jego pracy będą stanowić utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast do pozostałych składników wynagrodzenia ze stosunku pracy należy zastosować zryczałtowane koszty, wynikające z przywołanego art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; będą to bowiem składniki wynagrodzenia ze stosunku pracy nie pozostające w uchwytnym związku przyczynowo - skutkowym z działaniami twórczymi kreującymi utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy jednak podkreślić, iż przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania efektów pracy za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.


Ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego ? rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.


Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.


W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika