zwolnienie z opodatkowania otrzymanego z Hiszpanii świadczenia przez emigranta hiszpańskiego z okresu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego z Hiszpanii świadczenia przez emigranta hiszpańskiego z okresu wojny domowej (dziecko wojny).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Hiszpanii, zamieszkałym na stałe w Polsce. Urodził się w 1938 r. w Walencji w czasie wojny domowej. Jego rodzice, Republikanie, w związku z represjami ze strony rządu Franco byli zmuszeni, wraz z Wnioskodawcą, opuścić swoją ojczyznę. Po internowaniu w obozie we Francji i pobycie na Kubie, Wnioskodawca i jego rodzice zamieszkali od 1952 r. w Polsce jako uchodźcy polityczni. Przez kilkadziesiąt lat byli pozbawieni obywatelstwa hiszpańskiego, nie mogli odwiedzać rodziny w Hiszpanii w związku z groźbą aresztowania.

Obecnie obowiązuje w Hiszpanii ustawa o pamięci historycznej regulująca m.in. kwestie świadczeń moralnych i finansowych dla emigrantów hiszpańskich z okresu wojny domowej, w tym dla dzieci wojny (ninos de la guerra).

W dniu 29.04.2009 r. Ministerstwo Pracy i Imigracji Hiszpanii, na wniosek Wnioskodawcy, przyznało mu świadczenie jakie przysługuje osobom pochodzenia hiszpańskiego wywiezionym za granicę w czasie swojej niepełnoletności w konsekwencji wojny domowej i które rozwija się przez większość swojego życia poza terytorium narodowym (dziecko wojny).

Warunki uprawniające do uzyskania świadczenia reguluje ustawa 3/2005 z 18.03.2005 r. opublikowana 21.03.2005 r. w Dzienniku Urzędowym Hiszpanii (BOE).

Pieniądze w kwocie 8.214,80 euro za okres od 23.10.2008 r. do 23.12.2009 r. zostały przekazane na konto Wnioskodawcy w banku w Polsce.

Świadczenie to jest nieopodatkowane w Hiszpanii.

Pismem z dnia 31.03.2010 r. wezwano Wnioskodawcę w celu uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyżej opisane świadczenie stanowi zaopatrzenie przyznane ofiarom wojny w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 74 lit. b) ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym jest wolne od podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że literalna wykładnia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 74 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 ze zm.) pozwala na uznanie, iż kwota otrzymana z Hiszpanii stanowi kwotę zaopatrzenia przyznaną ofiarom wojny, do jakich Wnioskodawca się zalicza według dokumentów wystawionych przez Ministerstwo Sprawiedliwości i Ministerstwo Pracy Królestwa Hiszpanii i dlatego kwota ta jest wolna od podatku z mocy prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast art. 4a tej ustawy stanowi, że przepis art. 3 ust. 1, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest obywatelem Hiszpanii, zamieszkałym na stałe w Polsce. Urodził się w 1938 r. w Walencji w czasie wojny domowej. Jego rodzice, Republikanie, w związku z represjami ze strony rządu Franco byli zmuszeni, wraz z Wnioskodawcą, opuścić swoją ojczyznę. Po internowaniu w obozie we Francji i pobycie na Kubie, Wnioskodawca i jego rodzice zamieszkali od 1952 r. w Polsce jako uchodźcy polityczni. Przez kilkadziesiąt lat byli pozbawieni obywatelstwa hiszpańskiego, nie mogli odwiedzać rodziny w Hiszpanii w związku z groźbą aresztowania.

Obecnie obowiązuje w Hiszpanii ustawa o pamięci historycznej regulująca m.in. kwestie świadczeń moralnych i finansowych dla emigrantów hiszpańskich z okresu wojny domowej, w tym dla dzieci wojny (ninos de la guerra). W dniu 29.04.2009 r. Ministerstwo Pracy i Imigracji Hiszpanii, na wniosek Wnioskodawcy, przyznało mu świadczenie jakie przysługuje osobom pochodzenia hiszpańskiego wywiezionym za granicę w czasie swojej niepełnoletności w konsekwencji wojny domowej i które rozwijało się przez większość swojego życia poza terytorium narodowym (dziecko wojny).

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie uregulowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii.

W świetle art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie dnia 15.11.1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127), w rozumieniu niniejszej umowy określenie 'osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie' oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze, wyłączając jednakże osoby, które podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł znajdujących się w tym Państwie lub położonego tam majątku. Zgodnie z art. 18 ww. umowy, stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie. Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 tej umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie. Przedmiotowego świadczenia przyznanego Wnioskodawcy nie można zakwalifikować do emerytur i innych świadczeń o podobnym charakterze, gdyż nie jest wypłacone w związku z zatrudnieniem w przeszłości. Zatem świadczenie to należy potraktować jako ?inne dochody?, o których mowa w ww. art. 21. W związku z powyższym świadczenie wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 74 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymywane z zagranicy:

1. renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego,
2. kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin,
3. renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945,

- pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia.

W świetle powyższego, świadczenie przyznane Wnioskodawcy podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 74 lit. b) ustawy jako kwota zaopatrzenia przyznana ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej potwierdzającego charakter przyznanego świadczenia i w takiej sytuacji płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych świadczeń pobierać zaliczki na podatek dochodowy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.