Mając na uwadze fakt, iż z Wielką Brytanią łączą Panią ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (...)

UZASADNIENIE

W dniu 14.10.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce od 2005 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Po ukończeniu studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki i uzyskaniu w marcu 2003 r. dyplomu magistra inżyniera, Wnioskodawczyni podjęła starania w kierunku znalezienia pracy. Niestety Jej wysiłki nie przyniosły oczekiwanych efektów. Wnioskodawczyni podjęła dalsze studia na kierunku biotechnologii na Wydziale Chemicznym Politechniki.

Na początku czerwca 2005 r. Wnioskodawczyni nawiązała kontakt z agencją pracy D? N działającą w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i w związku z tym 14.06.2005 r. wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie od dnia 15.06.2005 r. podjęła pracę w ramach półrocznego kontraktu w laboratorium chemicznym E?. Przez wzgląd na możliwość otrzymania ciekawej pracy Wnioskodawczyni postanowiła pozostać za granicą na stałe. Po zakończeniu kontraktu z agencją DKM, została zatrudniona na podstawie umowy o pracę w laboratorium B? oraz podjęła naukę na studiach doktoranckich na Uniwersytecie w Birmingham. W lutym 2006 r. w oparciu o złożone dokumenty i zdane egzaminy władze uczelni podjęły decyzję przyjęcia Wnioskodawczyni od marca 2006 r. na studia doktoranckie i wypłacania jej stypendium ze środków uczelni do końca lutego 2009 r. Ponadto w okresie od marca 2006 r. do września 2008 r. zatrudniona była przez uczelnię na stanowisku Badacza Naukowego. W tym okresie wypłacano jej stypendium naukowe Marie Curie ze środków grantu przekazanych uczelni przez Komisję Europejską. Stypendium to realizowane było w ramach szóstego programu ramowego badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej.

Ze względu na zbliżający się termin zakończenia studiów doktoranckich Wnioskodawczyni nawiązała kontakt z The Scottish ? (SEPA) - Agencja Ochrony Środowiska w Edynburgu, w sprawie stałego zatrudnienia. Poprawa warunków materialnych pozwoliła Wnioskodawczyni na zainwestowanie części wynagrodzenia w zakup samochodu. Posiada również konto w banku L, płaci składki na ubezpieczenia społeczne w National Insurence ?NINO?.

W ciągu roku podatkowego Wnioskodawczyni przebywa w UK około 350 dni. Z wizytą przyjeżdża do Polski raz lub dwa razy do roku. Poza tym Wnioskodawczyni nie ma żadnego rodzeństwa ani męża.

W świetle zaistniałych faktów w kwietniu 2006 r. do urzędu skarbowego zostały złożone następujące dokumenty:

1. Zgłoszenie aktualizacyjne NIP-3, obejmujące zmianę właściwego naczelnika urzędu skarbowego, zmianę adresu zamieszkania z Rzeczpospolitej Polskiej na Wielką Brytanię
2. Oświadczenie dla celów podatkowych, w którym Wnioskodawczyni stwierdza, że jest polskim nierezydentem podatkowym i posiada w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy.
3. Certyfikat Rezydencji Podatkowej (nie precyzujący daty uzyskania rezydencji) wystawiony 17.03.2006 r. przez angielskie władze podatkowe wraz z tłumaczeniem na język polski przez tłumacza przysięgłego.
   
   

W skutek uzyskanych wyjaśnień w US, dotyczących ważności (od marca 2006 r.) złożonego Certyfikat Rezydencji Podatkowej, Wnioskodawczyni otrzymała drugi Certyfikat Rezydencji Podatkowej wystawiony przez angielskie władze podatkowe dnia 29.03.2007 r., stwierdzający, że od dnia 15.06.2005 r. zamieszkuje w UK i od tego dnia uznana została za rezydenta podatkowego Zjednoczonego Królestwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego można uznać Wnioskodawczynię za podatnika podlegającego w Rzeczpospolitej Polskiej od dnia 15 czerwca 2005 r. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia ona warunki do uznania Jej za podatnika podlegającego w Rzeczpospolitej Polskiej ograniczonemu obowiązkowi podatkowego. W Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej przebywa i pracuje od dnia 15.06.2005 r. z zamiarem stałego pobytu. Wnioskodawczyni wskazuje, iż kraj ten jest centrum Jej interesów życiowych. Dokumentem potwierdzającym dla celów podatkowych miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni, jest certyfikat rezydencji podatkowej, wydany przez angielskie władze podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stany faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2003 r. do dnia 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie? oznacza ? z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu ? każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ?miejsca zamieszkania? odnosi się bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie ?miejsca zamieszkania? nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Rozpatrując obowiązek podatkowy po 2006 roku należy wziąć pod uwagę przepisy podatkowe obowiązujące od 01.01.2007 r.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie ?osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie' oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie? odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsce zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od 15 czerwca 2005 r. Wnioskodawczyni nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Wielkiej Brytanii, w tym państwie mieszka Pani z zamiarem stałego pobytu, pracuje i studiuje, posiada również konto w banku oraz płaci składki na ubezpieczenia społeczne. Z wizytą do Polski przyjeżdża Pani raz lub dwa razy do roku. Poza tym jest osobą samotną. Posiada Pani także certyfikat rezydencji podatkowej wystawiony przez angielskie władze podatkowe.

Mając na uwadze fakt, iż z Wielką Brytanią łączą Panią ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy umowy między Rzeczypospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni od 15 czerwca 2005 r. posiada w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, tj. podlega opodatkowaniu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Jednocześnie informujemy, iż załączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie i weryfikacji. Podatnik jest zobowiązany do przedstawienia stanu faktycznego wyłącznie we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.