1. Czy pracownikom, którym powierzono pojazdy służbowe, należy doliczyć do przychodu ze stosunku (...)

1. Czy pracownikom, którym powierzono pojazdy służbowe, należy doliczyć do przychodu ze stosunku pracy wartość dojazdów samochodem służbowym na trasie: miejsce parkowania ? siedziba Wnioskodawcy oraz, czy Wnioskodawca z tego tytułu powinien wystąpić w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych? 2. Czy przychód pracownika z tytułu wykorzystywania samochodu do celów prywatnych stanowi wartość rynkowa odpowiadająca kwocie najmu za wypożyczenie samochodu, ustalona w oparciu o zebrane oferty, z wyłączeniem czasu wykorzystania samochodu służbowego dla celów służbowych? 3 .Czy Spółka prawidłowo ustaliła przychód biorąc pod uwagę tylko czas wykorzystywania samochodu do celów prywatnych, w oparciu o przedstawioną kalkulację?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13.04.2012 r. (data wpływu 04.05.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 31.07.2012 r. (data nadania 31.07.2012 r., data wpływu 03.08.2012 r.) na wezwanie z dnia 17.07.2012 r. Nr IPPB4/415-381/12-2/MP (data nadania 17.07.2012 r., data odbioru 24.07.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia pracownikom samochodów służbowych do korzystania w celach prywatnych oraz opodatkowanie wartości przejazdów samochodami służbowymi na trasie miejsce parkowania ? siedziba pracodawcy ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 04.05.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia samochodu służbowego do celów służbowych oraz prywatnych.


Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 17.07.2012 r. Nr IPPB4/415-381/12-2/MP (data nadania 17.07.2012 r., data odbioru 24.07.2012 r.), tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska.


Pismem z dnia 31.07.2012 r. (data nadania 31.07.2012 r., data wpływu 03.08.2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca na podstawie wewnętrznych regulacji udostępnia swoim pracownikom samochody służbowe. Zgodnie z ww. regulacjami, pracownik jest obowiązany do parkowania samochodu w miejscu zamieszkania oraz zabezpieczenia go przed kradzieżą lub uszkodzeniem. Ponadto pracownik może korzystać z samochodu dla celów prywatnych.

Spółka wystąpiła do niezależnych firm, zajmujących się profesjonalnie wynajmem samochodów na rynku siedziby Spółki, z zapytaniem o ofertę cenową wynajmu samochodów osobowych na okres pięciu lat. W zapytaniu określono preferowane samochody z podaniem marki i roku produkcji lub sporządzenie oferty na podstawie innych marek i modeli rodzajowo adekwatnych do przedstawionych modeli. Przedstawione przez Spółkę modele samochodów preferowanych, odpowiadają faktycznie użytkowanym przez pracowników.

W odpowiedzi na zapytanie Spółka otrzymała trzy oferty, przy czym jedna odpowiadała w całości samochodom preferowanym przez Spółkę. Na tej podstawie Spółka ustaliła miesięczny koszt wynajmu danego samochodu z uwzględnieniem jego marki i roku produkcji. Ponieważ Spółka otrzymała ofertę od niezależnej firmy zajmującej się profesjonalnie udostępnianiem samochodów osobowych i oferta ta odpowiada w całości modelom samochodów udostępnianym pracownikom z uwzględnieniem roku ich produkcji (co odpowiada stanowi i stopniu ich zużycia oraz czasowi i miejscu udostępnienia tych samochodów) ? wartość przychodu z tego tytułu została ustalona w oparciu o przedmiotową ofertę jako cenę rynkową.


Możliwość korzystania przez pracowników z samochodów do celów prywatnych nie oznacza, że samochody wykorzystywane są tylko do tych celów. Dlatego też, ustalając wysokości przychodu ze stosunku pracy, Spółka określiła czas pozostawania samochodu do dyspozycji pracownika w celu wykorzystywania go do celów prywatnych. Czas ten określono jako liczbę godzin w miesiącu stosując następujący algorytm:

  1. Określenie liczby godzin w ciągu dnia, w których samochód służbowy pozostaje do dyspozycji pracownika do celów prywatnych.

Założenia:


1) Liczba godzin, przez które pracownik ma możliwość korzystania z samochodu dla celów prywatnych nie obejmuje pory nocnej oraz dojazdu z miejsca zamieszkania do pracy i z powrotem, w związku z obowiązkiem parkowania samochodu w miejscu zamieszkania.

Ustalenie liczby godzin wykorzystywania samochodu do celów prywatnych dziennie:


h/dzień = 24h ? 8 h ? 8 h ? 2 h = 6 h

gdzie:

h/dzień ? liczba godzin wykorzystywania samochodu do celów prywatnych dziennie,

24 h ? liczba godzin w ciągu dnia,

8 h ? pora nocna,

8 h ? czas pracy,

2 h ? czas dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i z powrotem.


  1. Określenie liczby godzin w ciągu miesiąca, w których samochód służbowy pozostaje do dyspozycji pracownika do celów prywatnych.

6 h x 30 = 180 h


gdzie:

6 h ? dzienna liczba godzin wykorzystywania samochodu do celów prywatnych,

30 ? średnia liczba dni w miesiącu.


  1. Ustalenie wartości świadczenia za l h w oparciu o ofertę niezależnej firmy z uwzględnieniem modelu i rocznika samochodu.

Y na l h = X/24h/30dni


gdzie:

Y ? wartość świadczenia,

X ? miesięczny czynsz za najem samochodu z oferty firmy zewnętrznej.


  1. Ustalenie wartości miesięcznego przychodu pracownika.

Wp = Y/l h * 180h


gdzie:

Wp ? wartość miesięcznego przychodu pracownika z tytułu korzystania z samochodu dla celów prywatnych,

Y/1 h ? wartość świadczenia z tytułu korzystania z samochodu do celów prywatnych,

180 h ? średnia liczba godzin w miesiącu.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy pracownikom, którym powierzono pojazdy służbowe, należy doliczyć do przychodu ze stosunku pracy wartość dojazdów samochodem służbowym na trasie: miejsce parkowania ? siedziba Wnioskodawcy oraz, czy Wnioskodawca z tego tytułu powinien wystąpić w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych?
  2. Czy przychód pracownika z tytułu wykorzystywania samochodu do celów prywatnych stanowi wartość rynkowa odpowiadająca kwocie najmu za wypożyczenie samochodu, ustalona w oparciu o zebrane oferty, z wyłączeniem czasu wykorzystania samochodu służbowego dla celów służbowych?
  3. Czy Spółka prawidłowo ustaliła przychód biorąc pod uwagę tylko czas wykorzystywania samochodu do celów prywatnych, w oparciu o przedstawioną kalkulację?

Zdaniem Wnioskodawcy,


Ad. 1


Przejazdy pracowników samochodem służbowym na trasie pomiędzy miejscem parkowania, a miejscem, w którym znajduje się siedziba Spółki nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), a zatem ich wartość nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie jest obowiązany do odliczenia, pobrania i odprowadzenia należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się ?wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych?.

W świetle wskazanego wyżej przepisu, pracownicy dojeżdżający samochodami służbowymi z miejsca parkowania do Spółki oraz ze Spółki do miejsca parkowania nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci innego nieodpłatnego świadczenia, gdyż realizują wtedy obowiązki służbowe nałożone na nich przez pracodawcę, określone w przepisach regulujących wzajemne prawa i obowiązki wynikające z zawartego stosunku pracy (m. in. umowa o pracę, zakresy czynności, regulaminy). Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest utrzymanie stałej gotowości do użytkowania samochodów w celu służbowym i osiągania przychodu, przy czym wyklucza się tutaj możliwość wykorzystania ich do celów osobistych pracownika, co wynika z podpisanego Protokołu przekazania samochodu służbowego. Natomiast parkowanie samochodu w wyznaczonym miejscu, gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, jest wyrazem dbałości o powierzone składniki majątku Wnioskodawcy.


Ad. 2


Zgodnie z art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 i 2a pkt 4 ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnieniu rzeczy lub prawe tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Ponieważ Spółka otrzymała ofertę od niezależnej firmy zajmującej się profesjonalnie udostępnianiem samochodów osobowych i oferta ta odpowiada w całości modelom samochodów udostępnianym pracownikom z uwzględnieniem roku ich produkcji (co odpowiada stanowi i stopniu ich zużycia oraz czasowi i miejscu udostępnienia tych samochodów) ? wartość przychodu z tego tytułu została ustalona zgodnie z dyspozycją ww. regulacji Ustawy.

W opinii Wnioskodawcy, z uwagi na brak przepisów określających jak w konkretnych warunkach ustalić przychód z nieodpłatnych świadczeń oraz świadczeń w naturze, płatnik dla ustalenia wartości świadczenia przyjął algorytm opierający się na czasie, w którym samochód służbowy pozostaje do dyspozycji pracownika do celów prywatnych (z wyłączeniem pory nocnej oraz dojazdu do pracy i z powrotem w związku z obowiązkiem parkowania samochodu w miejscu zamieszkania podatnika).

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia pracownikom samochodów służbowych do korzystania w celach prywatnych oraz opodatkowanie wartości przejazdów samochodami służbowymi na trasie miejsce parkowania ? siedziba pracodawcy (pyt. Nr 1 i 2). Natomiast w pozostałym zakresie dotyczącym ustosunkowania się do przedstawionej przez Wnioskodawcę kalkulacji wartości przychodu (pyt. Nr 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca na podstawie wewnętrznych regulacji udostępnia swoim pracownikom samochody służbowe. Zgodnie z ww. regulacjami, pracownik jest obowiązany do parkowania samochodu w miejscu zamieszkania oraz zabezpieczenia go przed kradzieżą lub uszkodzeniem. Ponadto pracownik może korzystać z samochodu dla celów prywatnych. Z treści wniosku wynika również, że Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie wynajmu samochodów.

W świetle wskazanych wyżej przepisów pracownicy dojeżdżający samochodami służbowymi z wyznaczonego miejsca parkowania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci innego nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce parkowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez Spółkę. Sytuacja taka występuje wówczas, gdy płatnik nie dysponuje zabezpieczonym placem bądź garażem, w którym można by bezpiecznie parkować samochody stanowiące jego własność. Zatem przydzielenie samochodu służbowego pracownikom i wyznaczenie przez pracodawcę miejsca garażowania w miejscu zamieszkania lub jego okolicy tych osób gwarantuje jego bezpieczeństwo, stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu, a tym samym dbałość o powierzone mienie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku służbowego, o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. W konsekwencji przejazdy z miejsca parkowania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych nie będą również generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Spółki wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu.

Natomiast w odniesieniu do kwestii dotyczącej udostępnienia samochodu służbowego w celach prywatnych, należy stwierdzić, iż stanowi ono w świetle powyższych regulacji nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika Wnioskodawcy, będące jego przychodem ze stosunku pracy.

W związku z powyższym, wartość tego nieodpłatnego świadczenia Wnioskodawca powinien dodać do innych przychodów pochodzących ze stosunku pracy i od łącznej kwoty odprowadzić miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z uwagi na brak szczególnych regulacji prawnych w kwestii wykorzystywania samochodu służbowego w celach prywatnych, wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń w przypadku świadczeń polegających na nieodpłatnym korzystaniu z samochodów służbowych ? ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2 ? 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.


Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń, w myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy, ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nie świadczy usług najmu samochodów, to w celu ustalenia wartości świadczenia w postaci udostępniania własnych samochodów służbowych do celów prywatnych pracowników - Spółka jako pracodawca - powinna uwzględnić ceny rynkowe stosowane przez firmy zajmujące się wynajmem samochodów tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia, w myśl art. 11 ust. 2a pkt 4 ww. ustawy.

Ustalając przychód z udostępniania samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika należy wziąć pod uwagę m.in. markę samochodu, rok produkcji, stan techniczny, przebieg, wyposażenie i porównać z cenami usług świadczonych przez działające na tym samym terenie co Spółka, firmy zajmujące się wynajmem takich samochodów, które po analizie powyższych kryteriów odpowiadają samochodowi wykorzystywanemu przez pracownika.

W związku z powyższym, Wnioskodawca słusznie przyjął, iż wartość nieodpłatnego świadczenia otrzymywanego przez pracowników z tytułu wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych należy ustalić na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji i wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić iż zarówno interpretacje jak i wyroki zostały wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika