Opodatkowanie w Polsce zwrotu na rzecz pracownika mającego miejsce zamieszkania w Rosji wydatków poniesionych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późń zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 4 czerwca 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 sierpnia 2014 r. (data nadania 21 sierpnia 2014 r., data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 14 sierpnia 2014 r. Nr IPPB4/415-456/14-2/JK (data nadania 18 sierpnia 2014 r., data doręczenia 20 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce zwrotu na rzecz pracownika mającego miejsce zamieszkania w Rosji wydatków poniesionych na eksploatację pojazdu w związku z pracą wykonywaną na terytorium Rosji ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce zwrotu na rzecz pracownika mającego miejsce zamieszkania w Rosji wydatków poniesionych na eksploatację pojazdu w związku z pracą wykonywaną na terytorium Rosji.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. Nr IPPB4/415-456/14-2/JK (data nadania 18 sierpnia 2014 r., data doręczenia 20 sierpnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. złożenie oświadczenia i podpisu Wnioskodawcy lub osoby upoważnionej ? zgodnie z art. 233 § 1 w związku w związku z § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. ? Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), kto, składając fałszywe oświadczenie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 ? następującej treści:

?Ja niżej podpisany(a) pouczony(a) o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego za składanie fałszywych oświadczeń składam, stosownie do art. 14b § 4 ustawy ? Ordynacja podatkowa, oświadczenie następującej treści: ?Oświadczam, że elementy stanufaktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej?,

2. w przypadku złożenia podpisu przez osobę upoważnioną należało przedstawić aktualny ciąg dokumentów, (oryginały lub kopie urzędowo poświadczone za zgodność z oryginałem) prowadzących do mocodawcy, z których wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez Panią Edytę M..



3. doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

• jakiego okresu podatkowego (rok, miesiąc) dotyczy zapytanie będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej?
  

• gdzie obywatele rosyjscy, w okresie będącym przedmiotem zapytania, mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, w Polsce czy w Rosji?
  

• czy ww. pracownicy są rezydentami podatkowymi Rosji i posiadają tam swoje centrum interesów życiowych i gospodarczych?
  

• czy pracownicy rosyjscy przebywają w Polsce/w Rosji przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego?
  

• między jakimi podmiotami zawierane są umowy o pracę, tzn. czy umowy o pracę z pracownikami są zawierane przez polską spółkę, czy też przez Przedstawicielstwo?
  

• czy Przedstawicielstwo w Rosji jest prawno ? organizacyjnie wyodrębnioną jednostką posiadającą własny budżet, do którego zaliczane są środki przeznaczone na wypłatę zwrotu kosztów pracowników rosyjskich, czy też środki pochodzą ze spółki polskiej zaś Przedstawicielstwo w Rosji jedynie pośredniczy w wypłacie zwrotu wydatków poniesionych na eksploatację pojazdów tymże pracownikom?
  

• który podmiot wypłaca pracownikom rosyjskim zwrot kosztów eksploatacji pojazdów: spółka polska czy Przedstawicielstwo w Rosji?
  

• który podmiot posiada kompetencje w zakresie instruowania pracowników rosyjskich co do sposobu wykonywania pracy: polska Spółka, czy Przedstawicielstwo w Rosji?
  

• kto ponosi odpowiedzialność lub ryzyko związane z wynikami pracy obywateli rosyjskich?
  

• na którym podmiocie spoczywa obowiązek instruowania pracowników do pracy wykonywanej w Przedstawicielstwie?
  

• kto dostarcza narzędzie i materiały do pracy dla Przedstawiciela na terytorium Rosji?
  

• kto ma prawo stosowania środków dyscyplinarnych w stosunku do pracowników zatrudnionych w Przedstawicielstwie?
  

• czy zwrot wydatków poniesionych na eksploatację samochodów prywatnych pracowników rosyjskich jest zaliczane w koszty uzyskania przychodu Przedstawicielstwa jako wypłacającego świadczenie, czy jest zaliczany w koszty Spółki polskiej jako formalnego pracodawcy i podmiotu przyznającego środki m.in. na zwrot kosztów eksploatacji pojazdu?
  
  
  

Pismem z dnia 21 sierpnia 2014 r. (data nadania 21 sierpnia 2014 r., data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) uzupełniono wniosek w terminie.

We wniosku i w uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada zarejestrowane Przedstawicielstwo w Rosji, w S. P., w którym na umowę o pracę zatrudnione są dwie osoby ? Rosjanie (obywatelstwo rosyjskie), które korzystają na terenie Federacji Rosyjskiej, z prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych. Pracownicy w celu uzyskania zwrotu poniesionych kosztów przedkładają Spółce z siedzibą w W. dowody w postaci faktur, rachunków, biletów parkingowych itp... wraz ewidencją faktycznie przejechanych kilometrów w celach służbowych. Wydatki związane z używaniem samochodu, są uznawane za koszty uzyskania przychodów tylko do wysokości kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu 0,8358 zł dla samochodu osobowego o pojemności powyżej 900 cm3. Natomiast przychody, jakie otrzymują pracownicy ? Rosjanie, z tytułu wyżej opisanego zwrotu poniesionych wydatków na eksploatację prywatnego samochodu dla celów służbowych, są opodatkowane w Polsce w wysokości 20%. Podatek przekazywany jest do właściwego urzędu skarbowego przez płatnika ? Spółkę. Przedstawicielstwo Spółki nie jest jednostką samofinansującą, więc koszty utrzymania Przedstawicielstwa ponosi Spółka w W. zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami podatkowymi.

W uzupełnieniu z dnia 21 sierpnia 2014 r. (data nadania 21 sierpnia 2014 r., data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) poinformowano, że zapytanie dotyczy zdarzeń przyszłych, podatek od przychodów, jakie otrzymują pracownicy ? Rosjanie z tytułu zwrotu poniesionych wydatków na eksploatację prywatnego samochodu dla celów służbowych, jest odprowadzany w Polsce w wysokości 20% od grudnia 2012 roku do dnia dzisiejszego. Podatek przekazywany jest do właściwego urzędu skarbowego przez płatnika ? spółkę i bedzie nadal odprowadzany, aż do uzyskania bieżącej interpretacji w powyższej sprawie. Obywatele Rosyjscy przez cały też czas, jak i obecnie zamieszkują dla celów podatkowych w Rosji. Ww. pracownicy są rezydentami podatkowymi Rosji i posiadają tam swoje centrum interesów życiowych i gospodarczych. Pracownicy Rosyjscy przebywają w Polsce jedynie podczas krótkich ? maksymalnie kilkudniowych delegacji służbowych i nie przekraczają okresu 183 dni podczas danego roku kalendarzowego. Mieszkają na stałe w Rosji. Umowy o pracę z pracownikami zawierane są przez Przedstawicielstwo w Rosji, w oparciu o przepisy prawa pracy Federacji Rosyjskiej. Środki finansowe na funkcjonowanie Przedstawicielstwa są przekazywane ze spółki polskiej. W wypłacie zwrotu wydatków poniesionych na eksploatację pojazdów tymże pracownikom, pośredniczy Przedstawicielstwo. Dodano, że Dyrektor Przedstawicielstwa w Rosji, jest zobowiązany do racjonalnego gospodarowania wszystkimi otrzymanymi środkami finansowymi. Zwrotu kosztów eksploatacji pojazdów dokonuje Przedstawicielstwo w Rosji. Szczegółowy zakres zadań, uprawnienia i odpowiedzialność pracowników Przedstawicielstwa ustala Dyrektor Przedstawicielstwa. Odpowiedzialność za całokształt realizowanych zadań przez Przedstawicielstwo, a więc i za wyniki pracy obywateli rosyjskich ponosi Dyrektor Przedstawicielstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwotę zwróconych praownikom obywatelstwa rosyjskiego wydatków, poniesionych na eksploatację pojazdu należy doliczyć do dochodu pracownika ? Rosjanina, który jest zatrudniony w Przedstawicielstwie w S. P. i odprowadzić podatek w Polsce? Pracownicy, których dotyczy opisana sytuacja kwestionują potrącany w Polsce podatek, ponieważ zgodnie z przepisami prawa rosyjskiego, przychody z powyższego tytułu, nie podlegają opodatkowaniu PDOF. Potwierdzają to również zapisy umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania między Rządem Rzeczypospolitej, a Rządem Federacji Rosyjskiej ? art. 12,19 i 22. Zwłaszcza artykuł 22, o równym traktowaniu, podkreśla, że pracownicy ? Rosjanie, nie mogą być poddani ani opodatkowaniu, ani innym obowiązkom, które są bardziej uciążliwe i mniej korzystne niż w tych samych okolicznościach w drugim państwie.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota poniesionych wydatków na eksploatację samochodu prywatnego do celów służbowych, zwróconych pracownikowi, obywatelstwa rosyjskiego, nie stanowi dochodu pracownika, więc spółka H. powinna zaprzestać odprowadzania podatku z tego tytułu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że katalog dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w powoływanym przepisie art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka mająca siedzibę w Polsce posiada zarejestrowane Przedstawicielstwo w Rosji, w którym na umowę o pracę zatrudnione są dwie osoby ? Rosjanie (obywatelstwo rosyjskie), które korzystają na terenie Federacji Rosyjskiej, z prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych. Ww. pracownicy są rezydentami podatkowymi Rosji i posiadają tam swoje centrum interesów życiowych i gospodarczych. Mieszkają na stałe w Rosji. Umowy o pracę z pracownikami zawierane są przez Przedstawicielstwo w Rosji, w oparciu o przepisy prawa pracy Federacji Rosyjskiej. Środki finansowe na funkcjonowanie Przedstawicielstwa są przekazywane ze spółki polskiej. W wypłacie zwrotu wydatków poniesionych na eksploatację pojazdów tymże pracownikom, pośredniczy Przedstawicielstwo. Zwrotu kosztów eksploatacji pojazdów dokonuje Przedstawicielstwo w Rosji.

W myśl art. 1 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Moskwie dnia 22 maja 1992 r. (Dz. U. z 1993 r., Nr 125, poz. 569 oraz z 2008 r. Nr 160, poz. 997), określenie ?osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie? oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce jej stałego pobytu, miejsce zarejestrowania osoby prawnej albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jeżeli jest dochód osiągany przez spółkę jawną, to miejsce zamieszkania ustala się w miejscu pobytu osoby podlegającej opodatkowaniu od takiego dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. umowy, z uwzględnieniem postanowień artykułów 14, 15 i 18 ustęp 1 niniejszej umowy, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 12 ust. 2 umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, oraz
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Przepis art. 12 ust. 1 cyt. umowy, ustala ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej zgodnie z którą, taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana. Komentarz do Modelowej Konwencji OECD jednoznacznie wskazuje, że ?praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizycznie przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie? (por. MK OECD ? Komentarz).

Zauważyć zatem należy, że przepisy umowy odnoszą się do miejsca, w którym praca jest faktycznie wykonywana, nie zaś do miejsca pracy określonego w zawartej umowie o pracę.

W przypadku rezydenta Rosji zatrudnionego na umowę o pracę, opodatkowaniu w Polsce zgodnie z ww. zasadami, będzie podlegał dochód jedynie za okres, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana na terytorium Polski, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Natomiast jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w Przedstawicielstwie Spółki w Rosji zatrudnione są dwie osoby na umowę o pracę ? rezydenci Rosji. Umowy o pracę z pracownikami zawierane są przez Przedstawicielstwo w Rosji, w oparciu o przepisy prawa pracy Federacji Rosyjskiej. Pracownicy Ci na terytorium Rosji używają samochody prywatne do celów służbowych. Zwrot kosztów eksploatacji jest wypłacany przez Przedstawicielstwo w Rosji.

Reasumując, kwota zwróconych pracownikom obywatelstwa rosyjskiego, mających miejsce zamieszkania na terenie Rosji, wydatków poniesionych na eksploatację samochodu prywatnego do celów służbowych w związku z pracą wykonywaną na terytorium Rosji podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy polsko ? rosyjskiej tylko w państwie zamieszkania, tj. na terytorium Federacji Rosyjskiej i nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Od tych dochodów Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego w Polsce.

Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że kwota poniesionych wydatków na eksploatację samochodu prywatnego do celów służbowych, zwróconych pracownikowi, obywatelstwa rosyjskiego nie stanowi dochodu pracownika, a więc Spółka powinna zaprzestać odprowadzania podatku z tego tytułu w Polsce oraz uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.