Czy sprzedaż nieruchomości w 2014 r. odziedziczonej przez Wnioskodawczynię w 2004 roku po ojcu z uregulowanym (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 1 lipca 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 5 września 2014 r. (data nadania 5 września 2014 r., data wpływu 5 września 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-506/14-2/MS z dnia 2 września 2014 r. (data nadania 3 września 2014 r., data doręczenia 4 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych ? jest:

• prawidłowe ? w części dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości,
  

• nieprawidłowe ? w części dotyczącej ustalenia daty nabycia nieruchomości.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-506/14-2/MS z dnia 2 września 2014 r. (data nadania 3 września 2014 r., data doręczenia 4 września 2014 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawczynię poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 5 września 2014 r. (data nadania 5 września 2014 r., data wpływu 5 września 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rodzice Wnioskodawczyni Henryk i Stanisława L. byli współwłaścicielami nieruchomości, która widniała w ewidencji gruntów pod numerem 341, powierzchnia 0,0444ha z numerem księgi wieczystej.

W roku 1980 zmarł ojciec Wnioskodawczyni - Henryk L. Dnia 6 maja 1998 r. odbyła się sprawa spadkowa, w której stwierdzone zostało nabycie praw majątkowych w następujących częściach: żona - Stanisława L. - 1/3 części, córka - Urszula J. z domu L. (Wnioskodawczyni) - 1/3 części oraz druga córka Henryka R. z domu L. także 1/3 części. Według postanowienia Sądu udziały przedstawiały się następująco - Stanisława L. (żona) 4/6 całości, Urszula J. (córka ) - 1/6 całości oraz Henryka R. (córka) - 1/6 całości.

W 2003 roku zmarła matka Wnioskodawczyni Stanisława L., która sporządziła w 1999 roku testament notarialny, w którym zapisała swoją przypadającą część udziałów córce Henryce R. w 3/6 części oraz w 1/6 części wnuczce - Jolancie B., pomijając córkę Urszulę (Wnioskodawczynię).

Postanowienie o stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło w 2004 roku, po którym Henryka R. posiadała 4/6 całości, Urszula J. (Wnioskodawczyni) 1/6 całości oraz wnuczka Jolanta B. 1/6 całości.

Cała powierzchnia działki wynosi 0,0444 ha czyli 444 m². Przypadające więc części wynosiły od roku 2004 4/6 udziału ? 296 m², zaś 1/6 udziału - po 74 m². Wobec powyższego Henryka R. posiadała ? 296 m², córka Urszula J. (Wnioskodawczyni)- 74 m² oraz wnuczka Jolanta B. - 74 m² ,

W dniu 10 lipca 2012 roku dokonano umowy zniesienia współwłasności nieruchomości według aktu notarialnego.

Podział jaki został dokonany miał tylko na celu uporządkowanie stanu prawnego działki dzięki czemu istniała możliwość sprzedaży przypadającej Wnioskodawczyni części spadku bez konieczności sprzedaży całości majątku będącego współwłasnością trzech osób. Podjęte działania nie przyniosły żadnej korzyści majątkowych. Wobec powyższego zniesienie współwłasności majątkowej odbyło się bez żadnych dopłat ani spłat między Urszulą J.(Wnioskodawczynią), a córką Jolantą oraz ciotką Henryką. Po tej czynności prawnej stan odziedziczonego majątku nie zmienił się i w przypadku Wnioskodawczyni nadal wynosi 74 m² tej samej odziedziczonej działki Nr 341/2. W lutym 2014 roku nieruchomość, której dotyczyło wzniesienie współwłasności dokonane w roku 2012, tj. 74 m² została przez Wnioskodawczynię sprzedana.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że przedmiotem spadku po zmarłym ojcu była tylko przedmiotowa nieruchomość. Wartość nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w Jej udziale, nie uległa powiększeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości w 2014 r. odziedziczonej przez Wnioskodawczynię w 2004 roku po ojcu z uregulowanym stanem prawnym, tj. zniesieniem współwłasności zgodnie z aktem notarialnym w 2012 roku, dzięki czemu istniała możliwość sprzedaży przypadającej Wnioskodawczyni w części spadku bez konieczności sprzedaży całości majątku będącego współwłasnością trzech osób, jest zwolniona z podatku dochodowego jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Według oceny Wnioskodawczyni 5-letni okres uprawniający do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, przy sprzedaży omawianego majątku, według stanu faktycznego powinien być liczony od 1998 roku, tj. od daty nabycia spadku po ojcu - według postanowienia wydanego przez Sąd.

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez wzajemnych dopłat i spłat - wobec czego nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym sprzedaż w roku 2014 nieruchomości nie powoduje powstania obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie dla określenia właściwej podstawy normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości istotne ustalenie ma data i podstawa jej nabycia.

Z przestawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że rodzice Wnioskodawczyni byli współwłaścicielami nieruchomości. W roku 1980 zmarł ojciec Wnioskodawczyni. W dniu 6 maja 1998 r. odbyła się sprawa spadkowa, w której stwierdzone zostało nabycie praw majątkowych w następujących częściach: Stanisława L. (żona) 4/6 całości, Urszula J. (Wnioskodawczyni) - 1/6 całości oraz Henryka R. (córka) - 1/6 całości. W 2003 roku zmarła matka Wnioskodawczyni Stanisława L., która sporządziła w 1999 roku testament notarialny, w którym zapisała swoją przypadającą część udziałów córce Henryce R. w 3/6 części oraz w 1/6 części Wnioskodawczyni. Postanowienie o stwierdzenie nabycia spadku 567/04 nastąpiło w 2004 roku, po którym Henryka R. posiadała 4/6 całości, Urszula J. (Wnioskodawczyni) 1/6 całości oraz wnuczka Jolanta B. 1/6 całości.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei Sąd postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Tak więc, z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku.

Jeżeli zatem udział w nieruchomościach nabytych przez spadkobiercę w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie skutkujące dla opodatkowania, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczami (nieruchomościami), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomościach nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku.

Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Nie ma zatem prawnych podstaw do twierdzenia, że całą rzecz lub prawo nabywa spadkobierca w chwili śmierci spadkodawcy, skoro w tej dacie jest jedynie jednym ze współwłaścicieli rzeczy lub prawa. Taki spadkobierca nie jest w dacie śmierci spadkodawcy właścicielem całej rzeczy lub prawa, lecz jedynie właścicielem udziału w niej. Pozostałe udziały może nabyć, ale dopiero w wyniku dokonania innych czynności prawnych - od pozostałych spadkobierców.

Jak wynika ze stanu faktycznego zniesienie współwłasności nieruchomości odbyło się bez spłat i dopłat, a wartość nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale, jaki Wnioskodawczyni przysługiwał we współwłasności, zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, nabyła udział w nieruchomości w dniu śmierci spadkodawcy, czyli w 1980 r. Zatem termin 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, upłynął odpowiednio z końcem 1985 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w nieruchomości w lutym 2014 r., nie będzie stanowiła źródła przychodu do opodatkowania, z uwagi na upływ 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

Natomiast nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości od 1998 r. i od tej daty należy liczyć 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że w roku 1998 r. zostało wydane przez Sąd postanowienie o nabyciu spadku. Postanowienie potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do spadku, natomiast spadek nabywa się z chwilą śmierci spadkodawcy. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości w spadku po ojcu w 1980 r.

W wyniku powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.