darowizna na cele kultu religijnego sygn: IPPB4/415-551/11-4/JS

darowizna na cele kultu religijnego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27.04.2011 r. (data wpływu 18.07.2011 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 07.09.2011 r. (data nadania 12.09.2011 r., data wpływu 16.09.2011 r.) na wezwanie z dnia 31.08.2011 r. Nr IPPB4/415-551/11-2/JS (data nadania 31.08.2011 r., data doręczenia 05.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na rzecz Sądu Metropolitalnego ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 18.07.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na rzecz Sądu Metropolitalnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-551/11-2/JS z dnia 31.08.2011 r. (data nadania 12.09.2011 r., data doręczenia 05.09.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z prowadzonym w Sądzie Metropolitalnym (Sąd Archidiecezji postępowaniem w sprawie stwierdzenia nieważności zawarcia ślubu kościelnego Wnioskodawca dokonał i dokona wpłaty łącznie kwoty 2.200 zł na konto Sądu Metropolitalnego, tytułem (każdorazowo): ?Sprawa 28?darowizna na cele kultu religijnego?. Sąd Metropolitalny jest kościelną osobą prawną. Niestety Wnioskodawca nie posiada informacji, czy stanowi odrębną osobę prawną, czy też jest częścią Kurii Metropolitalnej.

W rozliczeniu podatku dochodowego za rok 2011 Wnioskodawca zamierza pomniejszyć podstawę obliczenia podatku dochodowego o tą kwotę, stanowiącą nie więcej niż 6% osiągniętego dochodu, jako darowiznę na cele kultu religijnego, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż osiąga dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę (etat) w P. Sp. z o o. Dodatkowo osiąga także niewielkie dochody z tytułu umów cywilno ? prawnych (umowa o dzieło na rzecz zleceniodawców różnych od P.).

Wnioskodawca informuje, iż przedmiotowa darowizna została dokonana w związku z procesem o stwierdzenie nieważności zawarcia ślubu kościelnego. Należy przy tym zauważyć, że ów związek jest identyczny jak w przypadku darowizn składanych np. w związku ze ślubem, chrztem, pogrzebem, czy innymi posługami duszpasterskimi Kościoła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane wpłaty podlegają odliczeniu od podstawy podatku na podstawie przywołanego przepisu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Art. 26 ust. 1 pkt 9b ustawy przewiduje możliwość odliczenia darowizny na cel kultu religijnego. Opisana kwota - przekazana na rzecz Sądu Metropolitalnego przy Archidiecezji, stanowi darowiznę na rzecz instytucji Kościoła Katolickiego, podległej Arcybiskupowi. Jest ona związana z prowadzonym przez ów Sąd procesem o stwierdzenie nieważności zawarcia małżeństwa w Kościele Katolickim. Sąd cywilny rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy przez rozwód w lipcu 2010 r.

Proces w Sądzie Metropolitalnym w oczywisty sposób dotyczy wyłącznie kultu religijnego, ponieważ działanie i orzeczenia Sądu nie wykraczają poza kwestie związane z religią katolicką. Wyroki Sądu diecezjalnego dotyczą wyłącznie kwestii związanych z kultem religijnym (np. możliwości ponownego zawarcie małżeństwa w Kościele czy wstąpienia do seminarium duchownego). Sąd działa wyłącznie w oparciu o Kodeks Prawa Kanonicznego (oczywiście jego działalność pozostaje zgodna z prawem państwowym, jednak nie ma w nim żadnego umocowania).

Wpłata na rzecz sądu diecezjalnego jest analogiczna do ofiar (darowizn) na rzecz Kościoła związanych z innymi posługami duszpasterskimi, jak np. zawarcie ślubu kościelnego czy sprawowanie innych sakramentów.

W związku z powyższym, opisane wpłaty na rzecz Sądu Metropolitalnego przy Archidiecezji podlegają odliczeniu od podstawy podatku od osiąganego przez Wnioskodawcę dochodu, w kwocie nie przekraczającej 6% tego dochodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m. in. kwot z tytułu darowizn przekazanych na cele kultu religijnego, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Stosownie do art. 26 ust. 5 ww. ustawy, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6 % dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

  1. osób fizycznych,
  2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.



Należy w tym miejscu odwołać się do treści przepisu art. 26 ust. 6d i ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które odnoszą się do sposobu dokumentowania wydatków na cele wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 9 odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana:

  1. dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego,
  2. oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Warunkiem koniecznym do skorzystania z odliczenia darowizn m.in. na cele kultu religijnego jest to, aby wysokość darowizny pieniężnej udokumentowana była dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, z zaznaczeniem wskazanego wyżej celu darowizny, tj. w sposób przewidziany w art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Darowizny na cele kultu religijnego, to środki przeznaczone m.in. na: budowę czy remont kościoła, jego wyposażenie, zakup przedmiotów liturgicznych. Adresatami tych darowizn są w szczególności: kościoły, związki religijne i kościelne osoby prawne (zakon, parafie, itp.).

W omawianym zdarzeniu przyszłym darowizna zostanie przekazana na rzecz Sądu Metropolitalnego, w związku z procesem o stwierdzenie nieważności zawarcia ślubu kościelnego przez Wnioskodawcę. Powyższa darowizna ma identyczny charakter jak w przypadku darowizn składanych np. w związku ze ślubem, chrztem, pogrzebem, czy innymi posługami duszpasterskimi Kościoła.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) pod pojęciem darowizny należy rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna polega zatem na bezpłatnym, nie ekwiwalentnym świadczeniu darczyńcy kosztem jego majątku i nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek dobra albo innego świadczenia w związku z przekazaną kwotą pieniędzy.

Bezpłatność świadczenia oznacza, że nie może ono mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony umowy, albowiem umowa darowizny jest umową jednostronnie zobowiązującą, a podstawę świadczenia stanowi causa donandi, czyli chęć dokonania przysporzenia majątkowego. Nie ma znaczenia dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny konkretny, zindywidualizowany motyw dokonanego nieodpłatnie przysporzenia. Przyczyna prawna jest bowiem stypizowana i identyczna dla wszystkich wchodzących w grę przypadków. Motywy indywidualne dokonywanego przysporzenia bywają natomiast mocno zróżnicowane: czysto altruistyczne, wynikające z powinności natury moralnej, czy wreszcie uzasadnione określonymi racjami gospodarczymi. Tak więc świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu w zamian za dokonaną darowiznę ani w chwili jej dokonywania ani też w przyszłości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że świadczenie pieniężne w formie tzw. ?darowizny?, które Wnioskodawca przekazał na konto Sądu Metropolitalnego stanowi opłatę za proces dotyczący stwierdzenia nieważności zawarcia ślubu kościelnego.

W związku z powyższym, wpłata dokonana przez Wnioskodawcę nie może być traktowana jako darowizna ze względu na niespełnioną przesłankę nieekwiwalentności. Zatem w przedmiotowej sprawie nie mogą mieć zastosowania przepisy art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podkreślić w tym miejscu należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku ? nie prowadzi postępowania dowodowego. Natomiast przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy ? Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika