Opodatkowanie renty wdowiej i dodatku do renty z Niemiec oraz dodatku do renty wdowiej ze Szwajcarii.

15.10.2010

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20.07.2010 r. (data wpływu 23.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej i dodatku do renty z Niemiec oraz dodatku do renty wdowiej ze Szwajcarii ? jest:

prawidłowe ? w części dotyczącej renty wdowiej i dodatku do tej renty z Niemiec wypłacanego po 01.01.2005 r.

nieprawidłowe ? w części dotyczącej renty wdowiej i dodatku do tej renty z Niemiec wypłacanych od czerwca 2004 r. do 31.12.2004 r. oraz dodatku do renty ze Szwajcarii.

UZASADNIENIE

W dniu 23.07.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej i dodatku do renty z Niemiec oraz dodatku do renty wdowiej ze Szwajcarii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wyjechała w 1979 roku do Niemiec jako wdowa. Posiada obywatelstwo polskie. Wnioskodawczyni wyszła ponownie za mąż za obywatela niemieckiego. Po ślubie była tam zameldowana na pobyt stały. W roku 1984 r. zmarł jej mąż, który pobierał rentę inwalidzką. Po jego śmierci przyznano Wnioskodawczyni rentę wdowią, wypłacaną z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec Deutsche Rentenversicherung Berlin ? Brandenburg.

Z Zakładu Pracy męża Wnioskodawczyni otrzymuje też dodatek ubezpieczeniowy (jest to dodatek do każdej renty socjalnej). R.

Wnioskodawczyni otrzymuje także dodatek do renty wdowiej ze Szwajcarii za wypracowane lata męża w Szwajcarii. S.

W czerwcu 2004 r. Wnioskodawczyni przeniosła się na stałe do Polski i jest zameldowana na stałe w W. Renta, dodatek ubezpieczeniowy i dodatek ze Szwajcarii są wypłacane co miesiąc na konto Wnioskodawczyni w banku. Rentę i dodatki Wnioskodawczyni wykazuje w zeznaniu podatkowym od 2004 r. w urzędzie skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy renta wdowia otrzymana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec i dodatek ubezpieczeniowy podlegają opodatkowaniu w Polsce...
Czy dodatek ze Szwajcarii do renty wdowiej wypracowany przez męża Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Renta wdowia otrzymywana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych z Niemiec, dodatek ubezpieczeniowy i dodatek do renty ze Szwajcarii nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawczyni zauważa, iż jej renta wdowia, dodatek ubezpieczeniowy i dodatek do renty ze Szwajcarii nie podlegały opodatkowaniu w Niemczech ze względu na minimalną ich wysokość. Te trzy źródła wypłaty stanowią jedną całość renty wdowiej nie przekraczającej progu socjalnego w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej renty wdowiej i dodatku do tej renty z Niemiec wypłacanego po 01.01.2005 r. oraz za nieprawidłowe w części dotyczącej renty wdowiej i dodatku do tej renty z Niemiec wypłacanych od czerwca do 31.12.2004 r. oraz dodatku do renty ze Szwajcarii.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2003 r. do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie ?miejsca zamieszkania? nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2003 r. do 31.12.2006 r. przepis art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (art. 3 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w czerwcu 2004 r. przeniosła się na stałe do Polski i jest zameldowana na stałe w W. Otrzymuje rentę wdowią, wypłacaną z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, dodatek ubezpieczeniowy (jest to dodatek do każdej renty socjalnej) z Zakładu Pracy męża, a także dodatek do renty wdowiej ze Szwajcarii za wypracowane lata męża w Szwajcarii.

Zatem w przedmiotowej sprawie należy zastosować:

Umowę z dnia 18 grudnia 1972 r. zawartą między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163 ze zm.), obowiązującą do 31.12.2004 r.
Umowę z dnia 14 maja 2003 r. zawartą między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), obowiązującą od 01.01.2005 r.
Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bernie dnia 02.09.1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92).

W myśl art. 19 umowy zawartej między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163 ze zm.) dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach (w kategorii tej mieszczą się renty i dodatki do rent) ? mogą być opodatkowane tylko w państwie, w którym mają miejsce zamieszkania osoby uzyskujące dochody z tego tytułu.

Umowa ta obowiązywała do końca 2004 r.

Z powyższych przepisów wynika, iż do końca 2004 r. renty i dodatki do rent otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy, należy stwierdzić, iż od czerwca 2004 r., tj. od momentu przeniesienia się na stałe do Polski do 31.12.2004 r. renty i dodatki do rent otrzymywane z Niemiec przez Wnioskodawczynię podlegały regulacjom prawa polskiego.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych (art. 12 ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2008 r.).

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy ? od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

W myśl art. 35 ust. 3 tej ustawy, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 35 ust. 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2008 r.).

Natomiast stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Z kolei zgodnie art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 01 stycznia 2005 r.

emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz
ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów ustawowego ubezpieczenia.

Świadczeniami, których dotyczą postanowienia art. 18 ust. 2 umowy, są m.in. świadczenia przyznane przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych ? Deutsche Rentenversicherung.

Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Świadczenia pieniężne związane ze śmiercią ubezpieczonego przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są więc świadczeniami pochodzącymi z ustawowego ubezpieczenia socjalnego.

Zatem mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny oraz faktyczny, należy stwierdzić, że od 01 stycznia 2005 r. świadczenia wypłacane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o których mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto, należy wskazać, iż nie będzie miała zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie występuje podwójne opodatkowanie.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. a) umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14.05.2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiągnie dochód, który może być opodatkowany w Niemczech to Polska ma obowiązek zwolnienia tego dochodu od opodatkowania.

Zgodnie natomiast z drugim zdaniem tego przepisu, Polska może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania (dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, a więc dochód, który może być opodatkowany w Niemczech) nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Tak sformułowana zasada progresji znajduje zatem zastosowanie wyłącznie w stosunku do dochodów, o których mowa w art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, czyli dochodów podlegających opodatkowaniu w obydwu państwach.

Natomiast, w przypadku dochodów podlegających opodatkowaniu tylko w jednym państwie, jak np. dochód uzyskiwany w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, nie znajduje zastosowania art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, a zatem nie ma podstaw do uwzględnienia ich dla celów progresji w Polsce.

Warto podkreślić, że w Modelowej Konwencji OECD, w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych, zasada progresji została przeniesiona z ust. 1 art. 23A do nowego ust. 3 tego artykułu, w którym powołano się na zwolnienie ?zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Konwencji?. Taka redakcja tego przepisu wskazuje jednoznacznie, że metoda progresji ma zastosowanie do zwolnionego od podatku dochodowego lub majątku na podstawie art. 23A ust. 1, jak również dochodu lub majątku, który na podstawie jakiegokolwiek postanowienia podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie.

Takiego zapisu nie zawiera przepis art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, co wskazuje na to, że zasada progresji ma zastosowanie wyłącznie do dochodów zwolnionych na podstawie art. 24 ust. 2 lit. a) umowy.

Należy także zauważyć, że strona niemiecka w umowie, przy stosowaniu metody wyłączenia z progresją, zastrzegła sobie w odrębnym punkcie ? art. 24 ust. 1 lit. d) umowy, prawo do wzięcia pod uwagę dochodu i majątku wyłączonego z opodatkowania niemieckiego na podstawie umowy (tj. odpowiednio postanowień art. 6 do 22 umowy), przy ustalaniu stawki podatku od pozostałego dochodu i majątku, podobnie jak to przewiduje Modelowa Konwencja OECD.

Gdyby więc intencją strony polskiej przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu było uwzględnienie dla celów progresji również dochodów podlegających opodatkowaniu tylko w Niemczech, to przepis ten znalazłby się w odrębnym akapicie, podobnie jak ma to miejsce w przypadku strony niemieckiej

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż renta wdowia i dodatek do renty wypłacany Wnioskodawczyni od 01 stycznia 2005 r. nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Natomiast ww. świadczenia wypłacane od czerwca 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Rozpatrując wniosek w zakresie świadczenia wypłacanego Wnioskodawczyni ze Szwajcarii, należy wziąć pod uwagę uregulowania zawarte w polsko-szwajcarskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 18 ww. Konwencji z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 19 ust. 2 ww. Konwencji stanowi, iż jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez jedno Umawiające się Państwo (Szwajcarię), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo (Szwajcarię), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa (Szwajcarii), jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Szwajcarii).

Jednakże taka emerytura lub renta podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie (Polsce), jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem tego państwa (Polski) i posiada w nim miejsce zamieszkania (art. 19 ust. 2 pkt b ww. Konwencji).

Zatem, jeśli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w Polsce, to w świetle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ww. Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania uzyskiwana renta ze Szwajcarii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Ze względu na fakt, dodatek do renty wdowiej został przyznany Wnioskodawczyni za wypracowane lata męża w Szwajcarii, w niniejszej sprawie zastosowanie będzie miał art. 18 Konwencji mówiący o emeryturach i rentach.

Zatem dodatek do renty wdowiej wypłacany ze Szwajcarii Wnioskodawczyni jako osobie zamieszkałej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy, należy stwierdzić, iż ww. dodatek otrzymywany przez Wnioskodawczynię podlega regulacjom prawa polskiego.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast przez emeryturę lub rentę w myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2009 r.), rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

W myśl art. 35 ust. 3 tej ustawy zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez płatnika zgodnie z przepisami oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 35 ust. 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2008 r.).

Jak stanowi art. 35 ust. 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2009 r., zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika.

Reasumując należy stwierdzić, iż od czerwca 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. świadczenie w postaci renty wdowiej i dodatku ubezpieczeniowego do tej renty wypłacane z Niemiec podlegało opodatkowaniu tylko w Polsce zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Natomiast od 01.01.2005 r. otrzymane świadczenie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec w postaci renty wdowiej i dodatku ubezpieczeniowego do tej renty podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Dodatek ze Szwajcarii do renty wdowiej wypracowany przez męża Wnioskodawczyni podlega regulacjom prawa polskiego, tj. podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.