Przedstawicielstwo (Wnioskodawca), wypłacając wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę Generalnego Przedstawiciela, (...)

Przedstawicielstwo (Wnioskodawca), wypłacając wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę Generalnego Przedstawiciela, jest zobowiązane jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do urzędu skarbowego roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R), a także w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 10 września 2013 r., uzupełnione pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. (data nadania 12 grudnia 2013 r., data wpływu 13 grudnia 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 29 listopada 2013 r. Nr IPPB4/415-584/13-2/JK (data nadania 2 grudnia 2013 r., data doręczenia 5 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 10 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.


Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 listopada 2013 r. Nr IPPB4/415-584/13-2/JK (data nadania 2 grudnia 2013 r., data doręczenia 5 grudnia 2013 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.


Pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. (data nadania 12 grudnia 2013 r., data wpływu 13 grudnia 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. braki formalne.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


R. z siedzibą w Rosji posiada na terytorium RP przedstawicielstwo działające pod firmą O. Przedstawicielstwo w Polsce (Wnioskodawca). Przedstawicielstwo reprezentuje interesy O. na całym terytorium kraju w państwowych, publicznych i komercyjnych placówkach w ramach kompetencji Przedstawicielstwa oraz promuje działalność R. w Polsce. Środki pieniężne na prowadzenie Przedstawicielstwa są otrzymywane od R. i są wydatkowane w ramach zatwierdzonego przez R. budżetu. Środki te są przelewane na rachunek Przedstawicielstwa przez R. i pokrywane są z nich m.in. koszty utrzymania biura w Polsce, koszty zakupu sprzętu i wyposażenia biura, koszty wynagrodzenia pracowników pracujących w Przedstawicielstwie, zobowiązania publiczno ? prawne itp. Jednym z pracowników, którzy pracują w Przedstawicielstwie jest Generalny Przedstawiciel, tj. osoba odpowiedzialna w Przedstawicielstwie m.in. za:

  • organizację pracy Przedstawicielstwa,
  • reprezentowanie interesów R. na całym terytorium kraju,
  • zarządzanie mieniem Przedstawicielstwa w ramach ustawodawstwa R., Regulaminem o Przedstawicielstwach, inną wewnętrzną dokumentacją R., utrzymywanie go w stanie nienaruszonym oraz zapewnienie jego efektywnego wykorzystania,
  • zawieranie ? w ramach umocowania Przedstawicielstwa ? umów w imieniu R.,
  • otwieranie i zamykanie kont walutowych Przedstawicielstwa w bankach i realizację operacji bankowych z uwzględnieniem ustawodawstwa kraju pobytu, wewnętrznej dokumentacji R.,
  • realizację praw i obowiązków pracodawcy co do pracowników Przedstawicielstwa, również w zakresie przyjmowania oraz zwalniania pracowników z Przedstawicielstwa,
  • wydawanie poleceń, rozporządzeń oraz innych dokumentów, obowiązujących wszystkich pracowników Przedstawicielstwa,
  • realizowanie innych obowiązków, wyznaczonych przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej, ustawę R., Regulamin o Przedstawicielstwach, inną wewnętrzną dokumentację R., Pełnomocnictwo dla Przedstawicielstwa oraz aktualną umową o pracę.


Generalny Przedstawiciel od 2009 r. na podstawie aneksu do umowy o pracę zawartej z R., został wyznaczony do pełnienia swojej funkcji oraz świadczenia pracy na terytorium RP. Przedmiotowy aneks do umowy o pracę określa m.in. zakres obowiązków pracowniczych Generalnego Przedstawiciela, wysokość przysługującego mu z tego tytułu od spółki rosyjskiej wynagrodzenia i dodatkowych świadczeń pracowniczych, wymiar przysługującego mu urlopu, jak również zasady rozwiązania stosunku pracy. Zawiera on również postanowienia, zgodnie z którymi w okresie obowiązywania aneksu i wykonywania przez Wnioskodawcę obowiązków Generalnego Przedstawiciela na terytorium Polski zachowuje on uprawnienia wynikające z przepisów rosyjskiego prawa pracy, układów zbiorowych pracy zawartych przez Spółkę rosyjską, jak również regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce rosyjskiej. Miejscem pracy jest Przedstawicielstwo, które wypłaca Generalnemu Przedstawicielowi wynagrodzenie na zasadach przewidzianych w umowie, ze środków będących w dyspozycji Przedstawicielstwa w ramach przydzielonego mu rocznego budżetu przez R.

Ponadto, zwrócono uwagę, że Generalny Przedstawiciel dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, gdyż ośrodek jego interesów życiowych i ekonomicznych znajduje się na terytorium RP.

W uzupełnieniu z dnia 11 grudnia 2013 r. (data nadania 12 grudnia 2013 r., data wpływu 13 grudnia 2013 r.) poinformowano, że Generalne Przedstawicielstwo działa na terytorium RP jako wyodrębniona jednostka spółki rosyjskiej. Jej status określa Statut Przedstawicielstw, który jest identyczny dla każdego kraju, w którym rosyjska spółka ma swoje przedstawicielstwo. Zarówno ze wspomnianego statutu jak i innych wewnętrznych regulacji R. wynika, że Generalny Przedstawiciel ma swobodę w wykonywaniu swoich obowiązków. Generalny Przedstawiciel wypełniając postanowienia statutu sam realizuje obowiązki z niego wynikające. Generalny Przedstawiciel w tym zakresie nie znajduje się w podległości służbowej do żadnej osoby w spółce rosyjskiej. W spółce rosyjskiej jest wyodrębniony departament do obsługi wszystkich przedstawicielstw, który koordynuje ich działania i wskazuje na obszary, którymi przedstawicielstwa powinny być zainteresowane. Nie ma tu jednakże mowy o wydawaniu poleceń bezpośrednio Generalnemu Przedstawicielowi. Przykładowo należy wskazać że Przedstawicielstwo w Polsce jest odpowiedzialne za sporządzanie okresowych raportów, analiz, opracowań statystycznych na temat rynku kolejowego w Polsce oraz tego co aktualnie dzieje się w tym sektorze gospodarki. Generalny Przedstawiciel, jako osoba kierująca pracą przedstawicielstwa, zleca te zadania zatrudnionym osobom w Przedstawicielstwie oraz sam uczestniczy w opracowaniu tego rodzaju dokumentów. Podkreślono, że obowiązki te wynikają ze statutu Przedstawicielstwa jako wyodrębnionej jednostki organizacyjnej R., a nie z wydawanych poleceń ze spółki rosyjskiej. Reasumując kompetencje w zakresie sposobu wykonywania pracy Generalnego Przedstawiciela wynikają ze statutu Przedstawicielstwa w Polsce. Tym samym, nie ma osoby, która ma obowiązek instruowania Generalnego Przedstawiciela do pracy wykonywanej na terytorium Polski. Generalny Przedstawiciel nie ma nad sobą osoby nadzorującej jego pracę. W przypadku, kiedy R. nie jest zadowolona z działalności Generalnego Przedstawicielstwa nie powołuje Generalnego Przedstawiciela na kolejną kadencję. Przedstawicielstwo nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej na terytorium RP. Przedstawicielstwo funkcjonuje w oparciu o coroczny budżet przyznawany przez R. w Rosji. Wszystkie niezbędne narzędzia oraz materiały do pracy Przedstawiciela są dostarczane przez Przedstawicielstwo i finansowane są z jego budżetu. Na wniosek Przedstawicielstwa corocznie jest przyznawany budżet, z którego pokrywane są wszelkie zobowiązania Przedstawicielstwa wobec władz państwowych oraz wynikające z umów cywilnoprawnych. W ramach tego budżetu podejmowane są wszelkie działania Przedstawicielstwa w ramach przyznanych mu ? jako jednostce organizacyjnej ? statutem. Zgodnie z umową obowiązującą Generalnego Przedstawiciela, jeżeli na skutek jego działań zostanie przekroczony roczny budżet Przedstawicielstwa Generalny Przedstawiciel odpowiada swoim majątkiem wobec Przedstawicielstwa i ma obowiązek pokryć straty finansowe do jego budżetu. Z tego budżetu pokrywane jest również wynagrodzenie Generalnego Przedstawiciela oraz innych osób zatrudnionych w Przedstawicielstwie. Z uwagi na fakt, że Przedstawicielstwo R. w Polsce nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium RP nie rozlicza również z tego tytułu kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych. Wynagrodzenie Przedstawiciela jest wkalkulowane w wydatki budżetowe Przedstawicielstwa. Spółka R. prawdopodobnie w ramach własnych rozliczeń podatkowych ujmuje wydatki na pokrycie budżetu Przedstawicielstwa we własnych kosztach uzyskania przychodu. Niemniej jednak rozliczenia podatkowe R. w Rosji odbywają się na zasadach przewidzianych w rosyjskim ustawodawstwie podatkowym i Przedstawicielstwo nie ma kompetencji do weryfikowania tego stanu pod kątem kwalifikacji tych wydatków jako koszty uzyskania przychodów w Rosji.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Przedstawicielstwo, wypłacając wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę Generalnego Przedstawiciela, jest zobowiązane jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobrać zaliczkę na podatek dochodowy oraz składać stosowne deklaracje do właściwego urzędu skarbowego?


Zdaniem Wnioskodawcy, występuje ono jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach przewidzianych w art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy ? wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Przepis ten nie definiuje pojęcia zakładu pracy niemniej jednak uznano, że ?zakładem pracy? jest oddział osoby prawnej, tj. w przedstawionym stanie faktycznym Przedstawicielstwo. Jest to bowiem jednostka wyodrębniona prawno ? organizacyjnie. Może być bowiem samodzielnym pracodawcą (nawiązywać stosunek pracy), a zatem ma także zdolność bycia płatnikiem (jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej). Wskazano bowiem, że Przedstawicielstwo jest wyodrębnioną prawno ? organizacyjnie ze spółki rosyjskiej. Ma własny budżet, którym dysponuje również w zakresie wypłaty wynagrodzeń, ma zdolność nawiązywania stosunku pracy z osobami fizycznymi zawierania umów, zarządzania i dokonywania innych czynności prawnych w ramach udzielonego pełnomocnictwa przez R. Za uznaniem Przedstawicielstwa jako zakładu pracy przemawia również treść art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r., Nr 21 poz. 94 ze zm. ? zwana dalej ?Kodeksem pracy?). Zgodnie z tym przepisem przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca ? do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. W ocenie Wnioskodawcy, Przedstawiciel Generalny wykonuje określony rodzaj pracy w wyznaczonym miejscu i czasie. Okoliczność, że umowa o pracę została zawarta z R., a nie z Przedstawicielstwem pozostaje w omawianym zakresie bez znaczenia, gdyż Przedstawicielstwo jest jednostką prawnie i organizacyjnie wyodrębnioną z R., zaś Przedstawiciel Generalny wykonuje swoje obowiązki na zasadach przewidzianych w regulaminie Przedstawicielstwa oraz w granicach swojego pełnomocnictwa. Przedstawiciel Generalny wykonuje swoje obowiązki w miejscu siedziby Przedstawicielstwa, odbywa podróże służbowe, które są rozliczane z Przedstawicielstwem z tytułu których przysługują mu diety, zwrot kosztów podróży i noclegów. Generalny Przedstawiciel, po odbyciu podróży służbowej, przedstawia Przedstawicielstwu faktury, rachunki i inne dokumenty potwierdzające odbycie podróży służbowej oraz jej kosztów, które są następnie rozliczane w ramach budżetu Przedstawicielstwa.

Mając na uwadze powyższe ? zdaniem Wnioskodawcy ? Przedstawicielstwo wypłacając wynagrodzenie oraz inne świadczenia z tytułu stosunku pracy występuje jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Tym samym, ma ono również obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanych świadczeń Generalnemu Przedstawicielowi na zasadach określonych w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. oraz składania rocznej deklaracji, o której mowa w ust. la tego artykułu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).


W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
  2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
  3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Stosownie do art. 4a tej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.


Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca działa na terytorium Polski jako wyodrębniona jednostka spółki rosyjskiej ? Przedstawicielstwo. Jednym z pracowników, którzy pracują w Przedstawicielstwie jest Generalny Przedstawiciel. Generalny Przedstawiciel dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, gdyż ośrodek jego interesów życiowych i ekonomicznych znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Osoba ta od 2009 r. na podstawie aneksu do umowy o pracę zawartej ze spółką rosyjską, została wyznaczona do pełnienia swojej funkcji oraz świadczenia pracy na terytorium RP.


Zatem w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie uregulowania zawarte w umowie polsko ? rosyjskiej.


Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy z dnia 22 maja 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569 oraz z 2008 r. Nr 160, poz. 997), z uwzględnieniem postanowień artykułów 14, 15 i 18 ustęp 1 niniejszej umowy, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W świetle powyższego przepisu należy stwierdzić, że zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy, wynagrodzenie osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Federacji Rosyjskiej.


Zatem wynagrodzenie Generalnego Przedstawiciela mającego miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.


Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy wypłacając wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę Generalnego Przedstawiciela, jest zobowiązany jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobrać zaliczkę na podatek dochodowy oraz składać stosowne deklaracje do właściwego urzędu skarbowego.


Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzeń m.in. ze stosunku pracy zostały uregulowane w art. 31 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Jak wynika z treści art. 31 ww. ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, którą uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33 ? 35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R) (art. 38 ust. 1a ww. ustawy).

Z treści art. 39 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych ? imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wskazuje się również dochody zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Płatnikiem, zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.


Na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub pobrany a nie wpłacony.


Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy zauważyć, że miejscem pracy dla Generalnego Przedstawiciela jest Przedstawicielstwo, które wypłaca Mu wynagrodzenie na zasadach przewidzianych w umowie, ze środków będących w dyspozycji Przedstawicielstwa w ramach przydzielonego mu rocznego budżetu przez spółkę rosyjską. Generalny Przedstawiciel ma swobodę w wykonywaniu swoich obowiązków, wypełniając postanowienia statusu sam realizuje obowiązki z niego wynikające. W tym zakresie Generalny Przedstawiciel nie znajduje się w podległości służbowej do żadnej osoby w spółce rosyjskiej. Przedstawicielstwo w Polsce jest odpowiedzialne za sporządzanie okresowych raportów, analiz, opracowań statystycznych na temat rynku kolejowego w Polsce oraz tego co aktualnie dzieje się w tym sektorze gospodarki. Generalny Przedstawiciel, jako osoba kierująca pracą przedstawicielstwa, zleca te zadania zatrudnionym osobom w Przedstawicielstwie oraz sam uczestniczy w opracowaniu tego rodzaju dokumentów. Obowiązki te wynikają ze statutu Przedstawicielstwa jako wyodrębnionej jednostki organizacyjnej spółki rosyjskiej, a nie z wydawanych poleceń z tej spółki. Generalny Przedstawiciel nie ma nad sobą osoby nadzorującej jego pracę. Środki pieniężne na prowadzenie Przedstawicielstwa są otrzymywane od spółki rosyjskiej i są wydatkowane w ramach zatwierdzonego przez tą spółkę budżetu. Środki te są przelewane na rachunek Przedstawicielstwa przez spółkę rosyjską i pokrywane są z nich m.in. koszty utrzymania biura w Polsce, koszty zakupu sprzętu i wyposażenia biura, koszty wynagrodzenia pracowników pracujących w Przedstawicielstwie, zobowiązania publiczno ? prawne itp. Wszystkie niezbędne narzędzie oraz materiały do pracy Przedstawiciela są dostarczane przez Przedstawicielstwo i finansowane z jego budżetu. Zgodnie z umową obowiązującą Generalnego Przedstawiciela, jeżeli na skutek jego działań zostanie przekroczony roczny budżet Przedstawicielstwa Generalny Przedstawiciel odpowiada swoim majątkiem wobec Przedstawicielstwa i ma obowiązek pokryć straty finansowe do jego budżetu. Z tego budżetu pokrywane jest również wynagrodzenie Generalnego Przedstawiciela oraz innych osób zatrudnionych w Przedstawicielstwie. Z uwagi na fakt, że Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium RP nie rozlicza również z tego tytułu kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych. Wynagrodzenie Przedstawiciela jest wkalkulowane w wydatki budżetowe Przedstawicielstwa. Spółka rosyjska prawdopodobnie w ramach własnych rozliczeń podatkowych ujmuje wydatki na pokrycie budżetu Przedstawicielstwa we własnych kosztach uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, przedstawiony stan faktyczny, a także nakreślony stan prawny, stwierdzić należy, że Przedstawicielstwo (Wnioskodawca), wypłacając wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę Generalnego Przedstawiciela, jest zobowiązane jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do urzędu skarbowego roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R), a także w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., Nr 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika