Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Podatnik będzie podlegać w Polsce w roku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2009 roku i w latach następnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Podatnik) jest obywatelem Królestwa Danii. Od 1997 roku zamieszkuje na terytorium Republiki Austrii. Począwszy od 1 maja 2009 r. został oddelegowany do Polski w celu objęcia funkcji prezesa zarządu Spółki z siedzibą w Warszawie (dalej: Spółka). Podatnik obecnie wykonuje swoje obowiązki na podstawie umowy o pracę. Nie jest wykluczone, że w przyszłości Podatnik będzie wykonywał swoje obowiązki na podstawie innej umowy.

Podatnik przebywa w Polsce od 1 maja 2009 r. i jego pobyt ma charakter czasowy. Po zakończeniu oddelegowania Podatnik zamierza wrócić do Austrii. Miejsce zamieszkania oraz centrum interesów życiowych Podatnika od 12 lat jest zlokalizowane na terytorium Austrii. Podatnik jest najemcą położonej w Wiedniu nieruchomości, która podczas pobytu w Polsce pozostaje do jego dyspozycji. Ponadto, Podatnik planuje nabyć na własność nieruchomość zlokalizowaną w W. Zarówno centrum interesów życiowych, jak i gospodarczych Podatnika nie jest zatem ulokowane w Polsce. Podatnik nie jest żonaty, a jego najbliżsi krewni (dwoje dzieci) również zamieszkują poza terytorium Polski. Podatnik nie jest właścicielem nieruchomości położonej w Polsce, ani nie posiada w kraju inwestycji długoterminowych. Nie jest on również aktywnym członkiem żadnej organizacji społecznej, kulturalnej czy politycznej. Ponadto, w czasie pobytu w Polsce Podatnik nadal będzie podlegał systemowi ubezpieczeń społecznych w Austrii.

Od czasu przyjazdu do Polski status Podatnika w Austrii nie uległ zmianie. Podatnik jest austriackim rezydentem podatkowym, co potwierdza certyfikat rezydencji podatkowej wydany 8 czerwca 2009 r. przez Urząd Skarbowy w W., (kopia dokumentu w załączeniu wraz z tłumaczeniem przysięgłym). Zgodnie z certyfikatem stałe miejsce zamieszkania Podatnika dla celów podatkowych znajduje się w Austrii.

W związku z powyższym, Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie, czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego będzie podlegał w Polsce w roku 2009 oraz w latach następnych ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych bez względu na to, czy Jego pobyt w Polsce w danym roku podatkowym przekroczy 183 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Podatnik będzie podlegać w Polsce w roku 2009 oraz w latach następnych ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego powyżej stanu faktycznego będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - bez względu na liczbę dni spędzonych w Polsce w danym roku podatkowym, ponieważ jego centrum interesów życiowych w 2009 roku oraz w latach następnych nie będzie zlokalizowane na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, dalej: Ustawa), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast, zgodnie z ust. 2a powyższego artykułu, osoby fizyczne nieposiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust.1a Ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:

1. posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Jednocześnie, w świetle art. 4a Ustawy, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Według Podatnika w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921, dalej: Umowa).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy, określenie ?osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie? oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnych charakterze i obejmuje również to państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Definicja ta odnosi się, zatem do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w regulacjach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z austriackimi przepisami Podatnik został uznany za osobę posiadającą miejsce zamieszkania w Austrii, co potwierdzone zostało certyfikatem rezydencji. Jednocześnie, mając na uwadze, że dyspozycja art. 3 ust 1a pkt 2 Ustawy może zostać spełniona, kwestię miejsca zamieszkania (rezydencji podatkowej) Podatnika należy rozstrzygnąć stosując reguły kolizyjne ustalone w art. 4 ust. 2 Umowy.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu umawiających się państwach, jej status należy określić według następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
2. jeżeli nie można ustalić, w którym państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym zwykle przebywa,
3. jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, którego jest obywatelem,
4. jeżeli osoba jest obywatelem obu państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy umawiających się państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Zdaniem Podatnika, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz w związku z posiadaniem przez Niego miejsca zamieszkania w Austrii (co potwierdza austriacki certyfikat rezydencji), uprawniony jest wniosek, że posiada on miejsce zamieszkania na terytorium Austrii. Ponadto, Podatnik ma z tym krajem ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, gdyż tam znajduje się centrum jego aktywności życiowej. Pobyt w Polsce ma charakter czasowy i jest związany tylko z wykonywaniem obowiązków na rzecz Spółki.

W związku z powyższym, Podatnik stoi na stanowisku, iż zarówno w roku 2009, jak i w kolejnych latach nie będzie posiadał w Polsce miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy. Oznacza to, że zgodnie z art. 3 ust. 2a Ustawy będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Podatnik wskazuje, iż powyższe stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem Ministra Finansów prezentowanym w interpretacjach indywidualnych wydanych w oparciu o analogiczny stan faktyczny (np. interpretacja indywidualna MF wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 8 lipca 2009 r., znak IPPB4/415-337/09-2/MP; interpretacja indywidualna MF wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 maja 2008 r., znak IPPB2/415-373/08-3/SP; interpretacja indywidualna MF wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 kwietnia 2008 r., znak IPPB2/415-48/08-2/AZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się ? zgodnie z art. 3 ust. 2b cyt. ustawy ? w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a powołanej wyżej ustawy).

W myśl art. 4 ust. 1 umowy z dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921 oraz z 2008 r. Nr 222, poz. 1450) określenie ?osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie? oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnych charakterze, i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to jednak nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Postanowienia art. 4 ust. 2 ww. umowy mają natomiast zastosowanie w sytuacji, gdy w myśl postanowień ust. 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, tzn. gdy zachodzi kolizja ustawodawstw wewnętrznych obu państw w kwestii dotyczącej ustalenia miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,
4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Mając na uwadze opisane wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w 2009 r. po przekroczeniu 183 dni pobytu na terytorium Polski, będzie spełniał przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Austrii jak i w Polsce. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca przebywa i pracuje w Polsce, natomiast z Austrią ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (tam znajduje się jego centrum aktywności życiowej) oraz posiada tam majątek i jest uznany za rezydenta podatkowego tego państwa, miejsce zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawcy należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ust. 2 umowy.

Po dokonaniu analizy stopnia powiązań osobistych i gospodarczych wnioskodawcy, stwierdza się, iż stosownie do art. 4 ust. 2 lit. a) umowy, nie posiada on miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca ma silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Austrią.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w 2009 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż w Polsce podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Polski na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Ponadto należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB2/415-48/08-2/AZ, interpretacja indywidualna

IPPB4/415-337/09-2/MP, interpretacja indywidualna