Dofinansowania do wypoczynku zorganizowanego we własnym zakresie oraz dofinansowania do zakupu usług (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2009 r. (data wpływu 30.09.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości świadczeń socjalnych finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości świadczeń socjalnych finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, gospodarując jego środkami według zasad, określonych w ustawie z dnia 4 marca 1994 r., o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.).

Zgodnie z funkcjonującym w Spółce regulaminem ZFŚS, pracownicy korzystają z różnego rodzaju świadczeń finansowanych z ZFŚS, m.in. z dofinansowania do wypoczynku zorganizowanego we własnym zakresie (tzw. wczasy pod gruszą, których wypłata uzależniona jest od wykorzystania przez pracownika określonej ilości dni nieprzerwanego urlopu w danym roku) oraz z dofinansowania do zakupu usług sportowo-rekreacyjnych (poniesienie przez pracownika tego rodzaju kosztów dokumentowane jest fakturą VAT lub odpowiednio rachunkiem uproszczonym). Ponadto, dwukrotnie w roku, pracownicy Spółki otrzymują talony świąteczne, również sfinansowane w całości ze środków ZFŚS. Wysokość dopłat oraz wartość przekazywanych talonów jest przy tym każdorazowo uzależniana od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej danego pracownika Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, w związku z ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037), świadczenia rzeczowe i pieniężne, otrzymane przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, a zarazem sfinansowane w całości ze środków ZFŚS, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego łącznie do wysokości 380 złotych w skali roku, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2009 r., natomiast wartość otrzymanych bonów, talonów i innych znaków, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi, nadal w całości podlega opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 1 lit. b) oraz art. 2 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037), świadczenia rzeczowe i pieniężne, otrzymane przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, a zarazem sfinansowane w całości ze środków ZFŚS, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w ramach limitu 380 złotych w skali roku kalendarzowego, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r. Ze zwolnienia od podatku dochodowego w dalszym ciągu nie korzystają natomiast otrzymane przez pracownika talony, sfinansowane w całości ze środków ZFŚS.

W opinii Wnioskodawcy, zwolnieniu od podatku dochodowego - łącznie do kwoty 380 złotych w skali roku - podlegają zatem sfinansowane ze środków ZFŚS, otrzymane przez pracowników kwoty dofinansowania do wypoczynku zorganizowanego we własnym zakresie (czyli tzw. wczasy pod gruszą) oraz kwoty dofinansowania do zakupu usług sportowo-rekreacyjnych. Natomiast wartość sfinansowanych ze środków ZFŚS, otrzymanych przez pracowników talonów, nadal jest w całości opodatkowana.

W konsekwencji, jeśli pracodawca - jako płatnik - pobrał i odprowadził do urzędu skarbowego nienależne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych w trakcie roku 2009 świadczeń z ZFŚS, o których jest mowa powyżej, to w informacji rocznej PIT-11 (lub odpowiednio w rocznym obliczeniu podatku PIT-40) wartość tych świadczeń (maksymalnie do kwoty 380 złotych) powinien wyłączyć z ogólnej kwoty przychodów, natomiast kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy wykazać w wysokości faktycznie pobranej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenie majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne.

Z kolei, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) art. 21 ust. 1 pkt 67 otrzymał nowe brzmienie: wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej nowe brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 67 ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 01 stycznia 2009 r.

Jak wynika z przytoczonego przepisu skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

• wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

W związku z powyższym od dnia 01 stycznia 2009 r. zwolnieniem zawartym w ww. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są również otrzymane przez pracownika z związku z finansowaniem działalności socjalnej, świadczenia pieniężne z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 04.03.1994 r. o Zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, w przedszkolach oraz innych formach wychowywania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej ? rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż z ZFŚS pracownicy otrzymują między innymi następujące świadczenia:

• dofinansowania do wypoczynku zorganizowanego we własnym zakresie (tzw. wczasy pod gruszą, których wypłata uzależniona jest od wykorzystania przez pracownika określonej ilości dni nieprzerwanego urlopu w danym roku)

• dofinansowania do zakupu usług sportowo-rekreacyjnych (poniesienie przez pracownika tego rodzaju kosztów dokumentowane jest fakturą VAT lub odpowiednio rachunkiem uproszczonym).

• talony świąteczne.
  
  

Powyższe świadczenia są w całości finansowane ze środków ZFŚS. Wysokość dopłat oraz wartość przekazywanych talonów jest przy tym każdorazowo uzależniana od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej danego pracownika Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż ww. świadczenia pieniężne, a więc dofinansowania do wypoczynku zorganizowanego we własnym zakresie oraz dofinansowania do zakupu usług sportowo-rekreacyjnych wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz swoich pracowników z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych korzystają ze zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009 r. do wysokości limitu określonego w tym artykule.

Natomiast wartość sfinansowanych ze środków ZFŚS, otrzymanych przez pracowników talonów nie korzystają z powyższego zwolnienia. Przedmiotowe świadczenie stanowi dla pracowników przychody ze stosunku pracy i wraz z pozostałymi przychodami pracownika z tego źródła przychodów podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zwolnienie obejmuje świadczenia wypłacone od początku 2009 r. Limit w wysokości 380 zł określony w wyżej powołanym przepisie ma zastosowanie do wszystkich świadczeń pieniężnych i rzeczowych sfinansowanych w danym roku podatkowym z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie świadczenia rzeczowe i pieniężne wypłacone pracownikowi od początku roku, które zostały sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i jeśli suma ta przekroczyła kwotę 380 zł, to od kolejnych wypłaconych świadczeń należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy. Nie ma przy tym znaczenia, czy od wcześniej wypłaconych świadczeń była pobrana zaliczka. Znowelizowany przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że zwolnione są świadczenia łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł ? a takie brzmienie nakazuje płatnikowi sumować wypłacane świadczenia i nadwyżkę opodatkować. Dopiero w informacji PIT-11 (lub odpowiednio w rocznym obliczeniu podatku PIT-40) płatnik uwzględni zwolnienia, a podatnik odzyska nadpłaconą zaliczkę wykazując nadpłatę w zeznaniu rocznym. Płatnik powinien pomniejszyć kwotę przychodu uzyskanego przez pracownika o wartości zwolnienia i pokazać zaliczki pobrane w ciągu roku, łącznie z zaliczką od świadczeń zwolnionych, którą odprowadził do urzędu skarbowego przed wejściem w życie znowelizowanych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.