1. Czy rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? Wnioskodawca (...)

1. Czy rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? Wnioskodawca może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury? 2. Czy koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? Wnioskodawca może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury? 3. Czy koszty przesyłki druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? do Polski Wnioskodawca może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów od emerytury - jest nieprawidłowe.


Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów od emerytury.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest obywatelem Polski od 2011 r. na stale mieszkającym w Norwegii. Jednocześnie, jako były policjant otrzymuje emeryturę w Polsce. Jest to jedyne źródło dochodu Wnioskodawcy na terenie RP. Od otrzymywanej emerytury odprowadza w Polsce podatek na podstawie otrzymywanego z ZER MSW druku PIT-40A.


W piśmie z dnia 11 września 2014 r. Zakład Emerytalno - Rentowy MSW, powołując się na art. 34 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, zażądał od Wnioskodawcy zwrotu dołączonego do pisma druku ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? po uprzednim wypełnieniu i uzyskaniu poświadczenia podpisu, lub przesłanie zaświadczenia o pozostawaniu przy życiu sporządzonego przez placówkę dyplomatyczną RP lub właściwy w tym zakresie urząd.


Jednocześnie Wnioskodawca został poinformowany, że niedopełnienie nałożonych na Wnioskodawcę obowiązków spowoduje wstrzymanie wypłaty emerytury, stosownie do zapisu art. 45 ww. Ustawy.


Potwierdzenie podpisu pod załączonym drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? Wnioskodawca uzyskał u notariusza sądowego, gdzie wniósł stosowną opłatę w wysokości 258 koron norweskich (ok. 130 zł). Dodatkowo poniósł koszty dojazdu do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? i koszty przesyłki druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? do Polski.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? Wnioskodawca może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury?
  2. Czy koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? Wnioskodawca może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury?
  3. Czy koszty przesyłki druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? do Polski Wnioskodawca może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury?


Zdaniem Wnioskodawcy.


  1. Opłatę wniesioną za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? można zaliczyć jako koszt uzyskania emerytury jako koszt poniesiony w celu zachowania źródła przychodu, o którym jest mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  2. Art. 22 ust. 1 Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.


  1. Koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? można zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury jako koszt poniesiony w celu zachowania źródła przychodu, o którym jest mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


  2. Koszty przesyłki do Polski druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? można zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu emerytury jako koszt poniesiony w celu zachowania źródła przychodu, o którym jest mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).


Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.


Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).


Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.


Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.


Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba mająca miejsce zamieszkania w Norwegii uzyskuje emeryturę z Polski.


W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji, podpisane w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz. U z 2013 r., poz. 680).

W myśl art. 17 ust. 1 Konwencji, emerytury, renty i inne podobne świadczenia lub renty kapitałowe uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, są opodatkowane tylko w pierwszym wymienionym Państwie.


Na podstawie art. 17 ust. 2 ww. Konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, świadczenia otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych drugiego Umawiającego się Państwa, na podstawie jakiegokolwiek obowiązkowego systemu emerytalnego lub na podstawie systemu emerytalnego, który jest uznawany dla celów podatkowych, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.


W świetle powyższego, emerytura otrzymywana przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Norwegii może być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Norwegii.


Postanowienie w Konwencji, że danego rodzaju dochód ?może podlegać? opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.


Do opodatkowania emerytury w Polsce należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).


Zgodnie z art. 10 ww. ustawy, przychodami są m.in. emerytura lub renta.


Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


Na podstawie art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.


Wątpliwość Wnioskodawcy budzie kwestia możliwości uwzględnienia w rozliczeniu emerytury kosztów uzyskania przychodów obejmujących rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty przesyłki do Polski druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?.


Na podstawie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.


Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że koszty obejmujące rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty przesyłki do Polski druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty? nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z tytułu emerytury, gdyż nie są związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę przychodu z emerytury. Emerytura ta przysługuje bowiem Wnioskodawcy i jest jego przychodem niezależnie od poniesienia, bądź nie powyższych kosztów. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przy tym w odniesieniu do emerytur żadnych szczególnych regulacji, które nakazywałyby pomniejszenie przychodu uzyskiwanego z tego tytułu o koszty uzyskania przychodów, jak choćby uczyniono to w art. 22 ust. 2 ustawy wobec przychodów ze stosunku służbowego, czy też stosunku pracy.


Pomimo więc subiektywnego i w pewnej mierze uzasadnionego przekonania Wnioskodawcy, że koszty obejmujące rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty przesyłki do Polski druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, są dla niego koniecznymi kosztami, warunkującymi praktyczną możliwość otrzymania emerytury, to jednak na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowe koszty nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu z emerytury i tym samym pomniejszać ten przychód przy jego opodatkowaniu.


Oznacza to zatem, że podstawą do obliczenia należnego podatku w przypadku emerytury jest łączna kwota świadczenia emerytalnego, o której mowa w cytowanym już art. 12 ust. 7 ww. ustawy, a więc w wysokości w jakiej przysługuje ona Wnioskodawcy.


Reasumując, należy stwierdzić, że w rozliczeniu emerytury Wnioskodawca nie może uwzględnić kosztów uzyskania przychodu obejmujących rachunek za potwierdzenie ?poświadczenia życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty związane z dojazdem do notariusza w celu potwierdzenia podpisu pod drukiem ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?, koszty przesyłki do Polski druku ?poświadczenie życia i zamieszkania emeryta lub rencisty?.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? (Dz. U. z 2012 r., Nr 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika