Ustalenie obowiązku podatkowego w Polsce za lata 2005-2007 i możliwość skorzystania z abolicji podatkowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28.10.2008 r. (data wpływu 31.10.2008 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 01.01.2008 r. (data wpływu 05.01.2008 r.) na wezwanie z dnia 17.12.2008 r. Nr IPPB4/415-80/08-3/SP o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce za lata 2005-2007 i możliwości skorzystania z abolicji podatkowej za ww. lata ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.10.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce za lata 2005-2007 i możliwości skorzystania z abolicji podatkowej za ww. lata.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2009 lub 2010 Wnioskodawca wraca do Polski z zamiarem stałego pobytu.

Do dnia 26 czerwca 2005 roku osiągał w Polsce dochody z tytułu pracy. W dniu 15 lipca 2005 roku wyjechał wraz z małżonką do Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu i tam w dniu 18 lipca 2005 roku podjął pracę.

W chwili obecnej nadal mieszka i pracuje w Wielkiej Brytanii oraz tam płaci podatek dochodowy. W Polsce nie posiada żadnego majątku ani nie osiąga dochodów. Dnia 13 marca 2006 roku Wnioskodawca otrzymał w Wielkiej Brytanii status rezydenta podatkowego z mocą obowiązującą od dnia 15 lipca 2005 roku. W marcu tego samego roku zwrócił się do Urzędu Skarbowego Kraków ? Podgórze z pytaniem czy w związku z przeniesieniem centrum interesów życiowych do Wielkiej Brytanii oraz uzyskaniem tam statusu rezydenta podatkowego jest zobowiązany rozliczać się w Polsce z dochodu uzyskanego z tytułu pracy w Wielkiej Brytanii za 2005 rok. W odpowiedzi uzyskał postanowienie Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej uznające za prawidłowe swoje stanowisko zawarte we wniosku, iż nie jest zobowiązany rozliczać w Polsce się z dochodów uzyskiwanych w Wielkiej Brytanii.

Pismem z dnia 17.12.2008 r. Nr IPPB4/415-80/08-3/SP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• sprecyzowanie pytania przyporządkowanego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz<
• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania zawartego we wniosku.
  
  

Pismem z dnia 01.01.2009 r. (data wpływu 05.01.2009 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje:

Wniosek dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce oraz możliwości skorzystania z abolicji podatkowej.

Oczywiste jest dla Wnioskodawcy, iż w chwili obecnej podlega w Polsce tylko ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, ale nie jest oczywiste czy zmieniając miejsce zamieszania w roku 2009 poprzez powrót do Polski nadal obowiązek podatkowy w latach 2005 ? 2007 pozostanie ograniczony. Dlatego też pytanie związane jest pośrednio z abolicją podatkową, ponieważ, jeśli obowiązek podatkowy za lata 2005 ? 2007 po powrocie do Polski zmieni się na nieograniczony, skorzystanie z abolicji podatkowej będzie dla Wnioskodawcy korzystne.

W październiku 2008 roku Krajowa Informacja Podatkowa oraz Urząd Skarbowy Kraków ? Podgórze udzielił Wnioskodawcy telefonicznej informacji, iż składanie przez Wnioskodawcę wniosku o umorzenie zaległości podatkowej jest niezasadne, gdyż posiadając miejsce zamieszkania oraz status rezydenta podatkowego w Wielkiej Brytanii nie podlega abolicji podatkowej, gdyż jego dochody nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Na potwierdzenie tych informacji Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o pisemne potwierdzenie tych informacji.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż opis stanu faktycznego zamieszczony we wniosku miał na celu tylko i wyłącznie wyczerpujące przedstawienie jego sytuacji oraz przyporządkowany był pytaniu o zdarzenie przyszłe i nie stanowił opisu dodatkowego stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy po powrocie do Polski w 2009 lub 2010 roku z zamiarem stałego pobytu Wnioskodawca będzie zobowiązany rozliczyć się w Polsce z dochodów uzyskanych w latach 2005 ? 2007 w Wielkiej Brytanii...
2. Czy biorąc pod uwagę fakt, iż posiada rezydencję podatkową w Wielkiej Brytanii oraz tam w latach 2005 ? 2007 znajdowało się jego centrum interesów życiowych zasadne jest złożenie przez Wnioskodawcę wniosku o umorzenie zaległości podatkowej za lata 2005 ? 2007...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ponieważ w latach 2005-2007 centrum interesów życiowych Wnioskodawcy znajdowało się w Wielkiej Brytanii i tam posiadał status rezydenta, nie jest zobowiązany po powrocie do Polski rozliczać się w Polsce z dochodów uzyskanych za granicą.

Zgodnie z zasadą iż prawo nie działa wstecz oraz z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą, o obowiązku podatkowym na terenie danego kraju decyduje miejsce zamieszkania oraz tzw. centrum interesów życiowych. Ponieważ od dnia 15 lipca 2005 roku Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, tam posiada nieograniczony obowiązek podatkowy, a w Polsce podlega tylko i wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Tam również znajduje się centrum interesów życiowych Wnioskodawcy, gdyż najbliższa rodzina również mieszka z nim w Wielkiej Brytanii, a w Polsce nie posiada żadnego majątku.

W związku z tym dopiero w dniu, w którym Wnioskodawca wróci do Polski na stałe i przeniesie do Polski centrum swoich interesów życiowych, będzie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, natomiast lata, w których pracował na terenie Wielkiej Brytanii nadal będą traktowane przez organy podatkowe jako lata ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce i w związku z tym nawet po powrocie do Polski nie będzie zobowiązany rozliczać się w Polsce z dochodu uzyskanego na terenie Wielkiej Brytanii w latach 2005 ? 2007.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zasadności składania wniosku o umorzenie zaległości podatkowej jest zgodne z informacją udzieloną mu przez polskie organy podatkowe. Wnioskodawca uważa, iż ponieważ nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w latach 2005 ? 2007 i posiada rezydencję podatkową w Wielkiej Brytanii ustawa abolicyjna go nie dotyczy i nie jest zasadne składanie ww. wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie do treści art. 3 ust. 2a osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie? oznacza ? z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu ? każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie ?miejsca zamieszkania? nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Rozpatrując obowiązek podatkowy w 2007 roku należy wziąć pod uwagę przepisy podatkowe obowiązujące od 01.01.2007 r.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu do Wielkiej Brytanii, tj. od 15 lipca 2005 roku do końca 2007 roku posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Wielkiej Brytanii. Do dnia 26 czerwca 2005 roku uzyskiwał Pan dochody w Polsce z tytułu pracy. W Wielkiej Brytanii Pan mieszka z żoną z zamiarem stałego pobytu. W Wielkiej Brytanii podjął Pan pracę w dniu 18 lipca 2005 r. i tam płaci Pan podatek dochodowy. W Polsce nie posiada Pan żadnego majątku i nie osiąga dochodów. W dniu 13.03.2006 r. uzyskał Pan status rezydenta podatkowego Wielkiej Brytanii z mocą obowiązującą od dnia 15.07.2005 r. W 2009 lub 2010 roku zamierza Pan wrócić do Polski z zamiarem stałego pobytu.

Osoba fizyczna, która przynajmniej w jednym roku podatkowym, w okresie od 2002 do 2007 roku podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i uzyskiwała przychody z pracy za granicą, do których miała zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia może skorzystać z abolicji podatkowej.

Abolicja podatkowa została uregulowana w ustawie z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894).

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy dotyczy podatnika, który przynajmniej w jednym roku podatkowym, w okresie od 2002 roku do 2007 roku, podlegał obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym i uzyskiwał w tym roku przychody z pracy, do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli dana osoba nie była polskim rezydentem podczas któregokolwiek z okresów, do których odnosi się ustawa abolicyjna, to w stosunku do wskazanego okresu nie może skorzystać z jej postanowień. Powodem niemożności skorzystania z ustawy abolicyjnej jest to, że w danym okresie osoba ta nie była objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, a więc nie miała obowiązku rozliczenia podatkowego w Polsce dochodów uzyskanych poza terytorium Polski. Tym samym, jeżeli ta osoba nie podlegała obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to nie może za ten sam okres skorzystać z uregulowań, które jej nie dotyczyły.

Nadmienić należy, iż metoda proporcjonalnego odliczenia obowiązywała w umowie, którą Rzeczypospolita Polska zawarła z Wielką Brytanią w latach 2002 ? 2006.

Reasumując, należy stwierdzić, iż biorąc pod uwagę fakt, iż posiada Pan rezydencję podatkową w Wielkiej Brytanii oraz tam w latach 2005 ? 2007 znajdowało się centrum interesów życiowych nie jest zasadne złożenie przez Pana wniosku o umorzenie zaległości podatkowej za ww. lata. Po powrocie do Polski w 2009 lub 2010 roku z zamiarem stałego pobytu nie będzie Pan zobowiązany rozliczyć się w Polsce z dochodów uzyskanych w latach 2005 ? 2007 w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.