Czy uzyskane z tytułu sprzedaży kwoty stanowią przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego? (...)

Czy uzyskane z tytułu sprzedaży kwoty stanowią przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego? Jeśli tak, to czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zarówno cena jak i odsetki, czy są od tego podatku zwolnione?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów ? uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 1700/11 z dnia 16 marca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2014 r.) ? stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 29 grudnia 2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 28 lutego 2011 r. (data nadania 28 lutego 2011 r., data wpływu 4 marca 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 18 lutego 2011 r. Nr IPPB4/415-991/10-2/JK (data nadania 18 lutego 2011 r., data doręczenia 23 lutego 2011 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości na rzecz Miasta oraz zasądzonych wyrokiem sądu odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty za przedmiotową nieruchomość ? jest prawidłowe,
  • zastosowania do uzyskanego przychodu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 29 grudnia 2010 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości na rzecz Miasta oraz zasądzonych wyrokiem sądu odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty za przedmiotową nieruchomość, a także zastosowania do uzyskanego przychodu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 18 lutego 2011 r. Nr IPPB4/415-991/10-2/JK (data nadania 18 lutego 2011 r., data doręczenia 23 lutego 2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.


Pismem z dnia 28 lutego 2011 r. (data nadania 28 lutego 2011 r., data wpływu 4 marca 2011 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek w terminie.


We wniosku i uzupełnienia przedstawiono następujący stan faktyczny:


Postanowieniem z dnia 26 września 2001 r. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/6 w prawie własności gospodarstwa rolnego o pow. 1,2860 ha. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła w drodze zasiedzenia z dniem 1 lipca 1961 roku zgodnie z ww. postanowieniem. Na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po M. P. Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia kolejny udział 1/6 w przedmiotowym gospodarstwie rolnym. M. P. zmarła 5 maja 1967 r. Wobec powyższego Wnioskodawczyni była właścicielką przedmiotowego gospodarstwa w udziale 1/3 do czasu jego sprzedaży. Przedmiotowa nieruchomość została sprzedana w wyniku wyroku Sądu Okręgowego z dnia 8 kwietnia 2009 r., który uprawomocnił się w dniu 24 lutego 2010 r. Wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2009 r. Sąd Okręgowy zobowiązał pozwanego Miasto i w tym zakresie zastąpił oświadczenia woli stron (zastąpił umowę sprzedaży) do wykupu przedmiotowego udziału w gospodarstwie rolnym opisanego obecnie w księdze wieczystej za cenę 2.953.513,00 zł. Wyrok ten został zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 24 lutego 2010 r. w ten sposób, że zasądził odsetki ustawowe od ceny sprzedaży od dnia 15 sierpnia 2002 r. do dnia zapłaty. Pozwane Miasto zapłaciło cenę wraz z odsetkami na przełomie marca i kwietnia 2010 r. na rzecz Wnioskodawczyni. W związku ze sprzedażą grunty nie utraciły charakteru rolnego, a ich nabywca Miasto może nadal je wykorzystywać rolniczo, z uwagi na ich przeznaczenie w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego na cele publiczne (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony uchwałą Rady Gminy z 28 sierpnia 2000 r.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy uzyskane z tytułu sprzedaży kwoty stanowią przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego? Jeśli tak, to czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zarówno cena jak i odsetki, czy są od tego podatku zwolnione?


Zdaniem Wnioskodawczyni,


Z uwagi, że podstawą zadania wykupu nieruchomości był art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Wnioskodawczyni zgodnie z ust. 9 art. 37 ww. ustawy wystąpiła z pozostałymi współwłaścicielkami o zasądzenie również odsetek od ceny sprzedaży z tytułu nieterminowego zaspokojenia swojego roszczenia. Sąd również w tym zakresie uwzględnił żądanie pozwu. Przedmiotowa nieruchomość zarówno w momencie nabycia przez zasiedzenie jak i w momencie sprzedaży (w wyniku wyroku Sądu) stanowiła gospodarstwo rolne. Wnioskodawczyni uważa, że uzyskany z tytułu ww. sprzedaży przychód w całości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno cena jak i odsetki. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nie można rozdzielać i poddawać innym regulacjom podatkowym przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowego gospodarstwa rolnego na dwie części tj. cenę i odsetki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, cały przychód z tego tytułu winien być poddany uregulowaniom podatkowym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zostać uznany za nie spełniający przesłanek do zakwalifikowania go jako źródło przychodu i wobec tego nie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, lub też uznając, że sprzedaż dotyczy udziału w gospodarstwie rolnym zakwalifikowanie przedmiotowej sprzedaży jako źródła przychodu podlegającego zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 pkt 28 i 29 ww. ustawy. Pomimo, że odsetki mają charakter akcesoryjny w stosunku do roszczenia głównego, ale przede wszystkim mają charakter niesamoistny, tzn. nie mogą istnieć w oderwaniu od kwoty głównej i ich istnienie podlega tej samej ocenie co istnienie roszczenia głównego. W związku z powyższym również z tych powodów opodatkowanie odsetek w tym przypadku nie powinno mieć miejsca w sytuacji, gdy kwota główna nie podlega takiemu opodatkowaniu. W przeciwnym wypadku mielibyśmy do czynienia z sytuacją usamodzielnienia istnienia odsetek w stosunku do kwoty głównej co stanowiłoby pogwałcenie konstrukcji roszczenia o odsetki w polskim prawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB4/415-991/10-4/JK z dnia 25 marca 2011 r., w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, że przychód uzyskany ze sprzedaży w 2009 r. udziału w nieruchomości nie będzie stanowił źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem sprzedaż ww. nieruchomości została dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto. Z uwagi na fakt, że przychód ze sprzedaży nieruchomości nie stanowi źródła przychodu tym samym w rozpatrywanej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odsetki wypłacone na podstawie wyroku sądowego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja została doręczona Wnioskodawczyni w dniu 1 kwietnia 2011 r.


W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawczyni, wniosła pismem z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.


W odpowiedzi na powyższe tut. organ pismem z dnia 29 kwietnia 2011 r. Nr IPPB4/415-991/W/10-6/JK (skutecznie doręczonym w dniu 6 maja 2011 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Pani B. K., w dniu 27 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.), złożyła za pośrednictwem tut. organu, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB4/415-991/10-4/JK z dnia 25 marca 2011 r.

Strona zaskarżyła w całości pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 marca 2011 r. Nr IPPB4/415-991/10-4/JK, jako niezgodną z prawem w zakresie w jakim stwierdza, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zasądzone wyrokami odsetki ustawowe od ustalonej ceny sprzedaży udziału w gospodarstwie rolnym, tj. naruszającą art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 i 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 32 i 217 Konstytucji RP i wniosła o jej uchylenie i uznanie stanowiska Strony przedstawionego we wniosku z dnia 29 grudnia 2010 r. za prawidłowe.

Wyrokiem z dnia 16 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1700/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB4/415-991/10-4/JK z dnia 25 marca 2011 r.


W uzasadnieniu wyroku Sąd uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie.


Spór w rozpoznawanej sprawie dotyczył kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zasądzonych przez sąd, a otrzymanych przez Skarżącą ustawowych odsetek stanowiących rekompensatę za zwłokę w wykupie nieruchomości przez Miasto. Z akt sprawy wynikało, że nieruchomość, którą w związku z orzeczeniem sądu zobowiązane było wykupić Miasto, Skarżąca nabyła w drodze dziedziczenia przed 1 stycznia 2007 r. Kwota wykupu została uznana za wolną od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem, w obowiązującym wówczas brzmieniu, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w całości ? jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Przychód uzyskany przez Skarżącą ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. W niniejszej sprawie Minister Finansów stanął na stanowisku, że zasądzone wyrokiem ustawowe odsetki stanowią dla Skarżącej przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. Podniósł, że odsetki mają ze swej istoty charakter uboczny względem świadczenia głównego. Z kolei ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia odsetek od opodatkowania. Jedyny wyjątek w tym zakresie stanowi wyraźnie wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 95 u.p.d.o.f. zwolnienie odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń związanych ze stosunkiem pracy.

Sąd nie podzielił poglądu Ministra Finansów. Wprawdzie użyte w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. sformułowanie ?w szczególności? świadczy o tym, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co sprawia, że do tej kategorii przychodów można również zaliczyć inne przychody niż te, których przykłady wymienione zostały w tym przepisie, nie oznacza to jednak, że pojęcie ?przychodów z innych źródeł? ma nieograniczony zakres obejmujący wszelkie mogące wchodzić w rachubę i mające kontekst materialny relacje, jakie zachodzić mogą pomiędzy podmiotami prawnymi. Nie ulega też wątpliwości, że odsetki zasądzone na rzecz Skarżącej są bezpośrednio związane z przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, który korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. W ocenie Sądu, sposób opodatkowania odsetek od danej należności może być tylko jeden tzn. należność główna i odsetki powinny być opodatkowane według jednego przepisu ustawy podatkowej. W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie sposób bowiem za odrębne źródło przychodów uznać przychodów z odpłatnego zbycia (wykupu) nieruchomości i odsetek od kwoty wykupu tej nieruchomości. Przychody z tytułu odsetek należą bowiem z reguły do tego samego źródła co zobowiązanie, od którego są naliczane. I tak np. odsetki od należności pracowniczych zalicza się do przychodów ze stosunku pracy, a odsetki od świadczeń z umów o dzieło i zlecenia, wykonywanych w warunkach określonych w art. 13 pkt 8 u.p.d.o.f., do działalności wykonywanej osobiście.

Konsekwentnie więc, zdaniem Sądu, skoro w rozpoznawanej sprawie przychód z tytułu wykupu nieruchomości jako przychód ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 8 pkt 1 lit. a) u.p.d.o.f. korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) u.p.d.o.f., to z takiego samego zwolnienia korzystają odsetki zasądzone od kwoty wykupu. W związku z powyższym za zasadny Sąd uznał zarzut błędnej interpretacji przepisu art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 i art. 21 ust. 1 u.p.d.o.f.

Sąd zaznaczył, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy Minister Finansów uwzględni powyższą argumentację Sądu.


Od powyższego wyroku, pismem z dnia 11 maja 2012 r. Nr IO-007-72/12 została złożona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie skarga kasacyjna, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku.


Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 1596/12, NSA oddalił skargę kasacyjną.


Na wstępie uzasadnienia wyroku, Sąd stwierdził, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, wobec czego podlega oddaleniu na podstawie art. 184 p.p.s.a. Sąd zauważył, że tożsame zagadnienie prawne leżące u podstaw rozpoznawanej sprawy (II FSK 1596/12), w analogicznym stanie faktycznym i prawnym, było również przedmiotem rozpoznania w sprawach zakończonych wyrokami NSA m.in. z dnia 6 czerwca 2014 r., II FSK 1611/12, II FSK 2706/12, II FSK 3189/12, II FSK 3135/12; z dnia 25 lutego 2014 r., II FSK 702/12; z dnia 29 stycznia 2014 r., II FSK 333/12; z dnia 20 grudnia 2013 r., II FSK 115/12, więc w konkretnej sprawie NSA dostrzega i odpowiednio uwzględnia argumentację przedstawioną w ww. wyrokach, a zwłaszcza w wyroku NSA z dnia 25 lutego 2014 r., II FSK 702/12.

Sąd wskazał, że w ramach podstawy z art. 174 pkt 1 p.p.s.a. Dyrektor IS postawił zarzut błędnej wykładni art. 10 ust. 1 pkt 8 i 9 oraz art. 20 u.p.d.o.f., poprzez błędną wykładnię, prowadzącą WSA w Warszawie do uznania, że ? w warunkach sprawy, kwota zasądzonych odsetek korzysta ze zwolnienia podatkowego, gdyż należność główna ? z którą odsetki są związane, nie podlega opodatkowaniu z uwagi na upływ pięcioletniego terminu od daty nabycia nieruchomości, gdy tymczasem roszczenie o odsetki jest roszczeniem o charakterze akcesoryjnym w stosunku do należności głównej i ? co do którego u.p.d.o.f. nie przewiduje zwolnienia od podatku. Stawiając zarzut błędnej wykładni Sąd wyjaśnił, na czym polegał błąd sądu w odczytaniu normy prawnej poprzez wskazanie, na jakim etapie wykładni błąd ten powstał (czy był przykładowo wynikiem poprzestania wyłącznie na wykładni językowej w sytuacji, gdy nie dawała ona jednoznacznego wyniku, wadliwej kolejności zastosowania dyrektyw pierwszego stopnia, czy też niewłaściwego zastosowania dyrektyw preferencji). Zdaniem Sądu, Strona wskazująca tego typu zarzut powinna też wyjaśnić, jakie znaczenie przepisu (normy) uważa ona za prawidłowe, właściwe i dlaczego. Sednem sporu w tej sprawie jest obecnie przypisanie do konkretnego źródła przychodów odsetek zasądzonych wyrokiem sądu powszechnego na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie WSA w Warszawie odsetki te jako roszczenie akcesoryjne w stosunku do ceny wykupu powinny być zaliczone do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Dyrektor IS w interpretacji zaliczył odsetki do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.

Formułując podstawy kasacyjne, Sąd podniósł, że Dyrektor IS zarzucił błędną wykładnię art. 10 ust. 1 pkt 8 i 9 oraz art. 20 u.p.d.o.f. Natomiast zarówno opis zarzutu, jak i uzasadnienie skargi kasacyjnej nie odnoszą się, zdaniem Sądu do przyporządkowania odsetek do konkretnego źródła, ale do przepisów dotyczących zwolnień podatkowych, wynikających z przepisów ustawy podatkowej. Wyliczając przypadki, w których dochód jest zwolniony od opodatkowania, organ wywodził, że nie przewidziano zwolnienia od opodatkowania tego rodzaju odsetek. Według Sądu, nie dokonano natomiast wykładni art. 10 ust. 1 pkt 8 i 9 i art. 20 u.p.d.o.f. w celu wyjaśnienia, dlaczego zdaniem Dyrektora IS pogląd Sądu pierwszej instancji, że odsetki powinny być zaliczone do tego samego źródła co dochód ze sprzedaży udziału, jest wadliwy. Brakuje także jakiejkolwiek argumentacji, która potwierdzałaby stanowisko organu, że odsetki te stanowią przychód z innych źródeł. Za taką Sąd nie może bowiem uznać tej, która odnosiła się do akcesoryjnosci odsetek w świetle regulacji prawa cywilnego. Dyrektor IS zarzucił, że: ?Stwierdzenie sądu, że odsetki są bezpośrednio ? na gruncie niniejszej sprawy, związane z przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości oraz, że brak jest podstaw by przychód wynikający z tego samego zdarzenia przypisywać do dwóch odrębnych źródeł przychodów jest o tyle słuszne, że odsetki są zawsze związane z należnością główną zaś ? biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy ustawy, uznać należy że brak jest podstaw prawnych do tego, by takiego rozróżnienia ? co do źródła przychodu, nie zastosować. Nie można bowiem utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem (naprawieniem szkody)?. Sąd zaznaczył, że w rozpatrywanej sprawie jednak ani Skarżąca, ani Sąd pierwszej instancji nie traktowali odsetek, zasądzonych wyrokiem, jako odszkodowania. W ocenie Sądu, nie wiadomo zatem, dlaczego Dyrektor IS uznaje wykładnię art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. za błędną, skoro co do zasady zgadza się z argumentacją WSA w Warszawie, że odsetki stanowią roszczenie akcesoryjne, a ta właśnie cecha odsetek przemawiała zdaniem tego Sądu za zaliczeniem ich do tego samego źródła przychodów, co należność główna.

Według Sądu, Dyrektor IS nie przeprowadził żadnej analizy przepisów u.p.d.o.f., z których wynikałoby, co ustawa podatkowa zalicza do przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Naczelny Sąd Administracyjny orzeka w granicach skargi kasacyjnej, nie wolno mu doprecyzowywać zarzutów skargi kasacyjnej za stronę bądź zastępować stronę w uzasadnieniu zarzutów (art. 183 § 1 p.p.s.a.). Skoro strona składająca skargę kasacyjną nie wskazała błędów wykładni popełnionych przez sąd i nie wskazała własnej wykładni wskazanych w podstawach kasacyjnych przepisów, to Naczelny Sąd Administracyjny nie może się merytorycznie odnieść do tak sformułowanego zarzutu.

Z tych powodów Naczelny Sąd Administracyjny skargę kasacyjną oddalił na podstawie art. 184 p.p.s.a.


W dniu 30 lipca 2014 r. do tutejszego organu wpłynął prawomocny wyrok z dnia 16 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1700/11.


Biorąc pod uwagę spostrzeżenia Sądu, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie dokonał ponownego rozpatrzenia przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1700/11 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości na rzecz Mista oraz zasądzonych wyrokiem sądu odsetek z tytułu nieterminowej zapłaty za przedmiotową nieruchomość oraz nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania do uzyskanego przychodu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą?, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) ? przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy ? przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.


Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.


Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

  • odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  • zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.


Ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ? c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy ? do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone, w wyżej wymienionej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują użytego w tym przepisie pojęcia ?nabycie?. Należy zatem odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), z których wynika, że nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Zgodnie z art. 172 § 1 ustawy Kodeks cywilny, posiadacz nieruchomości nie będący właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od dwudziestu lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze w takim przypadku nabycie nieruchomości następuje po upływie trzydziestu lat.

Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności.

Ponadto, zgodnie z art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, który nastepuje stosownie do art. 924 tejże ustawy z chwilą śmierci spadkodawcy. Sąd postanowieniem stwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę w myśl art. 1025 § 1 ww Kodeksu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawczyni nabyła w drodze zasiedzenia z dniem 1 lipca 1961 r. udział 1/6 w przedmiotowej nieruchomości, stanowiącej gospodarstwo rolne oraz w drodze spadku w dniu 5 maja 1967 r. udział w 1/6 przedmiotowej nieruchomości. Zatem pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął odpowiednio z końcem 1966 r. i z końcem 1972 r.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem sprzedaż ww. udziału w nieruchomości została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Odnosząc się do przyznanych wraz z ceną sprzedaży odsetek, wskazać należy, że przepis art. 10 ust. 1 ustawy, oprócz źródeł przychodów określonych rodzajowo (np. ze sprzedaży nieruchomości, ze stosunku pracy, z pozarolniczej działalności gospodarczej), przewiduje również inne źródła przychodów, zdefiniowane w art. 20 ust. 1. Zgodnie z tym przepisem, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wprawdzie użyte w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. sformułowanie ?w szczególności? świadczy o tym, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co sprawia, że do tej kategorii przychodów można również zaliczyć inne przychody niż te, których przykłady wymienione zostały w tym przepisie, nie oznacza to jednak, że pojęcie ?przychodów z innych źródeł? ma nieograniczony zakres obejmujący wszelkie mogące wchodzić w rachubę i mające kontekst materialny relacje, jakie zachodzić mogą pomiędzy podmiotami prawnymi. Nie ulega też wątpliwości, że odsetki zasądzone na rzecz Skarżącej są bezpośrednio związane z przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, który korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. Sposób opodatkowania odsetek od danej należności może być tylko jeden tzn. należność główna i odsetki powinny być opodatkowane według jednego przepisu ustawy podatkowej. W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie sposób bowiem za odrębne źródło przychodów uznać przychodów z odpłatnego zbycia (wykupu) nieruchomości i odsetek od kwoty wykupu tej nieruchomości. Przychody z tytułu odsetek należą bowiem z reguły do tego samego źródła co zobowiązanie, od którego są naliczane.

Zasądzone na rzecz Wnioskodawczyni odsetki są bezpośrednio związane z przychodem z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, a dokładnie ? stanowią element tego przychodu, który ? jak wskazano powyżej ? nie podlegał opodatkowaniu z uwagi na upływ 5 ? letniego terminu przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Brak jest podstaw, aby przychód wynikający z tego samego zdarzenia ? sprzedaży nieruchomości przypisywać do dwóch odrębnych źródeł przychodów.

Zatem, skoro uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości, jako przychód ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 8 pkt 1 lit. a), nie podlega opodatkowaniu, z uwagi na upływ 5-letniego terminu od daty nabycia tej nieruchomości, to nie podlega opodatkowaniu zarówno określona przez sąd cena sprzedaży, jak i kwota odsetek naliczonych od tej ceny. Obie te bowiem kwoty składają się na przychód Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości (części nieruchomości).

W związku z powyższym, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości, tj. cena wraz z zasądzonymi odsetkami nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.


W tej części zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.


Z uwagi na fakt, że przychód ze sprzedaży nieruchomości wraz z zasądzonymi odsetkami nie stanowi źródła przychodu tym samym w rozpatrywanej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przez Wnioskodawczynię. Tym samym, stanowisko w tej części jest nieprawidłowe.

Należy nadmienić, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działania lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika