Określenie przychodu podatkowego z tytułu akcji promocyjnej

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przychodu podatkowego z tytułu akcji promocyjnej (pytanie nr 4).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której m.in. świadczy na rzecz swoich klientów usługi leasingu operacyjnego oraz udziela pożyczek przedsiębiorcom (przeznaczonych m.in. na finansowanie zakupu pojazdów).

W związku z zawartymi umowami leasingu/pożyczki i zgodnie z ich postanowieniami Wnioskodawca pobiera od korzystających/pożyczkobiorców miesięczne raty leasingowe/raty pożyczki.

Przy zawieraniu umów leasingu z korzystającymi oraz umów pożyczki z pożyczkobiorcami Wnioskodawca oferuje korzystającym/pożyczkobiorcom możliwość przystąpienia jako ubezpieczony do zawartych przez Wnioskodawcę umów ubezpieczenia grupowego na życie.

Jeżeli korzystającym/pożyczkobiorcą jest podmiot niebędący osobą fizyczną, ochroną ubezpieczeniową mogą być objęci członkowie organów zarządzających lub wspólnicy tych podmiotów. Potencjalne odszkodowanie przysługuje w pierwszej kolejności Wnioskodawcy i przeznaczone jest na spłatę lub zabezpieczenie spłaty wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy w stosunku do korzystającego/pożyczkobiorcy w przypadku ewentualnego wygaśnięcia lub wypowiedzenia umowy leasingu/pożyczki (które może mieć miejsce np. w przypadku braku spadkobierców lub wypowiedzenia im umowy).

Wnioskodawca, jako ubezpieczający, jest zobowiązany wobec ubezpieczyciela do zapłaty składki, zgodnie z art. 808 § 2 kodeksu cywilnego. Z odpowiednich ustaleń między Wnioskodawcą a korzystającym/pożyczkobiorcą wynikać będzie jednak, że koszt ubezpieczenia ponosić będzie korzystający/pożyczkobiorca.

W celu zachęcenia klientów do skorzystania z usług Wnioskodawcy i w konsekwencji zwiększenia swoich przychodów, Wnioskodawca podejmuje różnego rodzaju działania promocyjne. W ramach tych działań Wnioskodawca, aby uatrakcyjnić swoją ofertę i uczynić ją bardziej konkurencyjną, zamierza obciążać korzystających/pożyczkobiorców jedynie niewielkim kosztem ubezpieczenia, np. 1 zł, płatne jednorazowo z góry na podstawie odrębnej faktury VAT, który to koszt będzie znacznie niższy niż faktyczny koszt składki ubezpieczeniowej, jaką Wnioskodawca uiszcza ubezpieczycielowi. Ma być to okoliczność wyróżniająca ofertę Wnioskodawcy na tle ofert innych podmiotów prowadzących podobną działalność, co ma skłonić potencjalnych klientów do wybrania właśnie oferty Wnioskodawcy. Korzystający/pożyczkobiorca będzie mógł nabyć ubezpieczenie za symboliczną cenę tylko i wyłącznie w przypadku, gdy nabędzie także produkt podstawowy, tj. zawrze umowę leasingu /pożyczki.

Wnioskodawca uzyskał interpretację podatkową, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 6 marca 2014 r., sygn. IPPP1/443-41/l4-2/IGo), z której wynika, iż w przypadku świadczenia usługi leasingu wraz z ubezpieczeniem na życie, usługa ubezpieczeniowa nie stanowi części jednej kompleksowej usługi leasingu, lecz mamy do czynienia z odrębnymi i niezależnymi od siebie usługami. W związku z powyższym element wynagrodzenia związany z ubezpieczeniem na życie korzystającego opodatkowany będzie stawką przewidzianą dla usług ubezpieczeniowych (stawka zwolniona), a właściwa rata leasingowa - stawką 23%. W przypadku udzielania pożyczek, z uwagi na zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zarówno do wynagrodzenia w postaci odsetek jak i kosztu ubezpieczenia zastosowanie znajdzie stawka zwolniona.

Z uwagi na konieczność wykazania na fakturze stawki podatku VAT, Wnioskodawca zamierza wystawiać korzystającym/pożyczkobiorcom faktury, w których rata leasingowa i rata pożyczki opodatkowane będą odpowiednio stawką 23% i stawką zwolnioną, a na fakturze obejmującej koszt ubezpieczenia objęty stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37) ustawy o VAT wskazana będzie taka kwota, do której jednorazowego uiszczenia zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a korzystającym/pożyczkobiorca zobowiązany będzie korzystający/pożyczkobiorca (np. 1 zł) i która będzie niższa niż rzeczywista wysokość składki ubezpieczeniowej, którą uiści ubezpieczycielowi Wnioskodawca.

Wnioskodawca zakłada, iż pomiędzy nim a nabywcą usługi nie będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanej powyżej sytuacji wystawianie faktur w ten sposób, że jako objęty stawką zwolnioną koszt ubezpieczenia wskazana będzie taka kwota, do której uiszczenia będzie zobowiązany korzystający/pożyczkobiorca i która będzie niższa, niż rzeczywista wysokość składki ubezpieczeniowej, którą uiści ubezpieczycielowi Wnioskodawca, jest prawidłowe?
2. Czy w opisanej powyżej sytuacji przy obliczaniu współczynnika sprzedaży przez Wnioskodawcę powinien on wliczać do sprzedaży, w związku z którą podatek naliczony VAT nie podlega odliczeniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 87) ustawy o VAT , jedynie kwotę wynikającą z wystawionej przez niego faktury, czy też kwotę odpowiadająca cenie ubezpieczenia, którą płaci ubezpieczycielowi?
3. Czy w opisanej powyżej sytuacji Wnioskodawca powinien uwzględnić w deklaracji VAT-7 jako podstawę do opodatkowania stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37) ustawy o VAT jedynie kwotę wynikającą z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury, czy też kwotę odpowiadająca cenie ubezpieczenia, którą płaci ubezpieczycielowi?
4. Czy w opisanej powyżej sytuacji Wnioskodawca powinien wliczać do swojego przychodu jedynie kwotę wynikającą z wystawionej przez niego faktury, t.j. kwotę, do której uiszczenia zgodnie z umową będzie zobowiązany korzystający/pożyczkobiorca, czy też kwotę, którą uiści ubezpieczycielowi Wnioskodawca?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na zagadnienie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, sformułowane w pytaniu nr 4.

W zakresie pozostałych pytań dotyczących podatku od towarów i usług organ podatkowy zajął odrębne stanowisko.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.; dalej: ?ustawa o CIT?) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze.

W myśl ust. 3 za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Obniżka ceny stanowi bonifikatę pomniejszającą zarówno obrót, jak i przychody należne ze sprzedaży (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 lutego 2007 r. sygn, akt I SA/Gd 580/06).

Zgodnie z interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB5/423-140/13-4/MW): ?Jeżeli rabat jest udzielony w momencie sprzedaży towarów wówczas na fakturze podatnik powinien zmniejszyć cenę sprzedaży i od razu w księgach podatkowych ująć przychód pomniejszony o kwotę udzielonego rabatu?.

W związku z powyższym udzielany przez Wnioskodawcę rabat pomniejszać będzie przychody należne w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe będzie więc wliczanie do swojego przychodu jedynie kwoty wynikającej z wystawionej przez niego faktury ? to jest kwoty, do której uiszczenia zgodnie z umową będzie zobowiązany korzystający/pożyczkobiorca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie określenia przychodu podatkowego z tytułu akcji promocyjnej (pytanie nr 4), jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) nie definiuje pojęcia przychodu. W art. 12 ustawodawca wymienił jedynie przykładowe kategorie przysporzeń stanowiących przychody.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu uważa się z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Ponadto, w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 updop, przychodem jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której m.in. świadczy na rzecz swoich klientów usługi leasingu operacyjnego oraz udziela pożyczek przedsiębiorcom (przeznaczonych m.in. na finansowanie zakupu pojazdów).

W celu zachęcenia klientów do skorzystania z usług Wnioskodawcy i w konsekwencji zwiększenia swoich przychodów, Wnioskodawca podejmuje różnego rodzaju działania promocyjne. W ramach tych działań Wnioskodawca, aby uatrakcyjnić swoją ofertę i uczynić ją bardziej konkurencyjną, zamierza obciążać korzystających/pożyczkobiorców jedynie niewielkim kosztem ubezpieczenia, np. 1 zł, płatne jednorazowo z góry na podstawie odrębnej faktury VAT, który to koszt będzie znacznie niższy niż faktyczny koszt składki ubezpieczeniowej, jaką Wnioskodawca uiszcza ubezpieczycielowi. Ma być to okoliczność wyróżniająca ofertę Wnioskodawcy na tle ofert innych podmiotów prowadzących podobną działalność, co ma skłonić potencjalnych klientów do wybrania właśnie oferty Wnioskodawcy. Korzystający/pożyczkobiorca będzie mógł nabyć ubezpieczenie za symboliczną cenę tylko i wyłącznie w przypadku, gdy nabędzie także produkt podstawowy, tj. zawrze umowę leasingu /pożyczki. Przy zawieraniu umów leasingu z korzystającymi oraz umów pożyczki z pożyczkobiorcami Wnioskodawca oferuje korzystającym/pożyczkobiorcom możliwość przystąpienia jako ubezpieczony do zawartych przez Wnioskodawcę umów ubezpieczenia grupowego na życie. Wnioskodawca, jako ubezpieczający, jest zobowiązany wobec ubezpieczyciela do zapłaty składki, zgodnie z art. 808 § 2 kodeksu cywilnego. Z odpowiednich ustaleń między Wnioskodawcą a korzystającym/pożyczkobiorcą wynikać będzie jednak, że koszt ubezpieczenia ponosić będzie korzystający/pożyczkobiorca.

Pojęcie ?wartości rynkowej? nie jest pojęciem obiektywnym i należy je rozpatrywać każdorazowo w kontekście charakteru danej transakcji i jej uwarunkowań ekonomicznych.

Niewątpliwie stosowanie upustów cenowych, szczególnie w ramach prowadzonej akcji promocyjnej, należy uznać za uzasadnione ekonomicznie działanie podatnika.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach akcji promocyjnej polegającej na oferowaniu korzystającym/pożyczkobiorcom możliwości przystąpienia jako ubezpieczony do zawartych przez Spółkę umów ubezpieczenia grupowego na życie, np. za 1 zł, płatne jednorazowo z góry na podstawie odrębnej faktury VAT nakierowane są na osiągnięcie przychodu ze sprzedaży ?produktów podstawowych? oferowanych przez Spółkę, tj. korzystający/pożyczkobiorca będzie mógł nabyć ubezpieczenie za symboliczną cenę tylko i wyłącznie w przypadku, gdy nabędzie także produkt podstawowy, tj. zawrze umowę leasingu/pożyczki.

W związku z tym, że oferowane ubezpieczenie stanowi odrębną usługę związaną z działalnością podstawową Spółki i opłacenie składki przez kontrahentów (pożyczkobiorców/korzystających), którzy zawrą umowę pożyczki/leasingu, udokumentowane będzie odrębną fakturą VAT, to w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawca powinien wliczać do swojego przychodu jedynie kwotę wynikającą z wystawionej przez niego faktury, t.j. kwotę, do której uiszczenia zgodnie z umową będzie zobowiązany korzystający/pożyczkobiorca.

Przychód podatkowy z tytułu akcji promocyjnej polegającej na oferowaniu korzystającym/pożyczkobiorcom możliwości przystąpienia jako ubezpieczony do zawartych przez Spółkę umów ubezpieczenia grupowego na życie, np. za 1 zł, powinien zostać rozpoznany w wysokości ceny promocyjnej określonej na podstawie odrębnej faktury VAT.

Podsumowując, w opisanej sytuacji Wnioskodawca powinien wliczać do swojego przychodu kwotę wynikającą z wystawionej przez Spółkę faktury VAT, t.j. kwotę, do której uiszczenia zgodnie z umową będzie zobowiązany korzystający/pożyczkobiorca.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie określenia przychodu podatkowego z tytułu akcji promocyjnej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.