Straty powstałe w wyniku kradzieży gotówki mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów (...)

Straty powstałe w wyniku kradzieży gotówki mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego udokumentowania dla celów podatkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31.03.2009 r. (data wpływu 03.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych, powstałych w wyniku kradzieży gotówki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.04.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych powstałych w wyniku kradzieży gotówki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Częścią składową Spółki jest hurtownia znajdująca się poza siedzibą Wnioskodawcy. Hurtownia posiada zamontowanych 9 kamer, które rejestrują wszystkie zdarzenia. Dzięki temu można odtworzyć czytelnie cały ciąg zdarzeń, wizerunki osób i czynności przez nich wykonywane. 3 kamery zwrócone są na pomieszczenie biurowe, gdzie znajduje się kasa hurtowni. Jedna z kamer rejestruje miejsce, gdzie znajduje się kasetka z gotówką z utargu. Druga kamera skierowana jest na wejście do pomieszczenia biurowego, natomiast trzecia skierowana jest w przód biura od strony drzwi. W dniu 16.05.2008 około godziny 16.00 nieustaleni przez policję sprawcy dokonali kradzieży gotówki z kasetki na kwotę 12.000 zł. Dochodzenie zostało umorzone w dniu 01.08.2008 wobec nie wykrycia przestępców. Na powyższe postanowienie prokuratury zostało wniesione zażalenie zarzucając prokuraturze nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności kradzieży. Policja dokonała szerszych czynności dochodzeniowych, jednak w dniu 14.12.2008 dochodzenie ponownie zostało umorzone. Na powyższe stanowisko prokuratury wniesiono zażalenie pismem z dnia 15.01.2009. Sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego Wydział Karny.

Wnioskodawca posiada ubezpieczenie środków obrotowych, między innymi gotówki, znajdującej się w kasach poszczególnych hurtowni przed kradzieżą z włamaniem. Jednak ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania. W uzasadnieniu decyzji ubezpieczyciel wyjaśnia, że nie dokonano kradzieży z włamaniem, a nieustaleni sprawcy, podający się za potencjalnych klientów skradli gotówkę. Po zakończeniu całej procedury dochodzeniowej Wnioskodawca będzie dochodził swoich praw od ubezpieczyciela przed sądem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w/w kradzież gotówki do celów podatkowych może stanowić koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, kasa hurtowni była dostatecznie zabezpieczona, a scenariusz zastosowany przez sprawców był opracowany w sposób bardzo precyzyjny. Zarówno pomieszczenia jak i otoczenie było bardzo dobrze im znane. Wnioskodawca jest zdania, iż w warunkach normalnego przebiegu pracy, pracownicy nie mogli przewidzieć biegu wydarzeń. Takie zdarzenie z tak zuchwałą kradzieżą, miało miejsce w Spółce po raz pierwszy. Sprawcy byli tak zuchwali, w opinii Wnioskodawcy, że nawet nie starali się ukryć swoich twarzy, mimo iż doskonale wiedzieli, że są nagrywani przez kamery monitoringu. W tej sytuacji Wnioskodawca uważa, iż kwotę 12.000 zł. należy uznać za koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wśród wymienionych w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Oznacza to, iż co do zasady straty te, jako związane z prowadzoną działalnością, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Jednakże każda strata, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego, bądź pośredniego, związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia konkretnego przychodu.

Warunkiem zaliczenia strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów jest ocena zdarzenia w aspekcie:

  • całokształtu prowadzonej przez podatnika działalności,
  • okoliczności, które spowodowały powstanie straty,
  • udokumentowania straty,
  • podjętych przez podatnika działań zabezpieczających.

Dla celów podatkowych tylko kradzież powstałą na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia, można uznać za zdarzenie losowe, które uzasadnia zaliczenie powstałej straty w ciężar kosztów uzyskania przychodu. Nie można uznać za zdarzenie losowe kradzieży środków obrotowych nienależycie zabezpieczonych.

Wartości pieniężne uznaje się za należycie zabezpieczone, jeżeli przedsiębiorca w celu ich ochrony przed kradzieżą przestrzegał wymagań określonych m.in. w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 129, poz. 858 ze zm.).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż hurtownia posiada zamontowanych 9 kamer, które rejestrują wszystkie zdarzenia. Dzięki temu można odtworzyć czytelnie cały ciąg zdarzeń, wizerunki osób i czynności przez nich wykonywane. 3 kamery zwrócone są na pomieszczenie biurowe, gdzie znajduje się kasa hurtowni. Jedna z kamer rejestruje miejsce, gdzie znajduje się kasetka z gotówką z utargu. Druga kamera skierowana jest na wejście do pomieszczenia biurowego, natomiast trzecia skierowana jest w przód biura od strony drzwi. W dniu 16.05.2008 około godziny 16.00 nieustaleni przez policję sprawcy dokonali kradzieży gotówki z kasetki na kwotę 12 000 zł. Dochodzenie zostało umorzone w dniu 01.08.2008 wobec nie wykrycia przestępców. Na powyższe postanowienie prokuratury zostało wniesione zażalenie zarzucając prokuraturze nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności kradzieży. Policja dokonała szerszych czynności dochodzeniowych, jednak w dniu 14.12.2008 dochodzenie ponownie zostało umorzone. Na powyższe stanowisko prokuratury wniesiono zażalenie pismem z dnia 15.01.2009. Sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego Wydział Karny.

Wnioskodawca posiada ubezpieczenie środków obrotowych, między innymi gotówki, znajdującej się w kasach poszczególnych hurtowni przed kradzieżą z włamaniem. Jednak ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania. W uzasadnieniu decyzji ubezpieczyciel wyjaśnia, że nie dokonano kradzieży z włamaniem, a nieustaleni sprawcy, podający się za potencjalnych klientów skradli gotówkę. Po zakończeniu całej procedury dochodzeniowej Wnioskodawca będzie dochodził swoich praw od ubezpieczyciela przed sądem.

Spółka zaznaczyła, iż w warunkach normalnego przebiegu pracy, pracownicy nie mogli przewidzieć biegu wydarzeń. Kradzież miała charakter zdarzenia losowego i nie powstała na skutek zaniedbania lub nienależytego zabezpieczenia gotówki, a dochodzenie zostało umorzone wobec nie wykrycia przestępców.

Co do zasady strata w środkach obrotowych poniesiona wskutek kradzieży (rozboju) może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem jej prawidłowego udokumentowania i wykazania, iż będący osobą prawną podatnik podjął wszelkie działania w celu należytego zabezpieczenia środków obrotowych dla uniknięcia strat spowodowanych kradzieżą.

Zauważyć należy również, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy środki pieniężne, które Wnioskodawca utracił w wyniku kradzieży były należycie zabezpieczone. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Reasumując, straty powstałe w wyniku kradzieży gotówki mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego udokumentowania dla celów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika