Czy w świetle przypisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka będzie miała obowiązek (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia zwróconej nadpłaty z tytułu podatku VAT do przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka dokonywała w okresie od 01 maja 2004 roku do 22 sierpnia 2005 roku zakupu samochodów, których dopuszczalna ładowność była mniejsza niż ładowność określona według wzoru zamieszczonego w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej: ustawa o podatku VAT. Spółka odliczała 50% kwoty podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup samochodów, nie więcej jednak niż 5.000 zł. Samochody, które Spółka nabyła po 1 maja 2004 roku były samochodami, których nabycie przed 1 maja 2004 roku dawało prawo do odliczenia podatku VAT, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 roku Nr 11 poz. 50 ze zm.).

Spółka w okresie od 01 maja 2004 roku do 22 sierpnia 2005 roku nabywała paliwo do samochodów (nabytych zarówno przed 1 maja 2004 roku, jak i po 1 maja 2004 roku), których dopuszczalna ładowność była mniejsza niż ładowność określona według wzoru zamieszczonego w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT. Spółka nie odliczała podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie paliwa do tychże samochodów, ze względu na zakaz wprowadzony art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku VAT.

Spółka nabywała paliwo do samochodów (nabytych zarówno przed 1 maja 2004 roku, jak i po 1 maja 2004 roku), które przed 1 maja 2004 roku dawały prawo do odliczania podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa. Spółka w okresie od 01 maja 2004 roku do 22 sierpnia 2005 roku była również usługobiorcą użytkującym na mocy umów leasingu samochody, których dopuszczalna ładowność była mniejsza niż ładowność określona według wzoru zamieszczonego w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT. Spółka odliczała 50% kwoty podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących raty leasingowe, nie więcej jednak niż 5.000 zł. Leasingowane samochody dawałyby przed 1 maja 2004 roku prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących leasingu.

Spółka nabywała samochody, paliwo do samochodów oraz nabywała usługi leasingu w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka nie odliczony podatek VAT z faktur dotyczących paliwa i usług leasingowych zaliczała do kosztów uzyskania przychodów. Przy nabyciu samochodów nie odliczony podatek VAT zwiększał wartość początkową nabytego środka trwałego. Nabyte środki trwałe (samochody) zostały w latach 2004-2008 całkowicie zamortyzowane.

Nie odliczony podatek VAT został zatem zaliczony do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio (poprzez odpisy amortyzacyjne).

Spółka zamierza złożyć wniosek o stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku VAT za okres od maja 2004 roku do sierpnia 2005 roku wraz z załączonymi do wniosku korektami deklaracji VAT-7. We wniosku o stwierdzenie nadpłaty Spółka zamierza przedstawić stanowisko, iż polski ustawodawca wprowadzając z dniem 1 maja 2004 roku ograniczenia w odliczaniu podatku VAT naruszył przepisy VI Dyrektywy. Naruszony został zakaz wprowadzania dodatkowych ograniczeń prawa do odliczania podatku VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy.

Ponieważ w dniu złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie będzie znane stanowisko ETS w sprawie zgodności polskich przepisów z VI Dyrektywą organ podatkowy prawdopodobnie wyda decyzję, w której odmówi stwierdzenia nadpłaty. Również organ odwoławczy może nie zgodzić się ze stanowiskiem Spółki. Najprawdopodobniej dopiero Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdzi, że Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT, o których mowa powyżej. Dlatego też od dnia złożenia wniosku do dnia uzyskania zwrotu nadpłaty (a więc de facto odliczenia podatku naliczonego) może minąć kilkanaście miesięcy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny może również stwierdzić, że Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wówczas utrzyma decyzje odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w mocy, co oznaczać będzie, że Spółka nie obniży podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur VAT, o których mowa powyżej.

W dniu złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektami deklaracji VAT-7 Spółka nie będzie miała pewności czy odliczenia podatku VAT z wyżej wymienionych faktu VAT Spółce przysługuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przypisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka będzie miała obowiązek zaliczenia zwróconej nadpłaty z tytułu podatku VAT do przychodów podatkowych roku otrzymania zwrotu nadpłaty, czy też Spółka będzie miała obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów za 2004 i 2005 rok...

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów, podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 updop za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Ponieważ zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego mogła zaliczyć nie odliczony podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio (na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a i art. 15 ust. 1 updop) lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne (na podstawie art. 15 ust. 1 i 6 w związku z art. 16g ust. 3 updop).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4f updop w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami przychodem podatkowym jest naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie zatem do treści przepisu art. 12 ust. 1 pkt 4f updop podatek naliczony może stać się przychodem podatkowym jeżeli pierwotnie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, a następnie został poprzez korektę deklaracji VAT-7 odliczony. Przepis ten nie określa jednak momentu, w którym u podatnika powstaje przychód podatkowy z tego tytułu. Zdaniem Spółki, przychód podatkowy powstanie w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy Spółki. Skoro bowiem updop nie zawiera jednoznacznego wskazania, w którym memencie powstaje przychód podatkowy z tego tytułu, należy przyjąć, że przychód ten po wstanie w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty. Aby podatnik mógł stwierdzić, że przychód podatkowy wystąpił musi zostać zakończone postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty wszczęte na wniosek Spółki. Postępowanie to może zostać zakończone decyzją organu podatkowego pierwszej instancji odmawiającą stwierdzenia nadpłaty. Również organ odwoławczy może odmówić stwierdzenia nadpłaty, co skutkować będzie złożeniem przez podatnika skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Rozstrzygnięcie sprawy przez WSA może trwać kilka miesięcy. Zatem od momentu złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz z deklaracją korygującą do otrzymania zwrotu nadpłaty może upłynąć kilkanaście miesięcy. Rozpoznawanie przez podatnika przychodu podatkowego w miesiącu złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą deklaracji VAT-7 pozbawione byłoby podstaw prawnych. Po pierwsze należy stwierdzić, że rozpoznanie przychodu podatkowego w miesiącu złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie wynika z żadnego przepisu. Po drugie, do czasu zakończenia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty podatnik nie odzyskuje nienależnie nie odliczonego podatku VAT.

Zdaniem Spółki nie można również stwierdzić, że w przypadku dokonania korekty deklaracji VAT-7 za miesiące od maja 2004 roku do sierpnia 2005 roku zwiększającej podatek naliczony Spółka będzie miała obowiązek dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów za lata 2004- 2005. Spółka w okresie od maja 2004 roku do sierpnia 2005 roku nie odliczyła podatku VAT ponieważ nie zezwalały na to przepisy ustawy o podatku VAT. Fakt, iż przepisy nie zezwalające na odliczanie podatku VAT naliczonego zostały wprowadzone do ustawy o podatku VAT niezgodnie z przepisami VI Dyrektywy nie oznacza, że Spółka nie miała prawa zaliczyć nie odliczonego podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów w latach 2004-2005. Konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów za lata 2004-2005 prowadziłaby do powstania zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych i konieczności zapłaty zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych wraz z odsetkami za zwłokę. Zdaniem Spółki nie można interpretować przepisów updop w sposób, który doprowadzi do nałożenia na podatników obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę z powodu nie wypełnienia przez Polskę obowiązku prawidłowej implementacji przepisów prawa wspólnotowego. Przeciwne twierdzenie nie daje się pogodzić z zawartą w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą państwa prawa. Należy również stwierdzić, że dopóki postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty nie ulegnie zakończeniu nie ma podstaw do przyjęcia, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podkreślenia wymaga fakt, iż postępowanie to może się zakończyć po terminie przedawnienia zobowiązania podatnika z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Wówczas zarówno podatnik, jak i organ podatkowy nie będą mogli pomniejszyć kwoty kosztów uzyskania przychodów, o kwotę odliczonego (poprzez wniosek o stwierdzenie nadpłaty złożony wraz z korektą deklaracji VAT-7) podatku VAT. Podatnik zapłaciłby wówczas zaniżony podatek dochodowy od osób prawnych na czym ucierpiałby interes Skarbu Państwa.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku opisanym we wniosku przychód podatkowy powstanie w dniu zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy Spółki. Spółka nie będzie miała obowiązku korygować kwoty kosztów uzyskania przychodów za lata 2004-2005.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.