Zakres obowiązków sporządzania i składania do właściwego organu podatkowego deklaracji CIT-10Z (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11.03.2013 r. (data wpływu 25.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków sporządzania i składania do właściwego organu podatkowego deklaracji CIT-10Z w sytuacji, gdy:

• Spółka, jako płatnik, zobowiązana jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych ? jest prawidłowe,

• Spółka, na podstawie polskich przepisów podatkowych lub regulacji właściwej umowy o unikaniu podwójnego zobowiązania nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych ? jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków sporządzania i składania do właściwego organu podatkowego deklaracji CIT-10Z w sytuacji, gdy Spółka, jako płatnik, zobowiązana jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych oraz w sytuacji, gdy Spółka, na podstawie polskich przepisów podatkowych lub regulacji właściwej umowy o unikaniu podwójnego zobowiązania nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład Grupy P., opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Spółka jest również zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym.

Spółka dokonuje wypłaty odsetek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, na rzecz podmiotów niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu. Wypłacane kwoty odsetek stanowią wynagrodzenie z tytułu zaciągniętych przez P. S.A. kredytów od instytucji finansowych posiadających siedzibę lub zarząd poza terytorium RP oraz wynagrodzenie wypłacane m.in. zagranicznym inwestorom, związane z emisją obligacji własnych (euroobligacji) notowanych na giełdzie papierów wartościowych w Luksemburgu.

Każdorazowo, w dniu dokonywania wypłaty rzeczonych odsetek, Spółka dokonywała oceny, czy ciąży na niej obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie regulacji art. 26 Ustawy PDOP. W niektórych przypadkach Spółka była zobligowana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, co też czyniła, w innych, na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczypospolita Polska, nie miała takiego obowiązku (dot. odsetek wypłacanych instytucjom finansowym - bankom - z tytuły udzielonych przez nie pożyczek).

Jako konsekwencję powyższego działania, na podstawie art. 26a Ustawy PDOP, Spółka sporządzała deklaracje o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych - CIT-10Z, wykazując w nich wszystkie dokonane wypłaty odsetek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, również takie, od których Spółka, zgodnie z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie była zobligowana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy deklarację o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - CIT-10Z, należy sporządzić i złożyć do właściwego organu podatkowego tylko wówczas, gdy P. S.A. jako płatnik pobrała, z uwagi na ciążący na spółce obowiązek, zryczałtowany podatek dochodowy?
2. Czy deklarację o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - CIT-10Z, należy sporządzić i złożyć do właściwego organu podatkowego także wówczas, gdy Spółka co prawda dokonywała wypłat z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, lecz na podstawie polskich przepisów podatkowych lub regulacji właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie miała obowiązku pobrania podatku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, deklarację o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - CIT-10Z, należy złożyć do właściwego organu podatkowego tylko wówczas, gdy podmiot dokonujący wypłaty odsetek działał w charakterze płatnika tj. gdy był zobowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Podniesiono, ze jak wynika z treści art. 26a Ustawy PDOP, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, płatnicy o których mowa w art. 26, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 (tj. niemających na terytorium RP siedziby lub zarządu) - do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru.

Z kolei art. 26 ust. 1 Ustawy PDOP stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności m.in. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP (w tym odsetki), są obowiązane, jako płatnicy, pobierać (z zastrzeżeniami ustawowymi), w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Płatnicy, to zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 8 Ordynacji podatkowej, osoby fizyczne, prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, obowiązane na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podniesiono także, iż ponieważ przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, często ma miejsce sytuacja, w której zgodnie z właściwą umową, odsetki uzyskane przez podmiot zagraniczny na terytorium RP, opodatkowane są wyłącznie w kraju siedziby lub zarządu odbiorcy tych odsetek (tj. poza terytorium RP). W takim przypadku, Spółka nie jest zobowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego (krajowego i wynikającego z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) do obliczenia i pobrania od podatnika podatku oraz wpłacenia go organowi podatkowemu - de facto Spółka nie występuje w tych konkretnych sytuacjach jako płatnik.

Ponadto zauważono, że gdyby wolą ustawodawcy było nałożenie na podmiot wypłacający należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, który jednocześnie nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania od podatnika i wpłaty kwoty podatku właściwemu organowi podatkowemu podatku, obowiązku deklarowania samego faktu dokonywania takich wypłat, przepisy podatkowe zawierałyby odpowiednie postanowienia w tym zakresie.

W opinii Wnioskodawcy wniosek taki nasuwa się z wykładni por analogiam treści art. 26 ust. 3d Ustawy PDOP. Nakłada on obowiązek na podmioty (nie płatników), które dokonują wypłat należności m.in. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, a jednocześnie na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, sporządzania i przekazywania organowi podatkowemu oraz podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy PDOP, informacji o dokonanych wypłatach i pobranym podatku. Z tego wynika, że ustawodawca po pierwsze wyraźnie odróżnia osobę płatnika od innego podmiotu, który co prawda wypłaca określone należności, ale nie ma obowiązku pobrać podatku, po drugie zaś, jeżeli uznaje za konieczne nałożenie na takie podmioty (niebędące płatnikami) określonych obowiązków informacyjnych, czyni to wprost.

Mając na uwadze zatem treść powyższych przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca uważa, że w przypadku, gdy dokonuje wypłat należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, lecz nie pobiera podatku zgodnie z ustawą lub właściwą umową w sprawie zapobiegania podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie ma obowiązku sporządzania dla tych wypłat deklaracji CIT-10Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do opodatkowania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski zarówno siedziby, jak i faktycznego zarządu podatnika.

Jak stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w stosunku do uzyskiwanych ww. przychodów wprowadza pod pewnymi warunkami ust. 3 i następne ww. artykułu.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy, przepisy ust. 1 ww. artykułu stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na mocy art. 22 ust. 1 powołanej ustawy, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Odstępstwo od tej zasady przewiduje art. 22 ust. 4 ww. ustawy normujący przesłanki zwolnienia należności z omawianego tytułu od podatku dochodowego.

Na mocy art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy art. 20 - 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zauważyć przy tym należy, że pomimo, iż zgodnie z zasadą autonomiczności prawa podatkowego ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych dokonuje samodzielnej kwalifikacji prawnopodatkowej określonych dochodów, to przypadku, gdy opisany stan faktyczny/zdarzenie przyszłe dotyczy dochodów uzyskiwanych przez spółkę posiadającą siedzibę poza terytorium Polski przedmiotowy obowiązek podatkowy może zostać zmodyfikowany postanowieniami odpowiedniej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.). Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest bowiem zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 26 ust. 3 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, w przypadku m. in. podatników wymienionych w art. 3 ust. 2, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku - sporządzone według ustalonego wzoru.

Płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b, o czym stanowi art. 26 ust. 3a cytowanej ustawy.

Jak wynika z cytowanego przepisu, ustawodawca wiąże obowiązek sporządzenia przez płatnika ww. informacji z pobraniem przez niego i przekazaniem do właściwego organu podatkowego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat.

Jednocześnie na mocy art. 26 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 cytowanej ustawy, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, płatnicy, o których mowa w art. 26, i podatnicy, o których mowa w art. 22 ust. 4b, art. 25a oraz art. 26 ust. 1b i 4, są m. in. obowiązani - w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru.

Na mocy powołanego przepisu, płatnicy dokonujący wypłat należności m. in. z tytułu odsetek na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych deklaracje o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodow) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (CIT-10Z).

Podkreślenia wymaga, iż ustawodawca obowiązek sporządzenia przez płatnika i przesłania do właściwego urzędu skarbowego deklaracji CIT-10Z wiąże z pobraniem i przekazaniem na rachunek urzędu skarbowego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat. Cyt. wyżej art. 26a nie zawiera ustępu analogicznego do ww. ust. 3d zawartego się w art. 26 omawianej ustawy. Tym samym z powyższego wynika jednoznacznie, że warunkiem koniecznym do zaistnienia obowiązku sporządzenia i przekazania deklaracji rocznej do właściwego urzędu skarbowego jest zaistnienie okoliczności powodującej ?obowiązek zapłaty podatku?.

Należy zauważyć, iż w § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2011 r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 265, poz. 1575) określony został m. in. wzór:

• informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R), stanowiący załącznik nr 13 do tego rozporządzenia.
  

• deklaracji o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (CIT-10Z).
  
  
  

Definicje legalną płatnika ustawodawca zawarł w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład Grupy P., opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Spółka dokonuje wypłaty odsetek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP, na rzecz podmiotów niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, które stanowią wynagrodzenie z tytułu zaciągniętych przez P.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z obowiązkiem sporządzania i składania do właściwego organu podatkowego deklaracji CIT-10Z w sytuacji, gdy Spółka, jako płatnik, zobowiązana jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od ww. odsetek, oraz w sytuacji, gdy Spólka na podstawie polskich przepisów podatkowych lub regulacji właściwej umowy o unikaniu podwójnego zobowiązania nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych przedmiotowych należności (odsetek).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż - co do zasady - w przypadku dokonywania wypłaty odsetek stanowiących wynagrodzenie z tytułu zaciągniętych kredytów od instytucji finansowych oraz z tytułu emisji obligacji własnych inwestorom - Spółka, działając jako płatnik, ma obowiązek pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat należności, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy także wskazać, iż w związku z powyższym faktem ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na ww. płatników (w tym także Wnioskodawcę), oprócz obowiązku przesłania podatnikom - o których mowa powyżej - oraz urzędowi skarbowemu informacji według ustalonego wzoru o dokonanych wypłatach i pobranym podatku (art. 26 ust. 3 cytowanej ustawy) także obowiązek przesłania do właściwy urzędu skarbowego, rocznych deklaracji sporządzonych według ustalonego wzoru, o których mowa w art. 26a ust. 1 ww. ustawy (deklaracji CIT-10Z).

Jednakże w przedmiotowej sprawie należy mieć na względzie, iż podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów, które osiągają na terenie Polski, zaś wysokość podatku będzie uzależniona od tego, czy zastosowanie będą miały regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której Polska jest stroną. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych uzyskiwanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie podnosi, iż w przypadku dokonywania wypłaty odsetek stanowiących wynagrodzenie z tytułu zaciągniętych kredytów od instytucji finansowych (banków) posiadających siedzibę lub zarząd poza terytorium RP, na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczypospolita Polska nie miał obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Spółka, obowiązek sporządzenia i przesłania do właściwego urzędu skarbowego rocznych deklaracji sporządzonych według ustalonego wzoru - o których mowa w art. 26a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (deklaracji CIT-10Z) ? ma wyłącznie w sytuacji, gdy jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności. Natomiast w sytuacji, gdy na podstawie polskich przepisów podatkowych lub regulacji właściwej umowy o unikaniu podwójnego zobowiązania nie jest zobowiązana do poboru ww. zryczałtowanego podatku dochodowego np. od wypłacanych odsetek, to nie będzie również zobowiązana do sporządzenia i przesłania do właściwego urzędu skarbowego przedmiotowej deklaracji.

Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, iż ?(?) deklarację o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - CIT-10Z, należy złożyć do właściwego organu podatkowego tylko wówczas, gdy podmiot dokonujący wypłaty odsetek działał w charakterze płatnika tj. gdy był zobowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy PDOP.?

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.