Czy wydatki na ologowane drobne produkty promocyjne wymienione powyżej przekazywane klientom jak i kontrahentom (...)

UZASADNIENIE

W dniu 08.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zakupionych i przekazywanych prezentów z logo firmy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka nabywa drobne produkty promocyjne zaopatrzone w logo Spółki, np. koszulki, długopisy, zestawy upominkowe (kawa, słodycze wraz z ulotką, ologowane), parasole, kalendarze, smycze, breloki, maskotki, kalkulatory.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na ologowane drobne produkty promocyjne wymienione powyżej przekazywane klientom jak i kontrahentom stanowią wydatki reklamowe, co za tym idzie czy są kosztami uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej Ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 Ustawy. Spółka nabywa produkty niskiej wartości, na których umieszczane jest logo firmy, przekazanie tych produktów jest zwyczajowe a działania mają charakter reklamowy, które zdaniem Spółki są wydatkami reklamowymi i powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Z podatkowych kosztów uzyskania przychodu na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy wyłączone zostały koszty reprezentacji. Przepisy podatkowe nie definiują jednak pojęcia reprezentacji. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 26 września 2000 r., III SA 1994/99, LEX 47078 ?reprezentacja jest to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną?.Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki reprezentacją nie jest zwyczajowe, praktykowane powszechnie przekazanie niedrogiego, nieokazałego, powszechnego produktu reklamowego na którym umieszczone jest logo firmy, celem którego jest przede wszystkim dostarczenie potencjalnym klientom lub kontrahentom informacji o firmie lub o produktach czy też usługach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa, w świetle definicji słownikowej reklama natomiast to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług (np. plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy wymienione wydatki ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też mają na celu zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów oraz nabywania oferowanych usług. Przy czym reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym także poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

W przypadku oferowania kontrahentom prezentów z logo firmy mamy do czynienia z reklamą polegającą na promowaniu przedsiębiorstwa bez konieczności jednoczesnego bezpośredniego promowania oferowanych towarów bądź usług.

Jednak ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu obdarowanych, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Należy zauważyć, że w przypadku przekazywania prezentów o wyższej wartości, wyselekcjonowanym kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom mimo, iż będą one oznakowane logo firmy, gdy celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast w przypadku upominków o niewielkiej wartości należy stwierdzić, iż co do zasady drobne gadżety, nie mają charakteru reprezentacyjnego ? ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy i to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania.

Innymi słowy, o ile wartość jednostkowa prezentów będzie niska oraz ich rozdysponowanie będzie miało charakter masowy, to wydatki poniesione na zakup takich prezentów przekazywanych kontrahentom nie będą spełniały kryterium okazałości, czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia ?reprezentacji?, w konsekwencji nie będą podlegały wyłączeniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Reasumując, jeżeli wręczane przez Wnioskodawcę prezenty będą opatrzone w sposób trwały logo firmy, ich wartość jednostkowa będzie stosunkowo niska, nie będą miały charakteru okazałości oraz ich rozdysponowanie będzie miało charakter masowy, to wydatki poniesione na ich nabycie stanowić będą, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem jednakże, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Wskazać należy bowiem, iż umieszczenie znaku firmowego przedsiębiorcy na jakimkolwiek produkcie przekazywanym kontrahentowi, nie może przesądzać o jego charakterze reklamowym, a tym samym przesądzać o możliwości zaliczenia jego wartości do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.