W zakresie kwalifikacji zespołu składników majątkowych będących przedmiotem planowanej transakcji (...)

W zakresie kwalifikacji zespołu składników majątkowych będących przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.04.2012 r. (data wpływu 10.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • kwalifikacji zespołu składników majątkowych będących przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży ? jest prawidłowe,
  • braku odpowiedzialności nabywcy Aktywów Sprzedającego, za zaległości podatkowe w trybie art. 112 Ordynacji podatkowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 10.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji zespołu składników majątkowych będących przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka (dalej: Wnioskodawca lub P.) jest operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego w Polsce, zdefiniowanym W regulacjach ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., nr 89, poz.625 ze zm.) jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy W systemie przesyłowym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację i remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi.

P. zamierza wziąć udział w restrukturyzacji własnościowej połączenia prądu stałego Polska-Szwecja. Powyższe połączenie składa się z kabla prądu stałego, który biegnie po dnie Bałtyku oraz infrastruktury towarzyszącej (m.in. transformatory, sprzęt kontrolny, zespoły zaworów tyrystorowych, elementy służące do przyłączenia do systemu elektroenergetycznego), zlokalizowanych na terytorium Polski oraz terytorium Szwecji, jak i w polskiej, duńskiej oraz szwedzkiej wyłącznej strefie ekonomicznej.

Przedmiotowe połączenie jest aktualnie własnością i jest zarządzane przez:

(i) spółkę szwedzką S. AS (dalej: S.L. AS) i

(ii) spółkę zależną S.L. AB ? spółkę S. Sp. z o.o. (dalej: S.L. PL lub Sprzedający).


S.L. PL jest właścicielem części majątku przesyłowego, która znajduje się na terytorium Polski, tj. na lądzie oraz na dnie B w obszarze polskich wód terytorialnych. Natomiast szwedzka spółka S.L. AB jest właścicielem pozostałej części Infrastruktury, tj. znajdującej się na terytorium Szwecji (na lądzie oraz w obszarze szwedzkich wód terytorialnych) oraz kabla podmorskiego przebiegającego w obszarze polskiej, duńskiej i szwedzkiej wyłącznej strefy ekonomicznej. Docelowo, połączenie prądu stałego Polska-Szwecja ma zostać przekształcone w tzw. połączenie operatorskie. Oznacza to i 50% Infrastruktury połączenia ma należeć do szwedzkiego podmiotu (dalej: S.), będącego operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego w Szwecji, a 50% do Wnioskodawcy, W tym celu Wnioskodawca zamierza nabyć:

(i) od S.L. PL ? aktywa składające się na polską część majątku przesyłowego oraz

(ii) od S.L. AB ? aktywa składające się na część infrastruktury, która znajduje się na obszarze polskiej oraz częściowo duńskiej wyłącznej strefy ekonomicznej.


P. nie będzie nabywała majątku znajdującego się na terytorium Szwecji oraz w szwedzkiej wyłącznej strefie ekonomicznej, jak i pozostałej części majątku znajdującego się w duńskiej wyłącznej strofie ekonomicznej, gdyż będzie to przedmiotem analogiczne) transakcji S.L. AB z S. Przedmiotem niniejszego wniosku jest transakcja nabycia aktywów od S.L. PL, tj. składników majątkowych znajdujących się na terytorium Polski.

W celu osiągnięcia powyższej struktury własnościowej Wnioskodawca zamierza nabyć od S.L. PL w szczególności następujące składniki majątkowe:

  • grunty;
  • budynki i lokale (w tym m.in. halę zaworów, budynki magazynowe, budynek systemu chłodzenia, budynek dla ochrony);
  • obiekty Inżynieryjne wodne i lądowe (m.in. kable ziemne i podmorskie, zbiorniki, sieci wodociągowe i kanalizacyjne);
  • maszyny i urządzenia techniczne (m.in. sprzęt kontrolny, zespoły zaworów tyrystorowych, transformatory, filtry, moduły wyłączników, rozdzielnie, odłącznik, dławiki bocznikujące);
  • części zapasowe związane z nabywanymi aktywami (m.in. osprzęt do zaworów tyrystorowych, osprzęt do transformatorów przekształtnikowych, przekaźniki i styczniki, części zamienne dławików, kondensatory).


Ponadto planowane jest przekazanie Wnioskodawcy przez Sprzedającego w ramach transakcji kopii dokumentacji prawnej (np. kopii umów dotyczących budowy nabywanych składników majątkowych) oraz techniczno-budowlanej dotyczącej aktywów będących przedmiotem transakcji (np. pozwolenia budowlane), w celu umożliwienia Wnioskodawcy zapoznania się z nią na potrzeby wykorzystania aktywów w działalności Wnioskodawcy lub ich przyszłej modyfikacji.

Możliwe jest również, iż w ramach transakcji dojdzie do przeniesienia na Wnioskodawcę także praw i obowiązków z niektórych umów związanych z nabywanymi aktywami, które nie zostały jeszcze w pełni zrealizowane lub w stosunku do których trwa jeszcze okres gwarancji i rękojmi. Dotyczy to w szczególności:

  1. umów związanych z budową, remontami, utrzymaniem i dozorem nabywanych aktywów (np. umów dotyczących budowy fundamentów pod transformator rezerwowy oraz nadzoru inwestorskiego);
  2. umowy najmu gruntu leśnego zawartych z właściwym nadleśnictwem;
  3. umów związanych z funkcjonowaniem nabywanych aktywów (np. umowa sprzedaży energii elektrycznej i umowa dystrybucyjna, na podstawie których dostarczana jest energia elektryczna niezbędna dla zasilania potrzeb własnych nabywanych aktywów czy umowa dzierżawy łączy dla potrzeb transmisji danych związanych z funkcjonowaniem nabywanych aktywów).

Na potrzeby niniejszego wniosku, w dalszej jego części, składniki majątku będące przedmiotem transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Sprzedającym nazywane będą Aktywami Sprzedającego.

Należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie nabędzie szeregu aktywów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. W szczególności przedmiotem transakcji nie będą środki pieniężne S.L. PL (w kasie i na rachunkach bankowych), jak również należności i zobowiązania handlowe i publicznoprawne Sprzedającego. Wnioskodawca nie nabędzie również w ramach transakcji praw z koncesji Sprzedającego na prowadzenie działalności w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej.

Dodatkowo, w ramach transakcji Wnioskodawca nie przejmie zobowiązań Sprzedającego do spłaty pożyczek zaciągniętych u S.L. AB na wybudowanie infrastruktury. Wnioskodawca nie nabędzie również znaku towarowego S.L. PL ani ksiąg Sprzedającego.

Na Wnioskodawcę w związku z transakcją nie zostaną przeniesione również kluczowe umowy handlowe i operacyjne, które umożliwiały prowadzenie przedsiębiorstwa przez Sprzedającego. W szczególności odnosi się to do umów związanych z uczestnictwem w rynku energetycznym np. umów o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, świadczenie usług operatora systemu, świadczenie usługi przesyłania energii elektrycznej oraz o świadczenie usług operatora handlowego i bilansowania handlowego. Na Wnioskodawcę nie będą przechodziły również prawa i obowiązki Sprzedającego z umów, na podstawie których Sprzedający udostępniał partnerom handlowym zdolności przesyłowe połączenia prądu stałego Polska-Szwecja, a które stanowiły podstawę uzyskiwania przez Sprzedającego przychodów.

Na Wnioskodawcę nie zostaną także przeniesione umowy ubezpieczenia dotyczące Aktywów Sprzedającego. Na Wnioskodawcę nie zostaną również przeniesione prawa i obowiązki z umów pozwalających na bieżące funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego (np. umowy najmu pomieszczeń biurowych, w których pracują pracownicy Sprzedającego, najmu miejsc postojowych, umowy dotyczące bieżącej obsługi księgowo-administracyjnej Sprzedającego). Nabycie Aktywów Sprzedającego nie będzie wiązało się także z przejściem pracowników S.L. PL do Wnioskodawcy w ramach tzw. przejścia zakładu pracy (art. 231 Kodeksu pracy).

Sprzedający, poza działalnością prowadzoną przy wykorzystaniu swojego przedsiębiorstwa (w którego skład wchodzą również Aktywa Sprzedającego), zasadniczo nie prowadzi innej działalności operacyjnej. Z uwagi na przejęcie aktywów składających się na połączenie prądu stałego Polska-Szwecja przez Wnioskodawcę i S. oraz powstanie połączenia operatorskiego, po zakończeniu transakcji opisanej w niniejszym wniosku (jak i szeregu innych transakcji pomiędzy różnymi podmiotami) rozpocznie się proces likwidacji S.L. PL oraz jej podmiotu dominującego S.L. AB.

W wyniku transakcji, właścicielem Aktywów Sprzedającego stanie się Wnioskodawca, który będzie wykorzystywał te aktywa na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, tj. w działalności opodatkowanej podatkiem VAT (nie podlegającej zwolnieniu z VAT).

Należy jednocześnie podkreślić, iż ? w oparciu o przekazane Wnioskodawcy informacje ? Sprzedającemu przysługiwało pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do budynków i budowli oraz innych rzeczowych składników majątkowych, które będą przedmiotem sprzedaży, poniesionego zarówno przy ich nabyciu lub budowle, jak i remoncie lub modernizacji tych składników majątkowych.


Ponadto, zgodnie z przekazanymi Wnioskodawcy Informacjami, możliwe jest, iż:

  • w odniesieniu do części budynków, budowli lub ich części składających się na Aktywa Sprzedającego nie nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ustawy o VAT (tj. oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu);
  • w odniesieniu do części budynków, budowli lub ich części składających się na Aktywa Sprzedającego nastąpiło już ich pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ustawy o VAT w okresie wcześniejszym niż 2 lata od daty planowanej sprzedaży.

W celu potwierdzenia konsekwencji VAT planowanej transakcji, Sprzedający wystąpi przed planowaną transakcją o interpretację prawa podatkowego w celu potwierdzenia, czy i w jakim zakresie w stosunku do Aktywów Sprzedającego będących budynkami, budowlami lub ich częściami doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o VAT.

Jednocześnie ? w oparciu o przekazane Wnioskodawcy informacje - Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie sprzedawanych budynków i budowli, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W konsekwencji, co do zasady sprzedaż budynków, budowli lub ich części przez Sprzedającego, które nie były przedmiotem pierwszego zasiedlenia, będzie podlegała opodatkowaniu 23% VAT. Natomiast sprzedaż budynków, budowli lub ich części, w stosunku do których od dnia ich pierwszego zasiedlenia do dnia planowanej transakcji (dostawy) minie ponad 2 lata, mogłaby podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Sprzedający i Wnioskodawca zamierzają jednak skorzystać z opcji wyboru opodatkowania dostawy tych budowli podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

W takim przypadku, z uwagi na fakt, iż na dzień dokonania transakcji (dostawy) Wnioskodawca i Sprzedający będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, przed dniem dokonania dostawy złożą oni właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania VAT transakcji. Oświadczenie to będzie zawierać wszystkie elementy, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 4a pkt 3 i pkt 4 ustawy o PDOP?
  2. Czy przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?
  3. Czy zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT Sprzedający i Wnioskodawca będą uprawnieni do wyboru opcji opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży (dostawy) budynków, budowli lub ich części, których pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ustawy o VAT nastąpiło w okresie dłuższym niż 2 lata od daty planowanej sprzedaży?
  4. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem Aktywów Sprzedającego wynikającego z faktury VAT wysławionej przez Sprzedającego?
  5. Czy na mocy art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o PCC, sprzedaż Aktywów Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC?
  6. Czy Wnioskodawca będzie odpowiedzialny, jako osoba trzecia, za potencjalne zaległości podatkowe Sprzedającego ? powstałe zarówno przed 1 stycznia 2009 r., jak i po 31 grudnia 2008 r. ? na zasadach określonych w art. 112 Ordynacji Podatkowej?


Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie nr 1 oraz nr 6.


W części dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. pytanie nr 2-4 oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. pytanie nr 5, wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.


Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 4a pkt 3 i pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), dalej: ustawy o PDOP.

Brak możliwości klasyfikacji Aktywów Sprzedającego jako przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Na wstępie rozważań na temat klasyfikacji transakcji na gruncie przepisów ustawy o PDOP należy zauważyć, iż w art. 4a pkt 3 ustawy o PDOP zdefiniowano pojęcie przedsiębiorstwa, odwołując się wprost do stosownych uregulowań ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: Kodeks cywilny).


Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  • oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  • prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  • wierzytelności;
  • prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  • koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  • tajemnice przedsiębiorstwa;
  • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.


W świetle powołanej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Ważne jest zatem, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalno związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w ten sposób, aby przekazany zespól składników majątkowych mógł posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że aby mówić o transferze przedsiębiorstwa, przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki.

Tymczasem, w przypadku planowanej transakcji nie można mówić o zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem transakcji będą jedynie Aktywa Sprzedającego oraz część praw i obowiązków wynikających z umów związanych z tymi aktywami. Przedmiotem transakcji nie będą natomiast poniższe istotne elementy, które wpływają na możliwość uznania zbywanego majątku za przedsiębiorstwo:

  • środki pieniężne Sprzedającego (w kasie i na rachunkach bankowych);
  • należności i zobowiązania handlowe i publicznoprawne Sprzedającego;
  • zobowiązania do spłaty pożyczek zaciągniętych przez Sprzedającego w celu sfinansowania wybudowania infrastruktury;
  • kluczowe umowy handlowe i operacyjne, które umożliwiały prowadzenie przedsiębiorstwa przez Sprzedającego oraz osiąganie przychodów;
  • prawa i obowiązki z umów pozwalających na bieżące funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego;
  • znak towarowy S.

    L. PL oraz księgi Sprzedającego;

  • koncesja na prowadzenie działalności w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej.


Nie można zatem uznać, iż Aktywa Sprzedającego mogą samodzielnie realizować jakiekolwiek zadania gospodarcze. Innymi słowy, Wnioskodawca nie może tylko i wyłącznie w oparciu o te składniki prowadzić działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, część składników majątkowych wskazanych jako niezbędne z punktu widzenia definicji przedsiębiorstwa nie zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę. Ponadto nie jest możliwe zidentyfikowanie zorganizowanego zbioru składników materialnych i niematerialnych służących prowadzonej działalności, ponieważ przedmiotem transakcji będą tylko Aktywa Sprzedającego, którym bez dodatkowych elementów niezbędnych dla prowadzenia działalności gospodarczej (np. umów handlowych i operacyjnych) nie sposób nadać przymiotu zorganizowania. Dodatkowo, przenoszone prawa i obowiązki z niektórych umów związanych z nabywanymi aktywami są związane tylko i wyłączenie z utrzymaniem czy też funkcjonowaniem tych aktywów (np. dostawa energii elektrycznej dla potrzeb własnych nabywanych urządzeń energetycznych). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nabyte Aktywa Sprzedającego nie będą stanowiły przedsiębiorstwa. Stanowisko to jest także akceptowane przez organy podatkowe. Zostało ono potwierdzone ostatnio m.in. w Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 listopada 2011 r. (sygn. IBPP3/443-890/11/PH), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2011 r. (sygn. IPPP3/443-987/11-3/JF) oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2011 r. (sygn. IPPPI-443-845/11-2/IGo). Interpretacje te zostały wydano na gruncie ustawy o VAT. Jednakże mając na uwadze fakt iż, zgodnie z powszechnie akceptowanym w orzecznictwie sądowym oraz interpretacjach organów podatkowych poglądem, w celu określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwa dla celów ustawy o VAT, tak jak w przypadku interpretacji tego pojęcia na potrzeby ustawy o PDOP, należy odwołać się do uregulowania art. 55¹ Kodeksu cywilnego, należy uznać, iż interpretacje te mają również zastosowanie do interpretacji pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o PDOP.

Brak możliwości klasyfikacji Aktywów Sprzedającego jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego. Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, stosownie do art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP, rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Ministerstwa Finansów, aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu powyższej definicji, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

  • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
  • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  • składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  • zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.


W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Stanowisko takie jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe, sądy administracyjne oraz przedstawicieli doktryny prawa podatkowego i w praktyce nie rodzi żadnych wątpliwości.

Dodatkowo, w świetle dotychczasowych interpretacji organów podatkowych, wyłączenie zobowiązań ze zbywanego zespołu składników uniemożliwia zakwalifikowanie tego zespołu jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o PDOP i ustawy o VAT (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 kwietnia 2011 r. (sygn. ILPPI/443-173/11-3FAK), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lutego 2011 r. (sygn. IPPB5/423-811/10-4/MB) oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 maja 2010 r. (sygn. IPPB5/423-114/10-4/MB)). Dodatkowo, należy zauważyć, iż zgodnie z interpretacjami organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział oraz, że takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lutego 2011 r. (sygn. IPPB5/423-811/10-4/MB).


Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, następujące okoliczności jednoznacznie wskazują, że przedmiot planowanej umowy sprzedaży nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego:

  • na przedmiot transakcji składają się jedynie Aktywa Sprzedającego, tj. grunty, budynki, budowle, obiekty inżynieryjne wodne i lądowe, maszyny i urządzenia techniczne, zapasy oraz prawa i obowiązki z niektórych umów związanych z tym majątkiem;
  • Aktywa Sprzedającego nie są wyodrębnione organizacyjnie na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze; nie stanowią one także oddziału Sprzedającego wyodrębnionego w KRS;
  • Aktywa Sprzedającego są tylko sumą poszczególnych środków trwałych i zapasów, nie będących zorganizowanym zespołem składników powiązanych organizacyjnie;
  • w ramach sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę praw z kluczowych umów handlowych i operacyjnych czy koncesji;
  • Aktywa Sprzedającego nie są w stanie samodzielnie funkcjonować, gdyż nie posiadają bowiem potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy; Wnioskodawca nie może tylko i wyłącznie w oparciu o te składniki prowadzić działalności gospodarczej;
  • Wnioskodawca nie przejmie w ramach transakcji pracowników ani zobowiązań Sprzedającego, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek.


W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Aktywa Sprzedającego nie są wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, Aktywa Sprzedającego nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP.

Konkluzji tych nie zmienia fakt, że Aktywa Sprzedającego stanowią główne składniki majątku S.L. PL. W tym kontekście warto powołać się na wyrok NSA z dnia 5 października 2005 r. (sygn. I SN/Gd 1959/94), zgodnie z którym: Sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Stanowisko zajęte przez NSA w powyższym wyroku jest kontynuowane przez sądy administracyjne (m.in. wyrok WSA w Warszawie z 7 listopada 2011 r. (sygn. III SA/Wa 1438/11), czy wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r. (sygn. I SA/Wr 355/08). Stanowisko to jest także akceptowane przez organy podatkowe, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 marca 2011 r. (sygn. 1LPP2/443-21/11-4/EN) oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 listopada 2011 r. (sygn. IBPP3/443-890/11/RH). Podsumowując, przedmiotem planowanej umowy sprzedaży dla celów ustawy o PDOP będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


Pytanie nr 6


W opinii Wnioskodawcy, nie będzie on odpowiadać jako osoba trzecia za potencjalne zaległości podatkowe Sprzedającego.

Zgodnie z art. 112 § 1 Ordynacji Podatkowej w aktualnym brzmieniu nadanym przepisami Ustawy Nowelizującej, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2009 r., nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach.

Poprzednie brzmienie tego przepisu (tj. obowiązujące przed 1 stycznia 2009 r.) wskazywało, że także nabywca składników majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jeżeli ich wartość jednostkowa w dniu zbycia wynosiła co najmniej 16.100 zł, odpowiadał całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego porównania, przepis art. 112 Ordynacji Podatkowej w aktualnym brzmieniu nie przewiduje już odpowiedzialności nabywcy składników majątku związanych z prowadzoną działalnością, niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z tą działalnością.

Zgodnie zaś z przepisem przejściowym zawartym w art. 8 Ustawy Nowelizującej, do odpowiedzialności podatkowej osób trzecich za zaległości podatkowe powstałe przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej stosuje się art. 112 Ordynacji Podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej.

Z powyższych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że w przypadku nabycia składnika majątkowego po 1 stycznia 2009 r. odpowiedzialność podatkowa nabywcy za zaległości podatkowe sprzedającego jest wykluczona, gdyż nie przewidują jej obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r. przepisy art. 112 Ordynacji podatkowej. Z kolei, w przypadku nabycia składnika majątkowego przed tą datą, nabywca ponosiłby odpowiedzialność za zaległości podatkowe powstałe przed dniem 1 stycznia 2009 r. na podstawie art. 112 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2005 r. (na podstawie art. 112 Ordynacji Podatkowej w związku z art. 8 Ustawy Nowelizującej).

Jak wskazano powyżej, nabycie Aktywów Sprzedającego przez Wnioskodawcę nastąpi po dacie złożenia niniejszego Wniosku (a zatem po 1 stycznia 2009 r.). Aktywa Sprzedającego, które zostaną nabyte przez Wnioskodawcę, nie stanowią przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, uwzględniając powyższą wykładnię przepisów Ordynacji Podatkowej i Ustawy Nowelizującej, Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności za zaległości podatkowe Sprzedającego powstałe zarówno przed 1 stycznia 2009 r., jak i po 31 grudnia 2008 r.


Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje m.in. potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego:

  1. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8.05.2009 r. (sygn. ILPB1/415-226/09-2AK);
  2. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17.04.2009 r. (sygn. IPPBI/415-62/09-2/AG);
  3. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1.03.2010 r. (sygn. IBPBI/415-1108/09//KB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa. W świetle art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest m.in. do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wymaganie, aby stan faktyczny, był przedstawiony we wniosku w sposób wyczerpujący, wiąże się z koniecznością podania wszystkich jego elementów, istotnych z punktu widzenia możliwości oceny stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej [w:] C. Kosikowski, L. Etel, R. Dowgier, P. Pietrasz, S. Presnarowicz, M. Popławski, Ordynacja podatkowa. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III). Wskazuje się przy tym, że organy podatkowe nie są uprawnione do dowodowego ustalania i weryfikowania stanu faktycznego. Stan faktyczny przedstawiony we wniosku konstytuuje zakres sprawy o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, a przez to, i zakres udzielonej interpretacji. Należy bowiem podkreślić, że w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej w wyniku tego, że organ podatkowy związany jest opisem przedstawionego zdarzenia przyszłego, to nie dysponuje takimi narzędziami jak postępowanie dowodowe, czy też postępowanie w zakresie ustalenia treści czynności prawnej, o którym mowa w art. 199a Ordynacji. Tylko postępowanie podatkowe umożliwia organom podatkowym rzeczywistą ocenę charakteru prawnego opisywanych przez wnioskodawcę zdarzeń prawnych. Organy podatkowe wszczynając postępowanie podatkowe będą posiadały uprawnienie do własnej oceny sposobu wyodrębnienia majątku i do ewentualnej zmiany kwalifikacji przyjętej przez tut. organ.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika