Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt VIII SA/Wa 1148/10 z dnia 11.05.2011 r. (data wpływu 20.07.2011 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 08.06.2010 r. (data wpływu 14.06.2010 r.) oraz piśmie z dnia 17.10.2011 r. (data wpływu 20.10.2011 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 07.10.2011 r. (data nadania 07.10.2011 r., data doręczenia 10.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania ?u źródła? wypłat na rzecz austriackiego rezydenta podatkowego z tytułu pośrednictwa w udzieleniu przez banki bądź bezpośredniego udzielenia gwarancji bankowej zabezpieczającej spłatę kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania ?u źródła? wypłat na rzecz austriackiego rezydenta podatkowego z tytułu pośrednictwa w udzieleniu przez banki bądź bezpośredniego udzielenia gwarancji bankowej zabezpieczającej spłatę kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z o.o. z siedzibą w Polsce prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie przetwórstwa owocowego. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zawarł szereg umów na podstawie, których podmiot austriacki pośredniczył, w zamian za wynagrodzenie, w udzieleniu przez banki austriackie gwarancji spłaty przez Wnioskodawcę kredytów bankowych zaciągniętych w polskich bankach.

W ramach wskazanych wyżej umów:

• austriacka spółka z grupy A wykupiła w Banku U usługę polegającą na gotowości tego banku do udzielenia gwarancji bankowych spółkom z grupy A. Na tej podstawie U udzielił gwarancji Bankowi P spłaty przez Wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w tym banku;
• austriacka spółka z grupy A wykupiła w banku R usługę polegającą na gotowości tego banku do udzielenia gwarancji bankowych spłaty kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę. Na tej podstawie R udzielił gwarancji bankowi RP spłaty przez Wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w tym banku
• austriacka spółka z grupy A udzieliła gwarancji spłaty przez Wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w banku D.
  
  

Spółka austriacka pośrednicząca w udzieleniu gwarancji bądź bezpośrednio udzielająca gwarancji na rzecz Wnioskodawcy nie posiada na terytorium Polski oddziału ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (tzn. nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Wnioskodawca zobowiązany był do zapłaty na rzez spółki austriackiej wynagrodzenia obliczanego według następującego wzoru 0,2% x (kwota gwarancji) x (liczba dni w których gwarancja była udzielona) / 365. Z dniem 1 marca 2009 r. współczynnik procentowy wynagrodzenia płaconego na rzecz spółki austriackiej został zmieniony z 0,2 % na 0,4 %.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz podmiotu austriackiego z tytułu pośrednictwa w udzieleniu przez banki bądź bezpośredniego udzielenia gwarancji bankowej zabezpieczającej spłatę kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz spółki austriackiej z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielenia odpłatnej gwarancji bankowej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (?UPDOP?), podatnicy nie będący polskimi rezydentami są zobowiązani do zapłacenia podatku dochodowego od uzyskanych na terytorium Polski przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Podatek dochodowy z wyżej wskazanych tytułów wynosi 20 % przychodów. Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 2 UPDOP przedstawione zasady opodatkowania należy stosować z uwzględnieniem odpowiednich umów w sprawie zapobiegania podwójnego opodatkowania.

Znajdująca zastosowanie w sprawie Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Austrią (Umowa z Austrią) wskazuje wyraźnie jakie należności uzyskiwane przez nierezydenta podatkowego jednego z umawiających się państw w drugim państwie podlegają opodatkowaniu w tym drugim państwie, a jakie podlegają opodatkowaniu w państwie rezydencji podmiotu uzyskującego dochód.

W szczególności, w świetle art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu odsetki zdefiniowane są jako dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi.

Gramatyczna wykładnia analizowanego przepisu prowadzi do wniosku, że przychodem w formie odsetek jest kwota otrzymana jako wynagrodzenie z wierzytelności.

Z perspektywy spółki austriackiej (pośredniczącej w udzieleniu gwarancji bankowej bądź udzielającej gwarancji) wynagrodzenie za świadczone usługi nie stanowi wynagrodzenia wynikającego z wierzytelności tej spółki wobec Wnioskodawcy. W analizowanym stanie faktycznym to Wnioskodawca może mieć roszczenie wobec spółki austriackiej (o charakterze warunkowym), która może zostać zrealizowana w przypadku ziszczenia się zdarzenia objętego gwarancją spółki austriackiej. Opłata za gwarancję stanowi tutaj wynagrodzenie za gotowość podmiotu austriackiego do ewentualnego świadczenia gwarancyjnego na rzecz osoby trzeciej w miejsce Wnioskodawcy. Nie można zatem uznać, że wynagrodzenie za pośrednictwo w udzieleniu bądź udzielenie gwarancji stanowi odsetki w rozumieniu art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią.

Ponadto, art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią wskazuje również przykładowy katalog dochodów uważanych za odsetki (tj. dochody z wierzytelności), np. dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Wśród wymienionych w analizowanym przepisie dochodów nie ma gwarancji zabezpieczających kredyt bankowy ani świadczeń podobnego typu, tj. będących formą odpłatności za zaciągnięcie zobowiązania przez jeden podmiot względem drugiego. W konsekwencji, należy przyjąć, że na podstawie art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią nie można uznać wynagrodzenia z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielenia przez spółkę austriacką gwarancji na rzecz Wnioskodawcy za odsetki w rozumieniu art. 11 ust. 4 tej Umowy.

Wnioskodawca zwraca ponadto uwagę na treść innych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę. Niektóre umowy zawierają sformułowanie, iż odsetkami są także ?innego rodzaju dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, z którego dochody pochodzą, zrównane z dochodami z pożyczek?. W konsekwencji, w przypadku umów zawierających tak skonstruowaną definicję odsetek istnieją argumenty aby twierdzić, iż wynagrodzenie z tytułu gwarancji bankowej może stanowić odsetki w rozumieniu takiej umowy. Jednakże, w analizowanym stanie faktycznym wobec wyraźnego sformułowania art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią brak jest podstaw prawnych aby rozszerzać zakres pojęciowy odsetek o wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielonej gwarancji bankowej.

Umowa z Austrią nie wskazuje w swej treści także innego przepisu szczególnego na podstawie którego należałoby wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielenia na rzecz Wnioskodawcy gwarancji zapłaty określonych kwot w przypadku zaistnienia zdarzenia objętego gwarancją kwalifikować jako którąś ze szczególnych form przychodu wymienioną w przepisach Umowy z Austrią. Należy zwrócić uwagę, że na gruncie Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, w przypadku dochodów, które nie stanowią jasno określonej kategorii dochodów oraz gdy źródło dochodów nie jest jasno określone dochody te należy kwalifikować jako ?Inne dochody? w rozumieniu poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 22 Umowy z Austrią pojęcie ?Inne dochody? obejmuje swoim zakresem wszelkie dochody nie wskazane w innych przepisach Umowy. Zatem w sytuacji gdy nie można przyporządkowywać konkretnych dochodów do danego źródła przychodów wskazanych w Umowie z Austrią należy przychody takie uznać za inne dochody w rozumieniu w art. 22 Umowy. W efekcie, takie inne dochody podlegają zgodnie z Umową z Austrią opodatkowaniu wyłącznie w kraju siedziby odbiorcy wynagrodzenia (tutaj: w Austrii) pod warunkiem przekazania spółce wypłacającej dochód certyfikatu rezydencji podatkowej odbiorcy świadczenia, zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy PDOP. Nie dotyczy to sytuacji gdy odbiorca dochodu posiadałby zakład w rozumieniu art. 5 Umowy z Austrią w kraju wypłaty wynagrodzenia gwarancyjnego.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył interpretację Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 czerwca 2005 r. (nr DP/P1/423-0057/05/AP), z której wynika, że ?źródła przychodów podlegające uregulowaniu przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są wyraźnie i wyczerpująco uregulowane w poszczególnych umowach. W konsekwencji, należności z tytułu gwarancji zabezpieczającej kredyt bankowy powinny stanowić inny dochód? w rozumieniu art. 22 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, który podlega opodatkowaniu jedynie w państwie gdzie podmiot osiągający przychód ma siedzibę?. Wnioskodawca zaznaczył jednocześnie fakt, że powołana interpretacja została wydana na podstawie polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w której definicja odsetek jest identyczna jak w Umowie z Austrią.

Wnioskodawca zwraca jednocześnie uwagę na fakt, że usługi pośrednictwa w uzyskaniu gwarancji bankowej nie stanowią żadnej z czynności wymienionych w art. 21 UPDOP ani czynności o podobnym charakterze. Nie ulega bowiem wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie. Nie mogą to być więc wszystkie możliwe świadczenia lecz świadczenia zawierające essentialia negotii umów świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Tymczasem w przeciwieństwie do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a UPDOP usług, tj. usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. W przypadku więc usługi pośrednictwa, jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzech podmiotów - zleceniodawcy, zleceniobiorcy oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa handlowego umowę ze zleceniodawcą

Konsekwentnie usługa pośrednictwa ma inny charakter od usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Należy więc zauważyć, iż essentialia negotii umowy pośrednictwa jest doprowadzenie do zawarcia umowy przez zleceniodawcę z podmiotem trzecim, podczas gdy essentialia negotii umów dotyczących pozostałych usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a UPDOP jest zobowiązanie się zleceniobiorcy do wykonania określonej usługi. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty należności za usługi pośrednictwa w udzieleniu gwarancji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 UPDOP.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołała przykładowe interpretacje organów podatkowych:

• interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 października 2009 r.

  nr IBPBI/2/423-1303/09/BG i nr IBPBI/2/423-919/09/BG,

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r. nr IP-PB3-423-115/08-2/JB oraz
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 stycznia 2008 r. nr IBPB3/423-233/07/AM.
  
  

Podsumowując swoje stanowisko Wnioskodawca podniósł, iż wynagrodzenie za pośrednictwo w udzieleniu bądź bezpośrednie udzielenie gwarancji na rzecz Wnioskodawcy powinno zostać uznane jako tzw. ?inny dochód?, który podlega opodatkowaniu jedynie w państwie rezydencji podmiotu uzyskującego dochód tj. w Austrii pod warunkiem, że podmiot ten dostarczy na rzecz Wnioskodawcy stosowny certyfikat rezydencji podatkowej.

W dniu 31.08.2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretacje indywidualną Nr IPPB5/423-341/10-2/AJ stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08.06.2010 r. (data wpływu 14.06.2010 r.) w zakresie opodatkowania ?u źródła? wypłat na rzecz austriackiego rezydenta podatkowego

• z tytułu pośrednictwa w udzieleniu gwarancji bankowej - jest prawidłowe,
• z tytułu udzielenia gwarancji bankowej - jest nieprawidłowe.
  
  

Tut. Organ podatkowy wskazał, iż wypłaty z tytułu udzielenia gwarancji bankowej są enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop i jako takie podlegają opodatkowaniu u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a w zw. z art. 21 ust. 2 updop oraz art. 11 ust. 1, ust. 2 i ust. 4 polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, natomiast wypłaty z tytułu pośrednictwa w udzieleniu gwarancji bankowej nie mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 updop, w związku z czym wypłaty z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu u źródła.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Spółka wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 14.09.2010 r. (data wpływu 17.09.2010 r.) zarzucając Organowi podatkowemu naruszenie art. 11 ust. 4 polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz art. 14c i art. 121 Ordynacji podatkowej.

Odpowiedzi na powyższe wezwanie udzielono pismem z dnia 08.10.2010 r. znak Nr IPPB5/423-341/10-4/AJ (skutecznie doręczonym w dniu 13.10.2010 r.), w którym Organ podatkowy stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji.

W dniu 08.11.2010 r. Spółka wniosła do tut. Organu podatkowego skargę na ww. interpretację, w której wniosła o uchylenie interpretacji z dn. 31.08.2010 r., wydanej przez Ministra Finansów działającego przez upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB5/423-341/10-2/AJ w części uznającej stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe i stwierdzającej istnienie opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego przez Skarżącą na rzecz podmiotu austriackiego z tytułu udzielenia gwarancji.

Wyrokiem z dnia 11.05.2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1148/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż stosownie do art. 14b § 3, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl art. 14c § 1 i § 2, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Dla udzielenia właściwej interpretacji indywidualnej niezbędne jest zatem właściwe rozpoznanie stanu faktycznego będącego jej przedmiotem. W zaskarżonym zakresie skarżąca przedstawiła stan faktyczny polegający na tym, że: ?austriacka spółka z grupy A grana udzieliła gwarancji spłaty przez wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w Danske Bank A/S S.A.? (rubryka F wniosku). Dalej przedstawiając uzasadnienie swojego stanowiska (rubryka G wniosku akapit IV stwierdziła: ?W analizowanym stanie faktycznym to Wnioskodawca (skarżąca - przypisek Sądu) może mieć roszczenie wobec spółki austriackiej (o charakterze warunkowym), które może zostać zrealizowane w przypadku ziszczenia się zdarzenia objętego gwarancją spółki austriackiej. Opłata za gwarancję stanowi tutaj wynagrodzenie za gotowość podmiotu austriackiego do ewentualnego świadczenia gwarancyjnego na rzecz osoby trzeciej w miejsce Wnioskodawcy?. Nie jest więc jednoznaczne komu i jakiego typu gwarancji udzielił podmiot austriacki. Można się tylko domyślać z kontekstu, że gwarancja ta (czy raczej przekładając na grunt polskiego prawa cywilnego - poręczenie) była udzielona bankowi Danske Bank A/S S.A. i podmiot austriacki gwarantował (poręczał) za spłatę kredytu zaciągniętego w tym banku przez skarżącą.

Tymczasem organ odnosząc się do pytania związanego z opodatkowaniem wynagrodzenia za udzielenie gwarancji przez podmiot austriacki odnosi się nie do wynagrodzenia za udzielenie gwarancji przez podmiot austriacki, a do wynagrodzenia z tytułu pośrednictwa w uzyskaniu gwarancji bankowej, o czym świadczy zapis zawarty na str. 7 decyzji: ?opisane we wniosku wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa w uzyskaniu gwarancji bankowej wypłacane przez spółkę na rzecz podmiotu austriackiego jest ściśle związane z kredytem zaciągniętym przez spółkę, zatem stanowi odsetki. Tak więc, w tym miejscu organ wypowiada się na temat wynagrodzenia za pośrednictwo podmiotu austriackiego w uzyskaniu gwarancji (gdzie wcześniej uznał, że od wynagrodzenia za taką czynność nie należy się podatek u źródła zgadzając się w tym zakresie z interpretacją dokonaną przez skarżąca), a nie wynagrodzenia za udzielenie gwarancji bezpośrednio przez podmiot austriacki. O niezrozumieniu przez organ treści wniosku świadczy też następujący passus zawarty na str. 9 odpowiedzi na skargę: ?wynagrodzenie z tytułu uzyskania gwarancji bankowej wypłacanej przez skarżącą na rzecz podmiotu austriackiego jest bezpośrednio związane z kredytem zaciągniętym przez spółkę, stanowi element kosztu pozyskania kapitału (finansowania zewnętrznego), stanowi zatem odsetki w rozumieniu art. 11 ust. 4 umowy?. Niezrozumiałym jest skąd organ wyciągnął wniosek, że skarżąca wypłaca gwarancję, i to w dodatku gwarancję bankową, na rzecz podmiotu austriackiego. Według stanu faktycznego przedstawionego przez skarżącą we wniosku o interpretację chodzi o udzielenie gwarancji przez podmiot austriacki, a nie o ?wypłacenie gwarancji?. Tym bardziej nie można doszukać się ?wypłaty gwarancji? na rzecz podmiotu austriackiego i to przez skarżącą, czy też nie można zrozumieć, w jaki sposób skarżąca może ?wypłacić? czy ustanowić gwarancję bankową, skoro nie jest bankiem (udzielenie gwarancji bankowej jest czynnością bankową zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo bankowe).

Skoro organ podatkowy ma wątpliwości co do treści wniosku, w tym co do jasności stanu faktycznego w nim przedstawionego, ma prawo i zarazem obowiązek wezwania wnioskodawcy do uzupełnienia wniosku, jeżeli nie zawiera on niezbędnych do wydania interpretacji elementów, wynikające z przepisu art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 14h i art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Ten tryb powinien być stosowany również wtedy, gdy wniosek nie wyznacza jednoznacznie zakresu problemowego interpretacji, o którą występuje podatnik, Stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Jak więc wynika z powyższych przepisów, to wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny, pytanie i formułując na jego tle ocenę prawną, wyznacza zakres problemowy interpretacji, o którą występuje. Z kolei organ podatkowy ma obowiązek odnieść się do problemu prawnego przedstawionego przez wnioskodawcę w wymaganym we wniosku zakresie, poprzez dokonanie oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy, jego akceptacji bądź negacji.

Sąd uznał zatem, że organ nie stosując procedury określonej w art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej dla uzupełnienia wniosku o treści wymagane w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, naruszył te przepisy prawa. Wskazane wyżej naruszenie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż właściwe rozpoznanie merytorycznej treści wniosku mogło doprowadzić do odmiennej interpretacji. Dlatego też, przyczyna ta była wystarczająca do uchylenia zaskarżonej interpretacji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. Skoro interpretacja w analizowanym przez Sąd zakresie była wadliwa, to należało ją uchylić. Ponieważ w zakresie interpretacji drugiego zagadnienia (gdzie organ zgodził się ze stanowiskiem spółki) interpretacja nie była skarżona, zatem w tym zakresie organ jest związany udzieloną interpretacją.

Sąd wskazał, iż wobec nierozpoznania przez organ stanu faktycznego objętego pytaniem, przedwczesna jest ocena prawidłowości wykładni prawa materialnego dokonanej przez organ i w efekcie, iż udzielając ponownie interpretacji w kwestionowanym zakresie organ weźmie pod uwagę, że w rozumieniu art. 11 umowy u.p.o. Polska - Austria odsetkami mogą być dochody powstałe z wierzytelności. Dlatego też, odpowiadając na pytanie dotyczące opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego przez podmiot austriacki od skarżącej za udzielenie przez ten podmiot gwarancji spłaty przez skarżącą kredytu zaciągniętego w Danske Bank A/S S.A. należy udzielić odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy w związku z tą czynnością (usługą podmiotu austriackiego na rzecz skarżącej) dochodzi do powstania wierzytelności podmiotu austriackiego wobec skarżącej ...
2. Czy w związku z tą czynnością dochodzi do korzystania przez skarżącą z ?wypożyczonego? skarżącej przez austriacki podmiot kapitału ...
   
   

Negatywna odpowiedź na chociażby jedno z tych pytań powinna prowadzić do uznania, że objęte interpretacją wynagrodzenie nie może być zaliczone do odsetek, o jakich mowa w art. 11 umowy u.p.o. Polska-Austria.

W związku z powyższym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 07.10.2011 r. (doręczone skutecznie 10.10.2011 r.) wezwał Stronę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego zawartego we wniosku, w szczególności wskazanie:

• komu i jakiego typu gwarancji udzielił podmiot austriacki,
• czy w związku z czynnością/usługą podmiotu austriackiego (w związku z którą wypłacane jest wynagrodzenie) na rzecz Wnioskodawcy dochodzi do powstania wierzytelności podmiotu austriackiego wobec Wnioskodawcy,
• czy w związku z ww. czynnością/usługą dochodzi do korzystania przez Wnioskodawcę z kapitału udostępnionego przez austriacki podmiot.
  
  

W odpowiedzi na ww. wezwanie, w piśmie z dnia 17.10.2011 r. (data nadania 17.10.2011 r., data wpływu 20.10.2011 r.) Strona wskazała, iż:

• gwarancje zostały udzielone na rzecz banków: D. AS/SA, Bank B. SA, P. SA, Rabobank Polska SA. Treścią gwarancji jest bezwarunkowe zobowiązanie się austriackiej spółki z grupy A. do zapłacenia na rzecz banku uprawnionego kwot zobowiązania kredytowego Wnioskodawcy na wypadek zwłoki Wnioskodawcy w spłacie. Zobowiązanie to aktualizuje się na żądanie uprawnionego banku skierowane bezpośrednio do spółki udzielającej gwarancji. Prawem właściwym do interpretacji przedmiotowej gwarancji jest prawo austriackie i zgodnie z tym prawem gwarancja została skonstruowana i powinna być interpretowana;
• w związku z udzieloną gwarancją powstaje wierzytelność podmiotu austriackiego wobec Wnioskodawcy o zapłatę wynagrodzenia. W zamian za usługę podmiotu austriackiego polegającą na udzieleniu gwarancji, Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia.
• podmiot austriacki nie udostępnia żadnego kapitału Wnioskodawcy w związku z udzieleniem gwarancji. Wnioskodawca nie korzysta więc z kapitału ?wypożyczonego? (udostępnionego) Wnioskodawcy przez podmiot austriacki (podkreślenie Strony).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygniecie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11.05.2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1148/10 - stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 08.06.2010 r. w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim stanu faktycznego uznaje się w całości za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.