Czy Spółka będzie posiadać zakład w Polsce w rozumieniu przepisów Konwencji w związku z przepisami (...)

Czy Spółka będzie posiadać zakład w Polsce w rozumieniu przepisów Konwencji w związku z przepisami ustawy o pdop?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 16.06.2010 r. (data wpływu 21.06.2010 r.) uzupełnionego pismem z dnia 21.07.2010r. (data wpływu 23.07.2010 r.) oraz pismem z dnia 26.08.2010 r. (data wpływu 30.08.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 16.08.2010 r. Nr IPPB5/423-382/10-3/PS (data nadania 17.08.2010 r., data doręczenia 19.08.2010 r.) oraz pismem z dnia 22.09.2010 r. (data wpływu 24.09.2010r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 13.09.2010 r. Nr IPPB5/423-382/10-5/PS (data nadania 14.09.2010 r., data doręczenia 15.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 roku, Nr 216, poz. 2120, dalej umowa polsko ? holenderska) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy polsko ? holenderskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka L. B.V. (zwana dalej: L.? lub Spółką?) jest spółką z siedzibą w Almere (w Holandii), której podstawowa działalność gospodarcza polega na dostawie (tzn. zakupie i sprzedaży) towarów handlowym spółkom zależnym z grupy G. (zwanym dalej: ?Grupą G.?) ulokowanym w różnych europejskich krajach.

L. planuje obecnie utworzyć tzw. Europejskie Centrum Dystrybucji (zwane: EDC3) w okolicach Wrocławia (w Polsce).

Celem utworzenia EDCS jest zoptymalizowanie zarządzania zapasami, gromadzenia i utrzymywania odpowiednich poziomów towarów. Ponadto składowanie towarów w scentralizowanym magazynie zapewni L. możliwość elastycznego zarządzania przydziałami towaru pomiędzy spółkami z grupy G. w Europie Środkowo-Wschodniej (zwanymi dalej: ?spółkami dystrybucyjnymi G.?) zgodnie z ich potrzebami, a także przyczyni się do ograniczenia kosztów logistyki (w szczególności składowania).



Towary składowane w EDC3 będą należeć do L.. L. będzie je kupować głównie od spółek produkcyjnych z Grupy G. i od niezależnych spółek produkcyjnych (z Azji, Polski i Czech) działających na zlecenie. Udział zakupów dokonywanych przez L. szacuje się na: 86% od spółek produkcyjnych z grupy G. i 14% od niepowiązanych spółek produkcyjnych działających na zlecenie. L. będzie sprzedawać towary spółkom dystrybucyjnym G. na podstawie cywilnych umów kupna/sprzedaży zawieranych (bezpośrednio) z producentami i spółkami dystrybucyjnymi L.

L. będzie wystawiać zlecenia zakupu na zakup towarów od spółek dystrybucyjnych w ilościach wynikających z prognoz sprzedaży przedstawianych przez poszczególne spółki dystrybucyjne G.. Filie te będą przedstawiać L. prognozy sprzedaży na podstawie własnego zapotrzebowania. Na początku roku spółki dystrybucyjne G. będą przedstawiać L. wstępne projekty budżetu. Te roczne prognozy będą weryfikowane co miesiąc i co tydzień przez poszczególne spółki dystrybucyjne, aby zapewnić L. dokładniejsze przewidywania co do zapotrzebowania poszczególnych spółek. Tak więc co miesiąc i co tydzień L. będzie otrzymywać aktualne prognozy zapotrzebowania od poszczególnych spółek dystrybucyjnych. Zakupy od L. będą faktycznie realizowane na podstawie tygodniowych prognoz przygotowywanych przez spółki dystrybucyjne G.

Towary będą składowane w EDC3 przez okres od kilku dni do dwóch miesięcy. Czas ten powinien być jak najkrótszy, ponieważ L. stara się utrzymać stały ruch towarów i unikać nadmiernego nagromadzenia zapasów. Towary składowane w EDC3 będą podzielone na ?zapasy spółki dystrybucyjnej?, co oznacza, że każda partia towarów będzie ?przypisana? do określonej spółki dystrybucyjnej, tzn. tej, która złożyła określoną prognozę sprzedaży. Jednakże spółki dystrybucyjne G. nie będą właścicielami towarów. Właścicielem towarów znajdujących się w EDC3 będzie L.. Własność towarów będzie przenoszona na spółki dystrybucyjne G. po uzyskaniu dowodu, że towary opuściły EDC3. Zapasy przypisane do poszczególnych spółek dystrybucyjnych będą fizycznie rozdzielone.

Towary sprzedane spółkom dystrybucyjnym G. przez L. będą dostarczane albo do nich, albo bezpośrednio do ich klientów. Miejsca dostawy towarów będą się znajdować w Polsce i w innych krajach UE. Towary mogą też być wyjątkowo dostarczane do krajów poza Unią Europejską (np. na Ukrainę, do Białorusi i Rosji).

Ceny będą określane przez centralę grupy G. w Korei, natomiast wszelkie decyzje dotyczące ilości towarów nabywanych i dostarczanych do i z EDC3 będą podejmowane przez personel L. w Holandii na podstawie prognoz sprzedaży otrzymywanych co tydzień z spółek dystrybucyjnych G. przez pracowników L. ulokowanych w Holandii spółek dystrybucyjnych. W szczególności należy zaznaczyć, iż:

  • L. będzie kupować towary (od spółek produkcyjnych) i sprzedawać towary (spółkom dystrybucyjnym G.) na podstawie uzgodnień i negocjacji podejmowanych poza Polską w ramach grupy G. lub z innymi niezależnymi podwykonawcami. Wszystkie uzgodnienia umowne będą negocjowane i zawierane przez L. poza Polską;
  • ani polski podmiot, ani jego pracownicy nie będą negocjować i nie będą mieć uprawnień wykonawczych ani pełnomocnictw do reprezentowania L. w odniesieniu do przygotowywania i podpisywania przedmiotowych umów kupna lub sprzedaży;
  • korespondencja od spółek dystrybucyjnych G. dotycząca produktów składowanych w EDC3 będzie adresowana bezpośrednio do L. w Holandii;
  • przelewy bankowe dotyczące zakupu (np. dokonywanie płatności na rzecz spółek produkcyjnych) będą realizowane z konta L. w Holandii.

Czynności materialne dotyczące sprzedaży (tzn. fizycznego wystawienia faktur L. spółkom dystrybucyjnym G., odbioru faktur od spółek produkcyjnych) będą realizowane przez pracowników L. znajdujących się w Holandii.

Centrum EDC3 będzie wykorzystywane wyłącznie do składowania i dostaw do spółek dystrybucyjnych G. towarów należących do L.. EDC3 nie będzie wykorzystywane przez L. do świadczenia usług składowania na rzecz innych spółek z grupy G. ani na rzecz spółek niezależnych.

L. nie będzie utrzymywać żadnego stałego ani tymczasowego personelu w Polsce w związku z działalnością dotyczącą zakupu i sprzedaży towarów składowanych w EDC3 i operacji logistycznych EDC3. Planuje się, by kontrole EDC3 prowadzone przez personel L. odbywały się trzy do pięciu razy w roku, przy czym żadna kontrola nie będzie trwać dłużej niż tydzień. Niemniej jednak częstość kontroli L. w EDCS może być wyższa w początkowym okresie działania centrum. Częstość ta będzie zależeć od tego, jak sprawnie będzie przebiegać projekt utworzenia EDC3. Niemniej jednak, dla potrzeb wizyt pracowników L. nie zostanie wydzielona żadna przestrzeń biurowa w EDC3, a koszty poniesione przez pracowników L. podczas przyjazdów do Polski będą obciążały wyłącznie L..



Spółki produkcyjne zapewnią transport towarów z zakładów produkcyjnych do EDC3. Personel L. nie będzie uczestniczyć w tych czynnościach.

Transport towarów z EDC3 do spółek dystrybucyjnych G. lub do klientów tych spółek zorganizuje personel L. w Holandii w wykorzystaniem niezależnego przewoźnika/ spedytora (niezależnego, niepowiązanego usługodawcy).



Budynek polskiego magazynu oraz niezbędne wyposażenie EDC3 zapewni niezależna polska firma logistyczna (?P.?). P. jest spółką niemającą powiązań z grupą G., a jej podstawowa działalność gospodarcza polega na świadczeniu usług składowania i usług logistycznych na rzecz różnych spółek. P. będzie wynajmować we własnym imieniu budynek magazynu wykorzystywany do działalności EDC3. Budynek EDC3 będzie należeć do innej niepowiązanej polskiej spółki.

Spółka P. będzie świadczyć na rzecz L. wszystkie usługi logistyczne i magazynowe potrzebne do prowadzenia działalności centrum EDC3, które będą obejmować w szczególności:

  • składowanie towarów w EDC3;
  • odbiór, przeładunek, kontrole ilościowe i jakościowe, przepakowywanie, etykietowanie, dołączanie kart gwarancyjnych, przepakowanie palet, załadunek towarów w EDCS;
  • wystawianie dokumentów dotyczących przyjmowania towarów, wydawania towarów i inwentaryzacji przeprowadzanej w imieniu L. (tylko na wyraźne żądanie L.) w ramach standardowych usług magazynowych świadczonych przez P. na rzecz L.;
  • realizowanie obowiązków związanych z importem towarów składowanych w EDC3 np. reprezentacja celna w odniesieniu do towarów przywożonych spoza UE (tylko na wyraźne żądanie L.).

Spółka P. nie będzie mieć prawa do podejmowania żadnych decyzji dotyczących towarów składowanych w EDC3. W szczególności P. ani jej pracownicy nie będą podejmować (i nie będą upoważnieni do podejmowania) żadnych decyzji dotyczących zakupu lub sprzedaży towarów przez L.. Podczas obsługiwania centrum EDC3 pracownicy spółki P. będą działać w ramach umowy o usługi zawartej przez L. z P.. Oznacza to, że pracownicy P. nie będą nadzorowani ani kontrolowani przez personel L..

W dniu 16.08.2010 r. tutejszy organ podatkowy pismem nr IPPB5/423-382/10-3/PS wezwał Pełnomocnika Spółki m. in. do szczegółowego wyjaśnienia zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku odnośnie:

  1. sposobu i zakresu czynności kontrolnych oraz nadzorczych dokonywanych przez pracowników Wnioskodawcy w stosunku do Spółki P..
    Organ podatkowy wskazując na istniejące sprzeczności w opisie zdarzenia przyszłego oraz stanowiska Wnioskodawcy zauważył, iż we wniosku podano, że: ?Centrum EDC3 będzie fizycznie obsługiwane przez spółkę P., która będzie realizować decyzje L. dotyczące prowadzenia EDC3?. ?P. będzie prowadzić działalność (zarządzać EDC3) w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej?. ?Spółka P. nie będzie mieć prawa do podejmowania żadnych decyzji dotyczących towarów składowanych w EDC3. W szczególności P. ani jej pracownicy nie będą podejmować (i nie będą upoważnieni do podejmowania) żadnych decyzji dotyczących zakupu lub sprzedaży towarów przez L.. Podczas obsługiwania centrum EDC3 pracownicy spółki SPL będą działać w ramach umowy o usługi zawartej przez L. z P.. Oznacza to, że pracownicy P. nie będą nadzorowani ani kontrolowani przez personel L.?. Tymczasem w opisie zdarzenia przyszłego jednocześnie wskazano, iż ?planuje się, by kontrole EDC3 prowadzone przez personel L. odbywały się trzy do pięciu razy w roku, przy czym żadna kontrola nie będzie trwać dłużej niż tydzień. Niemniej jednak częstość kontroli L. w EDCS może być wyższa w początkowym okresie działania centrum. Częstość ta będzie zależeć od tego, jak sprawnie będzie przebiegać projekt utworzenia EDC3. Niemniej jednak, dla potrzeb wizyt pracowników L. nie zostanie wydzielona żadna przestrzeń biurowa w EDC3, a koszty poniesione przez pracowników L. podczas przyjazdów do Polski będą obciążały wyłącznie L.?.
  2. zasad współpracy pomiędzy L. i P. w ramach zawartej pomiędzy obydwoma podmiotami umowy w zakresie:
  • wystawiania przez P. w imieniu L. dokumentów dotyczących przyjęcia towarów, wydawania towarów z magazynu i inwentaryzacji,
  • realizowania obowiązków związanych z importem towarów składowanych w EDC3.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 26.08.2010 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 30.08.2010 r. ) Pełnomocnik Spółki stwierdził, iż:

  1. ?Zgodnie z opisem zawartym we Wniosku, centrum dystrybucji EDC3 będzie fizycznie obsługiwane przez spółkę P., która będzie wykonywać decyzje L. dotyczące prowadzenia centrum EDC3. P. będzie prowadzić działalność (tj. obsługiwać centrum EDC3) w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej. P. ani jej pracownicy nie będą podejmować (i nie będą upoważnieni do podejmowania) żadnych decyzji dotyczących zakupu lub sprzedaży towarów należących do L. i magazynowanych w EDC3. Podczas obsługiwania centrum EDC3 pracownicy spółki P. będą działać w ramach umowy o świadczenie usług zawartej przez L.

    z P.. W umowie o świadczenie usług zostaną ustalone parametry, w oparciu o które pracownicy P. powinni wprowadzać dane dotyczące EDC3 do elektronicznego systemu danych (ang. Electronic Data Interface; dalej jako: EDI). Dane wprowadzane do EDI będą zawierać informacje dotyczące wielkości przepływów towarów oraz rodzajów towarów przyjmowanych, magazynowanych i wysyłanych z centrum EDC3 do różnych spółek dystrybucyjnych z Grupy L. Platforma EDl będzie bezpośrednio połączona z systemem zarządzania magazynem (ang. Warehouse Management System; dalej jako: ?WMS?), co zapewni skuteczną wymianę informacji pomiędzy P. i L. na temat EDC3 oraz możliwość wglądu w dane dotyczące EDC3 pracownikom L. w Holandii. Ponadto, należy zaznaczyć, iż WMS stanowi element Systemu Planowania Zasobami (ang. Enterprise Resource Planning, dalej: jako ?ERP?), który jest stosowany w ramach Grupy L. ERP ma na celu monitorowanie łańcucha dostaw i ułatwienie przepływu (informacji pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Grupy L. ERP pozwała na dokładne monitorowanie popytu, podaży oraz ilości magazynowanych towarów. Dzięki temu Grupa L. może łatwo wykrywać okazje do redukcji kosztów w skali całej grupy (m.in. wykorzystując korzyści skali). Pracownicy L. w Holandii będą mieli dostęp do EDI i będą mogli oceniać rezultaty pracy P. w zakresie dokładności i terminowości przyjmowania oraz wydawania towarów z centrum EDC3 oraz ogólnej wydajności obsługiwania centrum EDC3 przy optymalnym poziomie zaangażowania. Ponadto, pracownicy L. w Holandii będą mogli sprawdzać, czy pracownicy P. wprowadzają informacje do EDI (np. w zakresie przyjmowania lub wydawania towarów, zmian w poziomie zapasów) w prawidłowy sposób. W zależności od oceny pracy wykonywanej przez pracowników P., co do wydajności obsługiwania EDC3 i poprawności danych wprowadzanych do EDI, L. będzie decydować o częstotliwości potrzebnych inspekcji w centrum EDC3. Podczas przeprowadzania takich inspekcji pracownicy L. będą prezentować pracownikom P. w jaki sposób powinni wykonywać swoją pracę, tak aby: (I) zwiększyć wydajności i poprawność swojej pracy dotyczącej obsługi centrum EDC3 oraz (II) wykorzystywać EDI w prawidłowy sposób. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, należy uznać, iż pracownicy P. nie będą na bieżąco nadzorowani ani kontrolowani przez personel L.. L. będzie tylko oceniać, jak pracownicy P. wykonują swoje zobowiązania wynikające z umowy o świadczenie usług oraz w zależności od wyników tej oceny pracownicy L. będą okazjonalnie przeprowadzać inspekcje w centrum EDC3?.

  2. ?Zgodnie z informacjami zawartymi we Wniosku, wystawianie (w imieniu L.) dokumentów dotyczących przyjęcia towarów, wydawania towarów z magazynu i inwentaryzacji będzie dokonywane na wyraźne żądania L. z Holandii. Pracownicy L. będą komunikowali te żądania do P. za pomocą EDI (systemu przeznaczonego do obsługiwania centrum EDC3). W praktyce, żądania te (decyzje) będą drukowane z EDl (w postaci dokumentów papierowych) i podpisywane przez jednego z pracowników P., który zostanie do tego uprawniony na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w umowie o świadczenie usług (zawartej pomiędzy L. i P.). W tym miejscu Spółka pragnie wyjaśnić, iż upoważniony pracownik P. będzie uprawniony tylko do podpisywania dokumentów dotyczących przyjęcia lub wydania towarów z EDC3. Pracownik ten nie będzie uprawniony do podpisania dokumentów dotyczących sprzedaży lub zakupu towarów.
    W podobny sposób jak powyżej, P. będzie wykonywać obowiązki związane z importem towarów składowanych w EDC3 tylko na podstawie wyraźnych decyzji L. wydawanych z Holandii i komunikowanych do P. poprzez EDI. Jeżeli zaistnieje konieczność podpisania dokumentów administracyjnych dotyczących towarów magazynowanych w centrum EDC3, dokumenty te będą podpisywane przez jednego z pracowników P., który zostanie do tego uprawniony na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w umowie o świadczenie usług?.

W związku z wątpliwościami jakie zrodziły się w wyniku analizy treści odpowiedzi Spółki z dnia 26.08.2010 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 30.08.2010 r. ) organ podatkowy wystąpił do Pełnomocnika Spółki pismem z dnia 13.09.2010 r. nr IPPB5/423-382/10-5/PS ponownie z wezwaniem do uzupełnienia braków formalnych wniosku. W szczególności chodziło o wyjaśnienie i usunięcie wszelkich wątpliwości w zakresie przedstawionego przez Pełnomocnika Spółki we wniosku zdarzenia przyszłego, które w ocenie organu podatkowego w dalszym ciągu pozostawało niewyczerpujące oraz nieścisłe dla dokonania właściwej oceny prawnej. W przedmiotowym wezwaniu organ podatkowy wezwał Pełnomocnika Spółki do udzielenia odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy kontrole dokonywane przez pracowników Wnioskodawcy w stosunku do Spółki P. (przede wszystkim w początkowym okresie działania EDC3) będą odbywać się w sposób częsty czy tylko okazjonalny...

Organ podatkowy wskazał w wezwaniu na istniejącą nieścisłość pomiędzy treścią odpowiedzi Pełnomocnika Spółki z dnia 26.08.2010 r. a informacjami zawartymi we wniosku Spółki z dnia z dnia 16.06.2010 r.

I tak w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26.08.2010 r. Pełnomocnik Spółki podał m. in., iż ?biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, należy uznać, iż pracownicy P. nie będą na bieżąco nadzorowani ani kontrolowani przez personel L.. L. będzie tylko oceniać, jak pracownicy P. wykonują swoje zobowiązania wynikające z umowy o świadczenie usług oraz w zależności od wyników tej oceny pracownicy L. będą okazjonalnie przeprowadzać inspekcje w centrum EDC3?.

Tymczasem w opisie zdarzenia przyszłego zaprezentowanego we wniosku z dnia 16.06.2010 r. jednocześnie wskazano, iż ?planuje się, by kontrole EDC3 prowadzone przez personel L. odbywały się trzy do pięciu razy w roku, przy czym żadna kontrola nie będzie trwać dłużej niż tydzień. Niemniej jednak częstość kontroli L. w EDCS może być wyższa w początkowym okresie działania centrum. Częstość ta będzie zależeć od tego, jak sprawnie będzie przebiegać projekt utworzenia EDC3.?

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 22.09.2010 r. (data wpływu 24.09.2010 r.) Pełnomocnik Spółki podkreślił, że pracownicy L. będą przeprowadzać inspekcje w centrum EDC3 tylko okazjonalnie (sporadycznie) i tylko wtedy, gdy okaże się to konieczne. Spółka przewiduje, iż inspekcje w centrum EDC3 prowadzone przez personel L. będą odbywały się nie więcej niż trzy do pięciu razy w roku (włączając w to pierwszy rok działalności EDC3). Czas trwania tych wizyt nie będzie dłuższy niż dwa dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie posiadać zakład w Polsce w rozumieniu przepisów Konwencji w związku z przepisami ustawy o pdop...

Stanowisko Spółki

L. uważa, że działalność którą będzie prowadzić w Polsce dotycząca EDC3 nie będzie stanowić jej zakładu w Polsce.

Uzasadnienie

Konsekwencje podatkowe opisanego stanu faktycznego należy analizować z uwzględnieniem przepisów ustawy o pdop i Konwencji.



Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o pdop nierezydenci podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce tylko w odniesieniu do dochodów, które osiągają w Polsce. Dochód uzyskany w Polsce obejmuje między innymi dochód osiągany przez zagranicznego przedsiębiorcę poprzez zakład znajdujący się w Polsce.

Ogólna definicja zakładu znajduje się w art. 4a ust. 11 ustawy o pdop. Niemniej jednak definicja ta ma zastosowanie tylko, jeżeli zawarta przez Polskę umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej i jeżeli definicja ta nie jest bardziej korzystna niż definicja zawarta w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ponieważ L. ma siedzibę w kraju, który zawarł umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z Polską (tzn. Konwencję), ryzyko powstania zakładu L. należy analizować w świetle Konwencji.



Artykuł 7 ust. 1 Konwencji przewiduje ogólne zasady opodatkowania zysków uzyskiwanych w kraju źródła dochodu przez przedsiębiorstwo, które jest rezydentem podatkowym innego kraju. Zgodnie z tą zasadą zyski przedsiębiorstwa są opodatkowane tylko w kraju jego rezydencji podatkowej, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w kraju źródła dochodu w formie zakładu. Istnienie zakładu umożliwia krajowi źródła opodatkowanie dochodu, który może być przypisany temu zakładowi.



Zakład został zdefiniowany w art. 5 Konwencji (definiującym standardowe koncepcje zakładu) i art. 24 Konwencji (definiującym tzw. koncepcję ?zakładu w strefie przybrzeżnej?).

Biorąc pod uwagę charakter działalności, która ma być prowadzona przez L. w Polsce, możliwość utworzenia zakładu Spółki w Polsce należy przeanalizować z punktu widzenia art. 5 ust. 1 Konwencji (definiującego tzw. koncepcję stałej placówki) oraz art. 5 ust. 5 Konwencji (definiującego tzw. koncepcje przedstawiciela zależnego).



Artykuł 5 ust. 1 Konwencji definiuje zakład jako miejsce prowadzenia działalności, przez które całkowicie lub częściowo prowadzona jest podstawowa działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Oznacza to, że aby działalność zagranicznej spółki można było uznać za zakład w ramach ?pojęcia stałej muszą być spełnione następujące warunki:

  1. kraju źródła dochodu istnieje placówka; oraz
  2. placówka ta ma charakter stały; oraz
  3. podstawowa działalność gospodarcza przedsiębiorstwa jest w całości lub częściowo prowadzona poprzez tę stałą placówkę.



Konwencja zawiera również inną koncepcję zakładu (w art. 5 ust. 5), która umożliwia stwierdzenie istnienia zakładu, nawet jeśli w kraju źródła dochodu nie istnieje stała placówka.

Zgodnie z koncepcją tzw. zależnego przedstawiciela, spółka (będąca rezydentem podatkowym jednego kraju) ma zakład w kraju źródła dochodu, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

  1. w kraju źródła dochodu istnieje osoba upoważniona do działania w imieniu zagranicznej spółki;
  2. działalność tej osoby można uznać za regularne zawieranie umów w imieniu zagranicznej spółki; oraz
  3. osoba ta nie działa jako niezależny przedstawiciel w ramach swojej zwykłej działalności gospodarczej.



Nie każdy rodzaj działalności gospodarczej powoduje powstanie zakładu zagranicznej spółki. Konwencja (w art. 5 ust. 4) zawiera listę czynności, które nie prowadzą do powstania zakładu, nawet jeśli są wykonywane poprzez stałą placówkę lub przez zależnego przedstawiciela. Wspólną cechą tych czynności jest to, że mają charakter przygotowawczy lub pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej zagranicznej spółki. Czynności te to między innymi:

  1. użytkowanie placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
  2. utrzymywanie zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu do składowania, wydawania lub dostarczania;
  3. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
  4. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
  5. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia jakiejkolwiek kombinacji czynności, o których mowa powyżej, pod warunkiem jednak, że kombinacja tych czynności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.



Polskie prawo nie przewiduje żadnych szczegółowych regulacji dotyczących tego, jak należy interpretować warunki, które muszą być spełnione, aby określona działalność była traktowana jako zakład. Jednak od 1996 r. Polska należy do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OCED). W efekcie polskie organy podatkowe mają obowiązek interpretować postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w świetle postanowień Komentarza OECD (Komitet OECD ds. fiskalnych, ?Modelowa konwencja OECD w sprawie podatków od dochodu i kapitału, Wersja skrócona ? lipiec 2008 r., zwanego dalej: (Komentarzem?). Konieczność wzięcia pod uwagę treści Komentarza wynika też z zaleceń OCED przyjętych przez Radę OECD w dniu 23 października 1997 r. i została potwierdzona w licznych interpretacjach prawa podatkowego i decyzjach oraz orzeczeniach wydawanych przez polskie organy podatkowe i sądy.

Poniższe uwagi są zatem oparte na postanowieniach zawartych w Komentarzu.



Ad. (i) istnienie placówki

Według Komentarza, placówka (miejsce prowadzenia działalności) istnieje, jeżeli podmiot zagraniczny ma do swojej dyspozycji określoną przestrzeń, która jest spójną całością z punktu widzenia gospodarczego i geograficznego.

W danym przypadku centrum EDC3 wraz z odpowiednim wyposażeniem będzie wykorzystywane dla potrzeb działalności prowadzonej przez L.. Centrum EDC3 będzie fizycznie obsługiwane przez spółkę P., która będzie realizować decyzje L. dotyczące prowadzenia EDC3.

W związku z tym, zdaniem Spółki warunek (i) powstania zakładu w świetle koncepcji stałej placówki zostanie spełniony (tzn. L. będzie posiadać miejsce prowadzenia działalności/placówkę w Polsce).

Ad. (ii) Stały charakter placówki

Drugi warunek, który określa istnieję zakładu to stały charakter placówki. Według Komentarza placówka ma stały charakter, jeśli ma pewien stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego i zasadniczo, jest lub ma być utrzymywana przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.

W omawianym przypadku zakłada się, że EDC3 będzie regularnie używane przez L. przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

W związku z tym, zdaniem Spółki warunek (ii) powstania zakładu w świetle koncepcji stałej placówki zostanie spełniony (tzn. placówka L. w Polsce będzie mieć charakter stały).

Ad. (iii) Prowadzenie całości lub części podstawowej działalności poprzez stałą placówkę

Według Komentarza działalność prowadzona przez stałą placówkę stanowi podstawową działalność (lub część podstawowej działalności) zagranicznego przedsiębiorstwa, jeżeli ta działalność sama w sobie stanowi zasadniczą i istotną część działalności przedsiębiorstwa jako całości.

Centrum EDC3 będzie wykorzystywane wyłącznie dla potrzeb składowania i dostawy do spółek dystrybucyjnych G. towarów należących do L. i do wykonywania dodatkowych czynności pomocniczych (np. odbioru, rozładunku, przepakowywania, załadunku towarów, wystawiania dokumentów dotyczących odbioru towarów, realizacji obowiązków związanych z importem towarów). EDC3 nie będzie wykorzystywane przez L. do świadczenia usług składowania na rzecz innych spółek z grupy G. ani na rzecz spółek niezależnych. Ponadto spółka L. nie będzie prowadzić żadnej działalności związanej z zakupami ani sprzedażą w Polsce. Wszystkie tego rodzaju czynności (przedstawione w opisie stanu faktycznego) będą realizowane wyłącznie w Holandii.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, czynności wykonywane w odniesieniu do EDC3 nie mogą być uznane za: (i) czynności wchodzące w zakres podstawowej działalności gospodarczej L.; lub za (ii) czynności stanowiące część podstawowej działalności gospodarczej L.. Spółka jest zdania, że wszystkie te czynności (zarówno analizowane odrębnie, jaki łącznie jako kombinacja czynności) należy uznać za czynności o charakterze pomocniczym i przygotowawczym w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej L., tj. wchodzące w zakres art. 5 ust. 4 Konwencji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, warunek (iii) powstania zakładu w świetle koncepcji stałej placówki nie zastanie spełniony, tzn. L. nie będzie prowadzić poprzez EDC3 swojej podstawowej działalności gospodarczej (ani jej części).

Należy zaznaczyć, że takie podejście zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej w dniu 6 listopada 2009 r. nr IPP85/423-527/09-2PS, w której stwierdzono, że: ?prowadzenie na terenie Polski magazynu, w którym składowane będą towary importowane oraz nabywane w Polsce nie będzie skutkować powstaniem w Polsce zakładu Spółki w rozumieniu art. 5 umowy polsko-francuskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania. Działalność Spółki w Polsce ograniczy się bo wiem jedynie do składowania i wydawania towarów z magazynu. Zatem zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 3 ww. umowy działalność prowadzoną w Polsce należy uznać za pomocniczą dla podstawowej działalności Spółką z której uzyskuje przychody, działalności handlowej prowadzonej we Francji?.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, L. nie będzie posiadać w Polsce zakładu w świetle koncepcji stałej placówki.



W omawianej sytuacji L. będzie kupować towary (od spółek produkcyjnych) i sprzedawać towary (spółkom dystrybucyjnym G.) na podstawie umów zawieranych i negocjacji prowadzonych poza Polską w ramach grupy WE oraz z niezależnymi podmiotami. Wszelkie umowy będą negocjowane i zawierane przez L. poza Polską.

Ponadto żaden polski podmiot, ani jego pracownicy nie będą negocjować ani też posiadać czy też wykonywać pełnomocnictwa do reprezentowania L. w odniesieniu do przygotowywania i zawierania umów kupna i sprzedaży towarów składowanych w EDC3.

P. będzie działać jako niezależny przedstawiciel, ponieważ:

  • P. jest spółką, która jest niezależna ekonomicznie i prawnie od L.;
  • P. będzie prowadzić działalność (zarządzać EDC3) w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej;
  • P.

    lub jej pracownicy nie będą działać pod bezpośrednim nadzorem L. i nie będą podejmować (ani nie będą upoważnieni do podejmowania) żadnych decyzji w sprawie zakupu lub sprzedaży towarów przez L..
  • P. będzie mieć prawo do wystawiania w imieniu L. dokumentów dotyczących przyjęcia towarów, wydawania towarów z magazynu i inwentaryzacji. Niemniej jednak będzie to robić tylko na wyraźne żądanie L. (w ramach urnowy zawartej pomiędzy L. i P.), a P. nie będzie upoważniona do podejmowania żadnych decyzji dotyczących towarów składowanych w EDC3.

Ponadto L. nie będzie utrzymywać żadnego stałego ani tymczasowego personelu w Polsce w związku z działalnością dotyczącą zakupu i sprzedaży towarów składowanych w EDC3.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki L. nie będzie również posiadać zakładu w Polsce w świetle koncepcji zależnego przedstawiciela.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika