Uznanie za koszt uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych od wartości lokali niemieszkalnych, (...)

Uznanie za koszt uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych od wartości lokali niemieszkalnych, które nie zostały zajęte na własne potrzeby, ani nie zostały wynajęte.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2011 r. (data wpływu 04.05.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13.05.2011 r. (data wpływu 20.05.2011 r.) oraz pismem z dnia 22.06.2011 r. (data wpływu 29.06.2011 r.) na wezwanie z dnia 20.06.2011 r. (data doręczenia 22.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych od wartości lokali niemieszkalnych, które nie zostały zajęte na własne potrzeby, ani nie zostały wynajęte ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych od wartości lokali niemieszkalnych, które nie zostały zajęte na własne potrzeby, ani nie zostały wynajęte.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (zwana dalej ?Spółką? lub ?Wnioskodawcą?) w dniu siódmego października dwa tysiące dziesiątego roku (2010-10-07) nabyła siedem lokali niemieszkalnych (?Transakcja?). Cena została zapłacona, a lokale wydane Spółce w październiku 2010 roku. Sprzedający, będący spółką prawa handlowego i podatnikiem podatku VAT (Sprzedający), na dzień zawarcia Transakcji był:

  • Wieczystym użytkownikiem działki ewidencyjnej (oznaczonej następującymi cechami identyfikacyjnymi: numer działki 124, obszar 0,1617 ha), gdzie w dziale II księgi wieczystej jako właściciel wpisana była Gmina właściwa dla nieruchomości, natomiast Sprzedający był użytkownikiem wieczystym wpisanym w tej części, która nie przypadła właścicielom już wyodrębnionych lokali (?Nieruchomość?);
  • Właścicielem pięciokondygnacyjnego budynku (?Budynek?) o wskazanej w akcie notarialnym lokalizacji, który stanowił odrębną - oznaczoną odrębnym identyfikatorem - nieruchomość. Łączna powierzchnia budynku bez piwnic i wspólnych części wynosiła około 4.519,08 m2, w tym:
    • część niemieszkalna około 1.807,11 m2(39,46%),
    • cześć mieszkalna około 2.771,97 m2 (60,54%).

Przed dokonaniem Transakcji sprzedający wyodrębnił z księgi wieczystej pięciokondygnacyjnego budynku lokale niemieszkalne (?lokale?), będące przedmiotem Transakcji. Lokale niemieszkalne zostały odpowiednio wpisane do Ksiąg Wieczystych założonych w systemie informatycznym w dniu szesnastego sierpnia dwa tysiące dziesiątego roku (2010-08-1 6). Część lokali niemieszkalnych posiadała na dzień Transakcji umowy najmu zawarte odpowiednio:

  • w dniu dwudziestego drugiego czerwca dwa tysiące dziesiątego roku (2010-06-22),
  • w dniu szóstego października dwa tysiące ósmego roku (2008-10-06),
  • w dniu dwudziestego drugiego grudnia dwutysięcznego roku (2000-12-22). Pozostałe lokale nie były na dzień Transakcji przedmiotem jakichkolwiek zobowiązań. Na potrzeby niniejszej transakcji Sprzedający złożył następujące oświadczenia:
  • Sprzedający nabył notarialnie Nieruchomość i Budynek w dniu dwudziestego szóstego października dwa tysiące siódmego roku (2007-10-26). Przedmiotem tej transakcji było prawo użytkowania wieczystego gruntu tej nieruchomości ważne do dnia piętnastego lipca dwa tysiące dziewięćdziesiątego szóstego roku (2096-07-15) prawo własności Budynku.
  • Istniejący budynek, którego właścicielem był Sprzedający:
    • został wzniesiony w 1912 roku (tysiąc dziewięćset dwunastym roku)
    • na dzień wydania lokali Wnioskodawcy, lokale te znajdują się w dobrym stanie technicznym tzn. są zdatne do użytkowania.
  • Sprzedający prowadzi gruntowny remont modernizacyjny budynku, w wyniku którego budynek hotelu zostanie przekształcony w budynek usługowo-mieszkaniowy m.in. przez odpowiednią modernizację pomieszczeń w piwnicy, na parterze, antresoli oraz I piętrze budynku (które już stanowią lub też będą stanowić lokale handlowe i usługowe), 36 komórek lokatorskich, a począwszy od pierwszego piętra w górę budynku 36 apartamentów mieszkalnych;
  • Na gruntowny remont modernizacyjny budynku została wydana w dniu dziewiątego września tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego ósmego roku (1998-09-09) przez Burmistrza miasta decyzja nr 214/98 zatwierdzająca projekt budowlany wydająca pozwolenie na budowę III etapu remontu budynku. Przedmiotowa decyzja była przenoszona na kolejne odpowiedzialne podmioty, i decyzją nr 1064 Starosty z dnia drugiego lipca dwa tysiące ósmego roku (2008-07-02) decyzja nr 214/98 została przeniesiona na Sprzedającego.
  • Decyzją Starosty z dnia siedemnastego sierpnia dwa tysiące dziewiątego (2009-08-17) decyzja, o której mowa w § 4 ust. 3 została zmieniona między innymi w ten sposób, że zatwierdzony został projekt budowlany zamienny dla ww. inwestycji przewidujący zmianę zamierzonego przeznaczenia funkcjonalnego obiektu z usługowo-hotelowego na funkcję usługową i mieszkalną.
  • Decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia ósmego lipca dwa tysiące dziesiątego roku (2010-07-08) umorzone zostało postępowanie administracyjne, wszczęte w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku po wykonaniu części robót związanych z remontem modernizacyjnymi przebudową dot.

    zmiany sposobu użytkowania obiektu z funkcji usługowo-hotelowej na funkcję usługową i mieszkalną, którego Inwestorem jest Sprzedający - jako bezprzedmiotowe. Z uzasadnienia decyzji wynika między innymi, że należało uznać, że zakończenie robót budowlanych określonych w pozwoleniu na budowę jako remont modernizacyjny i przebudowa związana ze zmianą sposobu użytkowania obiektu budowlanego, nie wymaga zgłaszania organowi nadzoru budowlanego, ani też uzyskiwania pozwolenia na użytkowanie.

Przedmiotem działalności Spółki jest wg PKD 6820Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Wnioskodawca nie zawiesił wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, ani też nie zaprzestał działalności polegającej na wynajmie nieruchomości. Lokale niemieszkalne nabyte przez Spółkę na dzień ich nabycia były zdatne do używania (§ 4. 1. aktu notarialnego ?istniejący budynek został wzniesiony w roku tysiąc dziewięćset szóstym, znajduje się w dobrym stanie technicznym, jest zdatny do użytkowania?).

  • Wyodrębnił z ceny lokali niemieszkalnych wartość prawa wieczystego użytkowania związanego z tymi lokalami na podstawie dodatkowych informacji pozyskanych od Sprzedającego. Informacje o wartości prawa wieczystego użytkowania nie była zawarta w akcie notarialnym,
  • przyjął lokale niemieszkalne do używania dokumentując to zdarzenie dokumentem OT i wprowadził je do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w październiku 2010 roku,
  • rozpoczął amortyzację lokali niemieszkalnych od miesiąca następnego po miesiącu przyjęcia ich do używania stosując 10% roczną stawkę amortyzacji,
  • począwszy od dnia Transakcji podejmował działania w celu pozyskania najemców na lokale nie będące wynajętymi w dniu ich nabycia.

ZAŁĄCZNIKI

Opracowanie Biura Projektów potwierdzające, że budynek hotelu został zbudowany w 1912 r. wg projektu architekta, z dekoracją elewacji i wnętrz w stylu neobaroku. Pierwotnie znajdowały się tam dwa budynki podcieniowe. Już w XVIII w. mieścił się tutaj zajazd. Budynek hotelu? odwiedzali m.in. sygnatariusze pokoju, przywódcy Konfederacji Barskiej, książę Józef Poniatowski, cesarz austriacki Józef lI, Franciszek Józef i car Rosji Aleksander.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy Spółka może zastosować 10% stawkę amortyzacji dla używanych lokali niemieszkalnych nabytych w październiku 2010 roku po wyodrębnieniu z ceny lokali niemieszkalnych prawa wieczystego użytkowania związanego z tymi lokalami...
  2. Czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości lokali niemieszkalnych, które nie zostały zajęte na własne potrzeby, ani nie zostały wynajęte... Zaznaczamy, że lokale niemieszkalne na dzień ich nabycia są zdatne do używania (§ 4.1. aktu notarialnego ?istniejący budynek został wzniesiony w roku tysiąc dziewięćset szóstym, znajduje się w dobrym stanie technicznym, jest zdatny do użytkowania?), Wnioskodawca przyjął je do używania dokumentując to zdarzenie dokumentem OT i podjął działania w celu pozyskania najemców.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów Spółki odpisów amortyzacyjnych od wartości lokali niemieszkalnych, które nie zostały zajęte na własne potrzeby, ani nie zostały wynajęte.

Przedmiotowy wniosek w zakresie pytania nr 1 zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2.

Naszym zdaniem czasowy brak najemców w przypadku kontynuowania prowadzenia działalności, z którą są związane lokale niemieszkalne posiadające status środka trwałego, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od takich środków trwałych i takie odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)

Zgodnie z art. 15 ust. 6 uClT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16c ust. 5 uCIT, amortyzacji nie podlegają m.in. takie środki trwałe, które jako składniki majątku, nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane. W tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność. Przesłanką powodująca niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych jest więc zawieszenie działalności albo jej zaprzestanie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, w związku z czasowym nieużywaniem środków trwałych spowodowanym poszukiwaniem najemców nie dochodzi do zawieszenia ani do zaprzestania działalności gospodarczej.

Przedstawiony stan faktyczny nie spełnia zatem normy wynikającej z przepisu art. 16c pkt 5, która uniemożliwiałaby dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od powyższych środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy poinformować, iż w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zauważyć, iż Wnioskodawca błędnie powołał w sprawie ? art. 16c ust. 5 ustawy o CIT?, podczas gdy powinno być ? art. 16c pkt 5 ustawy?. Organ uznał to za oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Końcowo informuje się, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Referencje

IPPB5/423-411/11-5/TO, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika