W zakresie różnic kursowych ustalanych wg metody podatkowej, w tym sprecyzowania obowiązujących kursów (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.05.2012 r. (data wpływu 25.05.2012 r.) ? uzupełnionym pismem z dnia 23.08.2012 r. (data wpływu 23.08.2012 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych ustalanych wg metody podatkowej, w tym sprecyzowania obowiązujących kursów waluty przy określonych we wniosku operacjach ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.05.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych ustalanych wg metody podatkowej, w tym sprecyzowania obowiązujących kursów waluty przy określonych we wniosku operacjach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. Podatnik, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - ze względu na kontakty gospodarcze z podmiotami zagranicznymi - posiada w bankach rachunki bankowe walutowe prowadzone w wielu walutach. Zdarza się tak, iż Podatnik zleca bankowi zamianę w tym samym czasie jednej waluty na inną, np. Podatnik zleca bankowi zamianę określonej kwoty dolarów amerykańskich na równoważną kwotę euro. Transakcję taką Podatnik traktuje jako przewalutowanie i księguje w złotych polskich w kwocie wynikającej z przeliczenia dolarów amerykańskich na złote po kursie kupna dolarów amerykańskich obowiązującym w banku prowadzącym Podatnikowi rachunek w tej walucie. Księgowanie w złotych w tej samej kwocie (wyliczonej według powyższych zasad) odbywa się zarówno w odniesieniu do dolarów amerykańskich jak i w odniesieniu do euro, czyli na koncie walutowym dolarów amerykańskich jak i na koncie walutowym euro pojawia się taka sama kwota złotych. Nie powstają zatem w takim przypadku różnice kursowe.
2. Podatnik, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od kontrahentów zagranicznych otrzymuje w walutach obcych zapłaty wynagrodzenia za sprzedane im towary, prawa lub usługi. Podatnik także sam dokonuje zapłaty w walutach obcych na rzecz kontrahentów zagranicznych za kupione przez Podatnika od tych kontrahentów towary, prawa lub usługi. Wpłaty i wypłaty należności z powyższych transakcji dokonywane są z użyciem bankowych kont walutowych Podatnika. Podatnik, w przypadku wpływu waluty na jego konto z tytułu zapłaty przez kontrahenta zagranicznego należnego Powodowi wynagrodzenia, księguję tę wpłatę po przeliczeniu waluty na złote polskie po kursie kupna danej waluty w banku, który prowadzi na rzecz Podatnika dany rachunek walutowy, z dnia jej wpływu na konto walutowe Podatnika. Podatnik, w przypadku dokonania zapłaty należności w walucie obcej na rzecz kontrahenta zagranicznego, księguje kwotę zapłaty po przeliczeniu jej na złote polskie po kursie sprzedaży tej waluty w banku, który prowadzi na rzecz Podatnika dany rachunek walutowy, z dnia jej zapłaty.
3. Podatnik posiada konta walutowe bieżące jak i konta walutowe dla lokat. Podatnik tworzy lokaty walutowe z wolnych środków posiadanych w ramach walutowych rachunków bieżących. W takiej sytuacji waluta ?schodzi? z konta bieżącego i jest przenoszona na konto lokatowe. W takim przypadku Podatnik ?zejście? waluty z konta bieżącego oraz ?wejście? waluty na konto lokatowe przelicza na złote według kursu historycznego. Po tym samym kursie historycznym następuje także księgowanie ?zejścia? waluty z konta lokatowego i ?wejście? tej waluty na konto bieżące, Uzyskane odsetki od lokaty Podatnik księguje zaś po kursie średnim waluty w NBP z poprzedniego dnia roboczego.
4. Z tytułu posiadania konta walutowego Podatnik otrzymuje od banku przychód w postaci odsetek. Odsetki wyrażone są w walucie rachunku. Jednocześnie w tej samej walucie Podatnik ponosi koszt prowadzenia danego rachunku walutowego przez bank. np. płaci na rzecz banku prowizję bankową w walucie rachunku. Zarówno otrzymane odsetki jak i zapłaconą prowizję bankową Spółka przelicza na złote według średniego kursu waluty w NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego: dzień uzyskania od banku odsetek, dzień zapłaty przez Podatnika na rzecz batiku prowizji bankowej. Jest także i tak, iż - na podstawie umowy z bankiem Podatnik płaci opłatę za prowadzenie przez bank na rzecz Podatnika rachunku walutowego wyrażoną w złotych polskich (np. 50 złotych), ale opłata ta pobierana jest przez bank w walucie rachunku, jako równowartość ww. 50 złotych. W tym ostatnim przypadku podatnik księguje przedmiotową opłatę w złotych polskich.
5. Czasami Podatnik dokonuje transakcji zwanych ?opcjami walutowymi?, tzn. Podatnik na podstawie umowy z bankiem - sprzedaje lub kupuje różne waluty z opcją wykupu na z góry ustalony dzień. W wyniku takich transakcji generuje się tzw. premia na plus lub premia na minus. W takiej sytuacji Podatnik księguje równowartość waluty w złotych po kursie kupna danego banku waluty wyjściowej i taki kurs Podatnik otrzymuje do zakończenia całej transakcji.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Podatnik dokonuje przeliczenia transakcji (opisanej w pkt 1) na złote polskie po prawidłowym kursie mając na względzie postanowienia art. 15a ust 4 ustawy o pdop?
2. Czy Podatnik dokonuje przeliczenia wymienionych transakcji (opisanej w pkt 2) na złote polskie po prawidłowym kursie?
3. Czy zastosowanie kursu historycznego dla lokat i kursu NBP z dnia poprzedniego dla odsetek jest prawidłowe oraz czy powstają różnice kursowe?
4. Czy Podatnik dokonuje przeliczenia przychodów w walutach obcych oraz przeliczenia kosztów w walutach obcych po prawidłowym kursie?
5. Czy Podatnik dokonuje przeliczenia transakcji (opisanej w pkt 5) po prawidłowym kursie?
   
   

Stanowisko Spółki:

Ad. 1)

Podatnik stoi na stanowisku, iż zlecana przez Podatnika czynność jest czynnością przewalutowania. W jej wyniku nie powstają ani dodatnie ani ujemne różnice kursowe. Zatem w tym przypadku nie mają zastosowania art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ustawa o pdop). Dlatego też Podatnik stoi na stanowisku, iż dokonuje księgowania w prawidłowej kwocie złotych zarówno w odniesieniu do dolarów amerykańskich jaki euro.

Ad. 2)

Podatnik stoi na stanowisku, iż dokonuje księgowania w złotych operacji opisanych w pkt 2 w sposób prawidłowy. Podatnik czyni tak na podstawie art. 15a ust. 4 ustawy o pdop, który stanowi, iż przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku (...) otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań.

Ad. 3)

Podatnik stoi na stanowisku, iż księguje powyżej opisane operacje w sposób prawidłowy. Co do kwoty lokaty - w ramach powyższej operacji nie powstają żadne różnice kursowe - jest to tylko przesunięcie waluty z jednego konta na drugie. Co do odsetek od lokaty - księgowanie jest zgodne z postanowieniami art. 15a ust. 4 ustawy o pdop.

Ad. 4)

Podatnik stoi na stanowisku, iż dokonuje przeliczenia wyżej opisanych operacji walutowych na złote w sposób prawidłowy, gdyż czyni tak na podstawie art. 12 ust. 2 oraz art. 15a ust. 4 ustawy o pdop.

Ad. 5)

Podatnik stoi na stanowisku, iż dla wyżej opisanych transakcji należy stosować kurs waluty stosowany przez bank, ponieważ wyżej opisane transakcje dokonywane są na podstawie warunków wynikających z umowy z bankiem. Jest to sprzedaż i zakup walut obcych na warunkach danego banku, stąd zastosowanie ma tutaj art. 15a ust. 4 ustawy o pdop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Różnice kursowe, jako kategoria ekonomiczna, najogólniej oznaczają różnice wynikające z wartości walut obcych wyrażonych w walucie polskiej w różnych momentach czasu.

Powstają na skutek wahań kursów (kurs ? cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut.

W zależności od wzajemnych relacji pomiędzy kursami walut mogą więc występować dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

Istotne jest to, że dla celów ewidencji i rachunkowej i podatkowej istnieje obowiązek przeliczania walut obcych na walutę polską po określonych kursach walut. Jednak nie wszystkie różnice kursowe ustalane dla celów bilansowych uznawane są przez prawo podatkowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: updop), podatnicy mogą wybrać sposób rozliczania różnic kursowych albo według zasad określonych w art. 15a, albo według przepisów o rachunkowości. W sytuacji, gdy podatnik nie wybrał metody ustalania różnic kursowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, powinien stosować zasady określone w art. 15a updop.

W oparciu o treść wniosku należy przyjąć, iż Spółka rozlicza różnice kursowe tzw. metodą podatkową, czyli na podstawie ww. art. 15a updop, zgodnie z którym ?różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3?.

Zdarzenia, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych wskazane zostały w art. 15a ust. 2 (dodatnie różnice) i ust. 3 (ujemne różnice) updop, i tak:

• zgodnie z art. 15a w ust. 2 updop dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
  1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
  4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;.
  5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

• zgodnie z art. 15a ust. 3 updop ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
  1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
  4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
  5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 updop).

Z przepisów art. 15a updop, wynika iż do ustalenia podatkowych różnic kursowych podatnicy powinni posługiwać się kursem fatycznie zastosowanym. Właściwa interpretacja tego pojęcia nabiera szczególnego znaczenia w kontekście art. 15a ust. 4 updop i jego nowelizacji, która weszła w życie od 1 stycznia 2012 r., a konkretnie w związku z art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 178, poz. 1059)

Zgodnie bowiem z art. 15a ust. 4 updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2011 r.:

?Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 i nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień?.

Natomiast w wyniku wprowadzonej w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. nowelizacji tego przepisu doprecyzowano, że:

?Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień?.

Mając na uwadze powyższe, aby rozstrzygnąć w jaki sposób, tj. przy zastosowaniu kursu faktycznego czy też kursu NBP należy ustalać różnice kursowe od zdarzeń gospodarczych zachodzących w działalności Spółki zdefiniować należy pojęcie kursu faktycznego.

Odnosząc się do poruszonego zagadnienia przede wszystkim należy mieć na względzie, że znowelizowane brzmienie art. 15a ust. 4 updop ma charakter doprecyzowujący i nie wprowadza żadnych nowych reguł jeśli chodzi o możliwość stosowania kursu średniego NBP przy ustalaniu podatkowych różnic kursowych. Jak wskazano wyżej, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r. brzmieniem art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Wpływ oraz wypływ waluty obcej może wynikać z różnych zdarzeń, dlatego katalog okoliczności mających wpływ na rozliczenie z tego tytułu różnic kursowych nie jest całkowicie zamknięty. Zastosowanie kursu faktycznego, np. bankowego, nie jest zdeterminowane wyłącznie zdarzeniami wynikającymi z transakcji kupna lub sprzedaży przez Spółkę waluty obcej, ale może również wynikać z realizacji transakcji związanych z uregulowaniem na rzecz Spółki przez kontrahenta należności lub zapłaty przez Spółkę zobowiązań, tj. okoliczności, które również mogą powodować wpływ lub wypływ waluty obcej.

W świetle wykładni językowej przepisów podatkowych, faktycznie zastosowany kurs waluty nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem waluty obcej. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej). W praktyce przy operacjach bankowych, w celu ustalenia różnic kursowych, dokonuje się przeliczenia waluty obcej, co do zasady, po kursie bankowym, który jest wówczas ?kursem faktycznie zastosowanym?. Brzmienie powołanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wskazuje, iż przy obliczaniu różnic kursowych, kurs faktyczny ma zastosowanie, oprócz sytuacji, w której dochodzi do zbycia lub nabycia waluty obcej, również w przypadku otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. Zatem, do wyceny wartości wpływu (wypływu) należności (zobowiązań) w walucie obcej na rachunek walutowy (z rachunku walutowego) prowadzony przez bank, który ogłasza notowania waluty obcej do PLN - należy przyjmować kurs tego banku. Kursy bankowe mają bowiem charakter kursów najbardziej zbliżonych do rzeczywistości, a istotą podatkowych różnic kursowych jest odzwierciedlenie rzeczywistych przysporzeń i strat podatnika z tytułu transakcji walutowych (w tym z tytułu obrotu walutą).

Na marginesie warto wskazać, że w praktyce najczęściej stosuje się następujące kursy bankowe:

• w przypadku nabycia waluty od banku - kurs sprzedaży waluty;
  

• w przypadku otrzymania waluty od kontrahenta w formie zapłaty ? kurs kupna banku;
  

• przy wypływie waluty w formie zapłaty za zobowiązania ? kurs sprzedaży,
  

• przy odprzedaży waluty bankowi ? kurs kupna,
  

• przy wpływie środków z tytułu otrzymania kredytu/pożyczki - kurs kupna,
  

• przy wypływie środków z tytułu spłaty kredytu/pożyczki - kurs sprzedaży.
  

W innych określonych sytuacjach mogą też mieć zastosowanie kursy kantorowe, umowne, co dopuszczają przepisy podatkowe.

Dopiero, gdy nie jest możliwe użycie kursu faktycznie zastosowanego (np. w sytuacji, gdy podatnik korzysta z usług banku zagranicznego, który nie ogłasza kursu waluty w stosunku do złotego) lub użyciu kursu bankowego jako faktycznie zastosowanego przeczy charakter danej transakcji walutowej - stosuje się kurs średni NBP, o którym mowa w art. 15a ust. 4 updop.

Warto również przytoczyć fragment uzasadnienia do nowelizacyjnej ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zmieniającej z dniem 1 stycznia 2012 r. brzmienie art. 15a ust. 4 updop, w którym Ustawodawca wyjaśnił: ?Obecnie faktycznie zastosowany kurs waluty obcej nie jest tylko kursem pieniężnej wymiany, to znaczy nie wiąże się go wyłącznie z sytuacjami związanymi z zakupem lub sprzedażą walut. Faktycznie zastosowany kurs waluty to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny waluty obcej w celu ustalania różnic kursowych. Przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut uwzględniane mogą być różne kursy walutowe, w tym bankowe?.

Podsumowując należy stwierdzić, iż kurs średni NBP w świetle znowelizowanego brzmienia art. 15a ust. 4 updop znajduje zastosowanie wyłącznie w następujących sytuacjach:

1. w ?pozostałych przypadkach?, które należy rozumieć jako sytuacje inne niż sprzedaż lub kupno walut oraz zapłata zobowiązania lub otrzymania należności , lub
2. gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu.
   
   

We wniosku Spółka przedstawiła pięć różnych operacji zachodzących w życiu gospodarczym Spółki, na tle których zgłosiła wątpliwości co do prawidłowości swojego postępowania jeśli chodzi o możliwość ustalenia różnic kursowych i przyjęcia właściwych kursów waluty do przeliczenia na PLN.

W świetle wyżej zaprezentowanych rozwiązań prawnych w obrębie problematyki związanej z różnicami kursowymi Spółka wykazała prawidłowe podejście w każdym z pięciu opisanych zdarzeń, wskazując przy tym prawidłowe kursy do przeliczenia waluty obcej na PLN.

Przesądza to o tym, że odpowiedź tutejszego organu na każe z pięciu postawionych we wniosku przez Spółkę pytań jest twierdząca.

Podsumowując stwierdzić należy, że stanowisko Spółki co do wątpliwości zgłoszonych w pytaniach nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, i nr 5 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.