1. Czy dochód powstały w wyniku otrzymania przez Wnioskodawcę Wynagrodzenia 1, powstałego w związku (...)

1. Czy dochód powstały w wyniku otrzymania przez Wnioskodawcę Wynagrodzenia 1, powstałego w związku z naliczeniem marży za wyświadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające między innymi na udzielaniu pomocy Klientom w zakresie zwrotu ich podatku VAT, poprzez wcześniejsze otrzymanie równowartości kwoty VAT przez Klientów, podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych? 2. Czy dochód powstały w wyniku otrzymania przez Spółkę 2 Wynagrodzenia 2, powstałego w związku z naliczeniem marży za wyświadczone przez Spółkę 2 usługi polegające między innymi na udzielaniu pomocy Klientom w zakresie zwrotu ich podatku VAT, poprzez zajmowanie się formalnym procesem odzyskiwania naliczonego VAT od zagranicznych organów podatkowych, podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 25.05.2012 r. (data wpływu 28.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu Wnioskodawcy, będącego szwajcarskim rezydentem podatkowym, osiągniętego w wyniku otrzymania wynagrodzenia z tytułu usług polegających na udzielaniu pomocy w zakresie zwrotu podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu Wnioskodawcy, będącego szwajcarskim rezydentem podatkowym, osiągniętego w wyniku otrzymania wynagrodzenia z tytułu usług polegających na udzielaniu pomocy w zakresie zwrotu podatku VAT.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca posiadający siedzibę w Genewie jest rezydentem Szwajcarii. Spółka wraz z drugą spółką (dalej: ?Spółka 2?), będącą rezydentem Francji, są częścią większej międzynarodowej grupy (dalej: ?Grupa?). Wnioskodawca wraz ze Spółką 2 świadczą kompleksowe usługi polegające między innymi na udzielaniu pomocy polskim podmiotom (dalej: ?Podmioty? lub ?Klienci?) w zakresie zwrotu ich podatku VAT naliczonego poza Polską. W praktyce, poszczególni Klienci zamawiają jednocześnie od Wnioskodawcy usługi o nazwie ?Natychmiastowy zwrot VAT? oraz od Spółki 2 usługi o nazwie ?Standardowy zwrot VAT?. Klienci zamawiają powyższe usługi w celu wcześniejszego otrzymania kwoty należnej z tytułu zapłaconego podatku VAT w innych krajach, tj. bez oczekiwania na rozpatrzenie przez poszczególne organy podatkowe wniosków o zwrot VAT oraz w celu ograniczenia obowiązków związanych z kwestiami administracyjnymi dotyczącymi procesu zwrotu VAT. Szczegóły dotyczące łącznej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę i Spółkę 2 są przedstawione poniżej.

W ramach usługi ?Natychmiastowy zwrot VAT? dochodzi do przeniesienia na Wnioskodawcę należności Klientów stanowiących kwotę zagranicznego VAT. W konsekwencji, Klienci nie muszą oczekiwać na zwrot podatku naliczonego VAT od zagranicznego organu podatkowego, gdyż przenosząc ową należność na Wnioskodawcę otrzymują oni odpowiednią sumę pieniędzy wcześniej.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka 2 wystawiają na danych Klientów osobne faktury VAT. Faktury VAT uwzględniają naliczone przez Wnioskodawcę i Spółkę 2 marże za wyświadczone usługi. Naliczone marże stanowią odpowiednio dla Wnioskodawcy ?Wynagrodzenie 1?, a dla Spółki 2 ?Wynagrodzenie 2?. W praktyce, rozliczenia między Wnioskodawcą, Spółką 2 i Klientami wyglądają następująco:

  • Należności, od zagranicznych organów podatkowych, stanowiące kwotę naliczonego podatku VAT, są przenoszone przez danych Klientów na Wnioskodawcę. W zamian Wnioskodawca płaci Klientom równowartość owej należności, po uprzednim pomniejszeniu tejże kwoty o Wynagrodzenie 1 i Wynagrodzenie 2. Dla przykładu, jeżeli wartość należności wynosi 100 jednostek, a marża Wnioskodawcy za świadczone usługi stanowi 4% wartości należności (Wynagrodzenie 1) oraz marża Spółki 2 za świadczone przez nią usługi wynosi 1,5% wartości należności (Wynagrodzenie 2), to Wnioskodawca płaci Klientom kwotę 94,5 jednostek (100-4- 1,5=94,5).
  • Spółka 2, w ramach świadczenia kompleksowych usług zwrotu podatku VAT za granicą zajmuje się formalnym procesem odzyskiwania naliczonego VAT od zagranicznych organów podatkowych. W związku z powyższym, do zadań Spółki 2 należy miedzy innymi składanie w imieniu danych Klientów wniosków o zwrot naliczonego podatku VAT. W przypadku, gdy zagraniczny organ podatkowy zdecyduje o zwrocie VAT, kwota podatku zostanie wpłacona bezpośrednio na rachunek Spółki 2. Po otrzymaniu przez Spółkę 2 kwoty naliczonego VAT od zagranicznego organu podatkowego, Spółka 2 dokonuje odliczenia swojej marży za wyświadczone usługi (Wynagrodzenie 2) i przekazuje do Wnioskodawcy pozostałą sumę odzyskanych pieniędzy (tj. 98,5 jednostek).


Wnioskodawca nadmienia, iż ani On, ani Spółka 2 nie świadczą powyżej opisanych usług na terenie Polski poprzez zakład tu położony w rozumieniu przepisów Ustawy CIT.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


  1. Czy dochód powstały w wyniku otrzymania przez Wnioskodawcę Wynagrodzenia 1, powstałego w związku z naliczeniem marży za wyświadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające między innymi na udzielaniu pomocy Klientom w zakresie zwrotu ich podatku VAT, poprzez wcześniejsze otrzymanie równowartości kwoty VAT przez Klientów, podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych?
  2. Czy dochód powstały w wyniku otrzymania przez Spółkę 2 Wynagrodzenia 2, powstałego w związku z naliczeniem marży za wyświadczone przez Spółkę 2 usługi polegające między innymi na udzielaniu pomocy Klientom w zakresie zwrotu ich podatku VAT, poprzez zajmowanie się formalnym procesem odzyskiwania naliczonego VAT od zagranicznych organów podatkowych, podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. odnośnie zagadnienia przedstawionego w pytaniu nr 2 wniosku, zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.


Zdaniem Wnioskodawcy, dochód powstały w wyniku otrzymania przez Wnioskodawcę Wynagrodzenia 1, powstałego w związku z naliczeniem marży za wyświadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające między innymi na udzielaniu pomocy Klientom w zakresie zwrotu ich podatku VAT, poprzez wcześniejsze otrzymanie równowartości kwoty VAT przez Klientów, nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1


Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychodów: z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

W kontekście ww. przepisu kluczowym w rozpatrywanej sytuacji jest ustalenie czy Wynagrodzenie 1 może zostać zakwalifikowane jako odsetki, które na gruncie Ustawy CIT podlegałoby opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce (zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie 1 nie stanowi należności o których mowa w art. 21 ust. 1 w punktach innych niż 1, zatem pozostałe przepisy nie są szczegółowo analizowane przez Wnioskodawcę).


Definicja odsetek


Z uwagi na brak stosownej definicji odsetek w Ustawie CIT, można posiłkować się definicją odsetek wynikającą z ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r., ze zm.), dalej ?Kodeks Cywilny?. Dodatkowo można również zbadać zakres pojęcia odsetek na gruncie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 2, przepisy art. 21 ust. 1 Ustawy CIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.


Definicja odsetek zgodnie z Kodeksem Cywilnym


Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu Cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.


Definicja odsetek w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania


Pojęcie ?odsetki? w rozumieniu art. 11 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z dnia 23 marca 1993 r.), dalej Umowa Polsko-Szwajcarska, oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami.


Wynagrodzenie 1 w kontekście definicji odsetek


Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca otrzymuje Wynagrodzenie 1 od Klientów w związku z przenoszonymi przez nich wierzytelnościami względem zagranicznych organów podatkowych, które to wierzytelności dotyczą naliczonego podatku VAT do zwrotu. Klienci przenoszący powyższe wierzytelności zwiększają swoją płynność finansową skutkiem czego winni są ponieść stosowne koszty (Wynagrodzenie 1).


Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż:

- Klienci nie są zobowiązani do zwrotu kwoty Wynagrodzenia 2 (zwrot kwoty następuje jedynie w przypadku, gdy organ podatkowy nie dokonuje zwrotu VAT z powodów formalnych, na przykład: Klienci nie złożą wszystkich dokumentów niezbędnych do zakończenia procesu zwrotu VAT; wyżej opisane zachowanie danych Klientów doprowadza do naruszenia warunków umowy i zobowiązuje ich do zwrotu całej kwoty otrzymanej od Wnioskodawcy, łącznie z umownymi karami), to świadczone przez Wnioskodawcę usługi znacznie odbiegają charakterem od umowy pożyczki w myśl przepisów Kodeksu Cywilnego. Z uwagi na przytoczone wyżej okoliczności, umowy zawarte między Wnioskodawcą a Klientami są zbliżone do usługi factoringu właściwego.


Argumentem, iż w sprawie nie występuje finansowanie dłużne może być ponadto wywód z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 grudnia 2010 r., sygn. IPPB5/423-606/10-2/AJ przedstawiająca skutki podatkowe wynikające z umowy factoringu.


Zgodnie z jej treścią:


?Ważną cechą instytucji finansowania dłużnego jest obowiązek zwrócenia kwoty zaciągniętego zobowiązania podmiotowi świadczącemu tego rodzaju usługę. Odsetki, które Spółka zapłaci Faktorowi (tj. odsetki rozumiane jako ?koszty finansowania?, które są uwzględniane przy kalkulacji wynagrodzenia Faktora), nie mogą być traktowane jako dochód z tytułu instrumentów dłużnych, ponieważ Spółka nie będzie zobowiązana do zwrotu Faktorowi kwoty ?długu?.?


W analizowanym stanie faktycznym transfer pieniędzy pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami nie może być traktowany jako dług z uwagi na fakt, iż:

  • w sprawie nie występuje żadna umowa pożyczki (m.in. brak jest ram czasowych ustalonych pomiędzy podmiotami, dotyczących okresu i sposobu zwrotu przekazanej kwoty);
  • z zasady przekazana kwota nie jest zwracana przez danych Klientów do Wnioskodawcy, ponieważ przedmiotem umowy nie jest pożyczanie przez Wnioskodawcę pieniędzy Klientom, a następnie ich zwrot przez Klientów do Wnioskodawcy;
  • jedynie niedopełnienie przez Klientów wszystkich obowiązków wynikających z umowy (np.: nie uzupełnienie wszystkich dokumentów wymaganych w procesie zwrotu naliczonego VAT) powoduje u Klientów obowiązek zwrotu otrzymanej od Wnioskodawcy kwoty wraz z umownymi karami; w powyższym przypadku zwrot kwoty nie wynika z żadnej umowy stanowiącej, iż pieniądze były w posiadaniu Klientów przez określony przedział czasowy, lecz następuje z uwagi na fakt, iż pojawiły się dodatkowe obiektywne okoliczności, jak na przykład niedopełnienie przez Klientów wszystkich umownych wymagań;
  • Wnioskodawca i Spółka 2 nie świadczą wspólnie usług finansowych, lecz oferują wsparcie w zakresie usługi zwrotu naliczonego VAT.


Jeżeli umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami nie noszą znamion umów pożyczki, to w konsekwencji skutki podatkowe świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie są skutkami, jakie pociąga za sobą umowa pożyczki.


Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w licznych interpretacjach oraz linii orzecznictwa, w tym między innymi w:

  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 listopada 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-1140/10/BG
  • wyroku NSA z 24 lipca 2002 r., sygn. akt I SA/Wr 1992/01;
  • wyroku NSA z 5 października 2001 r., sygn. akt I SA/Łd 142/00;
  • wyroku NSA z 1 września 1998 r., sygn. akt I SA/Wr 973/98 i I SA/Wr 116/98.


Jeżeli zatem skutki podatkowe świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie należy utożsamiać ze skutkami, jakie pociąga za sobą umowa pożyczki, to wypłata Wynagrodzenia 1 nie może generować skutków, o których mowa w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT w zakresie uzyskiwanego dochodu z odsetek.

Skoro w sprawie nie znajduje zastosowania art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, co oznacza, że przychód nie jest opodatkowany, to nie znajduje zastosowania Umowa Polsko-Szwajcarska i wynikające z niej zasady występowania podatku u źródła.


Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 28 stycznia 2008 r., sygn. IP-PB3-423-395/07-2/IK, zgodnie z którą:


?[...] ze względu na brak definicji umowy pożyczki w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, umowę pożyczki należy definiować zgodnie z art. 720 Kodeksu cywilnego. Skoro przedmiotowej umowy nie można uznać za pożyczkę w rozumieniu ww. przepisu Kodeksu cywilnego, [.. .], nie można umowy tej traktować jako pożyczkę dowolnego rodzaju w rozumieniu art. 11 ust. 3 lit. d) umowy polsko - austriackiej.?


Ponadto, Wnioskodawca zwraca również uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 marca 2011 r., sygn. IPPB5/423-913/10-2/PS, która dotyczyła podatkowego traktowania wynagrodzenia otrzymywanego przez podmiot świadczący usługi sekurytyzacji. W interpretacji wskazano, że w przypadku braku istnienia długu miedzy podmiotami, wynagrodzenie płatne w takiej sytuacji nie nosi znamion odsetek. Poniżej Wnioskodawca przytacza fragment owej interpretacji:

?Mając na uwadze powyższą definicję [definicja odsetek z umowy UPO ?Komentarz Wnioskodawcy], należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miało miejsca istnienie długu Spółki wobec SPV, z którego ta ostatnia by czerpała dochody. W ramach Sekurytyzacji bowiem Spółka nie uzyska od SPV środków o charakterze zwrotnym (długu) a jedynie cenę sprzedaży sekurytyzowanych Wierzytelności. Należy przy tym podkreślić, że zapłata ceny sprzedaży Wierzytelności będzie miała charakter definitywny i po stronie Spółki nie będzie występować zobowiązanie do jej (tj. ceny) zwrotu na rzecz SPV w jakiejkolwiek formie.?


Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie 1 nie stanowi odsetek oraz nie podlega podatkowi źródła w Polsce.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej także: updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ww. art. 3 ust. 2 updop, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Przepis art. 21 ust. 1 updop stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

  1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
  2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
    2a)z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
    - ustala się w wysokości 20% przychodów.


Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.


W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem ?u źródła? ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w przedstawionych we wniosku okolicznościach Wynagrodzenie 1 (marża) uzyskiwane od klientów w związku z przenoszonymi przez nich wierzytelnościami, które dotyczą naliczonego podatku VAT do zwrotu, nie stanowi odsetek w świetle przepisu art. 21 ust. 1 updop.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia odsetek. Mając jednak na uwadze fakt, iż zgodnie z art. 21 ust. 2 updop przepisy art. 21 ust. 1 updop stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska oraz analizowane wynagrodzenie będzie dokonywane na rzecz podmiotu z siedzibą w Szwajcarii, dla kwalifikacji prawno podatkowej analizowanego wynagrodzenia zasadne będzie odwołanie się do definicji odsetek zawartej w art. 11 ust. 3 konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92, dalej konwencja polsko ? szwajcarska).

Stosownie do art. 11 ust. 3 użyte w tym artykule określenie ?odsetki? oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie będzie miało miejsca istnienie długu klientów wobec Wnioskodawcy, z tytułu przeniesienia przez nich wierzytelności względem zagranicznych organów podatkowych, które to wierzytelności dotyczą naliczonego podatku VAT do zwrotu. Wnioskodawca, ani też Spółka 2, nie świadczą usług finansowych, lecz raczej oferują wsparcie, usługi pośrednictwa w zakresie zwrotu naliczonego podatku od wartości dodanej. Należności, od zagranicznych organów podatkowych, stanowiące kwotę naliczonego podatku VAT, są przenoszone przez klientów na Wnioskodawcę. W zamian Wnioskodawca płaci klientom równowartość owej należności pomniejszoną o kwotę wynagrodzenia (marży).

Zatem Wnioskodawca nie uzyskuje żadnego roszczenia o charakterze długu. Jak wskazuje Wnioskodawca z zasady przekazana kwota nie jest zwracana przez danych Klientów do Wnioskodawcy. Przedmiotem umowy nie jest pożyczanie przez Wnioskodawcę pieniędzy Klientom, a następnie ich zwrot przez Klientów do Wnioskodawcy. Jedynie niedopełnienie przez Klientów wszystkich obowiązków wynikających z umowy powoduje u Klientów obowiązek zwrotu otrzymanej od Wnioskodawcy kwoty wraz z umownymi karami; w powyższym przypadku zwrot kwoty nie wynika z żadnej umowy stanowiącej, iż pieniądze były w posiadaniu Klientów przez określony przedział czasowy, lecz następuje z uwagi na fakt, iż pojawiły się dodatkowe obiektywne okoliczności, jak na przykład niedopełnienie przez Klientów wszystkich umownych wymagań.

Z uwagi na powyższe wynagrodzenie, które uzyskuje Wnioskodawca nie może być utożsamiane z pojęciem odsetek w świetle umowy polsko ? szwajcarskiej, jak również art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.


W art. 21 ust. 1 pkt 2a updop ustawodawca zawarł otwarty katalog świadczeń w przypadku których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym.


Wskazuje na to sformułowanie ?(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze?. Jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, iż aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki jak wskazane w nim usługi.

Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o pdop po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Należy zauważyć, iż usługi wskazane w opisanym stanie faktycznym wypełniają inne cele od usług wymienionych w otwartym katalogu usług określonym w analizowanym przepisie tj. doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. W szczególności należy zauważyć, iż zasadniczym celem usługi opisanej w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest doprowadzenie do otrzymania przez klienta zwrotu podatku w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku oraz przetwarzania danych (gdzie za istotę tych usług należy uznać pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem), prawnych (które mogą mieć podobny charakter do usług doradczych, a także mogą polegać na reprezentowaniu zlecającego, itp.), reklamowych (skierowanych na uzyskanie określonych celów marketingowych), usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu (mających na celu przeprowadzenie procesu rekrutacyjnego) oraz gwarancji i poręczeń (mających na celu uzyskanie gwarancji lub poręczenia).

Zatem wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 updop brak jest usług polegających na wsparciu w zakresie uzyskania zwrotu naliczonego podatku VAT. Usług tych nie można również zaliczyć do ?świadczeń o podobnym charakterze? wymienionych w tym przepisie.

W rezultacie należy stwierdzić, iż usługi polegające na udzielaniu pomocy polskim podmiotom w zakresie zwrotu ich podatku VAT naliczonego poza Polską nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 1-2a updop, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika