Czy faktury VAT przesłane Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) (...)

Czy faktury VAT przesłane Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu, na zasadach opisanych w przedstawionym stanie faktycznym, są prawidłowymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie transakcji, na podstawie których wydatek dla celów podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za koszt poniesiony?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.08.2010 r. (data wpływu 16.08.2010 r.) oraz piśmie z dnia 25.10.2010 r. (data nadania 27.10.2010 r., data wpływu 02.11.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPP1-443-847/10-3/MP oraz Nr IPPB5/423-526/10-2/JC z dnia 18.10.2010 r. (data nadania 19.10.2010 r., data doręczenia 22.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie udokumentowania kosztów uzyskania przychodów fakturą VAT przesłaną Spółce za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie udokumentowania kosztów uzyskania przychodów fakturą VAT przesłaną Spółce za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) nabywa usługi/towary od przedsiębiorcy (dalej: Kontrahent). Kontrahent wystawia i przesyła z tego tytułu Spółce faktury za pośrednictwem poczty elektronicznej mailem (w formacie PDF). Przesłane w powyższy sposób faktury nie są zaopatrzone w bezpieczny podpis elektroniczny, zaś ich przesłanie nie następuje poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI). Kontrahent przesyła więc faktury bez zachowania wymogów określonych w § 4 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 14.07.2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119, z późn. zm. - dalej ?rozporządzenie w sprawie faktur elektronicznych?).

Po otrzymaniu przez Spółkę maila zawierającego fakturę od Kontrahenta, faktura jest drukowana przez uprawnionego pracownika Spółki, rejestrowana w rejestrze dokumentów wpływających do Spółki, oraz ujmowana w jej księgach rachunkowych. Wydrukowane faktury w formie papierowej są przechowywane przez strony transakcji.

Spółka zamierza wprowadzić nowe (obok funkcjonujących obecnie) zasady dotyczące obiegu faktur VAT pomiędzy nią a jej Kontrahentami. W myśl tych nowych zasad dopuszczalne będzie przesyłanie przez Kontrahentów do Spółki faktur VAT za pomocą faksu. Po otrzymaniu przez Spółkę faktury faksem będzie ona drukowana (jeżeli odbiór faksowy następuje w formie elektronicznej) albo odbierana w formie papierowej z faksu przez uprawnionego pracownika Spółki, rejestrowana w rejestrze dokumentów wpływających do Spółki oraz ujmowana w Jej księgach rachunkowych. Przesłane za pomocą faksu faktury VAT będą przechowywane w formie papierowej przez strony transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy faktura VAT przesłana Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail), która została przez nią wydrukowana i jest przechowywana w formie papierowej, uprawnia Spółkę do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w takiej fakturze...
  2. Czy faktura VAT przesłana Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem faksu, która jest przechowywana w formie papierowej, uprawnia Spółkę do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w takiej fakturze...
  3. Czy faktury VAT przesłane Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu, na zasadach opisanych w przedstawionym stanie faktycznym, są prawidłowymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie transakcji, na podstawie których wydatek dla celów podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za koszt poniesiony...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytań dotyczących podatku od towarów i usług wniosek został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną z dnia 5 listopada 2010 r. Nr IPPP1-443-847/10-2/MP.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepisy updop nie zawierają szczegółowych regulacji odnośnie dokumentów, które mogą być podstawą do zaliczenia w koszty poniesionego przez podatnika wydatku. W art. 9 ust. 1 updop został nałożony na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach w celu m. in. określenia wysokości dochodu (kosztów i przychodów). Przechodząc na podstawie odesłania z art. 9 ust. 1 updop na grunt ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r., Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) należy zauważyć, że w art. 20 ust. 1 pkt 1 tej ustawy wprowadzona została zasada, że podstawą zapisu w księgach rachunkowych są dowody zewnętrzne otrzymane od kontrahentów, które stwierdzają dokonanie operacji gospodarczej. Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy o rachunkowości wprowadzony został obowiązek dokumentowania dowodami zewnętrznymi zakupów opodatkowanych podatkiem VAT, co stanowi bez wątpienia podstawę do dokumentowania zakupów objętych podatkiem VAT za pomocą faktury VAT wystawionej przez sprzedawcę. Natomiast w art. 21 ustawy, określono wymagania formalne dowodów księgowych.

Zdaniem Spółki analiza ww. przepisów ustawy o rachunkowości prowadzi do wniosku, że faktura VAT przesłana Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej albo faksu, spełnia wszystkie kryteria do zakwalifikowania jej jako zewnętrznego obcego dokumentu księgowego.

Dodać także należy, że w większości wypadków faktury otrzymywane przez Spółkę od Kontrahenta nie są jedynymi materialnymi dowodami dokumentującymi jej relacje gospodarcze z Kontrahentem. Spółka ma przeważnie zawarte z Kontrahentami pisemne umowy albo dysponuje innymi dokumentami potwierdzającymi okoliczności, w których doszło do kupna przez nią towarów bądź usług (np.

korespondencja mailowa). Trzeba jednak dodać, że sporadycznie zdarzają się nagłe sytuacje, które wymagają przeprowadzenia zakupów ?od ręki? (np. zakup usługi szklarza w sytuacji gdy zimą doszło do stłuczenia szyby w oknie znajdującym się w budynku Spółki). W takim wypadku brak jest zazwyczaj dokumentów związanych z taką transakcją co nie wyklucza oczywiście odtworzenia okoliczności w jakich do niej doszło poprzez sięgnięcie do osobowych źródeł informacji (tj. pracowników uczestniczących w transakcji). Dodać także należy, że każda faktura otrzymana przez Spółkę jest opisana merytorycznie przez upoważnionego do tego pracownika Spółki, co stanowi dodatkowe potwierdzenie okoliczności, w jakich doszło do poniesienia kosztu udokumentowanego fakturą i to niezależnie od formy, w jakiej faktura ta została doręczona Spółce.

Tym samym, faktury otrzymywane od kontrahenta w sposób opisany w niniejszej sprawie, bez wątpienia są prawidłowymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie transakcji i mogą stanowić podstawę do zaliczenia wydatku poniesionego na ich podstawie do kosztów podatkowych Spółki, tym bardziej, że każdorazowo Spółka jest wstanie wykazać okoliczności w jakich doszło do zakupu za pomocą dokumentów albo oświadczeń pracowników. Za dzień poniesienia kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e updop - można uznać dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych Spółki na podstawie faktury VAT przesłanej Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu na zasadach opisanych w przedstawionym stanie faktycznym.

Za stanowiskiem Spółki przemawia także pismo Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 30.03.2007 r. Nr 1471/DPR1/423/1/07/MK (publ. LEX 13785), w którym organ wyraził następujące stanowisko: ?Faktury wystawione przez kontrahentów zagranicznych na rzecz banku przesłane drogą elektroniczną mogą stanowić podstawę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na ich podstawie.?

Mając na uwadze powyższe, Spółka prosi o potwierdzenie, że jej stanowisko jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Zgodnie z tymi uregulowaniami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Ze stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca nabywa usługi/towary od przedsiębiorcy. Kontrahent wystawia i przesyła z tego tytułu Spółce faktury za pośrednictwem poczty elektronicznej mailem (w formacie PDF). Spółka wskazuje, że przesłane w powyższy sposób faktury nie są zaopatrzone w bezpieczny podpis elektroniczny, zaś ich przesłanie nie następuje poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI). Po otrzymaniu przez Spółkę maila zawierającego fakturę od Kontrahenta, faktura jest drukowana przez uprawnionego pracownika Spółki, rejestrowana w rejestrze dokumentów wpływających do Spółki, oraz ujmowana w jej księgach rachunkowych. Wydrukowane faktury w formie papierowej są przechowywane przez strony transakcji. Wnioskodawca zamierza także wprowadzić nowe zasady dotyczące obiegu faktur VAT pomiędzy nią a jej Kontrahentami. W myśl tych nowych zasad dopuszczalne będzie przesyłanie przez Kontrahentów do Spółki faktur VAT za pomocą faksu. Po otrzymaniu przez Spółkę faktury faksem będzie ona drukowana (jeżeli odbiór faksowy następuje w formie elektronicznej) albo odbierana w formie papierowej z faksu przez uprawnionego pracownika Spółki, rejestrowana w rejestrze dokumentów wpływających do Spółki oraz ujmowana w jej księgach rachunkowych. Przesłane za pomocą faksu faktury VAT będą przechowywane w formie papierowej przez strony transakcji.

Powołany na wstępie uzasadnienia przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 tej ustawy, na mocy którego podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m.

Odrębne przepisy, o których mowa w tym artykule, zawarte są w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r., Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Z przepisów tej ustawy wynika, iż podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane ?dowodami źródłowymi? (art. 20 ust. 2). Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco (art. 24 ust. 1 ustawy o rachunkowości), a transakcje udokumentowane rzetelnymi dowodami księgowymi (art. 22 tej ustawy).

Podstawą zapisów w księgach rachunkowych, zgodnie z art. 20 ust. 2 ww. ustawy o rachunkowości, są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej ?dowodami źródłowymi?:

  1. zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów,
  2. zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom,
  3. wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki.

Z kolei w art. 20 ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości ustawodawca dopuścił, aby w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki zezwalał na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Takim ?dowodem zastępczym? może być np. złożone przez pracownika oświadczenie, iż dokonał określonych zakupów o danej wartości, na które nie mógł pozyskać dowodu zakupu. Dokumentowanie wewnętrznymi dowodami zastępczymi nie może jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług (co ma miejsce w przedmiotowej sprawie) oraz skup metali nieżelaznych od ludności.

Podstawą zapisów mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:

  1. zbiorcze ? służące do dokonania łącznych zapisów zbioru dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione;
  2. korygujące poprzednie zapisy;
  3. zastępcze ? wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego;
  4. rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.

Art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości określa, iż dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:

  1. określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
  2. określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,
  3. opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,
  4. datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu,
  5. podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,
  6. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Powyższe przepisy ustalają zasady dokumentowania operacji gospodarczych, a w szczególności warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych. W świetle tych przepisów, dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, wolne od błędów rachunkowych, zawierające wymienione wyżej elementy.

Dowód księgowy, który będzie właściwy do wprowadzenia kosztu do ksiąg rachunkowych, będzie również stosownym dokumentem do celów podatkowych. Podatnik, uznając określone wydatki za koszty uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, bowiem o te koszty pomniejszona zostaje podstawa opodatkowania. Podejmując decyzję o poniesieniu określonych kosztów, podatnik winien w oparciu o racjonalne i obiektywne przesłanki uzasadnić związek kosztu z przychodem.

Na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania związku przyczynowo - skutkowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem. Dopiero na podstawie dokumentów potwierdzających faktyczne wykonanie usługi, Spółka ma prawo zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Zaznaczyć należy, że przedmiotem zapytania Wnioskodawcy było: ?Czy faktury VAT przesłane Spółce przez Kontrahenta za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu, na zasadach opisanych w przedstawionym stanie faktycznym, są prawidłowymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie transakcji, na podstawie których wydatek dla celów podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za koszt poniesiony...

Tut. Organ nie odniósł się natomiast do rozważań Wnioskodawcy dotyczących zakupów ?od ręki? ? gdzie ?brak jest zazwyczaj dokumentów związanych z taką transakcją?, innych dowodów dokumentujących Jej relacje gospodarcze z Kontrahentem, gdyż powyższa kwestia nie była przedmiotem zapytania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera regulacji dotyczących wystawiania oraz formy faktur VAT. Kwestie te normuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie wykonawcze.

W interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2010 r. Nr IPPP1-443-847/10-2/MP dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur VAT otrzymywanych za pośrednictwem poczty elektronicznej w formacie PDF lub faksem, wskazano, iż:

?Oczywiście istnieje możliwość przekazywania faktur w formie opisanej przez Wnioskodawcę, jednakże na gruncie przepisów prawa faktury te nie rodzą żadnych skutków prawnych. W takim przypadku mamy do czynienia wyłącznie z przekazaniem, do wiadomości odbiorcy, treści faktury, a nie wystawieniem i doręczeniem dokumentu, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy. (?)Otrzymanie faktury poprzez systemy elektroniczne lub faksem, bez stosowania przepisów regulujących tę materię, powoduje, że wystawione faktury nie są uznane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług za dokumenty wprowadzone do obrotu prawnego?.

W związku z powyższym, również dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, należy wskazać, że faktura VAT otrzymana za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu nie stanowi dokumentu potwierdzającego dokonanie operacji gospodarczej, tym samym wydatek potwierdzony taką fakturą nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodów.

Ze stanowiskiem Spółki, iż ?każda faktura otrzymana przez Spółkę jest opisana merytorycznie przez upoważnionego do tego pracownika Spółki, co stanowi dodatkowe potwierdzenie okoliczności, w jakich doszło do poniesienia kosztu udokumentowanego fakturą i to niezależnie od formy, w jakiej faktura ta została doręczona Spółce?, nie sposób się jednak zgodzić, gdyż jak wskazano powyżej faktura VAT otrzymana za pośrednictwem poczty elektronicznej (mail) albo faksu nie stanowi dokumentu potwierdzającego dokonanie operacji gospodarczej.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości udokumentowania poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołana w treści wniosku decyzja Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Przywołana przez Wnioskodawcę decyzja organu skarbowego dotycząca przepisów prawa podatkowego wydana została w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołana decyzja organu skarbowego, nie jest wiążąca dla tut. Organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika