Czy opłata uiszczona na postawie wydanej decyzji o trwałym wyłączeniu gruntów rolnych z produkcji (...)

Czy opłata uiszczona na postawie wydanej decyzji o trwałym wyłączeniu gruntów rolnych z produkcji rolniczej może być jednorazowo odniesiona w ciężar kosztów podatkowych w dacie poniesienia wydatku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.06.2012 r. (data wpływu 06.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

UZASADNIENIE


W dniu 6 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca nabył grunt rolny do majątku spółki, na którym zaplanował zrealizowanie inwestycji w postaci wybudowania budynku produkcyjno - magazynowego wraz z zapleczem socjalno-biurowym. Grunt został zakupiony od osoby fizycznej w dniu 21.09.2011 roku, akt notarialny Rep. A. W związku z planowaną inwestycją spółka obowiązana była do dopełnienia wymaganych prawem formalności. Jednym z podstawowych warunków w tym zakresie była zmiana przeznaczenia gruntu i jego wyłączenie z produkcji rolnej. Niedopełnienie obowiązku wiąże się z nałożeniem przez właściwy organ samorządowy opłaty sankcyjnej. Spółka złożyła stosowny wniosek do Starostwa. Decyzja zezwalająca na trwałe wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej, przeznaczonych pod budowę budynku produkcyjno-magazynowego z zapleczem socjalno-biurowym została wydana z datą 15.12.2011 roku. Należną kwotę za wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej spółka opłaciła 10.02.2012 roku.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy opłata uiszczona na postawie wydanej decyzji o trwałym wyłączeniu gruntów rolnych z produkcji rolniczej może być jednorazowo odniesiona w ciężar kosztów podatkowych w dacie poniesienia wydatku?


Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za trwałe wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej została nałożona na spółkę na podstawie wydanej przez starostę decyzji. Opłata ta nie jest opłatą sankcyjną, która to nie mogłaby stanowić kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 54 ustawy o podatku od osób prawnych. Opłata ta stanowi swego rodzaju rekompensatę za utratę powierzchni rolnych. Poniesiony koszt zapłaty należności wykazanej w decyzji ma związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę i może stanowić kosztu uzyskania przychodów. Na wyłączonych z gruntów rolnych terenach spółka realizuje inwestycję, w toku której powstanie środek trwały w celu wykorzystania go w prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa opłata nie jest wymieniona w art. 16 ustawy o PDOP zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu. W szczególności opłata ta nie stanowi wydatku na nabycie gruntu w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o PDOP, gdyż związana jest ze zmianą sposobu wykorzystania gruntu. Jednocześnie wartość opłaty z tytułu wyłączenia z produkcji rolnej gruntów stanowiących użytki rolne, zajęte w celu realizacji inwestycji nie powinna być uwzględniana w wartości wytworzenia środków trwałych ustalanej na podstawie art. 16g ust 4 ustawy o PDOP. Opłata ta nie zwiększa wartości nakładów inwestycyjnych. W związku z tym opłata powinna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia. Zgodnie z linią orzecznictwa w przypadku kosztów podatku od nieruchomości, opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, na których budowane są środki trwałe, opłaty te odnoszone są bezpośrednio w koszty podatkowe w dacie ich poniesienia. Opłatę za wyłączenie gruntów z produkcji rolnej należy zatem potraktować analogicznie. Reasumując, do rozliczenia kosztów poniesionej opłaty za wyłączenie z gruntów rolnych będzie miał zastosowanie art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednie związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca nabył grunt rolny do majątku spółki, na którym zaplanował zrealizowanie inwestycji w postaci wybudowania budynku produkcyjno - magazynowego wraz z zapleczem socjalno-biurowym. Aby zrealizować powyższe inwestycje Wnioskodawca wystąpił do starosty o zmianę przeznaczenia gruntu i jego wyłączenie z produkcji rolnej, na co uzyskał decyzję zezwalającą.

Analizę przedstawionego stanu faktycznego należy rozpocząć od przytoczenia przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. ? dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1


Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • być właściwie udokumentowany.


Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.


Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

  • bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
  • inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).


Omawiana ustawa nie zawiera przy tym legalnych definicji pojęć: bezpośrednie i pośrednie koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4?4e updop. W przepisie art. 15 ust. 4 updop określono, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d updop koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z uwagi na okoliczność stanu faktycznego, w której wnioskodawca jest zobowiązany do poniesienia opłaty za trwałe wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej, przywołania wymagają również przepisy art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.), zgodnie z którymi osoba, która uzyskała zezwolenie na wyłączenie gruntów z produkcji, jest obowiązana uiścić należność i opłaty roczne, a w odniesieniu do gruntów leśnych - także jednorazowe odszkodowanie w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu. Obowiązek taki powstaje od dnia faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji.

Odmiennie ustawa reguluje w art. 28 ust. 1 kwestie stwierdzenia, że grunty zostały wyłączone z produkcji niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy, a sprawcy wyłączenia ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej należności. Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy opłaty, o których mowa w art. 28, nie mogą być wliczane do kosztów działalności osób, na które nałożono te opłaty.

Odpowiednio do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 54 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów opłat sankcyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wpłacie do budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Opłata za samowolne wyłączenie z produkcji gruntów rolnych jest niewątpliwie opłatą o charakterze sankcyjnym oraz jest płatna do budżetu jednostek samorządu terytorialnego na podstawie odrębnych przepisów, którymi w tym przypadku są przepisy ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Z powołanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, iż opłaty za samowolne wyłączenie gruntów z produkcji rolnej nie mogą być przez podatnika rozpoznane w kosztach uzyskania przychodów.

W przedstawiony stanie faktycznym, opłaty za wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolnej nie można również zaliczyć do kosztów związanych z nabyciem tych gruntów, a tym bardziej z prowadzoną inwestycją. Opłaty za wyłączenie gruntów z produkcji rolnej wynikają z faktu jego posiadania oraz sposobu jego użytkowania. Należność ta ma więc charakter kosztu ogólnego, który Spółka jest obowiązana uiszczać w związku ze sposobem użytkowania posiadanego majątku.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stanowisko Wnioskodawcy, określające że opłata za trwałe wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej została nałożona na spółkę na podstawie wydanej przez starostę decyzji, zatem nie jest opłatą sanacyjną, koszty opłaty należy traktować jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, gdyż nie można ich przypisać do konkretnych przychodów, które winny stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia, zgodnie z cytowanym powyżej art. 15 ust. 4d i 4e updop.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika