Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją spotkań z klientami obejmujące m.in. (...)

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją spotkań z klientami obejmujące m.in. koszty nabycia drobnego poczęstunku, napojów, zapłata za posiłki i napoje w restauracji, jeżeli spotkania odbywają się poza siedzibą Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki w świetle regulacji art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2009 r. (data wpływu 28.09.2009 r.) oraz piśmie z dnia 16.10.2009 r. (data nadania 19.10.2009 r., data wpływu 21.10.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-585/09-2/JC z dnia 12.10.2009 r. (data nadania 12.10.2009 r., data doręczenia 14.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz kontrahentów:

  • w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki- jest prawidłowe,
  • w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w restauracji- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi doradztwa finansowego na rzecz osób prawnych jak i osób fizycznych z Polski i zagranicy obejmujące m.in. strategiczne doradztwo finansowe, pozyskiwanie i optymalizację finansowania oraz usługi związane z obsługą procesów przekształceń własnościowych, w tym nabycia i sprzedaży przedsiębiorstw. Specyfika prowadzonej działalności powoduje konieczność organizowania spotkań z klientami, w szczególności są to spotkania z:

  • obecnymi klientami, tj. takimi z którymi Spółka pozostaje w stałym kontakcie (realizuje na bieżąco projekty) celem m.in. omówienia aspektów konkretnego będącego w trakcie realizacji zlecenia oraz takimi, dla których Spółka świadczyła w przeszłości usługi, niemniej przez pewien czas nie zgłaszali oni zapotrzebowania w tym zakresie (celem takiego spotkania jest wymiana informacji na temat bieżącej działalności klienta oraz identyfikacji potencjalnych możliwości odnowienia współpracy, w trakcie spotkań Spółka informuje również o najnowszych produktach i usługach, z którymi klient mógł nie mieć styczności z uwagi na przerwę we współpracy);
  • potencjalnymi klientami celem uzgodnienia warunków i zakresu świadczenia usług w oparciu o przesłaną wcześniej ofertę jak i identyfikacji dodatkowych możliwych pól współpracy. Zwyczajowo Spółka po przesłaniu propozycji świadczenia usług organizuje spotkanie celem przedyskutowania w szczegółach warunków oferty oraz szczegółowych oczekiwań i wymagań klienta .

Spotkania mają charakter okazjonalny i odbywają się zarówno w siedzibie Spółki jak i poza nią. W pierwszym przypadku, Spółka w trakcie spotkań zapewnia napoje (herbatę, kawę, soki cukier, śmietankę do kawy), drobne słodycze, niekiedy poczęstunek, w tym również korzystając z usług zewnętrznej firmy cateringowej.

W sytuacji natomiast, jeżeli spotkanie z klientami ma miejsce poza siedzibą Spółki (w restauracji) przyjętą przez Spółkę praktyką jest, iż to ona ponosi koszty zakupionego posiłku w ramach menu restauracji (może to być lunch, obiad, lub kolacja). Zdarza się też, że klient proponuje spotkanie w restauracji zamiast w biurze Spółki z uwagi na m.in. łatwiejszy dojazd, chęć odbycia spotkania na ?neutralnym? gruncie. Spółka podkreśla, iż tematyką jak i celem omawianych spotkań są np. (niezależnie od faktu, czy uczestniczy w nim klient czy spółka, z którą Spółka dopiero oczekuje nawiązania współpracy) omówienie aspektów biznesowych dotychczasowej lub planowanej współpracy, potencjalnych możliwości rozszerzenia jej zakresu, prezentacja oferty firmy, przeprowadzenie negocjacji handlowych lub podpisanie umowy o świadczenie usług, etc.

Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją spotkań z klientami obejmujące m.in. koszty nabycia drobnego poczęstunku, napojów, zapłata za posiłki i napoje w restauracji, jeżeli spotkania odbywają się poza siedzibą Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki w świetle regulacji art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż wszystkie opisane przez nią w stanie faktycznym spotkania mają charakter biznesowy, a zatem wydatki poniesione na nabycie napojów, czy drobnego poczęstunku, jak również wydatki na posiłek w restauracji jako związane z działalnością Spółki i związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Ponieważ omawiane wydatki, wyszczególnione w stanie faktycznym nie noszą znamion reprezentacji, zdaniem Spółki nie znajduje w tej sytuacji zastosowania wyłączenie z kosztów wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP.

1. Koszty reprezentacji a koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy. Na postawie dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów podatnika.

W odniesieniu do powyższego Spółka uważa, iż w oparciu o brzmienie regulacji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP określone wydatki jedynie wtedy podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, jeżeli można im przypisać charakter reprezentacyjny. O wyłączeniu tym nie decyduje natomiast rodzaj tych wydatków. Ustawodawca przytacza co prawda określone kategorie kosztów objętych dyspozycją tego przepisu tj. usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, jednakże zdaniem Spółki wyliczenie to należy traktować jako przykładowe. Bezsprzecznie natomiast taka konstrukcja przepisu nie przesadza, iż wszelkie tego typu wydatki nie stanowią kosztów podatkowych. Istotnym jest bowiem, cel w jakim zostały poniesione, tj. reprezentacja podatnika.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka przytacza stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W, który w jednym z wyroków stwierdził, iż ?wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny?. (Wyrok WSA w W z dnia 12 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 157/08).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, jedynie uznanie ponoszonych przez nią wydatków za mające cel reprezentacyjny, mogłoby stanowić podstawę do uznania, iż nie mogą one zostać uznane za koszty podatkowe Spółki.

2. Definicja reprezentacji.

Pojęcie ?reprezentacji? nie zostało sprecyzowane w przepisach podatkowych ani w przepisach prawa cywilnego. W konsekwencji, przy wskazywaniu istotnych elementów pozwalających zakwalifikować określone wydatki do kategorii reprezentacyjnych zachodzi konieczność odwołania się do wypracowanej na tym tle doktryny, jak również słownikowej definicji tego terminu.

Zgodnie z definicją słownikową reprezentacja, oznacza ?okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną?. (Słownik języka polskiego pod. red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992.) Analizując powyższą definicję w kontekście regulacji podatkowych, przyjmuje się, iż reprezentacją jest każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika. Celem podatnika przy ponoszeniu kosztów kwalifikowanych do tej kategorii jest dążenie do wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu czy zaimponowanie klientowi. Podobnie argumentował WSA we Wrocławiu w jednym z orzeczeń wskazując, że ?w ramach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reprezentację można zdefiniować jako występowanie w imieniu podmiotu gospodarczego, reprezentowanie firmy wiążące się z okazałością i wytwornością w celu wywołania jak najlepszego wrażenia? (Wyrok WSA we W z dnia 7 października 2005 r., sygn. I SA/Wr 2838/03).

W kontekście powyższej definicji, zdaniem Spółki organizowane spotkania nie spełniają powyższej definicji, bowiem dążeniem Spółki nie jest wpłynięcie na jej wizerunek w oczach klientów, lecz omówienie konkretnych kwestii biznesowych jak również nawiązanie, czy uzgodnienie warunków współpracy. Spółka przyznaje, iż spotkania zawierają elementy reprezentacyjne, bowiem oczywistym jest, iż Spółka zasadniczo dąży do pozytywnego postrzegania jej przez klientów. Niemniej w opinii Spółki w omawianej sytuacji dążenie takie jest celem pobocznym i związane jest ze zwyczajowym zachowaniem przedsiębiorców dbających o swoje kontrakty z kontrahentami. Nie można jednakże przypisywać spotkaniom charakteru stricte reprezentacyjnego, w sytuacji, gdy nie jest to główny kierunek działań podejmowanych przez Spółkę.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów. Przykładowo WSA w W (wyrok WSA w W z dnia 21 stycznia 2009 r., sygn. SA/Wa 1601/08) w orzeczeniu przyznając rację podatnikowi, iż koszty organizowanych spotkań o charakterze marketingowym mogą stanowić koszty podatkowe wyjaśnił m.in., iż jakkolwiek w organizowanych przez podatnika spotkaniach ?(?) cele i cechy, które utożsamiane są zwykle z reprezentacją a więc wykreowanie wizerunku, budowa zaufania, uwypuklenie zasobności, profesjonalizmu, wprawdzie niewątpliwie są również obecne, to jednak nie są elementem dominującym i niejako są realizowane ubocznie, przy okazji przeprowadzenia takiej imprezy?. Ponadto, w w/w wyroku WSA przyznał, iż ?(?) nie wszystkie działania podejmowane na zewnątrz w kierunku potencjalnych klientów mogą być potraktowane jako reprezentacja, gdyż w tak określonych działaniach mieszczą się również inne przedsięwzięcia z zakresu marketingu, reklamy, promocji itd. Konieczne jest tu, aby głównym celem takiego działania było zaprezentowanie podmiotu - jego wystawności, okazałości, wysokiego standardu.?

3. Cechy wydatków o charakterze reprezentacyjnym a charakter spotkań.

(i) wystawność i okazałość

Na podstawie powołanej powyżej i ugruntowanej już w doktrynie definicji reprezentacji, zdaniem Spółki, aby wydatki związane z organizowanymi spotkaniami uznać za wydatki o charakterze reprezentacyjnym powinna cechować je przede wszystkim wystawność i okazałość.

Intencją Spółki przy organizacji spotkań nie jest chęć okazania przepychu, wystawności lub okazałości, bowiem organizując spotkanie nie działa w celu ?wykreowania, czy utrwalenia pozytywnego wizerunku?, ale z uwagi na konieczność omówienia konkretnych spraw wynikających ze specyfiki jej działalności, jak i współpracy z danym kontrahentem. Spółka pragnie podkreślić, że spotkania te ewidentnie nie mają charakteru wystawnej imprezy, nie mogą zostać uznane za skierowane na ?uwypuklenie zasobności? Spółki. Formuła organizowanych spotkań przesądza o tym, iż nie należy ich utożsamiać z wytworną i okazałą kolacją (obiadem lub lunchem), czy też wystawną imprezą.

Mając jednocześnie na uwadze, że klientami Spółki są głównie średnie i duże przedsiębiorstwa polskie oraz zagraniczne, a spotkania odbywają się z osobami pełniącymi w nich funkcje kierownicze, w opinii Spółki w stosunku do tych osób nie będzie miał charakteru wystawności drobny poczęstunek oferowany w siedzibie Spółki, czy obiad w restauracji. Ponadto koszty w tym zakresie są tak znikome w stosunku do wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę usługi, iż zdaniem Spółki ponoszenie przez nią omawianych wydatków nie może być uznane przez jej kontrahentów za element mający istotny wpływ na postrzeganie wizerunku Spółki.

(ii) Zwyczajowa praktyka

Kolejnym aspektem podatkowym, który należy uwzględnić przy ocenie określonych wydatków jako stanowiących reprezentację lub nie, jest ustalenie czy wydatki takie stanowią zwyczajowo przyjętą przez podatnika praktykę, czy też stanowią zdarzenia nadzwyczajne.

Zdaniem Spółki ponoszone przez nią wydatki związane z organizowanymi spotkaniami nie mają charakteru działań nadzwyczajnych. Jak wskazała Spółka w stanie faktycznym jest to powszechnie stosowana przez nią, jak i inne firmy z branży, w której działa Spółka, praktyka i stały element współpracy z klientami.

Spółka podkreśla, iż zważywszy właśnie na zwyczajową praktykę i formułę współpracy przyjętą przez Spółkę, odmienne jej zachowanie np. narzucenie klientowi obowiązku uregulowania rachunku w restauracji mogłyby wpłynąć negatywnie na postrzeganie Spółki w oczach klientów. Zdaniem Spółki takiej jej postępowanie byłoby sprzeczne z powszechnie przyjętymi kanonami kultury i zasadami dobrego wychowania, które należy również uwzględniać w otoczeniu biznesowym. Opinię taką podzielił między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej, wskazując, iż ?wydatki ponoszone na zakup produktów spożywczych typu kawa, herbata, napoje, cukier w celu poczęstowania klientów oraz potencjalnych klientów, stanowią zwyczajowy poczęstunek klientów i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. Przedmiotowe wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem, że wydatki te nie posiadają charakteru okazałości.? (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r., sygn. ILPB3/423-666/08-2/KS).

W świetle powyższej argumentacji Spółka stoi na stanowisku, iż nie wszystkie wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych, żywności i napojów, powinny być automatycznie wyłączane z kosztów uzyskania przychodów. Decydującym dla rozstrzygnięcia omawianej kwestii jest ustalenie zasadniczego celu, dla którego Spółka ponosi w/w koszty. W omawianej sytuacji, niezaprzeczalnie głównym motywem jej działania jest omówienie spraw biznesowych na ?neutralnym? gruncie, w przyjaznej atmosferze, co podyktowane jest przyjętą przez Spółkę formułą współpracy z klientami jak i specyfiką jej działalności. Spółka nie organizuje spotkań dla wykreowania pozytywnego wizerunku u klientów. Spotkania nie noszą również znamion okazałości i wystawności, stanowią natomiast zwyczajową praktykę przyjętą w kontaktach biznesowych. W efekcie, zdaniem Spółki ponoszone przez nią wydatki mają charakter ?zwykłych? wydatków związanych z prowadzoną działalnością, nie są to natomiast wydatki o charakterze reprezentacyjnym podlegające wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy regulacji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  • w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki- prawidłowe,
  • w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w restauracji- nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojecie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje spotkania z obecnymi jak i potencjalnymi klientami. Spotkania te mają charakter okazjonalny i odbywają się w siedzibie Spółki jak i poza nią.

Jeśli spotkania odbywają się w siedzibie Spółki, Spółka w czasie spotkań zapewnia kawę, herbatę, soki, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami poczęstunek, w tym również korzystając z usług zewnętrznej firmy cateringowej.

W sytuacji natomiast, jeżeli spotkanie z klientami ma miejsce poza siedzibą Spółki, w restauracji, Spółka ponosi koszty zakupionego posiłku w ramach menu restauracji (lunch, obiad, kolacja).

Wnioskodawca podkreśla, że takie spotkanie w restauracji nie ma charakteru wytwornej i okazałej kolacji (obiadu lub lunchu), czy też specjalnej imprezy a celem spotkania jest konieczność omówienia spraw wynikających ze specyfiki działalności Spółki, jak i współpracy z danym kontrahentem.

Dodatkowo, sama Spółka przyznaje, iż spotkania zawierają elementy reprezentacyjne, bowiem oczywistym jest, iż (zdaniem Spółki) Spółka zasadniczo dąży do pozytywnego postrzegania jej przez klientów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki na drobny poczęstunek tj. kawę, herbatę, soki, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami poczęstunek podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki, jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte i jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia reprezentacji oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na lunch, obiad czy kolację w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracjach wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki nie mają charakteru nadzwyczajnego, nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Ponadto należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za ?reprezentację? bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Podsumowując, wydatki na drobny poczęstunek podawany podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Wnioskodawcy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże wydatki na posiłki (lunch, obiad, kolacja) w trakcie spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, np. w restauracjach ? zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, iż przywołana przez Wnioskodawcę decyzje organów skarbowych i sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie. Z uwagi na powyższe przywołane decyzje organów skarbowych i sądów administracyjnych, nie są wiążące dla tut. organu po datkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika